Nung mga sandaling yun, nakatayo lang doon si Sebastian ng nakapokerface, para siyang sinasamba ng libong tao.Kaagad napatingin si Sabrina sa taong nakatayo sa labas ng bintana. Nakangiti niyang sinabi, “Hello.”“Madam, hindi kami aware na nakabalik ka na pala sa hometown mo. Sana ay mapagbigyan niyo kami para sa inconvenience na nadulot namin sayo,” humingi ng tawad ang lalaki ng may sincere na tonoSumagot si Sabrina, “Ayos lang ito.”“Madam, ititigil muna namin ang construction ngayon. Nakahanap kami ng crew na marunong maghukay ng labi para sayo. Malapit na sila dumating.”“Kukunin muna namin ang labi ng papa niyo muna, bago maghanap ng maayos na libingan. Natural, na sisiguraduhin namin na satisfied kayo sa location. Tsaka, tungkol sa compensation para sa pagdemolish ng bahay niyo at sa libingan ng tatay niyo…”“Gusto namin kayo alukin ng one million. Ano sa tingin mo? Kung hindi pa ito sapat, pwede pa naman kami magdagdag.”Walang masabi si Sabrina nung narinig niya ito.
Kaagad nagalit si Sabrina pagkarinig sa boses ni Selene.Ang lahat ng pagkamuhi niya, pag-aalala niya sa nanay nya, at ang pagkapahiya niya nitong umaga ay nagsama-sama, kaya naman wala na siyang awang nararamdaman.“Selene, sabihin mo lang sa akin kung ayaw mo ng mabuhay. Sisiguraduhin ko na magdudusa ka sa pagkamatay mo!”“Haha!” Pagkarinig nito, nagsimulang humalakhak si Selene. “Sabrina, ang tanging rason lang naman kung bakit ako nabubuhay ay para talunin ka! Hayaan mong sabihin ko ito sayo, ikaw at ang nanay mo ay dapat hindi tumapak sa bahay namin kailanman. Kayong dalawa ay dapat patay na nung twelve ka palang.”“Hindi ka dapat buhay!”“Ikaw at ang pangit mong nanay ay dapat patay na!”“Tumahimik ka!” sabi ni Sabrina.Sobrang nagalit siya. Kung si Selene ay nakatayo sa harap niya ngayon, paniguradong kukuha si Sabrina ng kutsilyo at papatayin niya ito ng walang pag-aalinlangan!Dati kasi, laging kalmado at composed si Sabrina kahit na anong mangyari. Kahit na binantaa
“Siguradong sisirain ko siya!”Pagkatapos, kaagad na ibinaba ni Sabrina ang tawag.Alam niya na mababaliw siya kapag pinagpatuloy nita ang tawag.Hindi ito maganda tingnan sa harap ng maraming tao dito.Sa halip, napagdeisyunan ni Sabrina na gawin ang revenge niya pagbalik sa South City. Nangako siya na sisirain niya ang Lynn family kahit na anong mangyari, kahit na ang ibig sabihin nito ay siya mismo hahanap ng tao niya.Nung mga sandali ring yun, hindi alam ni Sabrina na lumipad na sila Selene at ang pamilya nito sa Star Island.Ang tumulong sa kanila na makaalis ay si old Master Shaw.Pagkatapos niya patayin ang tawag, tumingin ng apologetically si Sabrina sa lahat ng nandoon at sinabi, “Patawad, sa nakakahiyang pangitain.”“Hindi, Mrs. Ford, pinakita mo na sa amin ang pagiging mapagbigay mo.”“Ang katotohanan na ipinimagay mo ang isang milyon sa taong tumulong sayo dati ay sapat na para makita kung gaano ka kamapagbigay.”Ang mga villagers ay mga tusong manipulators kaya
Nung nakita niya kung gaano kahigpit ang hawak ni Sabrina sa box ng may lungkot sa mukha nito, hindi kaya magsabi ni Sebastian ng kahit na ano sa kanya.Sa halip, niyakap niya ito ng mahigpit at bumulong “Marami ka ng kasama ngayon. Nandito ako, si Aino, Zayn, at ang dalawa mong kaibigan, kaya dapat ay magpakatatag ka.”Pagkarinig nito, napangiti si Sabrina.Dahil sa yakap ni Sebastian, ang tono niya ngayon ay mas kalmado na. “Sebastian, ang dami ko ng… pinagdaanan. Bilang resulta, kaya kong maging kalmado sa kahit anong nangyayari.”“Sabihin mo sakin.”Subconsciously, ang isip ni Sabrina ay laging nag-iisip ng worst possible case scenario.Ikinulong ni Lincoln ang nanay niya!At nasa South City siya mismo nito!Kapareha na city!Pero, hindi niya alam.Hindi siya mapakali ng dahil sa guilt na ito, pero kailangan niya tumigil para hindi na mag-alala si Sebastian. Sinubukan niyang pakalmahin ang sarili niya.Nung nakita nito ang kalmadong expression ni Sabrina, nagdecide siya
Nung unang beses na nakita ng matandang babae si Kingston, napatalon siya sa takot.Pero, pagkatapos niya pakinggan ang explanation nito at dahilan ng pag-iimbestiga niya, ang matandang babae ay kumalma.Habang binabanggit ni Kingston ang nanay ni Sabrina, hindi mapigilan ng matandang babae na makisimpatya at umiyak para dito. “Ang mabuting babaeng yun. Mukha man siyang walang pinag-aralan at mahirap, pero masasabi ko na sobrang well mannered niyang tao. Elegante siya humalaw, na parang isang heiress ng isang mayaman at makapangyarihan na pamilya, at sobrang bait niya din sakin.”“Sa edad kong ito, hindi ko na kakayanin na makapanangit ng sobra.”“Pagkarealize ko na mas mahalaga na mas makasagip ako ng buhay kaysa sa makuha ang yaman sa mundo, napagdesisyunan kong isuko ang trabaho ko para tulungan ang babaeng yun para makatakas.”“Pero, hindi ko niya siya kinontak pagkatapos nun. Dahil matanda na rin siya, hindi niya alam kung paano gumamit ng mobile phone, at hindi ko rin naman
Mabilis na tumingin si Sebastian kay Sabrina.Habang si Sabrina naman ay nagmumukmok sa lungkot, hindi niya napansin ang tingin nito. Nung nakita niya na biglang umupo ito ng maayos bigla, nagtanong siya, “Ano meron Sebastian? Anong meron sa homeless na babae?”Umiling si Sebastian, at sinabi, “Wala.” Pagkatapos, dinismiss niya ang guard at pinatay ang tawag. Pagkatapos, niyakap niya ng mahigpit si Sabrina.Dahil niyakap na naman siya ni Sebastian, napagdeisyunan ni Sabrina na huwag na magtanong, at nanatili nalang sa mga bisig nito.HIndi niya napansin na busy si Sebastian na sumenyas sa driver.Si Kingston ay personal bodyguard ni Sebastian sa loob ng sampung taon.Kaya kahit na anong gusto o kailangan ng young master, malalaman niya ito sa isang tingin lang.Nung mga sandaling yun, naintindihan ni Kingston na inutusan siya ng young master na magpadala ng tao kaagad para tingnan ang vagabond na ito.Nung narinig nila ang tawag ng security guard, narealise kaagad nilang dala
Tumango si Sabrina.Nakatulog nang maigi si Sabrina sa hotel nung hapon na yun.Gabi na din nung siya ay nagising na.Nung dinilat niya ang mga mata niya, hindi niya nakita ang asawa o anak niya.Naisip niya na baka dinala ni Aino si Sebastian sa baba para maglakad lakad sa labas, siguro para bumili ng kung ano man.Nung oras na yun, tumunog ulit ang telepono niya. Nanginig si Sabrina. Ang tawag na natanggap niya kanina ay galing kay Selene. Si Selene kaya ulit ang tumatawag?Kung siya man yun, hindi mapapakali si Sabrina.Kaya nagdesisyon siyang 'wag nang sagutin.Hindi pinansin ni Sabrina ang tumutunog niyang telepono at hindi niya ito sinagot.Sa bandang huli, wala pang isang minutong nakalipas, tumunog ulit ang phone niya.Kinuha niya ang telepono at sinagot ito nang may pagkayamot sa mukha niya, "Hello!""Kamusta ka, Sabrina?" Sa kabilang linya ay ang malambing at nag-aalalang boses ni Yvonne."Yvonne, ikaw pala yan! Bakit naman bigla mo akong naisipang tawagan sa oras
Si Sabrina ang nakabangga sa taong ito, at natapakan pa nga niya ang paa ng babaeng yun.Kaya agad naman siyang humingin ng tawad, "Pasensya na, pasensya na! Sumakit ba ang paa mo nung natapakan ko?"Naiinis na hinusgahan ng babae si Sabrina, at ang tono niya ay para bang nakikipag-usap siya sa isang hayop, "Nakasuot ka ng pantulog, at ang buhok mo ay magulo. Saan ka ba nanggaling?! Pumunta ka ba dito para ibenta ang katawan mo? Isang taong tulad mo ang tumapak sa paa ko? May sakit ka ba? Ah... nakakadiri naman, alis na, alis na, alis na!"Pinisil ng babae ang ilong niya bago ito umatras ng ilang hakbang, nagpatuloy itong maliitin si Sabrina, "Ikaw babae! Idistansya mo ang sarili mo sakin! Sobrang baho mo nung kinausap mo ako! Lumayo ka sakin! Sobrang nandidiri ako!"Walang nasabi si Sabrina.Tumingala siya at tiningnan nang maigi ang babae.Ang babae ay parang nasa tatlumpung taong gulang. Kulay castañas ang buhok niya, at ang buhok niya ay maayos na inalagaan. Pero, ang balat n
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu