"Sabrina, ang pagkahumaling mo sa kasikatan ay binabaliw ka na ngayon! Plano ko sanang bigyan ka ng pagkakataon para baliktarin ang sitwasyon, pero tinawag mo ang mga reporter para magtipon tipon dito. Ano ba talaga ang motibo mo?" Pinagalitan ni Emma si Sabrina sa harap ng dagat-dagatang kamera.Ang mga reporter ay kinuha ang pagkakataon para tanungin si Emma."Miss Poole, maari mo bang sabihin sa amin ang tungkol sa detalye?" "Miss Poole, ano ang ibig mong sabihin na may pagkakataong mapabuti kayo? Naisip mo bang ipaliwanag ito sa amin?" Umismid si Emma sa kanila, "Sa ngayon, masasabi ko lang na ikaw, Sabrina, ay binabaril sa iyong sariling mga paa. "Alam ko ang iniisip mo! "Alam ko na ngayon. Ang mga hubad na larawan mo sa mga bisig ng isang lalaki. Ikaw ang nag-post nito sa Internet, hindi ba? "Ginamit mo ang maliit na panlilinlang mo na ito upang makuha ang atensyon ng lahat ng mga mamamahayag na ito. "Kung ganoon, tinawag mo sila rito upang makakuha ka ng litrato sa
Nang lumingon si Sabrina, nakita niya ang isang lalaki na nakatingin sa kanya.Naisip niya na medyo pamilyar ang lalaki. Matapos itong pag-isipan nang mabuti, naalala niya na ito ang taong nakasalubong niya at niyakap siya sa parehong mga kamay mismo sa hotel na ito dalawang araw na ang nakakaraan.Habang pinag-aralan pa siya ng mas mabuti, biglang napagtanto ni Sabrina na ang likuran ng lalaki sa larawan ay pagmamay ari niya rin.Nakatayo sa harap niya at kumikislap ng kanyang mga malambing na mata, tinanong niya si Sabrina na may isang pahiwatig ng sama ng loob sa kanyang tinig, "Ngayon na sa wakas ay natagpuan mo ang iyong paraan sa mga mayayaman at makapangyarihan, nagpasya ka na agad na itapon ako?"Kahit na hindi niya inaasahan na marinig iyon, ngumiti si Sabrina at tinanong siya pabalik, "Sigurado ka bang gusto mong makisali?"Sumagot ang lalaki, tunog desperado pa rin, "Ano ang ibig mong sabihin? Bakit mo pinipilit na iwan ako?"Simpleng iniling lang ni Sabrina ang ulo ni
Sa loob lamang ng limang minuto, ang artikulo ay tumaas sa tuktok ng mga pinag-uusapan sa internet.Ilang sandali, ang katanyagan ni Sabrina online ay mas mataas pa kaysa sa mga sikat na idolo.Ang piraso ng tsismis na ito ay tila nakakaaliw at interesado sa maraming mga manonood, at iniwan silang gutom pa rito.Naghintay sila sa mga sususnod pang mga ulat, upang makita kung mukhang tahimik at mahinahon na na manghuhuthot ay masusukatan ang lahat ng iba pang mga babaeng may asawa roon. Ang mga komento sa artikulo ay nagsimulang umagos tulad ng isang higanteng alon ng tsunami.[Nightclub Dude]: Grabe, nakakabilib naman ‘yan![Rhubarb]: Masyadong mumurahin naman ang manghuhuthot na ito![Insomniac]: Kahit na nakikita ko siya sa totoong buhay, hindi ako makakatulog sa kanya. Natatakot ako na baka patayin niya ako![Umupo at humawak ng kutsilyo sa kusina] @ [Insomniac]: Sinasabi mo lang iyon dahil hindi mo siya makukuha. Ang layunin ng babaeng ito ay nasa mataas na klase ng Timog
Mahinahon na sumagot si Sabrina, “Oo.”Ang ekspresyon niya ay nanatiling kalmado. Sa sandaling iyon, ang mga mamamahayag na hindi pinapayagan sa bulwagan ay nagsimulang mag-uwak sa paligid ng pasukan at sinubukan na i-zoom ang kanilang mga gamit na kamera upang makakuha ng mas marami pang mga larawan hangga't maaari.Nagbulong-bulungan sila habang nagre-rekord. "Jusko, kamangha-mangha ang babaeng ito. Kung pinakalat niya na siya ang pinakamagaling, kahit na ang pinigilan na artista sa pelikula na si Marta mula sa F Country ay hindi rin sasang-ayon sa kanya.""Nararamdaman ko na ang mga kilos ng babaeng ito ay ihahantong siya patungo sa isang tiyak na landas ng karera. Kung ganoon ang kaso, makakagawa siya ng ilang pera.""Hoy, hoy, huwag mong baguhin ang usapan. Ang panoorin ang kanyang mukha sa mga may asawa ang inaalala ng sobra ng mga manonood.""Hindi! Tingnan mong mabuti. Ang babaeng iyon doon ay ang bagong na-promote na aktres na si Aire na nagretiro pa noon. Narinig ko
"Sa palagay mo na dahil lang sa tinawag mo ang lahat ng mga tagapagbalita dito, awtomatikong susuportahan ka nila?"Nang marinig ni Aire na sabihin ito ni Mindy, nagsimulang lumaki ang kanyang kumpiyansa.Dahan-dahang ngumiti siya at sinabing, "Sabrina, tingin mo na ang galing mo ‘no, pero hindi ako mahina. Naaalala mo ba kung paano ako napilitang uminom ng siyamnapung baso ng alak sa huling oras? Pero, ngayon, uminom ka ng isang daan at walumpung baso."At, kailangan talagang puting alak!"Kailangan mong tapusin ang lahat ng ito ngayon, kahit na ayaw mo!"Mahinahon na sumagot si Sabrina, "Hangga't umiinom ako, masisiyahan ka?""Syempre!" Inikot ni Aire ang kanyang mga mata at umismid.Isang daan at walumpung baso ng alak.Tiyakin kong iinom ka hanggang sa mamatay ka!"Sige." Muli, maikli ang tugon ni Sabrina. "Iinumin ko ito kung ganoon."Kung ang pag-inom ng alak ang nagpapasaya sa kanila, naisip ni Sabrina na sulitin ito.Alam niya na ang pag-inom ng 180 baso ng alak ay p
Nagulat din si Sabrina nang makita ang lalaki sa harap niya.Nakita niya si Daniel tatlong taon na ang nakalipas.Tsaka, si Sabrina ay nagtatrabaho bilang isang engineer sa bukid sa isang site ng konstruksyon sa Ciarrai County. Isang araw, nang siya ay nasa site, isang binata na may isang DSLR camera sa kanyang mga kamay ang lumitaw at nagsimulang kumuha ng mga larawan sa lugar. Bulong niya sa kanyang sarili habang kumukuha ng litrato, "Kahanga-hanga! Ang galing!".Nang maglakad si Sabrina sa kanya, napagtanto niya na ang lalaki ay isang dayuhan.Samantala, si Daniel ay patuloy na gumagalaw paatras, sinusubukang makakuha ng isang mas malinaw na larawan ng arkitektura na tanawin. Gayunpaman, sa sandaling iyon, hindi niya napansin na ang isang manghuhukay ay nagmamaneho papunta sa kanya. Dahil ang taksi ng manghuhukay ay napakataas din, ang driver ay hindi makita ang sinumang nakatayo sa harap sa malapit na saklaw din. Nang tatakbo na dapat siya papunta kay Daniel, ang maliksi na si
Si Linda, na ang braso ay nakapaligid kay Daniel kani-kanila lamang, ay natulala. Pagkaraan ng ilang segundo, tinanong niya sa isang matalim na tinig, "Daniel, hindi mo ba sinabi na tutulungan mo akong harapin ang sinungaling na ito, ang nang-blackmail sa akin? Ano ang ginagawa mo ngayon?! Huwag mong sabihin sa akin na inaakit ka ng babaeng ito!"Tumalikod si Daniel upang tumingin kay Linda at sumagot nang hindi makapaniwala, "Miss Linda, kung ang sinungaling na iyong pinag-uusapan ay ang aking mabuting kaibigan, tagapagligtas at tagapagturo na si Sabrina, kung ganoon ay wala akong magagawa kundi ang kalabanin ka!"Matapos niyang sabihin iyon ay agad niyang tinaas ang kamao niya sa kanya.Ilang hakbang paatras ang ginawa niya sa takot. Natigilan siya sa matalim na lalaki na nasa harapan niya, "Daniel, ano ang sinasabi mo? Ano ang ibig mong sabihin? Talaga bang sinasabi mo ito, ang bilanggo, blackmailer at mapanlinlang na babae?""Hindi kita pinapayagan na insultuhin si Sabrina!"
Hindi nakapagsalita si Linda.Hindi siya makapaniwala sa kanyang sariling mga tainga. Sa katunayan, sinimulan na rin niyang magsisi sa paninira niya kay Sabrina sa harapan ni Daniel sa buong paglalakbay sa hotel. Yamang ginamit ni Linda ang mga salitang tulad ng 'ginto-digger', 'pandaraya "at" bilanggo "sa halip na ang tunay na pangalan ni Sabrina, hindi nangyari sa kanya na talagang pinag-uusapan niya ang kanyang mabuting kaibigan.Bukod dito, malinaw na ipinagtanggol ni Daniel si Sabrina.Naramdaman ni Linda na parang sinampal lang siya sa mukha.Wala sa mga dadalo, kasama na sa kanya, ang maaaring asahan tulad ng isang pagliko ng mga kaganapan.Gayunpaman, ang ekspresyon ni Sabrina ay hindi nagbago, kahit na matapos makita si Daniel.Hindi siya biglang naging masaya dahil lang may tumulong sa kanya.Hindi talaga.Tsaka, nalaman niya na siya ay pinarusahan ng kamatayan, kaya't bakit abala ang pagsangkot sa ibang tao? Bukod dito, ang binata na ito ay isang arkitekto na may isa
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu