"Wag...Wag mo ako hayaang mamatay, wag!" Natakot si Linda at muntik pa siyang maihi sa salwal niya.Wala na siya masyadong pakialam at dali dali siyang lumuhod at yumuko sa harap ni Sabrina, "Mrs. Ford, nagpakita ka nga ng awa sa babaeng yun na nagnakaw ng bag mo. Bakit hindi mo ako kinakaawaan ngayon? Kahit kailan hindi naman tayo nagkasamaan ng loob sa isa't isa, Mrs. Ford. Mrs. Ford, isa kang mabuting tao, at tinulungan mo rin talaga ako na malutas ang pagkakamali ko sa trabaho. Sinigurado mo pa nga hindi ako magbabayad ng ilang daang libo.""Bakit ayaw mo akong palampasin ngayon?""Tama ka dyan!" Ngumiti nang malamig si Nigel, "Nakilala mo siya bilang isang mabuting tao na may malambot na puso. Alam mo na hindi kayo nagkasamaan ng loob, pero palagi mo pa rin siyang pinapahiya at sinasaktan. Hinampas mo ang mukha niya ng matigas na sapatos. Linda, ideya mo ang lahat ng yun!""Sabrina, hindi mo siya dapat palampasin!" Sa gilid niya, nagsalita rin si Marcus.Mga luha ng kawalan n
Bukod pa dito, pinalampas na ni Sebastian si Aire ng isang beses. Ininsulto ni Aire ang asawa niya, pero ayaw ni Sebastian na bawian siya ng buhay at pinarusahan na lang siya sa pag-inom ng 90 na baso ng alak at pinilit siyang magretiro sa movie industry.Bakit ba kasi siya gumawa ng walang katuturan?Kahit kailan ay hindi niya nagawang lunukin ang pagkatalo niya. Pakiramdam niya lagi ay mas mababa sa kanya si Sabrina at dapat lang kanyang tapak tapakan sa ilalim ng mga paa ni Aire.Hindi niya alam na si Sabrina ang babaeng hindi kinakalaban ang kahit sino at namumuhay lang ng simple at disenteng buhay.Hindi siya mas mababa kay Aire. Hindi lang talaga gusto ni Sabrina ang magyabang at makipag-away sa kahit sino.Aire!Kailangan niyang tanggapin nang mag-isa ang mga kapalit ng mga ginawa niya.Hindi man lang tiningnan ni Sebastian si Aire at hinila na lang nito si Sabrina, nilagay ang kamay niya sa ilalim ng ilong ni Sabrina.Tinatakpan niya ang pagpasok ng amoy para kay Sabrin
Hinila si Aire palabas na parang patay na baboy.Ang mga tao sa banquet hall ay hindi na mailarawan bilang mga takot.Lahat sila ay may makapal na amoy ng kamatayan, mapa lalaki man o mga babae.Alam ng lahat na sa tuwing gagawa ng aksyon si Sebastian, hindi siya kailanman nakikipaglokohan.Tumingin si Sebastian sa apat na lalaki na nasa likod ni Sabrina.Sila Nigel, Marcus, Ryan and Daniel.Ang apat na lalaki ay hindi natatakot na napapaihi sila sa salwal nila, di katulad ng ibang mga babae.Ang mukha ni Nigel ay napaka kalmado lang. Nang tumingin si Sebastian sa kanila, nakapagsalita pa nga si Nigel, "Pinsan, nasayo na kung gusto mo akong patayin. Kapag tinadtad mo ako at tinapon sa septic pool, wala akong masasabi na kahit ano tungkol dun.""Ang mama ko ay tita mo. Pwede mo bang isaalang-alang na ang mga magulang ko ay walang kinalaman sa problemang pampamilya ng Ford family at wag na silang idamay? Sa kabila ng lahat, ang mama ko ay tita mo pa rin.""Tapos ka na ba?" Sabi
"Naintindihan ko." Kalmadong sinabi ni Sabrina. "Patayin mo na ako kasama nila."Walang nasabi si Sebastian.Ngumiti nang bahagya si Sabrina, "hindi ako nagbibiro, at hindi rin naman ako nag-iinarte. Ayaw ko na ulit maranasan ang ganitong klaseng gulo. Pinag-isipan ko na ang lahat. Pwede bang patayin mo na rin ako, para sa kapakanan ng anak natin? Kahit anong paraan ang gamitin mo, kahit gaano pa yan kasakit o kahit gaano kahirap, ayos lang sa akin. Ayoko nang maranasan na palibutan at atikihin ng ganun sa pangatlong pagkakataon."Ang eksena ay lalo pang nagpahirap sa kanya at mas malala pa sa pagkamatay.Pakiramdam niya ay para siyang sinaunang alipin, na nakatayo sa bulwagan ng bayan at gustong piliin ng lahat. Pero, siya yung taong hindi pinili, wala kahit sino ang may gusto sa kanya. At dahil walang may gusto sa kanya, ang may-ari ay lagi na lang siyang iniinsulto at pinagagalitan."Sabrina! Hindi mo 'to dapat gawin!" Sumigaw si Marcus.Agad din namang sinabi ni Ryan, "Uncle
Natigilan si Emma nang ilang saglit at nagpatuloy, "Hindi, hindi, hindi, paano nangyari yun? Ang Young Master ay kilala sa South City at pati sa buong bansa dahil sa pagiging marahas niya. Paano siya magiging sunud-sunuran? Takot din naman sa kanya si Sabrina; si Sabrina ay bilanggo niya."Ngumiti si Kingston, "Sabi ko tanga ka, pero tanga ka pala talaga. Bakit kaya ibinalik ni Young Master si Madam dito galing sa malayong lugar?""Gusto niyang mahawakan ang bilanggo niya.""Hmph!" malamig na ngumiti si Kingston, "Gusto niyang angkinin ang puso niya. Nabihag nga ni Young Master ang pagkatao ng missus pero nabihag naman ng missus ang puso ni Young Master. Ngayon sabihin mo sakin, sunud-sunuran ba si Young Master o hindi?"Walang nasabi si Emma.Hinawakan ni Kingston si Emma sa kwelyo niya nang ilang segundo at dinala na siya palabas. Masakit siyang nagmakaawa kay Kingston, "Mr. Yates, nagmamakaawa ako sayo. Tulungan mo akong magmakaawa. Tulungan mo ako, sige na? Kahit gaano kalakin
Lahat ng mga lalaking ito na pumalibot kay Sabrina ay sinira ang mga plano ni Emma.Si Sebastian naman ang partikular na nakakita ng mga taktika niya.Naramdaman ni Emma na nabigo siya sa oras na ito. Ang mga plano niya ay nasira, at kamuntikan pa siyang mamatay.Siya ay isang pa rin namang miyembro ng Poole family. Meron pa rin silang bilang sa mga mata ni Sebastian.Pero, hindi alam ni Emma kung paano naligtas ang buhay niya.Sumagot si Sebastian ng tawag galing kay Alex Poole sa maliit na banquet hall nung oras na yun."Sebastian, ang pinsan ko ay pumapayag na magbigay ng dalawang barko kapalit ng dalawang anak niya. Ito ay isang magandang alok. Syempre, ang tinutukoy niya ay ang dalawa niyang barkong pandigma. Ang dalawang barko na napakalaki at talagang sinadyang gawin para ipanlaban sa Camden City."Nanatiling kalmado ang itsura ni Sebastian, "Mananatili muna dito sila Emma at Autumn. Kapag naibigay na sa akin ang dalawang barko, papakawalan ko na agad ang dalawang anak ni
Hindi marinig ni Sabrina si Emma na sumisigaw at umiiyak sa gitna ng daan na para bang isang baliw at malakas siyang minumura.Si Sabrina, na nasa bisig ni Sebastian, ay may isang libong tanong sa kanyang isip.Ang akala niya ay talagang malapit sina Sebastian at Emma sa isa't isa.Pero, sa 'di inaasahan, wala rin pala siyang awa sa kanya.Tumingala si Sabrina at tinignan si Sebastian. Marami siyang gustong sabihin, pero wala siyang sinabi kahit isa sa mga ito.Sinusulyapan naman ni Sebastian si Mindy, na nakahiga sa sahig.Wala siya masyadong impresyon tungkol sa kanya.Ang pagkakaalam niya lang ay isa itong makasariling ampon. Hindi dapat ikinakahiya ang pagiging ampon. Ampon lang rin si Sabrina ng Lynn family, pero itong ampon na ito ay taas-noo at iniisip na siya ang prinsesa ng South City. Marami na siyang ginawang masahol at mapanakit na kalokohan. Sa mga mata ni Sebastian, ang estado niya ay mas maliit pa kaysa sa isang insekto.Sa sobrang pag-iyak ni Mindy ay hindi na n
Nirerespeto pa rin sila ni Sebastian. Nanatiling matigas ang kanyang ekspresyon, at sinabi niya kay Marcus nang mahinahon, "Marcus, walang responsibilidad ang mga Shaw sa mga taga-labas. Ginamit ng babaeng ito ang impluwensiya ng pamilya mo, na naging dahilan ng lahat ng gulo na ito at sinira ang reputasyon ng pamilyang Shaw. Kahit na ganoon, gawin natin 'to. Ngayon, magde-desisyon ako para sa'yo na ang babaeng ito ay hindi na parte sa pamilya mo. Huwag mo na siyang tulungan." Nailigtas ang buhay ni Mindy, kahit papaano sa mga salitang ito. Gayunpaman, pakiramdam niya ay bumubulusok ang kanyang puso sa isang balde ng yelo. Ipinagbawal ang pamilyang Shaw na tulungan siya. Paano siya mabubuhay nito? Hindi pa niya nasubukang magtrabaho noon, at wala siyang ideya kung paano niya papakainin ang sarili. Nakapagtapos siya sa isang unibersidad, pero wala siyang kakayahan sa buhay talaga. Hindi niya alam kung paano ang mamuhay mag-isa at ang lahat ng mayroon siya, mula sa kanyang mg
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu