Si Mindy ay may katumbas na pagkabigo at inis sa dami ng kaligayahang natamo niya nang siya ay lumabas. Sinamaan niya ng tingin si Nigel. “May tinutulungan ka bang babae na parang kasambahay? Si Ruth lang ang may kaharap na katulong! Isa siyang katulong! Hiniling mo ba na lumabas ako dahil sa kanya?" Walang naramdaman si Nigel nang makita niyang umiiyak si Mindy. Ang lahat ng mayroon siya para kay Mindy ay pandidiri. "Hindi mahalaga kung siya ay isang kasambahay o iyong pinsan. Sa anumang kaso, hinukay mo ang kanyang teritoryo. Hindi siya nakauwi dahil sa iyong pag- iral, kaya't umalis ka na." “Sino ka para paalisin ako? At saka, sino ka kay Ruth?" tanong ni Mindy. “Hindi ako tao kay Ruth. Tanging tanong ni Sabrina sa akin. Dahil alam ng lahat sa buong South City na ikaw ang nobya ko, kahit na peke iyon, hindi ko pa rin hahayaang gawin mo ang ganitong bagay kung saan inaani mo ang hindi mo itinanim!” Matigas na sabi ni Nigel. Nang marinig niya ang sinabi ni Nigel
"Dapat sinabi mo!" Nagngangalit si Mrs. Mann sa galit matapos marinig ang sinabi ni Mindy. “Yung walanghiya! Panoorin kong pupunitin ang bibig ni Ruth bukas!" Mabangis na sinabi ni Mr. Mann, "Sasama ako sa iyo bukas, at hahanapin namin ang hustisya para kay Mindy!" Tinupad ng mga magulang ni Ruth ang kanilang sinabi. Noong una ay gusto nilang tawagan si Ruth sa gabi at hiniling na bumalik siya. Gayunpaman, nang ilabas nila ang kanilang telepono, naalala nila na ang telepono ni Ruth ay nasa bahay noon pa man. Walang telepono si Ruth. Kinabukasan. Magkasamang dumating si Mr. at Mrs. Mann sa pasukan ng architectural design firm. Sadyang hinihintay nila si Ruth sa kumpanya para bugbugin siya sa pasukan ng kumpanya. Gayunpaman, hindi nila inaasahan na kahapon ng hapon ay sinundo na naman ni Ryan si Ruth. Sinabi niya na ang custom- made na damit para kay Ruth ay handa na, kaya sinabihan itong subukan ito. Sinubukan na ito ni Ruth, ngunit huli na para subukan ito sa pang
Nang lumingon si Mrs. Mann at tumingin, sa hindi inaasahang pagkakataon ay si Marcus pala. Agad na ngumiti si Mrs. Mann at tinawag, “pinsan ni Mindy, tumingin ka, Mindy has realized her mistakes now. Siya ay pinarusahan ng sapat. Nagpayat pa siya ng buong buo. Maaari mo bang kausapin si Master Sebastian at hilingin sa kanya na itigil ang pagpaparusa sa kanya?" Malamig na tinignan ni Marcus si Mrs. Mann, “Mrs. Mann, hindi mo pa sinasagot ang tanong ko." Sabi ni Mrs. Mann, “Ikaw…Ano ang sinabi mo ngayon lang?” Tanong ulit ni Marcus, “Sabi ko, naaalala mo pa ba ang birthday ng anak mo?” Sinabi ni Mrs. Mann nang hindi nag-iisip, "Siyempre naaalala ko, Disyembre na..." Huminto siya sa kalagitnaan ng kanyang pangungusap. Pagkatapos ng isang paghinto, binago niya ang kanyang mga salita at sinabing, "Iyon ay ikaanim ng Hunyo." Ngumisi si Marcus. Nahihiyang tanong ni Mrs. Mann, “Master Shaw, bakit mo ito hiniling? Ang aking anak na babae ay may ama at ina na nag-
Agad namang sinabi ni Ms Mann na parang sunud-sunuran, "Old Master, ang bank card ni Mindy ay ipinatigil muna. Si Sebastian ang gumawa nito at pinagbawalan si Mindy na bumalik at tumira kasama ang Shaw famiily. Pinagbawalan niya ang tita ni Mindy na manugang niyo, na suportahan si Mindy ng pinansyal. Sa kasong ito, paano naman mabubuhay ngayon si Mindy na lumaki sa layaw?"Sabi naman ni Old Master Shaw na parang bang may kasalanan din siya, "Lumakin si Mindy sa Shaw family sa batang edad pa lang. Kinilala ko rin siya bilang apo ko. Nagkasakit ako nitong nakaraan kaya pumunta ako ng Kidon City. Naging abala ako sa mga bagay tungkol kay Selene matapos ko bumalik galing Kidon City, at nakalimutan ko ang tungkol kay Mindy."Si Old Master Shaw ay isa pa ring makatwirang nakatatanda, lalo na pagdating sa pagtrato sa mga bata. Pagdating sa mga anak ng kamag-anak niya, kaya niyang magbigay ng suporta sa kanila.Nang marinig nila si Old Master Shaw na sinabi ito, nagtinginan si Mr. at Mrs. M
Ang pagdispatya kay Sabrina isa sa mga malaking kahilingan ni Old Master Shaw, na mahigit walumpung taong gulang na ngayon.Kahit na hindi na masyadong kinamumuhian ni Old Master Shaw si Sabrina ngayon at pakiramdam niya pa ay may integridad si Sabrina, mas malakas din at mas magaling kaysa kay Selene, hindi niya pa rin magawang tanggapin si Sabrina dahil sa pagiging makasarili niya.Binalak na ni Old Master Shaw na gamitin ang lahat ng mga koneksyon niya sa Kidon City at lahat ng mga dati niyang katiwala na maaaring makatulong kay Sebastian na masakop ang isla bilang kapalit ng pagpapakasal ni Sebastian kay Selene.Ito ay isa talagang nakakatuksong alok.Si Sebastian ay isa ring tao na gumagawa ng mga kakaibang bagay.Pero, kung kaya niyang ilayo si Sabrina nang hindi nagiging hadlang si Sabrina, kaya ni Sebastian na magpakasal sa iba.Bakit hindi na lang niya pakasalan si Selene kung si Selene ay malaking tulong para sa kanya?Ito ay ideya ni Old Master Sebastian.Sinabi niya
"Pfft!""Pwede siyang magkaroon ng babae kahit kailan, at kaya niyang magpalit ng kahit anong klaseng gusto niya!""Pero, ang isla na yun ay nag-iisa lang.""Magiging malaking tulong nga siguro para sa kanya ang Grandpa Shaw ko para makuha niya ang isla na yun!""Kaya siguradong kaya kang itapon lang ni Sebastian! Siguradong papakasalan niya si Selene!""Kapag dumating na ang oras, magsasanib pwersa kami ni Selene ay ipapadala ka namin sa pinakadulo ng impyerno!""Hmph!""Maghintay ka lang at makikita mo!"Grabe ang mga panaginip ni Mindy sa buong magdamag.Naisip niya na kaya niyang magningning sa handaan ng Ford family.Isang araw na lang ang natitira bago ang handaang pang pamilya ng Ford family, at maraming tao ang may iba't ibang iniisip. Ang mga host sa handaan na yun na sila Sabrina at Sebastian ay kalmado lang at mahinahon.Sila ay parehong pumapasok lang sa kani-kanilang trabaho at umuuwi katulad ng mga nakagawian nila.Nang umuwi galing sa trabaho si Sabrina nung
Agad na namula nang saglit ang mukha ni Sabrina. "Talaga?"Bago pa makasagot si Sebastian, si Kingston na ang nagsalita at sinagot si Sabrina, "Opo naman magkakatotoo yan, Madam. Naanunsyo na sa opisyal na page ng Ford Group na ikaw ang asawa ng direktor. Ang buong siyudad ay alam nang ikaw ang asawa ng direktor, kaya hindi ka na nila titingnan nang may paninira katulad ng ginawa nila dati."Alam ni Sabrina na pinapagaan talaga ni Kingston ang pakiramdam niya.Ngumiti siya at ang ngiti niya ay parang hindi apektado. "Salamat, pero hindi naman importante yun. Kahit ano pang eksena ang mangyari bukas, ayos lang sakin yun. Gusto ko lang na magkakasama ang pamilya namin habang buhay, at yun na ang pinakamaganda sa lahat. Para naman sa ibang mga awkward na sitwasyon, kaya kong tiisin yan lahat."Matapos na sabihin ito, nagkusa pa nga siya na itaas ang kamay ni Sebastian at inilagay niya ang maliit niya kamay sa ilalim ng kamay ng lalaki.Walang sinabi ang lalaki kahit ano. Hinawakan ni
At talagang malungkot ang pakiramdam niya pagkatapos nun.Sa oras na ito, tamang tama naman ang pag abala sa kanya ni Sebastian nung wala siya sa sarili niya, "Wag ka nang magpatumpik tumpik dyan. Bumangon ka na kung gising ka na. May darating na makeup artist para lang ayusan ka mamaya at samahan ka papunta sa lugar ng handaan mamaya.Tinanong naman siya ni Sabrina, "Kailangan pa ba talaga ang mga bagay na yun? Meron na nga tayong makeup artist dito sa bahay. Gaano ba kalaking bagay yung ganun?""Hindi naman ito malaking bagay, pero magandang oportunidad ito para ipakita ang estado mo, naiintindihan mo ba?" sabi ni Sebastian.Tumango si Sabrina. "Naintindihan ko!"Bumangon na siya at nag almusal. Ang makeup artist ay dumating na rin para gawin ang makeup niya. Matapos ang halos dalawang oras na gawa, nagsimula na rin silang magsi alisan.Bago umalis, tinawagan ni Sabrina si Yvonne.Agad namang sinagot ni Yvonne ang tawag, "Hello ganda, hulaan ko nga kung gaano ka kaganda ngay
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu