Nang makita niya kung gaano kagulat ang itsura ni Kingston, agad na napagtanto ni Sabrina na mali ang pag-aakusa niya kay Sebastian sa maraming taong nakalipas.Dati kasi, yung mga tao na sinubukan sila patayin ni Zayn ay ginamit ang pangalan ni Sebastian para magpanggap.Kung hindi siya, edi sino pala ang mga taong galit na galit kay Sabrina...."Ang Lynn Family!""Ang Lynn Family nga! Madam, siguro kagagawan ito ng Lynn family!"Sabay sinabi ni Sabrina at Kingston ang mga salitang ito.Kahit na magkapareho ang mga salita nila, ang tono ni Sabrina ay kalmado, habang si Kingston naman ay parang galit na galit."Madam, kapag may kailangan akong gawin para sa inyo, sabihan niyo lang ako. Pati na rin kay Yvonne. Nakita ko rin naman kasi siyang lumaki, at sinisigurado ko na wala siyang sama ng loob laban sa inyo. Madam, pwede niyo siyang maging katiwala hanggat gusto niyo. Kapag nagkaroon ng emergency, pwede siyang makatulong sa inyo," seryosong sinabi ni Kingston."Alam ko. Mabuti
"Magsalita ka! Maganda ba o hindi?" makulit na tanong ni Sabrina, para bang sila ay matagal nang mag-asawa.Ang mga maliliit na mata ni Aino ay mukhang dismayado habang nakatingin siya nang masama kay Sebastian. "Hindi tayo pinupuri ni Daddy, ibig sabihin hindi ito maganda."Hinila ni Sabrina ang braso ni Aino. "Ang daddy mo ay isang lalaki. Hindi niya masyadong naiintindihan ang mga ganitong bagay."Si Sebastian naman, na parang nawala sa sarili niya, ay agad na nagising at sinabi, "Sa tingin ko pareho kayong maganda sa damit na yan."Si Aino ang unang nagkareaksyon. Habang nakangiti nang maliwanag, sinabi niya, "Yay! Sabi ko na magugustuhan 'to ni Daddy. Ito na po ang paborito kong mother-daughter outfit."Ngumiti rin si Sabrina. "Mmm, sa tingin ko mas magiging maayos ang itsura niyan kung tatlo tayong magsusuot ng ternong damit na ito, ano sa tingin mo Sebastian?"Tinawag siya nitong Sebastian.Ito ang unang beses na tinawag siya nito sa pangalan niya nang ganto.At nalula n
Napabangon ang lalaki sa gulat niya.Nung oras na yun, napagtanto niya na ang rason kung bakit kakaiba ang kilos ni Sabrina ngayon ay dahil plano nitong makipag-divorce sa kanya."Hindi!" sumagot ang lalaki na may malamig na ekspresyon.Sinubukan ni Sabrina na ipaliwanag ang sarili niya, "Alam ko nang hindi ikaw ang nagpadala ng mga tao para sundan ako. At ginugol mo lang ang nakaraang anim na taon para hanapin kami ni Aino."Dahil dito, kasalanan ko na nasayang ang napakahalaga mong oras."Narinig ko na may plano kang sakupin ang isla sa southeast region pero napilitan kang ipagpaliban ito sa loob ng anim na taon nang dahil sakin."Yung mga kalaban na sinaktan si Aunt Grace, ay hindi, si Mama pala, at pinatay ang buong pamilya niya, ay nandun pa rin, tama ba?"Hindi inakala ni Sebastian na maraming alam si Sabrina tungkol sa plano niyang pananakop.Sinanay niya ang sarili na hindi ito banggitin sa harap niya, dahil hindi niya na gusto pang madamay si Sabrina sa pagdanak ng dug
Hindi pala ito tama.Siya ay dapat palang tawagin na malakas na babae?Hindi rin ba yun tama?Hindi mahanap ni Sebastian ang tamang salita para ilarawan siya sa oras na 'to."Tulog na!" Pinulupot ni Sebastian ang isa niyang braso kay Sabrina at tinaas naman ang isa para patayin ang ilaw sa dingding.Gusto pa rin sanang makipag-usap ni Sabrina nang ilang sandali pa, pero tinakpan na niya ang labi nito.Napilit niya ito agad. Matapos ang kalahating oras, nakatulog na rin sa wakas si Sabrina.Nung sumunod na araw.Ang dalawa sa tatlong miyembro ng pamilya ay tanghali na nang nagising.Si Aino ay mas naging maintindihin. Kinain niya ang sandwich at gatas niya nang mag-isa sa dining room. Nang marinig niya ang mga yapak ng mga katulong na malakas habang naglalakad ang mga ito, pinaalalahanan sila ni Aino."Aunt Lewis at Aunt Tianna, kailangan niyo po maglakad nang mas tahimik. Natutulog pa po ang mommy at daddy ko, at gusto ko na din po ng nakababatang kapatid. Hayaan niyo po sila
Nang lumingon ang tatlong babae nang sabay sabay, nakita nila si Selene, na arogante at may mabangis na ekspresyon."Sinubukan mo pala ulit pumunta dito," kalmadong sinabi ni Sabrina. "Ha!" Talagang kinalimutan na ni Selene kung paano siya nawalan ng hiya at dignidad nung pumunta siya dito para magmakaawa kay Sabrina dati. Sa oras na ito, bumalik na siya sa napaka arogante at mapagkunwari niyang pagkatao."Sabrina!" Maangas siyang sumigaw, "Dahil sinubukan kong pumunta dito ngayon, ibig sabihin ay handa talaga ako. Hindi ako makikipaglaban nang walang kasiguraduhan!"Kalmado at mahinahon pa rin si Sabrina. "So, ano bang ibig mong sabihin? Anong klaseng giyera ba ang gusto mong labanan?"Napag-isipan na ito agad ni Sabrina. Kung si Selene ay magsisimula ng away ngayon, gusto nang wakasan ni Sabrina ang buhay ni Selene, kahit na dumating sa punto na kagatin niya ito. Kinamuhian ni Sabrina ang Lynn family sa nakaraan. Kinamuhian niya na ipinakulong siya ng mga ito, hindi siya pinaya
Nakita nila si Ryan na dahan- dahang naglalakad na may paninindigan na nagpapahiwatig na gusto niyang manood ng magandang drama. Dahan dahan pa niyang nilagay ang mga kamay sa bulsa Hindi napigilan ni Sabrina ang bahagyang pagkayamot, “Director Poole, ang mga amo ng ibang tao ay magiging lubhang nag- aatubili na magkaroon ng ganitong mga argumento na nangyayari sa kanilang kumpanya. Gayunpaman, hindi ka katulad nila noong nakita mo kaming nagtatalo. Bakit ka naging masaya?" Naguguluhan si Sabrina. Labis siyang nag- aatubili na makipagtalo sa iba sa kumpanya. Pagkatapos ng lahat, ang kumpanya ay isang lugar upang magtrabaho. Gayunpaman, hindi niya mapigilan na paulit- ulit na dumating si Selene upang makipag- away sa kanya. Sa sandaling ito, biglang sumandal si Ryan sa tenga ni Sabrina at bumulong, “Tita Sabrina, talagang inakusahan mo ako. Hindi mo ba naisip na ang lahat ng ito ay ikaw ang dahilan? Sa totoo lang Tita Sabrina, bago ka pumasok sa kumpanya, walang madal
Kinagat ni Selene ang kanyang mga ngipin. "Ano ang sinabi mo? hangal?” Kung hindi babanggitin ang usapin tungkol sa boutique na pinangalanang “Sloane”, hindi maiisip ni Sabrina kung gaano katanga si Selene. Malinaw na dahil nakatutok si Sabrina sa damit na may minimalistic na disenyo. Pagkatapos ay sinabi ni Sebastian sa kinauukulan na ipadala ang maluho na damit ni Sabrina sa may- ari ng minimalistic na damit. Gayunpaman, hindi inaasahan ni Sabrina na ang minimalistic na disenyo na mayroon siya sa kanya ay kay Selene. Ang mga sales staff sa "Sloane" ay pinanghawakan ang prinsipyo ng pagiging kumpidensyal ng kliyente, kaya hindi nila sinabi kay Sabrina kung sino ang kabilang partido sa oras na iyon. Hanggang ngayon lang alam ni Sabrina na si Selene ang orihinal na may- ari ng simplistic na damit. Ang iba ay hindi alam ang bagay tungkol sa damit, ngunit si Sabrina ay hindi kapani- paniwalang malinaw tungkol dito. Mapang- asar na tumawa si Sabrina. "Alam mo ba kung ano an
Hindi lumihis si Selene at umupo mismo sa balde ng natirang pagkain. “Oh...” Si Selene ay natatakpan ng mga swill at tira mula sa itaas hanggang sa ibaba. “Hahaha...” Hindi napigilan ni Yvonne na may pagkapilyo at tumawa habang tinatakpan ang bibig. Si Ruth, na may dominante, malakas at hindi makatwiran, ay inilagay ang kanyang mga braso sa kanyang baywang at pinagalitan. “Selene Lynn, kung gusto mong makipagkumpetensya sa akin sa mga tuntunin ng puwersa at malupit na lakas, medyo kulang ka pa! Alam mo ba kung paano ang isang tusong babae na tulad ko ay nakakuha ng ganoong kalakas na lakas? Ito ang magiging pakinabang ng maliliit na batang babae na naninirahan sa mababang uri. Naiintindihan mo ba, tanga ka?" Sa sandaling ito, si Ruth, na higit sa kalahating buwan nang nakakaramdam ng kababaan, ay muling ipinakita ang kanyang mapagmataas at dominanteng panig. Hindi nakaimik si Selene. Ang kanyang mga mata ay natatakpan ng pinaghalong sawsawan, mamantika na likido, mga b
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu