Kabanata 20

‘Makinig ka!’ Ang mahinang salita ng lalaki, at malamig na boses ay naipahayag ang mga sumusunod na ilang salita. ‘Pumasok ka sa loob ng kwarto ko nang walang pahintulot, patay ka sa’kin!"

Si Sabrina ay tila nagmukang isang nawawalang usa, ang mahaba nitong kulot na pilik mata ay mabilis na pumikit pikit, at tumango siya ng buong lakas.

Tumalikod ang lalaki at kinuha ang emerald green bracelet mula sa bedside table. Dinala niya si Sabrina, itinulak ang pinto, pumasok sa silid ni Sabrina at inilapag ito. Pagkatapos nito, ibinalik niya muli ang pulseras sa pulso nito at sinabing, ‘Isusuot mo ito bukas sa pag bisita mo sa aking ina, mas magiging masaya siya.’

‘Nakuha ko na.’ Ang kanyang maliit at mahinang boses ay napahawak sa kanyang lalamunan nang sagutin siya nito ng magalang.

Tumalikod ang lalaki at umalis.

Pagkatapos ay pumunta na rin si Sabrina upang isara ang pinto ng silid at isinandal ang kanyang buong katawan sa pintuan. Wala nang lakas ang kanyang mga binti upang masuportahan siya, kaya't siya ay bumaba sa sahig at huminga ng malalim.

Pakiramdam niya ay dumaan siya sa pintuan ng impiyerno.

Sa kasamaang palad, ito ay isang maling alarma lamang.

Matapos niyang kalmahin ang sarili, hinubad niya ang damit na pangkasal at mga takong na kristal, at naghilamos bago matulog.

Ang susunod na araw ay magiging kanyang unang araw sa trabaho, kaya dapat siya ay nasa mabuting kalagayan.

Maagang bumangon si Sabrina at binisita si Grace kinaumagahan. Kusa niyang ipinakita kay Grace ang pulseras na may nakakatuwang ekspresyon sa mukha.

Tunay na natuwa si Grace nang makita ito.

Sinamahan siya ni Sabrina upang makausap sandali at pagkatapos ay nais na ring umalis. ‘Ma, kailangan kong magtrabaho ngayon, kaya hindi kita masasamahan, ngunit makikita kita ulit mamayang gabi.’

‘Sabbie, nasa pangalawang araw ka lang ng kasal mo, bakit ka magtatrabaho?’ Tanong ni Grace, tuliro.

Nagkunwari si Sabrina na galit at sinabi, ‘Nay! Sino ang nagsabi sa iyo na sumuko at binigyan ako ng kasal nang hindi muna sinasabi sa akin? Nakatagpo lang ako ng trabaho, at ito ay disenyo ng arkitektura, na kung ano ang gusto ko, at alam mong ito ay ang pangarap ko rin.’

‘Sige, sige, sige, binabati kita sa paghahanap ng trabahong gusto mo, pumunta sa trabaho at alalahanin na pumunta at kausapin si nanay pagkatapos ng trabaho’ sagot ni Grace sa isang napaka-tono ng tono.

Nagpunta si Sabrina upang mag-ulat sa kanyang bagong kumpanya nang walang anumang problema.

Bilang si Nigel─ na nagpabalik sa kanya kahapon, sinabi, pagkarating ni Sabrina, pinapunta siya ng pinuno ng departamento ng disenyo sa isang lugar ng konstruksyon sa mga suburb sa Timog lungsod. Sinabi sa mga tao na hayaan si Sabrina na makapagadjust ng ilang sandali, ngunit ipinadala doon si Sabrina upang gumawa ng mga kakaibang trabaho sa site sa katotohanan.

Gayunpaman, labis na natuwa si Sabrina.

Ang sahod niya ay parang isang Architectural Assistant, na kung saan ay isang mas mataas na suweldo kaysa sa mga pangkalahatang manggagawa sa site. Hangga't nagtrabaho siya para sa isang buong buwan, makakakuha siya ng kanyang suweldo, at pagkatapos ay makakagawa siya ng pangalawang pagsusuri sa pagbubuntis. Magkakaroon din siya ng sapat na pera upang mabayaran ang isang tiket pabalik sa kanyang bayan upang siyasatin ang sanhi ng pagkamatay ng kanyang ina.

Samakatuwid, hindi alintana ni Sabrina kung gaano kahirap ang trabaho.

Nagtatrabaho si Sabrina ng mga kakaibang trabaho sa lugar ng konstruksyon sa loob ng tatlong magkakasunod na araw.

Kailangan niya laging maglaan ng oras para sa pagbisita kay Grace tuwing umaga, nagpunta pupunta sa kanyang trabaho, at muling bibisita kay Grace pagkatapos ng trabaho. Samakatuwid, pagkatapos ng tatlong magkakasunod na araw, pagod na pagod siya na ayaw niyang kumain ng hapunan at nakatulog sa minuto na nahiga siya sa kama.

Nang magising siya kinabukasan, napagtanto niya na ang oras ng kanyang pagalis ay mas matagal ng isang oras kumpara sa mga nakaraang araw. Mabilis na bumangon si Sabrina, nagsipilyo, naghugas ng mukha, at tumakbo ng diretso upang sumakay sa bus. Kaagad siyang umalis sa ospital at nagtungo sa lugar ng konstruksyon matapos ang maikling pakikipag-chat kay Grace.

Bumaba siya ng bus at tumakbo sa lugar ng konstruksyon ng buong bilis upang hindi ma-late at para makapag-iwan siya ng paunang magandang impression sa kanyang boss.

Nang malapit na siya sa lugar ay nabangga niya ang isang estranghero.

‘Sorry, sorry, nagmamadali ako,’ dali-dali na humingi ng paumanhin si Sabrina at nagmamadaling umalis.

Ang lalaking nabunggo niya ay si Hayes.

Tumingin si Hayes sa likuran ni Sabrina na may malaswang ngiti sa labi. ‘Matagal na akong naghahanap sa malayo at malawak na lugar, ngunit ikaw ay nasa ilalim lang pala ng aking ilong sa buong oras na iyon. Ilang araw na kita hinahanap, at hindi ako makapaniwalang nabangga kita rito!’

Sinundan ni Hayes si Sabrina at pinapanood siyang magtatrabaho sa konstruksyon site bago niya kinuha ang kanyang telepono upang tawagan si Selene. ‘Miss Lynn, nahanap ko na ang taong gusto mo, hulaan kung ano ang ginagawa niya? Nagtatrabaho siya bilang isang manggagawa sa konstruksyon sa site, at iyon ang uri ng trabaho para sa mga roughnecks! Sigurado ka bang siya ang nagnanakaw sa asawa mo?’

Nginisian ni Selene ang tagumpay. ‘Si Sabrina ay nagtatrabaho sa construction site? Haha! Natatawa ako sa aking pwetan! Gusto niya talagang nakawin ang aking asawa at sirain ang aking kaligayahan, ngunit paano naging posible na mapaibig niya ang aking kasintahan?’

‘Gusto mo pa rin ba ang buhay niya?’ Tanong ni Hayes.

‘Siyempre gusto ko! Hindi ko lang gusto ang buhay niya, ngunit kailangan ko rin siyang paglaruan. Hindi mo sinabi sa akin noong hulin nating paguusap na maaari kong panoorin na pinapahirapan mo siya?’ Selene hummed a light-hearted tune and tinanong Hayes.

‘Hangga't nasa lugar na ang pera, isang salita lang, at maaari kong pahirapan siya sa kahit papaano mo pang gusto!’ Sabi ni Hayes.

‘Iyon ay magiging isang tunay na regalo, hehe!’ Nakaramdam ng labis na kasiyahan si Selene

Dahil si Sabrina ay isang kasangkapan lamang na ginamit ni Sebastian upang aliwin ang kanyang ina, ang pagnanais ni Selene na ipaalam kay Sabrina ang katotohanan bago siya namatay ay naging mas malakas.

Makikita niya sa lalong madaling panahon ang nagulat, nagagalit, masakit, hindi nasisiyahan na mukha pa ni Sabrina.

'Haha!'

Naghihintay si Sabrina ng bus pagkatapos ng trabaho nang siya ay dakipin ng isang van na walang plaka. Dinala ng van si Sabrina sa isang inabandunang bodega bago tanggalin ang takip sa kanyang ulo.

Kinilabutan si Sabrina.

Ang bangungot sa silid tulugan ni Sebastian noong mga nakaraang araw ay nagkatotoo, at isang gang ng mga masasamang tao ang kumidnap sa kanya.

Ang lalaking tila pinuno ng pangkat ay isang taong maitim at magaspang ang balat. Para siyang mga kontrabida na sumunog, pumatay, at nakawan sa unang tingin. Inabot ng lalaki upang agawin ang pulseras mula sa pulso ni Sabrina, pagkatapos ay sinabi sa kanyang mga tauhan, ‘Huwag ninyo siya hawakan siya!’

‘Boss, siya ay mamamatay rin naman, bakit hindi mo kami pinayagan na magsaya kasama siya?’ Ang isa sa mga kalalakihang malaswang nakiusap.

Nang marinig niya ang mga salitang iyon, ipinikit ni Sabrina ang kanyang mga mata sa kawalan ng pag-asa, at dalawang hilera ng luha ang dumaloy sa pisngi niya.

‘Tiyak na hahayaan ko kayong magsaya, ngunit ang babaeng ito ay parating kalakal natin ngayon. Hayaan nating dumating si Miss Lynn at makita gamit ang kanyang sariling mga mata. Pagkatapos, maaari niyo na itapon ito. Sinumang mangahas na hawakan siya, kahit na kaunti, makakatikim sa akin! " Utos ni Hayes.

‘Opo, Boss Hayes!’ Walang sinumang sa ilalim ng kanyang utos ang naglakas-loob na suwayin si Hayes.

Matapos niyang maibigay ang kanyang mga order, inilabas ni Hayes ang pulseras upang magtanong tungkol sa presyo. Nalaman niya pagkatapos na ang pulseras ay nagkakahalaga ng maraming milyon matapos na malinaw na nagtanong.

Ang tao sa tindahan ng alahas ay hindi man nagtanong kung saan ito nagmula, at nakuha ito sa cash.

Agad na ipinagbili ni Hayes ang pulseras upang maiwasan ang hindi kinakailangang mga kaguluhan mula sa mga pagkaantala.

Gayunpaman, hindi inaasahan ni Hayes na pagkalabas niya, kaagad na kinontak ng tindahan na kumuha sa pulseras si Sebastian. ‘Master Sebastian, lumitaw ang pulseras, at inilagay namin ang isang tracker sa taong nagbenta nito. Matatagpuan natin si Miss Scott kung susundin natin siya.’

‘Bantayan mo siya! Pupunta ako diyan!’ Utos ni Sebastian sa telepono gamit ang walang kapantay na malamig na tono.

Sa oras na ito, dapat na si Sabrina ay nahati hati na sa isang milyong piraso!

Matapos niyang ibaba ang tawag, kinuha ni Sebastian ang kanyang katulong kasama ang ilan sa kanyang pinakamagaling na kalalakihan at sinundan si Hayes sa inabandunang bodega. Pinapalibutan nila ang bodega mula sa lahat ng sulok, at pagkatapos ay sila ay pawang pumasok.

Sa oras na ito, galit na nakatitig si Selene sa resulta ng test sa kanyang mga kamay sa loob ng warehouse. Matapos niyang mabasa ito, masamang binato niya si Sabrina ng sampal. ‘P*ta! Buntis ka talaga! Sabrina, ikaw dapat ay sinusumpa!’

Kinuha ni Selene ang resulta ng test na ito mula sa bag ni Sabrina.

Nakatali si Sabrina sa isang konkretong haligi. Ang kanyang luha ay walang kapantay sa kawalan ng pag-asa na dumaloy sa kanyang maputla at maliit na mukha. ‘Salamat sa pamilyang Lynn, buntis ako.’

Biglang sumabog si Selene ng isang masayang masaya at walang ingat na pagtawa. ‘Sabrina, hayaan mong sabihin ko sa iyo kaninong anak ang ipinagbubuntis mo, okay? O kaya naman eh hulaan mo muna bago ko sabihin sa’yo?’