Si Sebastian ang kanyang lalaki, ang nag-iisang lalaki sa buhay niya at ang tatay ng bata sa tyan niya.Hindi niya hahayaang mapunta si Sebastian sa iba. Lalo na sa Lynn family at kay Selene.Kumukulo ang dugo ni Sabrina, hindi niya pa ito naramdaman dati.Sa kabilang linya, patuloy pa ring nagsasalita si Old Master Shaw pero hindi pa rin binababa ni Sabrina ang tawag. Nakuha na ulit ni Marcus ang telepono, “Sabbie, nasaan ka? Susunduin kita.”Naging emosyonal si Sabrina at iyak anng iyak, “Young Master Shaw, kailangan mo kong sunduin. Nasa dulo ako ng eskinita sa labas ng nirentahan kong kwarto, katabi ng public toilet.”“Sige, copy!”“Kailangan mo kong puntahan, hihintayin kita!” sa hindi inaasahang sitwasyon, naramdaman bigla ni Sabrina na kailangan niya nang tulong ni Marcus.Matapos ibaba ang tawag, binitbit ni Sabrina ang mga bagahe niya at nagtago sa isang ATM machine sa kabilang kalye at sinarado ang pintuan.Sa kabilang dulo, dinala ni Marcus si Old Master Shaw sa kwar
“Sabihin mo sakin, bakit mo hinahanap si Sebastian? Ano bang nangyari?”Hindi pamilyar si Marcus kay Sabrina pero ramdam niya na may relasyon siya sa Tita niya noong nakita niya ito.Nararamdaman ni Marcus hanggang sa buto niya na pinsan niya si Sabrina. Sa relasyon na ‘yon, kahit na ilang beses niya palang itong nakikita, hindi niya ‘to pwedeng sukuan. Hindi maintindihan ni Marcus kung bakit ganoon ang Lolo niya. Blood is thicker than water, bakit hindi ito maramdaman ng Lolo niya? Naramdaman nang lahat na may problema ang ugali ni Sabrina, kahit na ang Lolo niya. Pero, hindi ito naramdaman ni Marcus. Parte na rito ang kutob niya, ang isang parte naman ay si Zayn.Kaya naman naniniwala si Marcus na may dahilan si Sabrina kung bakit niya kailangang makita si Sebastian. Mabilis siyang nagmaneho, pero tinatanong pa rin siya ni Sabrina, “Young Master Shaw, pwede mo pa bang bilisan ang pagmamaneho?”Sabi ni Marcus, “Sabbie, 9 palang nang umaga ngayon. 11 pa magsisimula ang kasal. Hindi
“Si Sabrina ang the one. Hindi maiimagine ng mga tao kung gaano siya katapang nang hindi nila ito nakikita mismo sa sarili nila. Sa puso ko, nag-iisa lang si Sabrina. Kailangan kong itakas si Sabrina sa lahat nang pagdudusa na ito.”Hindi maiimagine ng mga tao kung gaano siya katapang nang hindi nila ito nakikita mismo sa sarili nila.Sa sandaling ‘yon, nakita ni Marcus kung gaano katapang si Sabrina. Sa isip niya, akala niya ay hindi pa kasal si Sebastian kaya naman single pa rin ito hanggang ngayon. Magkaroon ng isa pang nagkakagusto sakanya, magkaroon ng isa pang aamin sakanya ay hindi naman masyadongg mabigat. Gusto lang tuparin ni Marcus ang hiling ni Sabrina at gusto niya rin sumuko ito sa parehong oras.Dumating ang kotse sa lugar kung saan gaganapin ang kasal. Ito ay sa remote hillside villa. Hindi naman ganoon kalaki ang villa at napakatahimik dito. Ayaw ni Sebastian ng maingay at bonggang wedding. Una, kakamatay lang ng nanay niya at ayaw niya ng isang malaking celebration
Hindi nakapagsalita si Sebastian. Sa likod nila, hindi rin nakapagsalita si Kingston.Kahit si Selene na nakahawak sa mga braso ni Sebastian ay natigilan din. Pagkatapos nang lahat, hindi naman negative ang nararamdaman ni Sebastian kay Sabrina.Hindi umiyak si Sabrina. Kalmado niyang sinasabi ang mga bagay kay Sebastian.Tumingin si Sebastian kay Sabrina, kalmado pero ang kanyang tono ay sobrang lamig, “Anong sinabi mo? Pwede mo bang ulitin yung sinabi mo?”Hinila ni Sabrina si Sebastian, “Sebastian, alam ko kung bakit mo papakasalan si Selene. Hindi mo siya mahal diba? Papaksasalan mo lang siya kasi ginamit niya ang katawan niya para iligtas ka at dala niya ang anak mo. Pero Sebastian, hindi siya ang babaeng ‘yon. Ako ‘yon, ako ang babaeng nagligtas ng buhay mo at ang anak mo ay dinadala ko. Hindi ba lagi mong tinatanong kung kanino ‘tong dinadala ko? Sasabihin ko na ngayon, ang bata sa tyan ko ay sa’yo. Sa’yo ito Sebastian. Anak mo ‘to. Ang babae noong gabing ‘yon ay ako…”“Iti
Pero, walang pakialam si Sabrina. “Sebastian, noong maulan na gabing ‘yon, naalala mo ba? Noong maulan na gabing ‘yon, nasa isang itim na bahay at tinanong mo ako kung binebenta ko ang katawan ko. Umiyak ako at sinabing hindi ko ito binebenta. Nagulat ka pa nga noong tinanong mo ko kung first time ko ba. Naaalala mo na ba? Sebastian?”Sa puntong ‘yon, namumula na ang mukha ni Sabrina. Wala na siyang pakialam sa ibang bagay, kailangan niyang masabi kay Sebastian ang katotohanan, hindi niya hahayaan na makilala ng anak niya ang kanyang tatay. Hindi niya hahayaan na may umagaw nang puwesto niya.“Sila… Ang Lynn family… hindi ka nila sinubukang iligtas, gusto ka nilang patayin. Nag-aalala sila na ang isang prostitute ay hindi kayang manahimik kapag may nakita sila, kaya nahanap ako ni Lincoln sa kulungan. Hindi inaasahan ni Lincoln na babaliktad ang nangyari. Noong napansin niya ang pag atake mo, nagpanggap ang anak niya na maging ako, sinabi nila na si Selene ang babae noong gabing ‘yon
Sa sandaling iyon, hindi nakadama ng anumang kawalang-pag-asa si Sabrina. Ang tanging nasa isip niya ay kailangan niyang gawin ang lahat para kumbinsihin si Sebastian. Doon naroon ang lahat ng kanyang pag-asa. Wala siyang pakialam kung mawawala ang kanyang buhay, talagang nahirapan siya laban sa apat na guwardiya. Medyo nasasaktan si Sabrina sa bisig ng isa sa mga bantay, at sumigaw ang bantay sa sakit, at kinalagan ang kanyang mahigpit na pagkakapit.Talagang nahirapan si Sabrina, hindi rin siya mahawakan nung huling bodyguard.Mabilis na tumakbo si Sabrina papunta kay Sebastian.“Sebastian! Hahayaan mo bang matulad sa’yo ang anak mo? Nakalimutan mo na ba kung paano nagdusa si Tita Grace para sa’yo buong buhay niya? Sebastian…” sumigaw si Sabrina.Nagalit si Sebastian sa puntong iyon. Hinawakan niya ang kamay ni Selene, lumingon at naglakad papunta kay Sabrina. Hindi matatag ang mga paa ni Sabrina, at sumandal siya sa kanyang bagahe, na nakabaluktot habang nakatingin siya kay Seba
“Tapunan niyo siya ng bulok na itlog! Imoral ‘yang babae na ‘yan!”“Wag niyo siya kaawaan, Old Master Ford, mamalasin lang kayo kapag nanatili pa ‘yang babae na ‘yan dito!”Ang mga nanonood sa kasal ay nagsalita. Tiningnan ni Henry si Sabrina, galit. Nakatingin si Sabrina kay Sebastian, umaasa ang mukha niya. Ang tono ni Sebastian ay kalmado, “Sabrina, sumusobra ka na!” Ang tono niya ay parang umabot hanggang sa buto ng mga tao.“Ako, si Sebastian, ay isang beses lang magpapakasal buong buhay ko, bakit mo sinisira ito? Noong pumirma ka ng kontrata sakin, nangako ako na bibibgay kita ng malaking pera pero anong sinabi mo? Sabi mo na tunay ang pagkakaibigan niyo ng nanay ko, na hindi mo habol ang pera. Pero ngayon, sinisira mo ang kasal ko?”Nagsalita si Sabrina, “Sebastian…”“Umalis ka na!” sumigaw si Sebastian.Sa sobrang lakas ng boses ni Sebastian, ang isang lalaki na 20 metro ang layo, habang nirerecord ang eksena gamit ang kanyang camera ay nanginig ito ay nahulog.“Umali
Ang truck ay muntik nang masagasaan si Sabrina, gumulong si Sabrina papunta sa kabilang gilid ng kalye dahil sa isang puwersa galing sa pagtulak. Ang kabilang gilid ng kalye ay isang talampas.Ang puso ni Sabrina ay bigla nalang nawalan nang pag-asa. Naramdaman niya na hindi lang mawawala ang anak niya sakanya kapag nahulog siya pero mawawala rin ang buhay niya. Pero, wala pa rin siyang naramdamang sakit. Pero napagtanto niya na hawak siya ng isang lalaki.Ginamit ng lalaki ang sarili niyang katawan para proteksyunan si Sabrina, nakapulupot ang braso niya para proteksyunan si Sabrina. Noong nagsimula na silang gumulong sa talampas, umiyak si Sabrina dahil sa gulat. Mabilis na ginamit ng lalaki ang kamay niya para kumapit sa isang bato habang hawak si Sabrina sa kabilang kamay. Hindi sila nahulog.Natakot si Sabrina tapos tumingala at sinabing, “Zayn, ikaw ba ‘yan? Bakit ka nandito?”Tagaktak ang pawis ni Zayn sa noo at ang mga sinabi niya ay mali mali. “Sabrina, narinig ko kay Youn
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu