Tumingin si Sean kay Sebastian sa gulat. "Ito ... wala na ang numero ng iyong kapatid. Ano ang nangyayari, Sebastian? Mabilis na mag -isip ng isang paraan upang mahanap ang iyong nakababatang kapatid! "Si Sebastian ay hindi nagsasalita. Sa lahat ng ito, wala siyang magandang damdamin sa kanyang ama. Ito ang kanyang ama na sumira sa buhay ng kanyang ina. Ito ay ang kanyang ama na naging sanhi sa kanya, ang kanyang ina at ang kanyang biological na kapatid ay mahiwalay sa bawat isa. Ang kanyang ama ay ninakawan ang kanyang ina ng lahat ng kanyang pag -ibig, ngunit binigyan niya ang tunay na pag -ibig. Ang lahat ng kanyang ama ay nagbigay ng kanyang ina ay kasinungalingan. Samakatuwid, kinasusuklaman ni Sebastian ang kanyang ama.Gayunpaman, ito ang kauna -unahang pagkakataon na nakita ni Sebastian ang kanyang ama, isang matandang lalaki na higit sa pitumpung taong gulang, na nag -aalsa tulad nito. Si Sean Ford ay matanda na. Hindi na siya ang taong nag -utos sa mundo at pinangunahan
Malinaw na naintindihan ito ni Lily. Ngayon na siya ay sumali sa pwersa kay Axel, Rose, at Old Master Shaw, maaaring magawa niya ang isang bagay. Marahil sa suporta mula sa mga taong ito, magkakaroon pa rin siya ng napakataas na posibilidad na pakasalan si Alex.Nais lang ni Lily na pakasalan si Alex sa buhay na ito! Upang pakasalan si Alex, dapat siyang makilahok at sumali sa pwersa kasama sina Rose at Axel upang maalis ang lahat ng nais niyang mapupuksa. Pagkatapos, tiyak na makakasal siya kay Alex. Sa pag -iisip nito, pagkatapos ay coaxed rose si Lily at pumasok sa kanyang silid. Nang gabing iyon, si Sebastian at ang kanyang pamilya na tatlo ay naghahapunan sa lumang tirahan ng Ford bago umuwi. Ang kapaligiran sa hapag kainan ay tila nag -eased ng maraming. Pangunahin ito dahil sa pagbabago ni Sean. Siya ay naging mas banayad at mabait. Si Rose, sa kabilang banda, ay naging mas maraming somber. Gayunpaman, hindi niya ito ipinahayag sa kanyang mukha. Samakatuwid, ang hapunan
Mahinahon na sinabi ni Gloria, "Mahusay. Mabuti kung hindi mo ako gusto. "Nang sabihin iyon, inilagay niya ang prop sa kanyang kamay at iniwan ang lugar. Ang babaeng nangunguna sa tropa ng sayaw ay hindi nagsalita. May sinabi ba siyang mali? Naramdaman lamang niya na ang siyamnapung taong gulang na matatandang lalaki, na nakaupo sa wheelchair, ay kaaya- aya. Ang kanyang ama ay handang gumawa ng kapayapaan sa ganoong paraan, kaya paano ito maging malupit?Hindi nakapagtataka! Ito ay may katuturan para sa anak na babae ng Gibson Lady na dumating at pumili ng isang away nang nakaraan! Galit lang ang babae kaya patuloy siyang nagngangalit sa likuran ni Gloria."Bago mo hatulan ang isang tao, maglakad ng isang milya sa kanyang sapatos." Ang isang malambot na tinig ay maaaring marinig sa likod ng babae. Tumalikod siya upang magkaroon ng isang hitsura, pagkatapos ay nagtanong agad sa kaguluhan, "Old Master Shaw, hindi ka tinanggap ng iyong anak na babae. Nakita kita na pinapanood mo an
Si Gloria ay hindi kailanman naging isa na hindi makatuwiran at hindi mapagpatawad, kaya ngumiti siya. "Narito ka ba upang anyayahan ako pabalik sa pangkat ng sayaw?"Ngumiti ang babae. "Ito ay pangalawa. Ang pangunahing bagay ay ang paghingi ng tawad sa iyo. Dapat akong humingi ng tawad dahil nagkamali ako. Siyempre, dapat din akong mag -imbita sa iyo pabalik sa Dance Group. Kahit na nagsimula ka nang huli, sumayaw ka rin ng maayos, at ikaw ang kaluluwa ng aming pangkat ng sayaw. "Sinabi ni Gloria, "Mabait ka."Tumawa ang dalawang babae. Hindi maiwasang tanungin ni Gloria, "Bakit sa palagay mo humingi ng tawad sa akin, at sino ang nagsabi sa iyo tungkol sa mga bagay sa aking pamilya?"Sa pagsasalita tungkol dito, ang babaeng iyon ay kumalas. "Gloria, kahit na ang iyong nakaraang karanasan ay hindi mabisa at ang iyong ama ay hindi makatao, ito ang iyong ama na totoo na sinabi sa akin ang lahat. Sinabi pa niya sa akin na maglakad ng isang milya sa sapatos ng isang tao bago hatu
Sa kabilang dulo ng linya, ang tono ni Jane ay medyo humihingi ng tawad. "Sabrina, kumusta ka na?"Masayang -masaya si Sabrina. "Jane, napakahusay ko. Maayos ang lahat. Kumusta ka? Jane, talagang masaya ako sa tuwing kukuha ka ng inisyatibo na tawagan ako. Alam mo na wala akong maraming mga kaibigan, kaya't lalo kong inaasahan na makita kita muli sa buhay na ito. Mayroon pa akong matitipid sa ngayon. Ipaalam sa akin, ang mga pagtitipid na ito ay nai -save mula sa aking trabaho sa nakaraang taon, at hindi ito mula sa aking mayamang asawa. Alam mo na ang aking pangunahing buwanang suweldo ay halos sampung libong dolyar lamang, ngunit nakakuha ako ng kaunting mga proyekto sa buong taon, kaya mayroon akong ilang bonus. Hindi rin ako gumugol, kaya nai -save ito mula rito at doon sa isang taon. Ito ay higit sa dalawang daang libong dolyar. Paano mo ako bigyan ng numero ng iyong account at ililipat ko ito sa iyo? Maaari mo akong ibalik sa akin pagkatapos mong manganak at magkaroon ng pera.
Biglang dumaloy ang luha ni Sabrina sa kanyang pisngi.Hindi pa siya nakipag -ugnay kay Alex nang higit sa isang buwan. Tunay na marami rin siyang trabaho sa kanyang mga kamay.Sa sandaling ito, matapos na ibigay ni Jane ang tawag, agad na tinawag ni Sabrina ang Cell ni Alex.Sa kabilang dulo, napakabilis din ni Alex na kunin ang tawag. "Sabrina, tinawag ka ni Jane, di ba?"Ang tono ni Sabrina ay napaka -agresibo, sobrang agresibo. "Alex Poole! Mali akong patuloy na itulak ka upang hanapin si Jane sa nakaraan! Talagang hindi ko pinilit kang hanapin siya. Sa totoo lang, Jane ..."Hindi ka na mahal ni Jane!"Bukod, ikaw ang sumipa sa kanya sa oras na iyon. Iyon ang ganap na katotohanan. Hindi mo lang siya masipa at ibabalik siya sa iyong sariling kagustuhan. Si Jane ay isang tao! Wala kang utang sa iyo, at tiyak na hindi siya ang iyong mga kalakal!"Alex Poole! Huwag nang maghanap para kay Jane, kaya itakda mo lang siyang libre, tama? "Sa kabilang dulo, tahimik na nakinig si Ale
Lumingon si Alex at nakita niya si Lily."Bakit ka nandito?"Nagkibit balikat si Lily, at pagkatapos ay inosenteng sinabi, "Narito na ako nang hindi bababa sa isang buwan."Pinilit ni Alex ang sarili na pigilan ang galit sa kanyang puso. "Ito ang aking bahay! Ito ang bahay ng pamilya Poole sa Kidon City! Umalis ka agad! Kung hindi…”"Alam kong ito ang tirahan ng mga Poole sa Kidon City." Si Lily ay mukhang hindi natatakot kay Alex.Ngumisi siya at nagpatuloy, “Alex, hindi ka pa umuuwi sa isang buwang wala ka. Naghanap ka na sa buong lugar sa lahat ng direksyon, tama ba? Nahanap mo na ba yung katulong?"Walang sinabi si Alex. Nakakuyom ang dalawang kamay niya sa dalawang nanginginig na kamao.Gusto niya talagang suntukin ang ulo ng babaeng ito at pumutok ito ngayon.Gayunpaman, gusto pa rin niyang makinig sa kung ano ang sasabihin ng babaeng ito. Isa pa, gusto niyang malaman kung bakit nandito ang babaeng ito sa tirahan ng Poole.Nang makitang hindi umimik si Alex at may malami
"Sa loob ng maraming taon, ang isa na nanatili na kasama ko at dumaan sa hirap at ginhawa kasama ko ay ang aking asawa, si Jane!"Pakiusap lumabas ka kaagad sa aking bahay!"Kung hindi man, huwag mo akong sisihin sa pagiging walang awa!""Ikaw ... maaari ba talang maging ganito ka kawalang puso sa akin?" Si Lily ay talagang hindi makapaniwala.Si Alex ay sumigaw, "Ang bilang ng mga kababaihan na pinatay ko sa larangan ng digmaan ay maaaring bilugan ang iyong bahay nang higit sa sampung beses, kaya ano sa palagay mo?"Hindi nagsalita si Lily."Mawala ka na kaagad!""Saan mo nais na pumunta siya?" Tanong ng Old Master Poole sa isang malalim na tinig sa likod ni Alex.Tumalikod si Alex at nakita ang kanyang ama. "Tatay!""Ako ang sumang -ayon kay Lily na manatili sa ating bahay. Kung sinisipa mo siya palabas, kung gayon hindi ba katumbas ito sa pagsipa sa akin palabas ng bahay? " Tinanong ng Old Master Poole sa isang tono ng pagtatanong.Si Alex ay hindi nakapagsalita.Isang sm
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu