Hindi niya kilala nag lalaking nakatayo sa labas ng bahay nila. May dala itong malaking package. "Pwede ko bang malaman kung ikaw si Aino Scott?" tanong ng lalaki.“Hindi, pero ako ang Mommy niya.” sagot ni Sabrina.“Para kasi sakanya ang package na ito. Galing pa ito sa ibang bansa.” Package? Mula noong nagbuntis siya, hindi pa siya ulit nag oorder ng kahit ano online. Kadalasan, sina Ruth at Yvonne lang ang nag-oorder ng mga regalo para kay Aino, pero sa tuwing mangyayari yun ay ang mga ito mismo ang nagdadala sa bahay nila. Medyo nag aalangan si Sabrina, pero sa halip na magtanong pa ay kinuha niya nalang ang package at pumirma sa receiver’s form. Sobrang laki ng package!Pagkatapos maipasok ang kahon, kumuha siya ng kutsilyo para buksan ito. Nanlaki ang mga mata ni Sabrina dahil tumambad sakanya ang lahat ng klase ng magagandang laruan. Kanino kaya ito galing? Sino naman kaya ang bibili ng napakaraming laruan para kay Aino nang sabay-sabay?Naisip ni Sabrina na tawagan s
Samantala, kalmadong sumagot si Sabrina. "Nagpapacheck-up ako! Hindi lang naman siguro mga Ford ang nakakaalam na kailangang magpa check up ng mga buntis, diba? Pumupunta kami ni Sebastian every two weeks kaya hindi niyo na kailangang mag alala.’ "Kung talagang nagpapacheck up ka, bakit hindi mo alam kung lalaki o babae ang magiging apo ko?" tanong ni Sean.Napakunot-noo si Sabrina. "Kailangan ba malaman? Anuman ang kasarian, anak pa rin namin ito ni Sebastian, at kapatid ni Aino. Hindi ba sapat na iyon?""Gayunpaman, wala pa ring tagapagmana ang pamilyang Ford!" "Hindi ba si Aino ang tagapagmana?" tanong ni Sabrina. "Kung sakaling hindi ako nabuntis ulit hindi ba si Aino lang naman din ang magiging tagapagmana ng Ford Group! Walang iba pa!"“Ikaw…” Nangimnginig ang boses ni Sean sa sobrang galit. Sa totoo lang, gusto lang naman talaga niyang bisitahin si Sabrina noong nalaman niyang buntis ito. Sino ba namang mag aakala na aangasan siya nito? Galit na galit na tumayo si Sean, h
Sakto, sabay na pumasok sina Aunt Lewis at Zayn, “Anong nangyari?” Gulat na tanong ni Aunt Lewis.Lumapit si Zayn kay Sabrina. "Sabrina, anong nangyari?Sino ang kaaaway mo? Naririnig ko na galit na galit kang sumisigaw!!"Bakas sa ekspresyon ng mukha ni Zayn ang sobrang pag aalala para kay Sabrina, habang si Sabrina naman ay hawak pa rin ang kanyang phone. “Sino ang dumating.” Tanong ni Holden sa kabilang linya. "Ang kapatid ko," sabi ni Sabrina."Ah yung playboy na naging pabigat sayo ng pitong taon?" tanong ni Holden.Pinilit ni Sabrina na manatiling kalmado. "Kahit kailan, hindi naging pabigat ang kapatid ko sa akin kaya itigil mo yang mga walang kwenta mong pinagsasabi.” “Ahhh oo nga pala! Hindi siya yun. Si Nigel Conor! Yung kaibigan niya. Loko din yung lalaking yun eh. Pero kung ikukumpara kay Sebastian, mas mabuting tao pa rin yung Nigel. Ilang beses ka niyang sinaktan sa loob ng pitong taon! At hindi lang yun! Hinayaan ka rin niyang saktan ng ibang mga tao. Pero anong g
Nagulat si Holden at bago pa man din siya makapag reavt ay biglang ibinaba ni Zayn ang tawag at galit na sinabi niya kay Sabrina. "Huwag na huwag ka ng sasagot sa mga taong katulad niya sa susunod! I-block mo agad ang kanyang number niya!! Hindi ito local na number kaya madali mong malalaman na siya yan. Bakit ba kasi sinasagot mo pa siya at hinahayaan mong magalit ka?"Hindi nabanggit ni Sabrina kay Zayn na kapatid ni Sebastian ang tumawag, ang kakambal ni Sebastian na kapatid din ni Grace. Sa tingin niya, isa yun sa pinanghuhugutan ni Holden ng sama ng loob dahil hindi man lang nito nakita si Grace bago ito mamatay. Pero hindi naman siya sumasang ayon na masamang tao si Sebastian dahil kahit gaano ito kalupit sa ibang tao, pagdating sa mga kapatid nito ay bigla itong lumalamnoy. Gulat na gulat si Sabrina na nakatitig kay Zayn, at hindi makapaniwalang sinabi, “Zayn… ano bang mga sinabi mo kay Holden? Bakit parang ang tapang tapang mo naman ata…. Te…teka? Nasaan si Tessa? Akala ko
Tumambad sa pintuan ang umiiyak na Aino, kasama ni Sebastian. Agad-agad itong tumakbo papalapit kay Zayn at niyakap ito ng mahigpit. “Uncle Zay, sorry…’Napakamot na lang si ng kanyang Zayn. Noong sandali ding iyon, lumapit si Sebastian kay Zayn. "Alam ko na.""Anong alam mo?" tanong ni Zayn."Kanina, dumating si Tessa sa office para mag submit ng kanyang resignation. Sa sobrang pagmamadali niya, hindi na niya nahintay ang sahod niya para sa buwan na ‘to. Tinanong siya ni Kingston kung may kinalaman ba ito sa iyo at kung iniwan mo ba siya pweo laking gulat daw niya noong tumawa si Tessa at sinabi. 'Kahit na isang bundok pa ng ginto at pilak ang ilagay sa harapan ko, hindi ako magiging isang masayang babae kung baog ang mapapangasawa ko!”Nang makita ni Sebastian na medyo nailang si Zayn, sinubukan niyang mas maging mahinahon, "Ano bang sinabi ng doktor sa iyo? Hindi na daw ba kayang gamutin?”Nang makita ni Zayn na sabay-sabay na nakatitig sina Sebastian, Aino at Sabrina sakanya,
Balak din sanang bigyan ni Zayn ang kapatid niya, pero medyo nag alangan siya. Paano kung marami pala ang maging mga anak ng kapatid niya? Paano kapag nadagdagan pa ang mga anak ni Sabrina? Syempre hindi niya naman pwedeng hindi mabigyan ang iba niya pang mga pamangkin. Habang nasa kalagitnaan ng pagmumuni-muni kung kani-kanino niya hahatiin ang kanyang mga ari-arian, hindi niya namalayan na nakatulog na pala siya. Maaga siyang nagising kinabukasan. Maganda ang gising niya kaya kumpara kahapon, hindi hamak na mas masigla siya ngayon. Pagkatapos niyang bumangon, nagtoothbrush, nag hilamos at kumain ng mabilisan bago siya bumalik sa ospital Sa hindi inaasahang pagkakataon, wala siyang nadatnan na pasyente sa ward na dinadalaw niya nitong mga nakaraang araw kaya nagpapanic niyang tinawag ang nurse, at kagaya niya, sobrang nagulat din ito. Nasaan ang pasyente?! Bakit nawawala ang pasyente?! Nang sandaling yun, sakto ring nakita ni Zayn si Cecilia na naglalakad papunta sakanya at u
Sa sobrang sakit ng pagkakasampal niya, pati Tessa ay sumakit din ang kamay. Tinignan niya si Hana mula ulo hanggang paa na para bang diring-diri siya rito. Hindi alintana ni Hana ang maraming tao at malutong siyang nagmura, “Hana Sharpe! Walang hiya kang babae ka! Hanggang kailan ka ba magpapanggap? Pasalamat ka at sampal lang angt inabot mo sa akin. Dapat lang yan sayo! Para maalala mo kung gaano kakapal ang mukha mo. Makinig ka! Hindi kita nanay at kahit kailan, hinding hindi kita kikilalanin bilang nanay! At ano yang pinuputok ng busti mo? Gusto mong ibalik ko sa lalaking yun ang pera niya? Bakit? May relasyon ba kayo? Ha ha! Siya nga mismo hindi ako sinisingil tapos heto ikaw? Gumagawa ng eksena para pilitin akong ibalik ang pera buong puso namang binigay sa akin?!” Galit na galit si Tessa. “Hana Sharpe, ano ba ang relasyon niyo ng lalaking yun? At sino ka ba sa inaakala mo para utos-utusan ako? Tama si Daddy! Isa kang malanding babae! P*kp*k! Baka nakalimutan mo na kung paano
Yumuko si Hana sa sobrang hiya. “Pasensya ka na, Mr. Smith. Pumunta ako dito para sabihan ang anak ko na ibalik sayo ang mga pera mo. Nakakahiya lang na hiwalay na kayo pero ang dami niya pa ring kinuha sayo.” Ramdam sa tono ng boses ni Hana ang sobra sobrang hiya. “Pasensya na po talaga.” Pagkatapos, tahimik siyang tumalikod at naglakad papalayo.” "Saan ka pupunta?" tanong ni Zayn.Hindi makapaniwala si Tessa sa eksenang nakikita niya. Maging si Hector ay gulat na gulat rin. “Hindi na ako babalik dito. Mula ngayon, hindi ko na hahabulin si Tessa at kakalimutan ko na rin na anak ko siya. Kahit pa magkasalubong kami balang araw, hindi ko na siya papansinin at kahit hanggang sa mga huli kong sandali, hinding hindi ako lalapit sakanya.” Sobrang bigat ng puso ni Hana. Dalawampu’t dalawnang taon niyang minahal si Tessa. Maiintindihan niya kung may sama ito ng loob sakanya pero ang hindi niya matanggap ay ang umabot pa sa punto na walang awa siyang sinampal at sinumpa nito na para bang
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu