Napatingin si Alex sa malalaking bundok sa magkabilang gilid at biglang inutusan si Garrett, "Huminto!"Nagsimulang lumiwanag ang langit. Sa buong gabing pagmamaneho nila, tulog si Jane, palalim ng palalim ang paglubog sa kanyang panaginip. Noong una, yumakap siya sa mga bisig ni Alex. Pagkatapos noon ay nauna na si Alex at ibinaba ang upuan para makatulog siya ng maayos. Maging ang driver sa front seat ay hindi maiwasang makaramdam ng kirot sa kanyang puso habang sinulyapan niya si Jane ng ilang beses.‘Gaano na ba katagal mula nang mahimbing ang tulog ni Mrs. Poole? Gaya ng inaasahan sa Guro, talagang pinagplanuhan niya ang lahat. Hindi na natin siya papayagang makawala doon. Kahit kailan, mamamatay siya doon. Kahit na ang lahat ng ito ay pakana ng Guro, at least ginagawa niya ito para sa kanyang kapakanan,’ naisip niya.Noong panahong iyon, huminto ang sasakyan sa loob ng kabundukan, ngunit hindi pa nagigising si Jane, at hindi rin siya ginising ni Alex. Sumandal siya sa kanyang
Hindi akalain ni Jane na magigising siya para makarating sa lugar kung saan namatay ang kanyang manliligaw na si Noah. Namatay si Noah isang buwan lamang ang nakalipas, bago tuluyang nabulok ang kanyang katawan.‘Hindi, nandito pa ba ang katawan niya?’ naisip niya, habang nadapa siya sa lugar kung saan nahulog si Noah. Bago pa siya makaalis, hinawakan ni Alex ang kanyang mga braso at sinabing, "Dahan-dahan. Huwag mong saktan ang iyong sarili."Inalalayan niya ang kanyang bigat mula sa likuran, na parang inaalay niya ang kanyang mga braso para sa isang reyna. Hindi niya pinansin ang sinabi nito at nagmamadaling pumunta sa kabilang side. Bago pa man sila dumating ay narinig na ang tunog ng isang umiiyak at napansin ni Jane na boses iyon ng kanyang ina.Papalapit ng papalapit ang boses ng matandang babae. "Ano ang magagawa ng matandang hag na tulad ko para marapatin ito?? Namatay ang apo ko, at ngayon ang anak ko. Anak ko... Late dumating si Mommy. Bakit hindi na lang ako ang namatay
Natigilan ang matandang babae nang marinig niyang tinawag siya ng nangungunang elite ng Kidon City na 'Nanay'. Hindi niya inaasahan na si Alex ay isang taong napakadaling lapitan, at sa sandaling iyon, ang presensya ni Alex ay nagawang hugasan ang karamihan ng kawalan ng pag-asa na naramdaman niya sa pagkawala ng kanyang anak.Hindi napigilan ni Jane na mapasulyap kay Alex at sinamantala niya ang pagkakataong ngumisi ito sa paraang nakakabigay-puri."..." Hindi umimik si Jane."Matulog ka na anak. Pinagdaanan mo ang hirap nitong mga nakaraang buwan. Hindi ka talaga makatulog sa lahat ng oras na iyon at ang sasakyan ngayon ay malamang na hindi rin kumportableng matulog. May kama sa kotse na ito. Sige na matulog ka na. Babantayan ka ni Nanay," may pag-aalalang sabi ng matandang babae.Tumango si Jane. Pakiramdam niya ay nabaon siya sa kanyang ina sa tabi niya, at masunurin siyang nahiga, ngunit pagkatapos, umupo siya muli kaagad at isinusuot ang kumot.Tumingin siya kay Alex at napa
"A--Anong sinabi mo?" Hindi makapaniwala si Emma na iyon ang mga salitang nanggaling kay Jane. Kahit na ang kanyang ama at tiyuhin ay nag-aaway, si Emma ay miyembro pa rin ng pamilya Poole.‘Ako pa rin ang pinsan ni Alex. Pinsan niya! Magalang ako ng binati ko siya kanina at sinasabi niyang umalis ako?’ naisip niya.Sa nakalipas na pito hanggang walong taon, hindi napigilan ni Emma ang pagtingin kay Jane ng maayos. Walang mas nakakaalam kaysa kay Emma sa pamilya Poole at sa buong Kidon City na hinding-hindi pakakasalan ni Alex si Jane. Si Jane ay isa lamang kasangkapan sa kanya. Isang kasangkapan lamang.Binanggit ni Emma ang hindi mabilang na mga babae ng mayayamang pamilya sa elite na komunidad ng Kidon City, na nagsasabing, "Maghintay lang at tingnan! Balang araw ay itatapon ng pangalawang pinsan ko ang babaeng iyon na si Jane. Kung hindi magawa ng pinsan ko at ni Lily ang mga bagay, ipapakilala ko siya sayo."Ang mga salitang iyon ang dahilan kung bakit nagawa ni Emma na maging
"Emma Poole, minsan na akong namatay. Wala na akong pakialam sa mundong ito; Ni hindi ko intensyon na itago ang bata sa tiyan ko, kaya iniisip mo ba talaga na matatakot ako sa iyo? " Ngumisi si Jane habang malamig na nakatitig kay Emma. "Scram! Huwag mo na akong hayaan na makita kang muli! Para akong masusuka sa tuwing nakikita kita! Kung magalit ako, baka kunin ko na lang ang baril ng lalaki ko sa nightstand niya at barilin ka sa ulo balang araw!""..."Ngumisi ulit si Jane. "Kung sa tingin mo ay hindi ako mangangahas, bakit hindi mo ako subukan?""Ah..." Agad na tumakas si Emma.Mapang-asar na napangiti si Jane.'Si Emma ay walang iba kundi isang tanga, ngunit nagawa pa rin niyang muntik akong mapatay at mapatay pa si Noah. Ngayong nakabalik na ako kay Alex, hindi na ako matatakot kahit kanino. Ginagalang ko noon ang lahat ng may paggalang at pagpaparaya dahil mahal ko si Alex. Pero ngayon? Wala na akong puso kaya hindi na ako aatras. Babalewalain ko silang lahat,’ naisip niya h
Dahil sa gulat ay napaupo si Emma mula sa kanyang kama. "Sino ka?"Ang paos na boses sa kabilang dulo ay humihingi pa rin ng tulong, "H--tulungan mo ako...""Lily?""Mm..." nahihirapang sumagot si Lily."Hindi mo ba kasama si Holden Payne? Hindi ka ba buntis sa anak niya? Anong nangyari sayo?"Samantala, nakakulong si Lily sa loob ng isang selda at tuyong-tuyo ang kanyang mga labi na namumutla ang balat. Kung alam niyang hahantong siya sa ganito, hindi na sana pumunta si Lily kay Holden para humingi ng tulong. Akala niya ay itatago siya nito para sa kapakanan ng bata sa kanyang tiyan, ngunit minamaliit niya ang kalupitan nito.Nagpunta si Holden mula sa South City patungong Kidon City bago siya pinadala ni Axel sa ibang bansa sakay ng barko tatlong buwan lamang ang nakalipas kasama ang retirement fund nina Sean at Rose. Nais ni Sean na ipadala si Holden sa Europa upang mapalawak niya ang kanyang karera sa kanyang matalas na pag-iisip, ngunit binago ni Holden ang kanyang landas sa
Kung ganoon nga ang kaso, talagang kailangang tratuhin ng mabuti ni Holden ang babaeng ito sa buong buhay niya. Ito ay dahil hindi kailanman binigo ni Holden ang mga babae! Isa siyang feminist!Gayunpaman, malinaw na hindi ito ang kaso.Si Lily ay isang babaeng naglakbay sa mundo. Matagal-tagal na rin mula noong una siyang nasangkot sa isang tao, kaya't may pakialam pa ba siya dito?Dahil nagkaroon siya ng di-inaasahang pagbubuntis, kung gayon, hindi ba dapat ay pinutol na niya ang kanyang pagkalugi sa pinakamaagang posibleng panahon upang hindi magdusa ang bata at hindi masyadong mapinsala ang kanyang katawan?Gayunpaman, naglakbay siya nang napakalayo at dumaan sa apoy upang lumapit sa kanya para lamang gawin itong responsibilidad?Lohikal ba iyon?Babaeng ito! Siya ay palaging puno ng mga masasamang pakana. Ilang beses na niyang sinubukang i-frame si Sabrina sa South City!Sa pag-iisip na iyon, si Holden pagkatapos ay malamig na lumapit sa harapan ni Lily, na pansamantalang n
Ang doktor ay labis na natakot sa kahanga-hangang paraan ni Holden na siya ay naglakas-loob na hindi magsalita nang matagal. Matagal bago siya nauutal, “Nakalipas na ba ang apat na buwan? Para magsagawa ng amniocentesis para sa paternity test, kailangan mong maghintay hanggang ang fetus ay apat na buwang gulang. Saka lang…”Mahinahong sinabi ni Holden, "Eksaktong apat na buwan na ang nakalipas.""Mabuti mabuti."Maluha-luhang tumingin si Lily kay Holden. "Holden, hindi ka naniniwala sa akin?""Sa tingin mo ba ay tinatanggap kita bilang isang taong may integridad?"Hindi nakaimik si Lily.Ang tono ni Holden ay hindi matitinag. “Wala akong pakialam sa kalinisang-puri ng isang babae. Hangga't makikita sa resulta ng paternity test na akin ang bata, kahit gaano pa karaming lalaki ang naloko mo, papanatilihin pa rin kita sa tabi ko! Kung hindi akin ang batang iyon, pero gusto mo akong gawing tanga…”Nagkaroon ng isang pause bago sinabi ni Holden nang walang katumbas na malamig, "Kung