Umupo siya sa kandungan niya, ang lakas ng tibok ng puso niya. Ito ang unang pagkakataon na nagkaroon siya ng galit sa kumpanya. Ang sitwasyong ito ay nagpaalala sa kanya ng panahon na kababalik niya mula sa Ciarrai County. Na para bang bumalik siya sa oras na iyon.“Natatakot ka?” Isinabit niya ang isang braso sa kanyang maliit na bewang, may hawak na tabako sa pagitan ng hintuturo at gitnang daliri ng kabilang kamay niya. Sinipsip niya ang kanyang tabako at mahinahong tumingin sa kanya.Ang maliit na babae ngayon ay halos isang shape-shifter. Sa daan, siya ay kumilos tulad ng isang tigre, hila-hila ang buhol ng kanyang kurbata na kanyang pinutol.Iyon ay isang sariwa at nakakapreskong bahagi sa kanya na hindi pa niya nakita. At nakita niyang nakakatawa din ito.Siguro dahil kinakabahan siya, pero nang malapit na siya sa opisina nito ay nalampasan niya ang isang hakbang at halos ma-sprain ang bukung-bukong niya. Tapos pagkapasok nila sa office niya, binitawan niya agad. Sabay noon
Noon lang niya namalayan na nakapatong ang paa niya sa tuhod ni Sebastian. Nakaluhod siya sa isang tuhod, nakahawak ang dalawang kamay sa paa niya.Namula siya agad. “Ito... hindi masakit. Ikaw... Anong ginagawa mo? Bakit mo hinahawakan ang paa ko sa opisina?"Hindi nakaimik si Sebastian. “…”Siya ay mahiyain, matamis, kaakit-akit, ang kanyang pagkakasala ay makikita pa rin sa kanyang mga tampok pagkatapos ng mahabang panahon. Biglang tumunog ang kanyang Adam's apple sa kanyang lalamunan."Sinusubukan mo ba akong patayin!" Tumalikod siya at dinala siya sa upuan niya. Pagkaupo nila ay dumating na si Sean sa labas.Diyos ko!Si Kingston, na nakaupo sa labas ng opisina ng direktor, ay nainis, agad na nakita ang matandang direktor.“Matandang Direktor Ford, kumusta kayo! Anong dinadala mo at napadaan ka dito, Sir?" Hinarang ni Kingston si Sean sa dinadaanan niya.Parang isang biro!Kahit na halos hindi napapansin ng batang direktor ang kanyang ama, ang matandang direktor ay dumati
Nang matanaw ni Sabrina ang bagong dating ay agad niya itong hinarap. "Ginoo. Ford…”Madilim ang mukha ni Sean sa galit. "Buti alam mo pa rin na ako ang ama ni Sebastian..."Pagkatapos, lumingon siya at tumingin kay Sebastian. “Ang buong Ford Group ay itinayo at iniwan ng iyong mga ninuno! Halos hindi nakatapak sa kumpanya ang mga babae ng Ford Group! Kahit na ang iyong stepmother ay nagtrabaho sa akin at lubos na pinalawak ang kumpanya, kahit na siya ay may isang posisyon sa kumpanya, halos hindi kami gumagalaw sa opisina bilang mag-asawa, na ang aming mga kamay ay nakahawak sa isa't isa!"Malamig na tiningnan ni Sebastian ang ama. “Ano ang gusto mong sabihin?”Sa tanong ng kanyang anak, sa isang segundo, si Sean mismo ay nakalimutan ang nais niyang sabihin. “…” Nakalimutan pa nga niya ang pakay niya sa pagpunta rito ngayon.Patuloy na tanong ni Sebastian sa kanyang ama. “Noon, hindi ka nangahas na ipagmalaki ang katayuan mo bilang mag-asawa sa aking madrasta dahil ayon sa mga ba
Si Sebastian ba at ang iba pa niyang laruang lalaki ay kontrolado ng kanyang demonyong kapangyarihan?Si Sean ay isang ateista, ngunit alam niya na kung gusto niyang kumbinsihin ang kanyang anak na makita ang tunay na kulay ni Sabrina, kailangan niyang gumamit ng isang bagay na hindi gaanong bomba para kumbinsihin siya.Nasa dulo ng kanyang dila ang mga salita, gusto niyang pag-usapan nang maayos ang marahas na umatake sa kanyang anak, at saka, gusto niyang malaman ang tungkol sa sikretong ibinalik ni Sebastian mula sa Star Island.Bakit parang alam ng iba maliban sa kanya? Hindi kaya may kayamanan sa isla na siya ay nasa proseso ng pagmimina at ngayon ay kinuha ni Sebastian ang kanyang mga pagsisikap? Bilang ama niya, may karapatan siyang malaman! Kailangan niyang ipaglaban ang kanyang sarili at ang kanyang asawa!Ang lahat ng isyung ito ay nangangailangan ng malalim na talakayan.Ngunit, sa sandaling iyon, walang sinabi si Sean. Siya ay may opinyon na ang paglutas ng isyu kay Sa
Hindi kayang tumayo ni Sabrina at panoorin ang mag-ama sa harap ng buong kumpanya. Ito ang magiging pinakamalaking biro na makikita nila. Bukod dito, hindi niya kayang panoorin si Kingston nang walang kabuluhan. Nagpumiglas siya mula sa pagkakayakap ni Sebastian at pumuwesto sa pagitan nina Kingston at Sean.Saka lang tumigil si Sean. Tinuro niya ang kanyang anak. "Aking anak na lalaki! Ipinanganak ka sa akin! Lahat ng katangian na meron ka, namana mo sa akin! Matatakot ba ako sa anak ko? Kaya lang ayaw kong istorbohin ang sarili ko sayo! Isama mo ang apo ko pauwi ngayong weekend! Kung hindi, ako mismo ang babali ng mga paa mo."Sa totoo lang, hindi nakita ng mga empleyado ng Ford Group ang Lumang Direktor na nagpapakita ng kanyang kapangyarihan sa loob ng higit sa sampung taon. Bihirang makitang demonstrasyon na ito ay sapat na upang sugpuin ang lahat ng naroroon.Maging si Kingston ay natigilan.Maya maya pa ay umalis na ang matanda.Hindi napigilan ni Kingston ang sarili at nat
Dahil lang sa asawa siya ng pangulo, wala ba siyang karapatang ipagtanggol ang kanyang soberanya? Hindi ba siya babae?Dahil kailangan niyang ipagtanggol ang kanyang soberanya at babae rin siya, siyempre kailangan niyang gamitin ang mga munting espesyal na pribilehiyong tinatamasa niya bilang babae.Ngayon, nakita nilang nakakatuwa siya.Bahagyang ngumiti si Sabrina. “Kayong lahat ay dapat bumalik sa inyong trabaho; kung hindi kayo magsisipag ngayon, baka hiwalayan ako ng presidente niyo bilang parusa. Pag nangyari yun, iiyak talaga ako."“Oo, Madam.”"Ha, ang cute ni Madam."“Kung titingnan mo siya ulit ngayon, hindi siya galit o maangas; para siyang ibang babae.""Sino ang hindi kikilos tulad ng ginawa niya? Kung nakita ko ang lalaki ko na tinutukan ng ibang babae, sana sinaksak ko siya ng kutsilyo.”"Ito ang totoong pagkatao ni Madam, tama ba?"“Bilisan mo at bumalik ka na sa trabaho, kung hindi, kakabahan talaga si Madam sa hiwalayan.”"Ha, napakasaya nito.""Parang naka
Buong lakas niya itong itinulak, tinaggihan siya.Gayunpaman, mula noong sinaunang panahon, nagkaroon ng natural-born disparity sa pagitan ng mga lalaki at babae sa mga tuntunin ng pisikal na lakas.Bukod dito, ang kanyang pagtanggi ay walang alinlangang nagsilbing pampatibay-loob sa kanya. Maya-maya pa ay tumigil na siya sa pagtulak sa kanya. Ipinatong niya ang kanyang mga kamay sa dibdib nito nang walang magawa. "Sebastian, natatakot ako..."Malamig siyang tumawa. "Saan ka nakakuha ng lakas ng loob noong pinutol mo ang kurbata ko kanina?" Ng dahil doon, bago pa siya makapagsalita, tinatakan na niya ang mga labi niya.Pagkalipas ng dalawang oras, kumatok ang kanyang sekretarya sa pinto at pinadalhan sila ng isang set ng mga bagong damit na pambabae, kumpleto sa isang buong set ng underwear. Pamilyar na pamilyar siya sa mga sukat ng kanyang asawa.Isinuot niya ang mga ito para sa kanya nang personal ngunit itinapon ang kanyang pares ng mataas na takong. "Hindi bagay sa iyo ang mga
Sabi niya, “Pero nahihiya siya dito ngayon, kahit na... Pati underwear niya ay exposed. Sa tingin ko tiyak na hindi siya pupunta sa kindergarten ngayon. Baka inilipat pa niya ang kanyang anak sa ibang paaralan?"Sumagot si Sebastian, “Subukan mo at hulaan, sa tingin mo ba ay susunduin niya ang kanyang anak na parang walang nangyari?”Sabi ni Sabrina, "Hindi, maliban na lang kung nasisiraan na siya ng bait!"Hinila siya nito sa kanyang mga bisig. Kung tutuusin, masyadong mabait at inosente ang kanyang asawa. Nakita niya kung gaano mapanganib at mabangis ang labas ng mundo. Hindi lang iyon, hindi niya kayang lampasan ang lahat ng ito nang mag-isa.Ngunit sa kasamaang-palad, siya ay palaging napakamakakalimutin.Nang hapong iyon, personal na nagmaneho si Sebastian kasama ang kanyang asawa sa kindergarten upang kunin ang kanyang pinakamamahal na anak na babae. Sa buong paglalakbay, patuloy na nakatingin si Sabrina sa kanyang leeg sa rearview mirror. Buti na lang at may nakakabit na sc
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu