Tanong ni Lori, “Sabihin mo nga sa akin. Galit ka ba kay Sabrina?"Hindi nakaimik si Zach.Ang Poot!Syempre galit siya."Kahit hindi mo sabihin, alam kong galit ka sa kanya! Dahil galit ka sa kanya, bakit hindi ka maglakas-loob na sabihin ito nang malakas? Naglakas-loob akong sabihin sa harap mo!" Sa totoo lang, napuno na ng panghihinayang ang isip ni Lori.Hindi pa niya nakakasama sa pagtulog si Sebastian.Hindi pa rin siya umaabante kay Sebastian.Paano niya nasabi na gusto niyang mamatay si Sabrina sa harap ng iba?Kung kumalat ang balita sa mga tainga nina Sebastian at Sabrina, tiyak na mamamatay si Lori.Gayunpaman, hindi inaasahan ni Lori na si Zach ay talagang natakot sa pagsusumite niya.Inayos niya ang sarili at tinanong si Lori, "Anong plano mo para harapin si Sabrina?"“Ikaw… Anong sabi mo?”"May plano ka bang patayin siya?!" Galit na sabi ni Zach.“Ha!” Kinagat ni Lori ang kanyang mga labi, nagpatuloy, “Haha! Hahaha…”Matapos niyang tumawa, sinabi niya, “Kung
Hindi nakaimik si Sebastian.Agad na naging malamig ang mukha niya.Ang boses na narinig niya ay hindi kilala at napakamantika.Iba ito sa init ng ulo ni Marcus, iba sa kabaitan ni Zayn, at iba sa kaswal at magaan na ugali ni Nigel.Ang boses ay hindi kapani-paniwalang iba sa mayabang ngunit banayad at mapanglaw na boses ni Holden.Hindi pa narinig ni Sebastian ang boses sa telepono noon, at ito ay isang hindi kapani-paniwalang banyagang boses.Nang marinig ang mga karumal-dumal na salita sa telepono, nanatiling kalmado si Sebastian.Hindi siya nagsalita, at tumingin kay Sabrina na inaamoy ang kanyang pagkain.“Ano ba, mahal? Sino ang tumawag? Bakit ang strikto ng expression mo? Hindi pwede?" Kinain ni Sabrina ang kanyang pagkain habang nakangiti at naglakad papunta kay Sebastian. Pagkatapos noon, natural niyang kinuha ang telepono sa kamay ni Sebastian."Kamusta? Sino ito? Bakit mo ako tinatawagan gabing-gabi na?" Pagmamaktol ni Sabrina."Sab, hindi mo ba alam kung sino ako?
“Pinsan ko ito. Gusto ka niyang makausap,” sabi ni Yvonne.Hindi nakaimik si Sabrina.Pagkaraan ng ilang sandali, sinagot niya ang telepono. "Hello, Assistant Yates, May... May problema ba?"Mahiwagang sinabi ni Kingston sa telepono, “Madam, hindi mo dapat ipaalam sa sinuman na tinawag kita. Talagang walang dapat!”Ang kanyang tono ay hindi kapani-paniwalang balisa, ngunit hindi kapani-paniwalang mahigpit.Tumalon ang puso ni Sabrina. "Assistant Yates, anong nangyari?"Sa kabilang dulo, hindi sinagot ni Kingston si Sabrina. Sa halip ay ngumiti siya ng kaswal, “Wala ito, Madam. Sa totoo lang... Wala lang, medyo nakaramdam lang ako ng kasiyahan ngayon, at napadaan ako sa kumpanya mo. Gusto kong tawagan ang pinsan ko, at gusto kong sabihin sa iyo ang ilang bagay."Noon pa man ay napakahusay ng pakikitungo ni Kingston kina Sabrina at Aino. Alam iyon ni Sabrina.Higit pa rito, ang katapatan ni Kingston kay Sabrina ay lubhang nakaantig din sa kanya.Kaya, sa sandaling iyon, nang mar
Dahil siya ay hawak ni Sebastian, hindi nagkaroon ng pagkakataon si Sabrina.Ang pagsisikap na madaig ang kanyang lalaki ay parang pagdurog ng itlog sa bato at umaasang mabubuhay ang itlog.Gayunpaman, noong gabing iyon, naramdaman ni Sabrina na parang pinaparusahan siya ng mga kilos ng lalaki.Galit ba talaga siya?Hindi naglakas-loob si Sabrina na kumilos ng layaw o humingi ng awa.Tahimik lang siyang nakayanan.Pagkatapos ng dalawang oras, niyakap niya ang ulo ng lalaki at malumanay na sinabi, “Sige, huwag ka nang magalit, okay? Tatandaan ko ito sa hinaharap. Kung makakita ako ng kahit sinong lalaki na mas guwapo kaysa sa iyo sa kalye, hinding-hindi ko siya tititigan kahit isang sulyap."Kung maglakas-loob akong tumingin muli sa lalaki, huhukayin ko ang aking mga mata.“Sebastian…“Hindi ko talaga alam kung kanino galing ang tawag na iyon. Hindi ko siya kilala ng lubusan. Sinasabi sa akin ng aking intuwisyon na ito ay isang balangkas ni Lori. Siguradong pakana ito ni Lori."
Tinanong ni Kingston si Aino, "Princess, nasaan ang iyong mga magulang?"Ang munting prinsesa ay nagsabi sa parang nasa hustong gulang na tono, "Ah..."Ngumiti si Kingston. "Munting prinsesa, napakabata mo pa. Bakit ka nagbubuntong-hininga?”Nagpatuloy sa pagbuntong-hininga si Aino. “Hindi mo alam, pero akala ko noon, kung may ibang babae ang tatay ko sa tabi niya, siguradong maaawa ako sa nanay ko, at gagawa ako ng paraan para itaboy ang babaeng iyon."Gayunpaman, kung ang aking ina ay may ibang lalaki, ako ay magiging napakasaya."Sinabi ni Kingston, “Hoy! Eksperto ka talaga sa panloloko."Sa pagtingin sa Kingston na kinukutya siya ng ganoon, si Aino ay hindi nagalit.She continued saying, “Gayunpaman, iba na ngayon, kasi alam ko na kung may babaeng nakikipagmabutihan sa tatay ko, wala na kaming kailangan pang gawin ng nanay ko, tatay ko na mismo ang bahala.“So, ngayon hindi na ako nag-aalala sa tatay ko; sa halip ay lalo akong naaawa sa aking ama.”“Hoy! Sa wakas ay mas na
Hindi nakaimik si Sabrina.Matapos huminto sandali, tinanong niya si Lori, “Paano mo nakuha ang numero ko?”Ang tono ni Lori ay kalmado at may bahid ng lamig. "Ang aking anak na babae ay nasa parehong kindergarten tulad mo, at ang aking pinsan ay iyong pinsan. Higit pa rito, ang iyong numero ay hindi talagang isang malaking sikreto. Dati, alam ni Selene, tapos si Emma. Oh, siyempre, alam ng maraming mayamang tagapagmana sa South City ito."Kaya nakikita mo, ang paghahanap ng iyong numero ng telepono ay mas madali kaysa sa paghahanap ng sirang sapatos sa basurahan."Nanatiling kalmado si Sabrina. "Lori, parang may inihanda ka para sa tawag ngayon."Agad naman itong tinanggi ni Lori. “Hindi hindi hindi, wala akong pinaghandaan. Kailangan ko lang ng tapat na puso. Hindi lang sa akin iyon, mayroon pa akong suporta ni Uncle Ford. Pakiramdam ko ay sapat na iyon."Pagkatapos huminto, sinabi niya, "At saka, kung ang isang tao ay talagang malinis, ang taong iyon ay hindi na kailangang mag
At saka, kung hindi talaga kasama ni Sebastian si Lori, mararamdaman ni Sebastian na kakaiba ang mga tanong niya.Nang hapong iyon, hindi manatiling kalmado ang puso ni Sabrina.Maging sina Yvonne at Ruth na nananghalian kasama si Sabrina ay nakaramdam na parang may mali."Sabrina, anong meron? Mukha kang namumutla, may lagnat ka ba?" Inilagay ni Ruth ang kanyang kamay sa noo ni Sabrina.Napatingin si Yvonne kay Sabrina na may pag-aalala. "Ano ba Sabrina? Anong nangyari?"Nataranta ang ekspresyon ni Sabrina. “Ha? Oh... wala lang."Matapos makilala sina Ruth at Yvonne sa mahabang panahon, ito ang unang pagkakataon na tila walang magawa sa harap nilang dalawa."Anong nangyari?" Biglang naramdaman ni Yvonne na medyo matindi ang isyu.Umiling si Sabrina habang nakangiti kina Ruth at Yvonne. Bigla niyang kinuha ang bag niya at naglakad palabas. "Hindi ako makakasama sa tanghalian ngayon, may kailangan akong gawin agad."Pagkatapos nun, naglakad na si Sabrina.Walang imik sina Yvon
Lumingon siya at napatingin sa lalaking nakayakap sa kanya.Ang suit ng lalaki ay ilang taon nang wala sa uso, at ang kanyang hairstyle ay hindi kapani-paniwalang luma at marangya. Nasa twenty-seven or twenty-eight ang lalaki, pero parang may beer belly na siya sa kabila ng kanyang edad.Nakilala na ni Sabrina ang mga lalaking ganoon sa malalayong liblib na bayan noon.Nagkaroon sila ng maliit na kayamanan, at may kaunting kapangyarihan, ngunit hindi sila maayos kahit noon pa.Talagang wala silang ganoong kalaking pera, at ang kanilang mga ari-arian ay aabot sa sampu-sampung milyon, o higit sa isang daang milyon.Gayunpaman, palagi nilang iniisip na sila ang pinakadakilang tao sa mundo.Ang lalaking nasa harapan niya, kung hindi nagkakamali si Sabrina, ay ganoong klaseng lalaki.Hindi lamang iyon, ang lalaki ay labis na mamantika, at may mabahong amoy pa sa mantika.Diyos!Naiinis na si Sabrina na parang nasusuka!"Sino ka?! Paano mo nalaman na pupunta ako dito?" Bigla niyang