Agad na naintindihan ito ni Joy. Agad siyang namumula. "Ako... gagawin ko, pero... hindi dito. Masyadong... kahiya-hiya para sa akin dito." Tumingin si Joy kay Malvolio na parang nagmamakaawa.Nagsalita si Malvolio. "Kahiya-hiya?"Umiiyak si Joy. "Gusto mo ako, at gusto mong matugunan ko ang iyong pagnanasa. Gagawin ko, okey? Kung gagawin mo... dito, sa harap ng aking asawa, paano ko matitiis 'yon?""Alam mo pa ba kung ano ang kahiya-hiya at hindi mo matitiis?" Hinawakan ni Malvolio ang buhok ni Joy at binagsak ang kanyang ulo sa sahig ng may lakas.Sobrang sakit ang naramdaman ni Joy at nawalan siya ng malay. "Ikaw ay isang babae na mas masahol pa sa mga lobo, ahas, at uwak! Malinaw na ang iyong kompanya ang may pagkukulang, at gusto ng matandang si Qualls ang iyong anak, ngunit patuloy mong pinipilit ang aking kapatid. Sampung taong gulang lamang siya! Ang lalaki ay pitumpung taong gulang na. Nararapat bang tawagin kang tao? Sinasabi mo ngayon na ikaw ay nakakaramdam ng hiya sa h
Agad na umurong si Joy, umaasang ililigtas siya ni Delmont. Subalit, walang bakas sa mukha nito ng pag-aalala o pagsisisi para sa kanya, mas lalong hindi siya iniligtas. Hindi man lamang ito tumingin muli sa kanya. Isinara lamang ni Delmont ang kanyang mga mata habang patuloy na tumutulo ang kanyang mga luha.Nawalan ng pag-asa ni Joy. Sa kalunos-lunos niyang kalagayan, lalo siyang inapi ni Malvolio hanggang sa hubaran siya ng kahit na anong kasuotan at malagay sa malamig at matigas na sahig. Lahat ng kanyang nagawang masama ay nahayag sa harap ng maraming tao. Akala niya iyon na ang wakas at wala nang mas masahol pa roon. Ngunit hindi inaasahan ni Joy na ang kanyang oras ay magwawakas sa mga susunod na sandali. Pagkatapos siyang paglaruan ni Malvolio, walang alinlangan niyang itinapon ito sa impyerno.Ang pagkamatay ni Joy ay hindi lubos na ikinaguluhan ni Delmont. Tila siya'y naging mapayapa na. Bago siya mamatay, naisip niya, ano ba talaga ang tunay na kaligayahan? Bagamat ang dat
Ganun pa man, nakakuha pa rin ng maraming panahon si Malvolio para sa kanyang sarili. Hindi niya kailanman naisip na tumakas. Ang kanyang hangarin lamang ay magkaroon ng sapat na oras upang ipadala ang kanyang kapatid na babae at ina sa malayong lungsod nang ligtas, at maghanap ng magandang paaralan para sa kanyang kapatid na babae. Gusto niyang itabi lahat ng pera para sa kanyang kapatid, suportahan siya hanggang sa siya'y magtapos sa kolehiyo, at hayaan siyang magkaroon ng sariling karera at pamilya. Sa ganitong paraan, magiging sulit ito kung siya ay mamamatay.Kung nais niyang kunin ang maliit na halaga ng pera na itinabi ng pamilya Stevens sa bangko, kailangan niyang maghanap ng isang taong makakatulong.Mayroon siyang kaklaseng babae, ang babaeng iyon ay nagkarelasyon kay Malvolio, at kalaunan ay naging sunud-sunuran kay Malvolio. Hindi niya ito gusto dahil sa tingin niya'y masyado itong desperada, kaya iniwasan niya ito. Ngunit para sa kapakanan ng mas maraming pera para sa ka
Si Alex ay isa pang kabataan noong taong iyon. Ang pamilya ni Alex ay labis na inapi ng kanyang tiyuhin, si Axel Poole, na hindi sila makataas ng ulo. Ang ama ni Alex ay ang unang anak sa kanilang henerasyon sa pamilya Poole, at si Alex lamang ang may lakas ng loob at kakayahan sa kanilang pamilya. Ang problema lamang, masyado pang bata si Alex noong mga panahong iyon. Siya ay apat na taon mas bata kaysa kay Malvolio. Subalit, sa aspeto ng karunungan at katalinuhan, mas nakahigit pa siya kaysa kay Malvolio. At bukod pa roon, ang pamilya Poole ay nasa militar na sa loob ng maraming henerasyon, kaya mahusay rin si Alex sa pakikipaglaban.Sa oras na si Malvolio ay muling pumatay at nagnakaw, sila ay nagtagpo ni Alex sa isang di maiiwasang engkwentro. Dala ni Alex ang isang kotse na puno ng kanyang mga kasama at pinagkutaan nila si Malvolio sa isang tahanan. Ang pamilyang iyon ay yumaman sa pagpatay ng mga baboy at pagbebenta ng karne nito. Marahil, dahil sa pang-araw-araw na pagpatay ng
Gayunpaman, alam din ni Malvolio na kung hindi siya aalis, tiyak na papatayin ng babaeng iyon ang sarili niya. At kung mangyayari iyon, tunay na masasayang ang mabait na intensyon ng babae."Magbabalik ako," sabi ni Malvolio sa babae. Pagkatapos ay tumalon siya sa bintana nang walang damit sa itaas at tumakas."Habulin siya!" sigaw ni Alex ng may galit.Ng gabing iyon, ang tunog ng pulis na naghabol sa kriminal ay sumagundong sa buong langit ng Kidon City. Itinuring talaga si Malvolio bilang isang walang ingat na kriminal. Kilala niya ang mapa ng buong Kidon City na parang palad ng kanyang kamay. Nagmadali siyang dumaan sa lahat ng maliliit na eskinita hanggang sa marating niya ang lugar kung saan naroon ang kanyang ina at kapatid na babae. Nagising na sa tunog ng mga siren sa labas ang kanyang ina at kapatid. Nang makita ni Isadora, na noon ay kilala rin bilang si Eira Stevens, ang walang damit sa itaas na si Malvolio na parang nag-aalab, agad siyang kinabahan."Malvolio, sinusubu
May isang smuggler na interesado sa kakayahan ni Malvolio, kaya nais niyang ipagtrabaho si Malvolio sa ibang bansa. Siyempre, pumayag si Malvolio. Nang lahat ay handa na at sila'y malapit nang maglayag, humabol na naman si Alex. Hinabol ni Alex sila hanggang sa maliit na lalawigan sa hangganan ng bansa. Hindi na kailangang banggitin, malinaw ang mga pagsubok na pinagdaanan ni Alex noong mga panahong iyon. Sa lahat ng mga krimen na ginawa ni Malvolio at sa mga tao na kanyang nasaktan sa Kidon City, ilan sa kanila ay inosente. Naging napakabrutal na tao si Malvolio na pumapatay. Kaya, kailangang ibalik si Malvolio ni Alex.Pinapaligiran ni Alex si Malvolio sa maliit na lalawigan sa hangganan. Sa ganitong eksena, mukhang handa nang sumuko si Malvolio dahil ayaw niyang idamay ang kanyang kapatid na babae. Labing-anim na taon na ang kanyang kapatid at kaya na niyang alagaan ang sarili. Kung isasama niya ito sa mapanghamong paglalakbay, masisira niya ang buhay ng kanyang kapatid. Subalit, b
HKailangan hulihin ni Alex si Malvolio! Kahit pa maaaring hindi makatarungan ang naranasan ni Malvolio, ang mga krimeng nagawa na niya ay nagdulot ng napakaraming masasamang kahihinatnan! Banta na sa matiwasay na buhay ng mga tao sa Kidon City ang mismong pag-iral ni Malvolio. Ngunit, paano siya huhulihin ni Alex sa puntong iyon?Tumingin si Alex sa dalawang batang kawawa at walang kalaban-laban, at pagkatapos ay sa kanilang ina na sugatan ang puso sa kakaiyak. Tumindig siya at kumaway, sabay sabi sa kanyang mga kasamahan, "Pakawalan niyo siya!"Agad sumakay si Malvolio sa speedboat. At dali-dali itong umalis. Kasunod ng malakas na tunog ng makina, lumayo agad ang speedboat ng maraming metro. Si Alex, sa kabilang banda, ay hindi rin basta-basta. Sinundan niya si Malvolio ng walang alinlangan. Apat na oras mamaya, nakita ni Alex na ang lumulutang sa dagat ay dalawang katawan. Dalawang munting katawan.Sa katunayan, hindi naman talaga balak patayin ni Malvolio ang dalawang bata. Gusto
Si Alex ay nag-abroad, ngunit hindi lang para hanapin at dakpin si Malvolio. Nagkataon lamang na inaayos niya ang sitwasyon sa border sa mga panahong iyon, at mayroon pang ilang masasamang tao sa barko na kailangan niyang puksain. Kaya, dahil siya ay nasa ibang bansa na, naisipan niyang puksain si Malvolio kasama ang iba. Hindi inaasahan ni Alex sa loob ng milyon-milyong taon na si Malvolio ay magiging matagumpay sa ibang bansa. Ito ay dahil si Malvolio ay naging mas sira-ulo sa paglipas ng panahon, at hindi siya kailanman nagpakita ng awa sa paggawa ng mga kasuklam-suklam na krimen tulad ng pagsunog, pagpatay at pagnanakaw. Kahit ang mga mahina at inosente ay hindi pinatawad niya."Ikaw ang mahina! Kahit hindi kita patayin, papatayin ka rin ng iba. Imbis na hayaan ang iba na patayin ka at maging mas malakas, mas mainam pa na ako ang pumatay sa iyo para maging mas malakas ako! Sinabi mo bang ako ay walang puso? Noon, may puso ako at may masayang pamilya. Ngunit, nabaliw ang aking ina.
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu