Kabanata 1402

Si Aino ang pinakamabilis na nag-react nang makita ang taong pumasok mula sa labas. Tumakbo ang batang babae patungo sa lalaki habang umiiyak. “Uncle, Uncle...Uncle. Uncle!"

Agad siyang bumulusok sa braso ni Zayn. "Tito, na-miss kita hanggang kamatayan, Tiyo. Ano na ang pinagkakaabalahan mo? Ilang taon na kitang hindi nakita."

Kung tutuusin, isang taon pa lang mula nang huli silang magkita. Gayunpaman, naramdaman na lamang ng maliit na bata na ito ay napakatagal na panahon.

Umupo si Zayn at masuyong tumingin kay Aino. "Tignan mo, nagbago na ba ako?"

Saka lang naalala ni Aino. "Tito, nasaan ang wheelchair mo?"

“Ngayon, hindi ko na kailangan ng wheelchair,” nakangiting sabi ni Zayn. Napansin tuloy ni Aino na maaari nang tumayo ang kanyang tiyuhin. Napatalon siya sa tuwa at ibinaling ang tingin kay Sabrina. “Nay, tingnan mo, nakakatayo na si tito! Nanay, tumangkad na ang tito ko. Nay, tingnan mo ang gwapo niya!"

Napaluha si Sabrina. “Kapatid ko…”

“Sabrina, isang taon na tayo