Gulat na gulat si Alex at hindi niya alam kung paano siya sasagot. 'Ang batang 'to!'Si Maysun na nasa tabi ay tinakpan ang kanyang bibig. Gusto niyang tumawa pero hindi niya ginawa. Sa katunayan, natatakot siya kay Alex. Takot ang buong pamilya Kemp kay Alex. Kaya lalo pang nasabik si Maysun na samantalahin ang pagkakataong ito upang mahalin ni Sebastian at maging susunod na asawa nito. Sa South City at Kidon City, tanging si Sebastian lang ang makakalaban kay Alex. Kung magiging asawa nga ni Maysun si Sebastian balang araw, ang unang taong gusto niyang pabagsakin ay si Alex!'Hmph!' Ganito ang iniisip ni Maysun sa kanyang puso, pero sa labas, hindi siya makatawa. Masilayan lamang niya si Alex na papasok sa Ford Residence. Pagkatapos ay sinabi niya kay Aino, "Aino, saan mo gustong pumunta? Gusto mo bang magpadala ng kotse ang pamilya Ford o...?"May kotse siya, isang magarang sports car na may makulay na pula. Nakaparada ito sa labas ng Ford Residence. Gustong-gusto niyang isama si
Sa totoo lang, hindi na talaga birhen si Maysun. Ibinigay niya ang kanyang virginity sa pinaka unang beses sa isang lalaking hindi niya kilala. Dayuhan pa ito. Noong siya'y nasa ibang bansa, ang lugar na kanyang tinitirhan ay may baradong kanal. Kumuha siya ng pansamantalang manggagawa para magtanggal ng bara. Ang lalaking dumating ay matangkad at may magandang pangangatawan, at may hitsura rin siyang hindi maayos.Matapos alisin ng lalaki ang bara, hindi ito umalis at sinamantala siya. Noong una, lumaban siya. Subalit talagang napakalaki at matangkad ng lalaking iyon, at siya'y napakalakas. Mukhang kuwebado siya, at tulad ng isang hayop, napakawild niya. Sa loob lamang ng ilang minuto, hindi na lumaban si Maysun. Nasa banyo sila ng kanyang bahay at nakatayo. Hinihawakan pa ng maruming dayuhan ang plunger na ginamit niyang pang-alis ng bara. Ganun na lang, nasamantala siya ng lalaking iyon.Mas nakakahiya para sa kanya, hinanap pa niya ang dayuhan sa kalsada para tanggalin muli ang b
Ang Ospital? Hindi talaga inaasahan 'yon ni Maysun. At pupunta sila para bisitahin ang asawa at anak ni Alex? Kung kasama nila si Lily, hindi kaya malaking pakinabang 'yon para kay Lily? Haha!"Sige, bata, pero kailangan mong ipakita sa akin ang daan," sabi ni Maysun."Opo, ipapakita ko sa inyo ang daan, Miss Maysun. Huwag kayong mag-alala," sabi ni Aino.Pagdating nila sa isa pang stoplight, na-excite si Maysun at abala sa pagtetext kay Lily.[Lily, alam mo ba kung saan gustong pumunta ni Aino?]Nagmamaneho si Lily, kaya impatiently siyang sumagot. [Malapit na akong humabol sa inyo. Huwag mo na akong istorbohin ulit!]Wala siyang pakialam. Nagpadala si Maysun ng isa pang text kay Lily.[Sinabi ko sa'yo, gusto ni Aino na pumunta sa ospital. Ang taong nandoon sa ospital ay ang asawa ni Alex, na yung babae na kinamumuhian mo hanggang buto. Ano ulit 'yung pangalan?]Totoong hindi alam ni Maysun kung ano ang pangalan ng asawa ni Alex. Subalit naka-ukit ito sa alaala ni Lily.[Ibig
Nais ipaalam ni Maysun kay Lily na kasama niya ang maliit na si Aino habang natutuwa siya sa kanyang sarili. Haha! Lahat 'yon ay inaasahan ni Aino. Sa sandaling 'yon, kunwari'y wala siyang alam at paslit pa rin siya. Tumango siya. "Okay lang. Alam ko namumuhay ka sa ibang bansa kaya hindi ka pamilyar sa South City. Normal lang na mabagal ang pagda-drive mo."Ngumiti pa si Aino kay Maysun pagkatapos niyang magsalita. Tuloy-tuloy ang pagda-drive ni Maysun. Isang oras ang lumipas, sinusundan pa rin niya si Lily hanggang sa makarating sila sa labas ng ospital. Pagka-park ng kotse ni Lily, nag-text siya kay Maysun.[Narito na tayo sa ospital. Kaya ka namang dalhin ni Aino sa ward. Madalas siyang pumunta rito kamakailan, kaya pamilyar siya sa lugar na ito. Maysun, tukuyin mo muna ang ward. Kapag sigurado ka na ang nurse at si Jane lamang ang nandoon, mag-text ka sa'kin.]Agad na sumagot si Maysun. [Sige!][Nawa'y magtagumpay ka at matupad ang lahat ng iyong pangarap! Nasa Ford Residence
"Tita Jane, namiss kita, pati na rin ang kapatid ko," sambit ni Aino, ang tinig ay tila napaka-hina, hanggang sa kahit papaano'y naramdaman ni Jane ang kirot sa kanyang puso. Inilagay niya ang sanggol sa kanyang mga bisig sa kuna, at buong pagmamahal na niyakap si Aino. "Mabait na bata, Aino. Halika na at tingnan kita. Alam kong napagdaanan mo ang maraming paghihirap nitong mga nakaraang araw. Alam kong namimiss mo ang iyong ina. Halika na, anak."Biglang bumuhos ang mga luha ni Aino. "Tita Jane, wala na akong ina."Lumundag siya sa mga braso ni Jane, at biglang tumulo ang mga luha ni Jane. "Wag kang umiyak, anak. Ang iyong ina ay isang matapang na tao. Hindi siya basta-basta magpapatalo. May mas matibay siyang kakayahan na mabuhay kaysa sa karaniwang tao. At higit sa lahat, siya ay malakas. Maniwala ka sa akin."Tumango si Aino. "Opo, naniniwala din ako sa aking ina, Tita Jane.""Huwag ka nang umiyak, anak ko. Hayaan mong punasan ko ang iyong mga luha." Nang lumingon si Jane upang
"Ang pamilyang Kemp ang pinakamataas na pamilya ng mga marangal sa bansa! Kung sinasabi naming may dangal kami, walang ibang makakapagsabi na may dangal sila! Kahit pa ang pamilyang Poole sa Kidon City, o ang pamilyang Ford at Shaw sa South City!""Aaah..." Nang marinig ni Jane ang sinabi ni Maysun, bigla siyang ngumiti. "Ang pamilyang Kemp. Madalas kong marinig sa asawa ko ang tungkol sa kanila."Nawalan ng salita si Maysun."Sabi ng asawa ko, hindi niya pinapatay ang pamilyang Kemp sa mga nakaraang taon dahil masyado silang masunurin. Parang mga alagang hayop lang tulad ng mga aso at pusa. Mapagpakumbaba at masunurin. Nangangailangan lang ng pagkain. Kaya bakit pa sila gagalawin? Ngunit, sa pagmamasid ko sa iyo ngayon, Miss Maysun, hindi ka mukhang 'yong klase ng taong mapagpakumbaba na binanggit ng aking asawa. Parang alaga ka lang. Hindi mo na kailangang mag-alala o gumawa ng kahit ano. Anong problema ngayon? Gusto mo bang kagatin ang kamay na nagpapakain sa iyo?"Walang masabi
Lubos na nagulat si Lily kaya't siya'y napatulala. Para bang alam na ng babaeng ito na darating siya. Subalit, hindi rin isang madaling kausap si Lily. Siya'y isang babaeng nakaranas na ng maraming unos at maraming lalaki. Sa puntong iyon, sino pa ang kanyang katakutan?Pinakalma ni Lily ang sarili at ngumuya. "Jane Sheen! Matagal-tagal na rin tayong hindi nagkita, pero tila lalong tumapang ka. Kayang-kaya mo na ngang hulaan na darating ako, eh. Pero, kahit alam mo, anong magagawa mo? Wala kang kaibigan. Mga kaibigan lang ni Sabrina ang mabait sa'yo. Ngunit, hindi kayang ipagtanggol ni Sabrina ang sarili niya ngayon. Kung tama ang hinala ko, nasaan ang dalawang matalik niyang kaibigan? Kasama ang kanilang mga kasintahan para dumalaw kay Old Master Ford ngayon, 'di ba? Jane, sino pa ba sa lugar na ito ang makakatulong sa'yo? Halos namatay ka na nga dahil sa pagkawala ng dugo. Hindi mo pa kaya ngayong tumayo ng limang minuto nang dire-diretso! Huwag mong sabihing kaya mong lumaban sa'ki
"Haha!" Ang tawa ni Lily ay unti-unting nagiging histerikal. "Ang asawa mo? Si Alex? Ako'y natatakot pero hindi siya makakarating dito agad-agad. Babae, hindi mo ba ako pinagbawalan na dumating? Gusto ko lang talagang pumunta dito nang sadya! Dahan-dahang lalapit ako sa'yo at kukunin ang anak mo. Kung tama ang hinala ko, hindi ka pa rin tinatanggap ng Matandang Ginoo Poole bilang manugang niya, tama? Kukunin ko na ang anak mo, at pagdating ko kay Matandang Ginoo Poole, ako na ang magiging tunay at lehitimong asawa ni Alex. Haha!" Lumapit si Lily kay Jane."Hindi... umalis ka. Huwag kang lumapit. Kung gagawa ka pa ng isang hakbang, sisigaw ako ng tulong. Tatawagin ko ang nars dito. Sisigaw ako!"Wala nang mas hihigit pang naisin si Lily kundi ang marinig si Jane na humingi ng tulong. Kung gagawin ito ni Jane, ngumiti na lang sana si Lily kay Jane. Kahit magreklamo si Jane kay Alex, magrereklamo din sana si Lily nang may luha kay Alex. "Alex, alam ko na ang aking pagkakamali. Hindi na
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu