Hindi binenta ang maliit na bahay. Kasama ang tug, bumukas ang gate at naglakad sa loob si Gloria. Puno ang bahay ng amoy lumot. Luma ang bahay at hindi naayos. Iilang tubig ang bumuo kahit saan mula sa tumutulong tubo, at kahit ganoon, pwede pa rin itong tirhan. Pagkatapos magdesisyon na tumira rito, kumuha siya ng ilang guhit ng kanyang mommy sa wooden crates at binenta ang mga ito sa art gallery. Kumita lang siya ng maliit na halaga ng pera, pero sapat pa rin ito para sa kanilang dalawa na manirahan ng ilang buwan. Bilang lang araw na magiging masaya sila. Isang tanghali, pauwi sa bahay mula sa palengke, tinulak ni Gloria ang stroller ng anak niya pero tumigil nang makita ang bisita sa maliit na bakuran sa labas. Mula sila sa Shaw family. Pinalitan nila ang mga kandado at kinandado ang bahay. Tapos, nagtapon sila ng pang-araw araw na gamit sa bahay. Bago umalis, sabi pa nila, "Nitong mga aaw, puno ng iba't ibang tao ang mundo! Kahit maliit, ang bibigay na bahay na ganito
Si Gloria ay talagang wala nang magawa ngayon. Sa kanyang katalinuhan, gusto niya na talagang iwanan ang lahat ng problema sa likod niya pero, bago siya mamatay, kinailangan niyang linisin ang mga utang niya, lalo na't ang pinag-utangan niya ay isang taong tapat at matuwid gaya ng pagiging mahirap."Lincoln Lynn, kahit anong mangyari, mag-asawa tayo dati. Bigyan mo ako ng tatlong libong dolyar. Kailangan kong ibalik ang dalawang libong dolyar kay Mr. Scott. Ang natitirang isang libo, isipin mo na lang na kabayaran mo yun sa lahat ng taong ginugol ko sayo."Ngumisi si Lincoln, "Ang perpekto naman ng plano mo dyan! Hindi naman sa hindi ko kayang maglabas ng tatlong libong dolyar, pero kung nagsisinungaling ka sa akin...""Nasa ganitong sitwasyon na ako ngayon, kaya bakit pa ako magsisinungaling sayo?" Si Gloria ay nakakaawang tumawa."Sasama ako sayo! Kung hindi ka nagsisinungaling sa akin, bibigyan kita ng tatlong libong dolyar na hinihingi mo!" Walang awang sinabi ni Lincoln.Siya
Pero ang nanay niya ay nakapagtapos ng high school. Sa buong elementarya, ang nanay ni Sabrina ay tinuruan siya. Kaya naman ang mga resulta niya ay itinuturing na mahusay sa maliit na nayon ng pagsasaka.Bukod dito, ang lola ni Sabrina, ang yumaong Goldie Ziegler, ay isa talagang edukadong babae.Sa murang edad, pumunta siya sa ibang bansa para mag-aral at nagkaroon ng sarili niyang pangarap at layunin. Kaya niyang magpinta at gumawa ng kanta; siya ay isang babaeng maraming talento. Ang isang babaeng tulad niya hindi talaga ganun kasama; kaya naman ang anak niyang si Gloria, ay namana din ang karamihan sa mga ugali ng nanay niya.Halimbawa, si Gloria ay mahilig pumitas ng mga ligaw na bulaklak sa bundok at inaayos niya ito sa mga bote ng alak na walang laman sa bahay niya. Kahit luma at sira-sira na ang maliit na kubo ni Lame Scott, kaya pa ring disenyohan ni Gloria ang lugar at gawin itong isang magandang bahay na munti. Pakiramdam ni Lame Scott ay nakapangasawa siya ng isang diw
Kalmadong sinabi ni Gloria, "Bayaran mo ako ng sustento na utang mo sa akin sa nakaraang labindalawang taon, tapos bigyan mo siya ng pagkamamamayan sa South City, tapos ayusin mo yung pagpasok niya sa eskwelahan dito sa South City! Gusto kong maisagawa ang lahat ng mga kondisyon, at walang maiiwan kahit isa!"Sabi ni Lincoln, "Mangarap ka!"Ngumisi ulit si Gloria, "Lincoln Lynn, ako, si Amelia Yale, ay nabuhay ng mahigit tatlumpung taon. Walang bagay na hindi ko kayang gawin! Wala akong pakialam kung anong mangyayari sa buhay ko! Wala akong ibang hiling, ang gusto ko lang ay maging mas mabait ka sa anak mo! Siya ay totoo mong anak!"Walang sinabi si Lincoln kahit ano. "...""Siya ay labindalawa na. Siya nakatira sa nayon ng pagsasaka buong buhay niya, nang kahit isang piraso ng bagong damit sa katawan niya. Lincoln Lynn, hindi ba kumikirot ang malamig mong puso na makita siyang ganito? Ayaw mo bang tingnan ang sarili mong anak?" Malamig na sinabi ni Gloria.Nung oras na yun, nung
Ang tanging alam niya lang ay tumugtog ng piano, pero kaya niya lang tumugtog at hindi pa siya ganun kagaling para magturo.Ni hindi niya kayang suportahan ang sarili niya, pero kailangan niya pa rin bantayan ang Shaw family at iwasan silang habang patuloy siyang hinahanap ng mga ito.Nung oras na yun, hindi naisip ni Gloria na hinahanap siya ng Shaw family. Sa halip, naisip niya na, kahit na mahanap siya ng mga ito, papatayin din siya ng mga ito.Si Gloria ay nasa kanyang katalinuhan at siya ay sobrang desperado. Kung meron pa siyang ibang paraan, hindi niya dadalhin ang anak niya kay Lincoln. Naisip niya na, bilang totoong ama ni Sabrina, kahit anong mangyari, hindi naman siya magiging malupit sa kanya, di ba?Hangga't makakatanggap ng edukasyon ang bata, makakapasok ng unibersidad at, sa hinaharap, ay kayang itayo ang sarili niya sa siyudad na ito, makakatakas na siya sa parehong tadhana na pinagdaanan ng nanay at lola niya bago siya.Si Gloria ay lumuhod at mahinahong sinabi k
Sa puntong ito ng istorya niya, ang mga luha ay tumulo sa pisngi niya nang may malalaking patak. Ang boses niya ay paos, tulad ng isang lumang orasan na matagal nang gumagana.Tumingin siya kay Lincoln, na mukhang natalo at parang isang malamya at mahinang tao sa gilid. Nanatili siyang kalmado at tinanong si Lincoln nang malamig, "Lincoln Lynn, pagkatapos ng maraming taon, ang anak ko ay halos tatlumpung taong gulang na. Gusto ko lang malaman, bakit galit na galit ka sa kanya?"Walang nasabi is Lincoln. "..."Sa oras na ito, masasabi ba niyang pinagsisihan niya ang kanyang ginawa?Nung nakilala niya si Amelia dati, ito ay dahil lang mukha siyang maganda. Siya ay praktikal at may kakayahan din, at ang pinaka importante sa lahat ay tahimik siya, matapat, at ginagawa niya nang maayos ang trabaho niya. Alam niya ang kaya niyang gawin at gayundin ang hindi niya kayang gawin.Higit sa lahat, si Lincoln ay isa ring banyaga. Nagkaroon siya ng masalimuot na kabataan, kaya nung oras na yun,
Biglang tumawa si Gloria at sinabi, "Ha...haha, talaga? Kung ganon bakit mo tinago ang katotohanan sa lahat at sinabi mo na si Selene ay ampon niyo ni Jade?"Sabi ni Lincoln, "Si Jade ay nagsilang ng kambal; isa sa kanila ay namatay ilang araw matapos siya isilang, pero si Selene ay nabuhay. Nung una, gusto naming maghanda ng isang malaking pagdiriwang, pero kalaunan nalaman ko na may meron pala tayong ari-arian. Iniwan mo ang kasal natin nang wala kang dala, pero ang ari-arian natin ay nakapangalan pa rin sa akin..."Ang ngiti ni Gloria ay mukhang malungkot nang sinabi niya, "Nag-alala ka na baka hingin ko sayo ang ari-arian; nag-alala ka na baka idemanda kita sa korte, at naging kayo ni Jade nung ako ay buntis na; kayong dalawang ay hindi man lang nagkaanak, kaya nag-alala ka na baka gamitin ko ang mga bata bilang ebidensya? Kaya nagsinungaling ka sa lahat at sinabi mong si Selene ay hindi mo totoong anak!"Tumango si Lincoln. Tumingin siya kay Gloria at umungol habang nagmamakaaw
Nang makita na si Jade ay sobrang kabado, si Sabrina ay tumawa nang malakas. "Haha!"Sobrang kinamumuhian niya si Lincoln, kaya siya ay determinadong isiwalat ang buong katotohanan. "Lincoln, dahil gusto mong protektahan ang pamilya mo, dahil sa relasyon niyo ni Jade na puno ng pagmamahalan, dahil minamahal at iniingatan mo ang iyong anak... Kaya, kayong pamilya ng tatlo, sinakripisyo niyo ako."Walang sinabi si Lincoln kahit ano. "...""Gusto mo bang malaman ang isang bagay? Si Sabrina ay tumingin kay Lincoln, na nakahiga lang sa sahig. Ang mata niya ay maliwanag nang may tuwa.Tinaas niya ang kanyang ulo at tumingin kay Sabrina.Dahan dahan niyang sinabi, "Isang araw, ako ay papunta na sa bahay niyo. Sa interseksyon bago ako lumiko, nakita ko si Jade na may kasamang ibang lalaki, sa loob ng maliliit na puno sa likod ng kotse. Sila ay nandoon sa loob ng mahigit isang oras."Ang mga mata ni Lincoln ay nanlaki sa galit at tumingin siya kay Jade. "Jade..."Agad siyang sumigaw, "Hi