“Jane, maging tapat ka sa akin. Hangga't sasabihin mo sa akin ang totoo, matutulungan kitang mag-isip ng magagandang ideya na makakatulong sa iyo."Ngumiti ng mapait si Jane. “Oo! Paanong hindi ko siya mamahalin? Sa unang pagkakataon na nakilala ko si Alex, iniligtas niya ako, at nahulog ako sa kanya noon! Gayunpaman, ano ang silbi ng pag-ibig? Ang mahulog sa isang taong hindi ako mahal ay isang uri ng pabigat sa kanya at ito rin ay isang uri ng sakit para sa akin. Alam kong hindi niya ako mahal. Gayunpaman, hindi ko akalain na kamumuhian niya ako hanggang sa kanyang lawak. Pinalayas niya lang ako ng ganun-ganun lang, at gusto pa niya akong tugisin pagkatapos niya akong itaboy. Sabrina, alam mo ba kung gaano ako nagsisisi ngayon sa pagkahulog ko sa kanya? Marahil sa kanyang mga mata, hindi man lang ako maihahambing sa isang biro. Tool lang ako para maglabas siya. Pagkatapos niyang magbulalas, kailangan kong mamatay. Nagsisisi ako... Wala na akong gusto ngayon, at hindi ko na siya mam
Nang makitang ganito si Alex, agad na nagalit si Sabrina. “J*rk ka Alex! Hindi ka tao!"Sigaw ng maliit na anim na taong gulang na bata kay Alex na may luha sa kanyang mga mata. “Tito Poole, narinig mo na ang sinabi ni Tita Jane kanina. Ayaw ka na niyang makasama. Wala rin siyang utang sa iyo. Napakabuti niya sa iyo noong panahong iyon, kaya bakit hindi mo siya palayain? Isa kang masamang tao!"Hindi nakaimik si Alex. Inangat niya ang ulo niya at tumingin sa kapatid niyang may dugo. “Sebastian…”Malamig na sabi ni Sebastian, “Alex, huwag mo na siyang hanapin. Nang makitang siya ay naging napakabuti sa iyo, hindi ba magandang hayaan siyang mamuhay ng payapa? Maaaring mahirap siya ngayon, ngunit masaya siya.”Hindi nakaimik si Alex. Walang nakakaalam kung gaano ang pagdurugo ng kanyang puso sa mga sandaling ito. Walang nakakaalam!Bigla siyang tumawa ng nakakaawa. “Ha! Sino ako? Paano ko nasayang ang lahat ng oras ko dahil lang sa isang babae? Ito ay isang babae lamang. Isa lang
Sa kabilang dulo ng linya, agad na tumawa si Gloria. "Hoy, maliit kang bata, natutunan mo na rin akong purihin.""Hindi po, Lola," sabi ni Aino."Sige, sige, hindi mo ginawa. Maaari kang pumunta at manatili kahit kailan mo gusto at samahan ako.""Mm-hmm, okay, Lola," masayang sabi ng batang babae."Aino, nasaan ang nanay mo?" tanong ni Gloria.“Sa tabi ko lang.” Agad namang binigay ni Aino ang telepono kay Sabrina.Tumawag si Sabrina, “Nay, gusto kitang bisitahin. Hindi na kita nabisita simula noong umalis tayo sa lumang Ford residence noong Sabado. Pagkatapos noon, nagkasakit ang isang kaibigan ni Sebastian at naospital, at inaalagaan namin siya sa ospital. Nanay, kumusta po kayo?"Sinabi ni Gloria sa kabilang dulo, "Hangga't magaling ang aking anak at ang aking apo, magiging maayos din ako."Sandaling huminto bago sinabi ni Gloria nang malakas at malinaw, “Sabrina, huwag kang mag-alala. Ako ay laging nasa iyong likod. Kahit saan ka man makaramdam ng hinanakit, pwede k
Hindi nakaimik si Sebastian. Ito ba ay isang biglaang pagbabago ng istilo? Agad na kumirot ang puso niya. Ito ang unang pagkakataon na si Sabrina ay nabigla sa pag-imbita sa kanya.Nasabi niya na naka-on ang lalaki. Saka siya ngumiti ng pilyo at itinaas ang malalambot niyang mga braso para kumapit sa leeg ng lalaki. “Halika!”Alam ni Sebastian na ginagamit ng babae ang paraan para humingi ng tawad sa kanya at manligaw sa kanya. Ngumiti siya ng masama, at saka siya yumuko para buhatin si Sabrina at inihagis ito sa malaking kama. Ang lahat ay nangyari nang natural at maganda. Maging ang lahat ng pagod at hinaing nitong mga nakaraang araw ay sabay-sabay na nalusaw.Nang magising sila kinabukasan, sobrang refreshed si Sebastian, at may glow din si Sabrina. Ang kanyang balat ay lumitaw din na mas malambot. Martes noon. Kahit na ito ay mas mahusay kaysa sa Lunes, ito ay isang napaka-abalang araw. Isa pa, napakaraming trabaho ni Sabrina na nakatambak kamakailan, kaya nang maaga silang g
Nagsimula na ang isa pang araw ng pagmamadali. Masyadong abala si Sabrina kaninang umaga kaya hindi man lang siya nagkaroon ng pagkakataong makainom ng tubig. Nang tanghalian iyon ay biglang lumitaw sa harap ng mga mata ni Sabrina ang isang dagdag na bote ng Vuss.Nagtaas siya ng tingin at nakita niyang nakatayo si Yvonne sa harapan niya."Sabrina, naging work machine ka na ngayon!"Napabuntong-hininga si Sabrina. “Wala akong choice. Hindi ako katulad mo. May anak akong papalakihin. Isa pa, ang trabaho ko ay magdisenyo, at kung maganda man ang aking disenyo o hindi maaaring makaapekto sa bilang ng mga kaso na natatanggap ng iyong asawa! Ikaw ang babae ng amo, at ako ay isang empleyado."Humagalpak ng tawa si Yvonne. Sinamaan ng tingin ni Sabrina si Yvonne. "Anong pinagtatawanan mo?""May mga empleyado bang katulad mo?" tanong ni Yvonne.“Anong mali?”Matipid na sabi ni Yvonne, “ang boss’ lady na nasa kaliwa mo ay fangirl mo na personal na bumili ng bote ng Vuss para sa iy
Nakangiting parang walang nangyari si Lily na nasa sala. “Nagulat ka ba?”Hindi nagpatinag si Sabrina. "Syempre! Ito ang aking bahay! Hindi ka welcome sa bahay ko! Lumabas ka na ngayon!"Galit na galit si Sabrina. Pinili niyang magparaya sa mga kamag-anak ng kanyang lalaki dahil mas mahal niya ito ngayon. Si Sebastian ay orihinal na hindi man lang planong pumunta ngayon, ngunit si Sabrina ang nag-uudyok sa lalaki. “Kung tutuusin, siya ang iyong ama. Ang buong Ford Group na pagmamay-ari mo ngayon ay bunga ng ilang henerasyon ng paggawa ng pamilya Ford. Maaari mo lamang tiisin ang iyong sariling biyolohikal na ama. Walang ibang paraan.”Noon lang pumayag ang kanyang asawa na sumama. Akala nila noong una ay narito sila para sa hapunan, at maaari rin nilang itanong sa pagdaan kung ano nga ba ang layunin ng mag-asawang magpunta sa Kidon City. Gayunpaman, hindi inaasahang nadatnan nila si Lily dito nang dumating sila.Itong babaeng ito ang nagpaalis kay Jane. Ito ang babaeng muntik n
Tinanong ni Sebastian, "Ano ang alam mo?""Ang batang Lord Holden mula sa pamilyang Payne ay ang biyolohikal na anak ng iyong ina at ako, at siya rin ang iyong nakababatang kapatid na kambal. Kapag napunta ako sa libingan ng iyong ina nang hapon noong Linggo, talagang nakita ko na si Holden. "Tinanong ni Sebastian, "Nasaan siya?"Sinulyapan ni Sean ang kanyang anak, at ang kanyang tono ay may kaunting pakiramdam ng pag -iingat. "Sebastian, siya ... lasing bilang isang skunk sa harap ng libingan ng iyong ina sa araw na iyon. Kung hindi ako nai -save ng iyong ina at hindi siya mawawala sa buhay, alam mo ba iyon? "Sinabi ni Sebastian, "Siya ang aking biyolohikal na kapatid! Siyempre, alam ko ito. Sa buhay na ito, maliban kay Aino, siya lamang ang aking kamag -anak! Hinahanap ko siya. Gayunpaman, siya ay walang ingat na malinaw na handa siyang lumaban sa kanyang kamatayan, kaya hindi ako nangahas na lumapit sa kanya. Dahil siya ay lasing sa harap ng libingan ng aking ina at nakit
Tumingin si Sean kay Sebastian sa gulat. "Ito ... wala na ang numero ng iyong kapatid. Ano ang nangyayari, Sebastian? Mabilis na mag -isip ng isang paraan upang mahanap ang iyong nakababatang kapatid! "Si Sebastian ay hindi nagsasalita. Sa lahat ng ito, wala siyang magandang damdamin sa kanyang ama. Ito ang kanyang ama na sumira sa buhay ng kanyang ina. Ito ay ang kanyang ama na naging sanhi sa kanya, ang kanyang ina at ang kanyang biological na kapatid ay mahiwalay sa bawat isa. Ang kanyang ama ay ninakawan ang kanyang ina ng lahat ng kanyang pag -ibig, ngunit binigyan niya ang tunay na pag -ibig. Ang lahat ng kanyang ama ay nagbigay ng kanyang ina ay kasinungalingan. Samakatuwid, kinasusuklaman ni Sebastian ang kanyang ama.Gayunpaman, ito ang kauna -unahang pagkakataon na nakita ni Sebastian ang kanyang ama, isang matandang lalaki na higit sa pitumpung taong gulang, na nag -aalsa tulad nito. Si Sean Ford ay matanda na. Hindi na siya ang taong nag -utos sa mundo at pinangunahan