"Ikaw ... Jennie Gibson! Bakit mo ako tinawagan ulit? Kapag tumawag ka pa ulit, didiretso ako sa pulisya para mag-file ng harrassment!"Si Sabrina ay nakatitig nang blangko sa kanyang ina habang si Sebastian ay nanunuya.Gayunpaman, si Jennie ay hindi nagalit o nabalisa. Ang kanyang tono ay nanatiling kalmado tulad ng sinabi niya, "Gloria, hinuhulaan ko na ang iyong anak na babae ay nagpapanggap at nagsisinungaling sa iyo na walang nangyari. Ngunit alam mo ba kung gaano siya kahabag-habag sa naramdaman niya? Hindi, hindi mo alam! Maaari mong tanggihan na pupunta ka kung hindi mo pinapahalagahan ang iyong anak na babae."Agad na sumulyap si Gloria kay Sabrina. Hindi siya masyadong binibigyang pansin, ngunit sa mas malapit na pag-iinspeksyon, napagtanto niya na ang mga mata ng kanyang anak na babae ay namamaga, na parang matagal na siyang umiiyak."Kapag tumawag ka pa ay tatawagan ko ang pulis!" nagbabala siya bago siya tumambay."Nanay?" Si Sabrina ay mukhang bigo. "Nagdudulot ba n
Ang kanyang anak na babae ay dumaan sa labis na pagdurusa. Hindi niya mapanood na si Sabrina ay isang biktima at pinagtutulungan ng maraming tao. Hindi!Agad na tinawagan ni Gloria si Marcus.Samantala, nasa telepono si Marcus kasama si Yvonne. "Yvonne, huwag kang magalit. Kapag natapos na ang lahat, dadalhin kita sa Hong Kong para mamasyal at pwede kang mag-shopping hanggang mapagod ka, okay?"Sumingit si Yvonne. "Paano ako hindi magagalit? Sabihin mo, ano ang mali sa iyong lolo? Pinabayaan lang niya ang kanyang sariling kamag-anak at pinahihirapan ang mga ito sa lahat ng naiisip niya. Mas gusto niya ba na hindi related sa kanyang ang mga taong nasa paligid niya? Sa palagay ko ang iyong lolo ay ang pinaka matuwid na tao pagdating sa kanyang pamilya, dahil hindi niya tinatrato ang kanyang pamilya ng mabuti kaysa sa iba! Mm-hm! Ang iyong lolo ay tunay na isang taong may kakayahang magdala ng hustisya sa mundo!" Si Yvonne ay nanunuya ng may pagka-sarkastiko.Ang kanyang mga salita ay
Mula pa noong pinahiya ni Jennie si Gloria sa harap ng pintuan ng tirahan ng mga Shaw mga sampung araw na ang nakalilipas, hindi pa nakita ng matandang Master Shaw ang kanyang anak na babae hanggang ngayon. Parang ilang taon na ang nakalipas mula noong huling nakita nila ang isa't isa, at ang ekspresyon ni Gloria ay bahagyang kumplikado hanggang sa punto na mahirap sabihin kung ito ay pagkamuhi; habang ang matandang Master Shaw ay mukhang kalmado, na parang hindi niya kilala si Gloria, hanggang sa puntong nagalit kahit kay Marcus."Lola! Paano ka nakapunta rito kasama sina Tiya Jennie at Lori? Para ba mag-participate sa interbensyon ni Sabrina??"Natigilan ang matandang Master Shaw sa una, ngunit pagkatapos ay tinanong nang dahan-dahan, "Sino? Kaninong interbensyon?"Hindi nasagot ni Marcus ang tanong ng matandang Master Shaw. Bumuntong hininga siya at tumingin kay Jennie at Lori."Tiya Jennie, kung nais mong manatili sa aming bahay, dapat mo lang gawin ito nang mapayapa at walang
Sa gabi, hindi siya binabangungot dahil hindi siya sanay na natutulog sa ibang kama. Nagising si Aino sa isang umaga kasama ang kanyang lola sa tabi niya at tinanong siya, "Natulog ka ba sa tabi ko buong gabi, Lola?"Malumanay na inalog ni Gloria ang kanyang ulo. "Hindi. Nag-aalala ako na baka matakot si Aino na magising mag-isa, kaya napunta ako rito pagkatapos kong magising kaninang umaga. Aino, hulaan mo kung anong regalo ang inihanda ko para sa iyo.""Mga bulaklak! Ito ay sariwang piniling mga bulaklak!" Si Aino ay excited.Ginawan ni Gloria si Aino ng isang korona ng bulaklak, hindi na pinalampas ng maliit na bata ang kanyang ina o ang kanyang ama. Alam niya na ginagawa ng kanyang lola ang lahat ng kanyang makakaya upang alagaan si Aino, kahit na mas mahusay kaysa sa kanyang mga magulang at samakatuwid, hindi niya maiwasang mapalapit pa kay Gloria.Bago dumating ang kanyang mga magulang upang kunin siya, sinabi pa ni Aino sa kanyang lola na mananatili siya sa kanya bawat lingg
Kalmado ang ekspresyon ni Sebastian, at higit pa ang tono niya nang sinabi niya, "Hm! Sana manatili kang masaya magpakailanman."Si Aino, na nakikipag-kamay sa kanyang ama, ay nagsimulang mapagtanto na may mali. "Bakit ka nandito??" Tumingin siya kay Lori at nagtanong nang husto.Binigyan siya ni Lori ng banayad na ngiti. "Kumusta, maliit na prinsesang Aino, ako ... ako ang iyong kamag-anak.""Isang kamag-anak sa side ng aking ina o sa side ng aking ama?""Hm ... Kung susubaybayan natin ito, malamang ako ay kamag-anak sa side ng iyong ina.""Kung ganon bakit mo muna nakausap ang aking ama bago makipag-usap sa aking ina?" Agad na sumagot si Aino.“ ... ”"Sinasadya mo ito.""Ha-- Ano ang ibig mong sabihin?" Natigil si Lori. Nagulat siya sa interogasyon mula sa anim na taong gulang na maliit na batang babae."Sa oras na iyon na nabunggo mo ako at ang aking ina, sinasadya mo rin iyon, hindi ba? Gayundin, ipinadala mo ang iyong anak na babae na si Jennifer sa parehong kindergarten
"Kumusta, Tiya Rose?" Magalang na bumati si Lori mula sa likuran nila."Oh, ang sweet mo namang bata. Narinig ko mula sa mga tao sa Ford Group na naka-pirma ka ng isang kontrata kay Sebastian, kaya kayong dalawa ay mag kasosyo sa negosyo ngayon. Magaling iyon," sabi ni Rose, na nagpaparinig kay Sabrina.Si Sabrina at ang kanyang ina na si Gloria ay nakaramdam ng labis na pagka-awkward, ngunit bukod doon, naramdaman ni Sabrina na okay lang siya. Namatay ang kanyang puso, alam niya na napunta siya rito ngayon upang pahirapan at pag-laruan.‘Ano naman? Parang hindi naman nila ako ginanito dati. Hangga't okay sina Aino at Nanay, okay lang din ako, yun lang ako gusto ko.’ naisip niya. Kapag binababaan ni Sabrina ang kanyang expectations, kaya niya kahit papaanong mag-relaks at kahit na magbiro sa paligid kasama si Sebastian sa isang kaswal na tono. "Wala akong pakialam kung gusto mong puntahan at makipag-holding hands kay Lori ngayon, Master Sebastian, wala akong pakialam. Kapag hindi mo
"Ikaw ang bastos! Hindi ko gusto ang isang Lolo na katulad mo! Galit ako sa iyo, Lolo!" Sigaw ni Aino matapos pagalitan ni Sean.Si Sabrina, na madalas ay naka-compose, ay hindi napigilan ang kanyang sarili na makita ang kanyang anak na malungkot at galit, umupo siya at niyakap si Aino habang umiiyak ito."Sabrina!" Sumigaw si Sean. "Paano mo pinahihintulutan ang iyong sariling anak na babae na magdulot ng napakaraming drama sa labas ng pintuan ng lumang tirahan ng mga Ford? Masasabi ko na naubusan ka ng mga trick at nagsimulang gumamit ng isang bata upang subukan at manipulahin kami! Alam mo na mayroon akong leverage sa iyo at imposible kang makatakas, kaya ngayon ginagamit mo si Aino laban sa amin?"Biglang tumayo si Sabrina at tinitigan si Sean sa mga mata. "Sean Ford, gawin mo ang gusto mo sa akin, ngunit hindi ko hahayaan na saktan mo ang aking anak! Narito na ako, kaya syempre susundan kita, ngunit mayroon akong kondisyon.""Sige, isa-isahin mo!""Hayaan mong ilayo ng aking
Gayunpaman, sinabi ng kanyang ina, "Anak ko, alam kong mahirap ito para sa iyo. Gusto ko lang manatili, kahit na gusto nilang pabagsakin hanggang sa mawalan ka, maaari ko pa ring hawakan ka sa aking mga bisig upang hindi ka masyadong mapahiya, hindi ba iyon tama, anak ko?"Agad na bumagsak ang luha ni Sabrina. "Nanay...""Halika, sasamahan ka ni Mommy. Kahit anong mangyari narito ako, sasamahan ka upang harapin ito." Tiningnan ni Gloria si Sabrina na may determinasyon sa kanyang mga mata.Nagpasya si Sabrina na huwag nang sabihin pa. Lumingon siya upang tumingin kay Sebastian, na tahimik sa buong oras, maputla ang kanyang mukha."Hindi kita sinama rito para maglakad ka nang pabalik balik," sabi niya.Tumawa ng mapait si Sabrina. "Halika na, pagkatapos, pumasok na tayo!"Wala siyang ibang kinatakutan ngayon. Ano ang pinakamasama na maaaring mangyari? Hilahin siya sa kalye nang nakahubad? Kahit na, iyon ang magiging kapalaran niya para sa buhay na ito at kailangan niyang harapin it