"Hindi..." Si Lori ay wala nang pakialam masyado sa kahit anong bagay. Hindi niya gustong mabilanggo, natatakot siyang pumunta sa bilangguan. Mas gugustuhin niya pang mamatay kaysa pumunta sa bilangguan. Hinawakan niya ang kamay ni Sabrina. "Nagmamakaawa ako sa'yo, Sabrina, pakiusap! Hayaan mong maging taga-init ng higaan ni Master Sebastian, naiintindihan mo ba? Pwede... pwede mo ako maging taga-masid. Sisiguraduhin ko na tayo lang ang mayroon si Master Sebastian sa buong buhay niya. Hindi, hindi, hindi. Ikaw ang talagang kanya. Ako ay... Kailangan mo lang hayaan si Master Sebastian sa akin sa loob ng isang linggo, hindi, hindi, hindi, dalawang linggo, ay hindi, isang buwan. Hayaan mo lang akong samahan si Master Sebastian ng isang beses sa isang buwan, naiintindihan mo ba? Nangangako ako na maging tapat na aso ni Master Sebastian at sa tabi mo. Nagmamakaawa ako sa'yo. Pakiusap huwag mo akong dalhin sa kulungan..." Simpleng napatigil si Sabrina. Hindi siya makapaniwala na ganito s
Tanong ni Sabrina, "Mr. Ford, tatanungin ulit kita. Nasa sementeryo ba ng biyenan ko si Holden?" Sabi ni Sean, "Hmph! Sabrina, paano mo nagagawang kausapin ako ng ganito? Oo! Nagkamali ako tungkol sa'yo! Pero, biyenan mo pa rin ako!" Sabi ni Sabrina, "Mr. Ford..." Pinutol ni Sean si Sabrina. "Sabihin mo sa akin ang rason. Sabihin mo, bakit pupunta si Holden sa puntod ni Grace? Bakit niya gugustuhing pumunta sa puntod niya? Anong sikreto ang tinatago mo sa akin?" Hindi nakapagsalita si Sabrina. Habang nagsasalita si Sean sa ganoong tono, mas lalo paang nararamdaman ni Sabrina na tinatakpan niya ang katotohanan. Gayunpaman, nanatili siyang mahinahon at sinabi sa kabilang linya ng telepono. "Naiitindihan ko. Huwag ka rin dapat manatili 'ron ng masyadong matagal din." Sabi ni Sean, "Ibababa ko na ang tawag!" Pagkatapos ibaba ang tawag, tumingin si Sean kay Rose. "Bakit ayaw mong sabihin kay Sabrina?" Tumingin si Rose kay Holden. "Tingnan mo siya. Naiintindihan mo ba kung anon
Tunay ngang ganyan ang nangyari. "Kaya, Sean, hayaan mo na lang si Holden na maging anak ko. Alam ko na binugbog niya ako at kinamumuhian niya ako! Iyon lang dahil wala siyang tirahan. Anak mo rin siya. Maaari naming ilabas ang lahat ng mga ipon namin, ang lahat ng mga pribadong ari arian na naipon namin sa paglipas ng mga taon, at maaari naming ibenta ang lahat ng aming mga negosyo sa ibang bansa, pagkatapos ay maaari naming bigyan ang Holden ng isang sariwang pagsisimula sa ibang bansa. Ano sa tingin mo?" Si Rose ay tumingin sa kanyang asawa na sabik. Hindi inaasahan ni Sean na si Rose ang mapagbigay na ito. Ngumiti si Rose. “ Ginagawa ko ang lahat para sa aking sarili. Lahat ng aking mga anak na lalaki ay wala na ngayon. Hindi ko nais na itapon sa labas ng bahay ni Sebastian kapag ako ay walumpu. Kung totoong mangyayari iyon, kung ano ang dapat kong gawin kapag dumating ang oras? ” Sa puntong ito, si Rose ay lumuluha na. “ Kung tinutulungan namin ang bunsong anak na ito
Nalulungkot na sagot ng kasambahay, "Kahapon pa lang ay may mga pinagkakaabalahan ka na, kaya hindi nangahas si madam na sabihin sa iyo ang tungkol dito." Nang makitang ganito ang kasambahay, nalito sina Sabrina at Sebastian. "Ano bang nangyari?" Bumuntong hininga ang kasambahay. “ Ang dibdib ni Madam ay nabugbog matapos mabugbog ng manyak na 'yon. Ito ay isang panloob na pinsala sa loob ng dibdib. Siya ay medyo matanda na, kaya kahit na ang pagkakaroon ng operasyon ay maaaring hindi lubusang pagalingin ito. Narinig ni Madam at ang dating direktor na ang ospital ng militar sa Kidon City ay may nangungunang departamento ng operasyon ng cardiothoracic, kaya't nagmamadali sila. ” Sina Sabrina at Sebastian ay parehong walang pagsasalita. Hindi nila inaasahan na magtatapos ito ng ganito. Tumango si Sebastian. “Kuha ko. ” Pagkatapos nito, siya at si Sabrina ay pumasok sa dating tirahan na magkasama. Tulad ng inaasahan, kapwa sina Sean at Rose ay tunay na wala sa loob ng datin
Matapos nilang magmadaling magpaalam sa matandang amo at matandang ginang, saka umalis sina Sebastian at Sabrina sa lumang residente ng mga Ford. Pagdating nila sa bahay, halos lumubog na ang araw. Masayang naglalaro sina Zayn at Aino sa malaking apartment ni Sebastian sa lungsod. “Tito Zayn, mananatili ka ba sa aking mommy at tatay sa hinaharap? ” Tinanong ni Aino si Zayn gamit ang kanyang ulo. Ang dalawa sa kanila ay bumalik nang higit sa isang oras, ngunit si Aino ay nasa bisig pa rin ng kanyang tiyuhin. Sa puso ng maliit na batang babae, maliban sa kanyang sariling ama, ang kanyang tiyuhin ay ang kanyang pinakamalapit na pamilya. Maaaring mas malapit siya sa kanya kaysa sa kanyang lola, si Gloria. Pagkatapos ng lahat, nakatira siya kasama ang kanyang tiyuhin mula nang siya ay ipinanganak at hindi niya siya nakita nang isang taon, kaya si Aino ay sobrang malapit kay Zayn. Ngumiti si Zayn at tinanong si Aino sa halip, “ Kung gayon, gusto mo bang manatili ako dito? ” Sumag
"Sebastian, ito ang Uncle Patrick mo." Ang boses ng matandang lalaki ng pamilya Poole ay maririnig mula sa kabilang linya. Hindi nakapagsalita si Sebastian. Simula noong madalas na umangat si Alex at naging isang makapangyarihang pigura sa Kidon City sa murang edad, ang Old Master Poole ay nanirahan sa isang liblib na buhay sa nakalipas na sampung taon. Ang isa pang dahilan kung bakit siya namumuhay sa isang liblib na buhay ay dahil sa kanyang pangalawang nakakabatang kapatid, si Axel Poole. Si Patrick at Axel ay makapatid sa ama at ang agwat ng edad sa pagitan nila ay higit sa sampung taon. Si Patrick ay pitumpu't anim na taong gulang na ngayon taon, habang si Axel ay kaka-animnapung taong gulang pa lang. Noon, si Patrick ang panganay na anak, si Jasper Poole, ay walang intensyon na pagalawin ang kapangyarihan at si Alex ay sobrang bata pa sa oras na 'yon, kaya pinapaangat ni Patrick ang kapatid niya, si Axel, hangga't maari. Gayunpaman, hindi niya kailanman inasahan na pagkatapos
Si Sebastian ay kalmadong nagtanong, "Anong nangyari kay Alex?" Talagang nag-aalala siya tungkol sa kapatid niya sa dugo. Dahil sa lahat ng bagay na nangyari sa bahay at sa kaguluhan na ginawa nina Jennie at Lori noong katapusan ng linggo, wala nang oras si Sebastian na isipin si Alex. Ngayong narinig niya ang pagbanggit sa kanya ni Old Master Poole, hindi maiwasang mag alala si Sebastian kay Alex. Bumuntonghininga ang matanda. "Sebastian, dali at tingnan mo ang summer house ni Alex at tingnan mo kung anong nangyari sa kanya. Nag-aalala ako na..." Mula sa dulo ng kanyang sinabi, nanginginig na ang boses ng matanda. Agad na sabi ni Sebastian, "Sige, sige. Pupunta ako at titingnan ko ngayon." Pagkatapos ibaba ang tawag, siya at si Sabrina ay tumingin sa isa't isa. Kilala ni Sabrina si Sebastian ng mabuti, kaya sabi niya, "Ang tatay mo at stepmother ay pumunta sa Kidon City at mabuti para maghanap ng pagamutan. Malalaki na sila, kaya sa tingin ko ay magagawa naman nila ang makakay
Panandalian lang si Lily sa mga Poole. Nagkaroon siya ng matinding away sa kanyang mga magulang kamakailan dahil iginiit niya na pakasalan si Alex. Sinubukan na siyang kausapin ng mga magulang ni Lily, pero sa huli, nagkaroon lang siya ng fall out sa kanyang mga magulang at lumipat sa mga Poole. Ang pamilya Parker at ang pamilya Poole ay naging magkaibigan sa loob ng maraming henerasyon. Orihinal na mas malapit ang pamilya Parker kay Patrick at halos wala silang pakikipag ugnayan kay Axel. Ito ay dahil kumalat na parang apoy ang bagay na itinapon ni Alex si Lily sa buong Kidon City, at maraming mga tao sa mataas na komunidad ang dinepensahan si Lily laban sa kawalang-katarungan. Kabilang sa mga ito, ang taong nagtanggol kay Lily nang husto ay si Emma, kaya lalong lumakas ang relasyon nina Emma at Lily at naging sobrang malapit sila. Tinrato nila ang isa't isa tulad ng mga kapatid. Samakatuwid, kahit na si Emma ay nasa South City kamakailan upang mapanatili ang kanyang kapatid na
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu