Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
3rd Person's Point of View* Napatingin si Leo sa phone niya at alas 3 na at hindi pa din umuuwi si Gerry at kagabi pa niya ito hinihintay dahil hindi pa din umuuwi baka kung ano na ang nangyari sa Asawa niya. "She needs this job kaya hindi siya tatakas at Asawa ko siya at di siya agad makakawala sa bagay na yun," paulit-ulit na sabi na lang niya sa sarili niya habang nakatingin sa phone niya. Humiga siya at pinipikit niya ang mga mata niya pero di pa din siya nakakatulog. Inaamin niya na nagiging maayos na ang pagtulog niya nung katabi niya ito sa higaan at nagiging maayos din ang kalusugan niya dahil nakakain na din siya ng malulusog na pagkain dahil nakakalasa siya sa gawa ni Gerry. Kinuha niya ang unan ni Gerry at niyakap niya iyon pero hindi pa din iyon sapat para tuluyan na siyang makatulog. Dalawang gabi na siyang di nakakatulog ng maayos at naramdaman niya na bumalik na naman siya sa dati na parang walang kabuluhan ang mundo niya katulad noon nung umalis ang mom niya. A
3rd Person's Point of View* Years ago... Nasa loob ngayon sila Gerry sa isang training ground at kasama niya ang apat ngayon. Nasa mga 13 years old silang lima na kasali sa training sa hell week ng mga sundalo at silang Limang mga kabataan ay nasali sa bagay na yun. Hindi naman sila mapipilian kung di sila makakapasa sa survival na ibibigay sa kanila ng adopted dad ni Gerry. Nakatingin sila ngayon sa mga juice na nasa lamesa. "Okay, taste it." Napatingin sila sa mag-handle sa amin na team leader sa army. "Mukhang masama ang pakiramdam ko sa bagay na ito," mahinang ani ni Ethan. Sa harapan kasi nila ay isa-isa sila ng baso ng juice at kinuha naman nila iyon at inamoy at wala naman itong kakaiba sa amoy kaya ininom nila iyon. Hanggang sa maubos nila. Nang isang iglap ay bigla na lang silang napa-ubo ng dugo dahil may lason na nakalagay sa juice. "Okay, the next training section you all do today is poison." "Grabe ka sir. Wala pang trailer at agad mo kaming pina-inom," nahihi
Geraldine's Point of View* Umalis na ako doon. Naiinis ako sa lalaking iyon habang naglalakad at nakahawak ako sa pisngi ko. Sigurado akong namumula pa ito. Nang biglang umikot ang paningin ko at napahawak ako sa dingding. Naghalo atah lahat. Hangover, lason at pagkasampal sa akin. "Sana di na lang ako umuwi dito." Napakagat ako sa labi ko at pinipigilan ang galit ko. Hindi ko naman hinahayaan na sampalin ako ng kahit sino pero bakit siya bigla na lang niya akong sinampal? Bakit? Natamaan ba siya sa lahat ng sinabi ko? Eh totoo naman na dahil sa pera napapasunod niya lahat. Dumiretso ako sa balcony ng mansion at doon ako tumayo sa gilid ng railings at nagbuntong hininga ako habang nakatingin sa kalangitan. Kailangan ko ng fresh air ngayon. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ko at tiningnan ko ang kamera ko at nakikita ko nga na namumula pa ang pisngi ko. Kaya pala namamanhid pa eh. Humanda talaga siya sa akin at suntok ang ibibigay ko sa mukha niya. Napatingin ako sa baba at n
3rd Person's Point of View* Nakahawak ngayon si Mike sa ulo niya habang nasa sasakyan siya papunta siya sa lugar kung nasaan ngayon si Rafayel. May barilan kasing nangyayari sa lugar nito at mga hitman ang mga kalaban ni Rafayel. Kailangan nito ng backup. Ito din kasi ang mga sumugod kay Geraldine kagabi at agad nahanap ni Rafayel at ngayon pero agad siyang natunugan. Nakarating sila ngayon sa lugar at nakatago lang si Rafayel at agad na nila itong ni-rescue kasama ang ibang tauhan. Di pa sila pwedeng umatake ngayon dahil kulang ang tauhan nila sa daming nandodoon. "Rafayel." "Madali silang makatugon. Hindi sila ang assassin na pumupunta sa mansion. Ibang grupo sila. Mga magagaling na hitman para magpatumba sayo." Napakamao naman si Mike sa sinabi nito. "Damn, hindi ko alam na mas lalong lumalakas ang pinapadala nila para patayin ako." "How about Gerry? Ayos na ba siya? Yung lason? Naagapan ba?" "Hindi siya nagpagamot." Nanlaki ang mga mata ni Rafayel sa sinabi nito. "Galit
Geraldine's Point of View*Napatingin ako sa kanila na kakaiba na ang tingin sa akin ngayon."Madame, walang maski sino ang sasampal sa magandang mukha niyo po. Hindi po namin hahayaan ang bagay na yan po."Napalunok ako habang nakatingin kay Jane. Ito ba ang Jane na kilala ko na innocent? Parang nakakatakot siya ngayong sa totoo lang.Lalo na si Justine."I slap myself."Natigilan naman sila sa sinabi ko."Madame!" sabay sambit nilang dalawa."Bakit niyo naman po ginawa ang bagay na yan po? Parang magkakaroon pa atah ng pasa po ang pisngi ninyo."Napangiti na lang ako sa kanila at lumapit ako sa kanila at hinaplos ko ang mga pisngi nila."Ginawa ko lang yun kanina para magising na ako at hindi ako makatulog dahil sa lason. Ayokong matulog at mukhang ang garden na ito ang nakakabuhay sa akin agad. Salamat dahil pinaganda ninyo ang garden na ito."Napangiti naman sila at dahan-dahan na napatango. Mabuti napaniwala ko agad sila sa sinabi ko. "Maupo na po kayo sa duyan po. Hatid ka na p
Geraldine's Point of View* Mabilis akong natapos sa pag-aayos at tinakpan ko talaga ng concealer ang pisngi ko para hindi halata ang pasa sa pisngi ko. Nag-sign na akong pumasok na ang dad ni Mike at nag-aalala naman siyang napatingin sa akin. "My daughter-in-law, darling, ayos ka lang ba? Damn, huli ko ng narinig ang nangyari sayo. May dala akong doctor at narinig ko na hindi ka pa napapatingnan." "Dad, kalma lang po. Ayos lang po ako at wag po kayong mag-aalala. Gutom lang po ako ngayon at kailangan ko lang po ang kain lang." "Pero mabagsik ang lason na natagpuan sa shuriken ng kalaban kanina, darling." "Wala naman po akong naramdaman mo. Mukhang sinipsip siguro ni Mike kaya hindi agad kumalat sa katawan ko ang lason." Nakahinga naman ito ng maluwag. Yun na lang ang palusot na ginawa ko. "Kung ganun ay mabuti naman at ginawa niya ang bagay na yun. Doc, maayos naman ang anak ko diba? Wala namang kakaiba sa kanya?" "She looks normal po pero we must conduct an examination for
Geraldine's Point of View* Tapos na akong kumain at busog na busog ako ngayon na nakaupo sa duyan. This is life, peaceful, quiet and beautiful. "Gusto niyo po ba ng tea, madame?" yaya sa akin ni Jane sa gilid. "Yes, please." Sinalinan naman niya ang tea cup ko at lumapit naman si Justine sa akin at may inilahad siyang bulaklak sa akin. "Madame, para po sa inyo. Pwede din po ninyo ilagay sa kwarto ninyo." "Thank you, Justine. Ang ganda nito at ang bango pa." Kinuha ko iyon at iba't ibang kulay iyon ng rosas at nakikita ko na wala na iyong mga tinik. "Tinanggalan ko na po iyan ng tinik para hindi po kayo masugatan po." Natawa na lang ako sa sinabi niya. "I won't hurt myself anymore." Napangiti naman sila at dahan-dahan na napatango. Uminom ako ng tea nang biglang may radio na tumunog sa gilid at mukhang radio iyon ni Justine. 'Justine, we need medication. Injured si Rafayel,' rinig ko ang boses ni Mike na kinatigil ko at nakita ko din na natigilan din si Jane. Si Rafaye
Geraldine's Point of View* "Take that shirt off," naiinis na ani ko sa kanya. Agad naman niyang hinubad iyon na parang sunod sunuran ko at agad ko namang nakita ang sugat niya sa tiyan niya parang daplis lang ito ng bala at hindi lumusot sa loob ng bituka niya. Agad kong nilinisan ang sugat at napa-aray pa siya dahil sa ginawa ko. "Dahan-dahan naman---" Masama ko siyang tiningnan na kinatahimik niya at nagpatuloy ako sa paglagay sa sugat niya at inihipan ko iyon. At mabuti tahimik lang siya ngayon habang busy pa din ako sa paglagay ng gauze. Hanggang sa matapos na at agad kong niligpit ang mga ginamit ko at aalis sana ako nang hawakan niya ang kamay ko na kinatingin ko sa kanya. "Thank you." Humarap ako sa kanya at pinalo ko ang balikat niya ng tatlong beses at malakas yun. Inilabas ko lang ang galit ko sa kanya. "Anong karapatan mong saluin ang atake sayo! Bobo ka din noh! Akala ko matalino ka!" Nagulat naman siya sa sinabi ko. Wala akong pake kung magalit siya sa akin bast
3rd Person's Point of View*Sa kulungan ay nakatulala ngayon si Josh habang nakatingin sa dingding. Pilit niyang sinasabi sa sarili na hindi totoo ang mga nalaman niya kanina."No, hindi iyon magagawa ni Jerah. Impossible na isa siyang agent. Hindi ako naniniwala sa bagay na yun."Hinawakan niya ang litrato ni Jerah nung nag pic silang dalawa."She loves me so much! Hindi ako naniniwala sa bagay na yun!"Napatingin naman ang mga kasamahan nito sa kanya at kilalang kilala siya ng mga ito."Rape ang kaso niyan diba?""Oo. Ano, ang gagawin natin sa lalaking iyan? Mukhang nababaliw na atah oh."Wala siyang pake sa mga taong nakapaligid sa kanya at nakatingin lang siya sa litrato ni Jerah."My love, I will do everything makalabas ako at lalayo tayo sa bansang ito.""Hindi ka na makakalabas oi. Wag ka ng umasa sa bagay na yun."Napatingin naman siya sa mga lalaking nakapaligid sa kanya ngayon."Hindi ka mahal niya. Wag kang umasa sa bagay na yan. Ginamit ka lang niya para mahuli ka."Nalama
Geraldine's Point of View*"W-What did you say, wife?"Tiningnan ko ang mga mata niya ngayon."Kung ayaw mo na sa akin ay maghihiwalay na tay--""No, ayoko. Never na mangyayari ang bagay na yun, wife."Naging seryoso ang mukha niya habang nakatingin sa akin at hinawakan niya ang kamay ko na parang ayaw na niyang bitawan ang kamay ko ngayon."Lumalamig na kasi ang trato mo sa akin akala ko ayaw mo na sa akin. At naging mahina ako kanina at akala ko parang nawala ang pagka gusto mo sa akin dahil sa bagay na yun."Napahawak naman siya sa ulo niya at dahan-dahan na niyakap niya ako ngayon."Wife, my love for you has never faded. I'm sorry if I haven't shown it enough, but you are still my heart, my home. I love you more today than yesterday, and I will love you for a lifetime."Napakagat naman ako sa labi ko dahil sa sinabi sa akin ni Mike at naramdaman ko din ang bilis ng tibok ng puso niya habang nakatingin sa akin at ganun din ako sa kanya.Damn, mas lalo atah lumalala ang puso ko ngay
Geraldine's Point of View*Nakakunot ang noo ko dahil iba ang daanan namin ngayon at hindi sa kompanya niya o sa condo na tinitirhan muna namin.Napatingin ako sa kanya na wala pa ding emosyon ang mukha niya habang nakatingin sa labas na kinalunok ko pa din.Ano ba ang nalaman niya? Bakit ganun ang mukha niya? Dahan-dahan akong napatingin sa labas ng bintana at siniksik ko ang sarili ko doon at napakagat sa labi ko. May nalaman na ba siya tungkol sa pagkatao ko o may nasabi ba sa kanya si Josh? "Dammit..." mahinang bulong ko habang nakatingin doon sa malayo at napakamao pa ako.Ano ba ang nakaligtaan ko? Napatingin ako sa singsing na sout ko ngayon. Syempre hindi ko yun nakalimutan. Isang beses ko na itong nawala noon sa swimming pool at di ko na ulit iwawala ito sa susunod."Wife."Napatingin naman ako sa kanya na nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin."Why are you cursing?"Di ako sumagot at tumingin ako sa labas at ako na naman ngayon ang hindi pumapansin sa kanya.Hi
3rd Person's Point of View*Walang emosyong naglalakad si Mike papasok ng restaurant. Kasama ang mga gwardya niya at nakikita na din niya ang mga police car sa labas at biglang may humarang sa kanya sa may entrance. "Sire, pasensya na po sandali po munang pinapasara sandali ang restaurant.""My wife is inside."Nagkatitigan naman sila at napatingin ang mga police sa mga bisita na inilagay sa isang room."Anong pangalan po ng asaw---"Lumakad na papasok si Mike na kinagulat ng mga police at agad siyang pinigilan ng mga ito."Sire, hindi nga po kayo pwede pumasok!""Ako na ang bahala sa bagay na ito."Napatingin naman sila sa gilid at ito yung detective na kaibigan ni Astraea na si Detective Aldren."Oh, Mr. Muller, it's nice to see you here. Sino ang hinahanap ninyo po?""My wife.""You mean si Mrs. Geraldine? Ah oo nakikita ko siya kanina nag-te-take out siya ng foods sa counter."Napakunot naman ang noo ni Mike sa sinabi ni Aldren."What?"Lumakad na ulit si Mike papasok at nagulat
Geraldine's Point of View*Damn this bastard!Sakal-sakal pa din niya ako ngayon."You're mine at walang ibang aangkin sayo at ako lang. Jerah, ito ang tatandaan mo. I will kill those who can stop us at papatayin ko din ang mga babaeng naging sagabal sa lahat ng plano ko!"May plano pa talaga ang lalaking ito! Mga inosente ang lahat ng mga naging biktima niya at nakita ko ang mga record interview nila at sobrang kinurot ang puso ko sa mga naririnig at may iba na ginawang s*x slave ng demonyong ito."Try that o baka ako ang unang magpapatumba sayo. Hindi ako kailanman magiging sayo dahil ginamit lang kita or in short pinerahan lang kita.""I don't care! Wala akong pake kung pinerahan mo ko o hindi. You're mine, Jerah."Akmang hahalikan niya ang labi ko pero agad kong tinuhod ang alaga niya na kinasigaw niya sa sakit.Wala akong emosyon na nakatingin sa kanya habang nakahiga sa sahig."Hindi mo kailanman magagalaw ang mga biktima mo," walang emosyong ani ko sa kanya.Biglang bumukas ang
Geraldine's Point of View*Nakatingin ako ngayon sa mga mata ni Josh. Alam mo Gerry, bakit yun ang sinuot mo sa kasal mo kay Mike? Nagiging b*bo na ba ako? Emergency situation na kasi ang nangyayari kaya ganun..."Pinahiram ko si Mrs. Muller."Natigilan naman siya sa sinabi ko. Yun talaga ang lumabas sa bibig ko?"Pinahiram mo siya? Hindi ba't sobrang yaman ni Mrs. Muller?""That's an emergency situation. Hindi niya matanggap na ikakasal si Mr. Muller sa magiging Asawa niya. You know may past relationship silang dalawa tapos ikakasal si Mr. Muller sa ibang babae."Pwede na akong maging novelist nito ha."Ganito kasi ang nangyayari."Ipapaliwanag ko sa kanya ang nangyayari para mas lalo siyang maniwala sa akin. Kailangan niyang malaman ang nangyari sa gown niya dahil ang mahal din nun kaya i-explain natin sa kanya.3rd Person's Point of View*Ipapaliwanag kuno ng Bida natin ang nangyari kuno sa kanya.Nung tumakbo siya palabas ng hall ay nakita niya si Miss Geraldine nun na umiiyak s
3rd Person's Point of View*Naglalakad siya pabalik sa opisina kung nasaan naghihintay ang Asawa niya ngayon. Pero habang naglalakad ay hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya ngayon.Habang nakatingin sa babaeng nakaharap niya kanina.Nagpatuloy siya sa paglalakad nang matigilan siya bigla sa paglalakad at natigilan din ang kanang kamay niya na si John."Boss?""Bagong employee ba si Miss Jerah Sanchez?" walang emosyong ani ni Mike kay John."Titingnan ko po sa information sa HR po."Kinuha niya ang tablet niya at hinanap niya ang pangalan ni Jerah Sanchez at napakunot ang noo niya nung makita sa information sa kompanya nila na walang nagpapangalang Jerah Sanchez na nagtatrabaho sa kompanya nila."Wala pong nakapangalan ng ganun, boss."Napakamao si Mike sa sinabi nito at mabilis na tumakbo papunta sa opisina kung nasaan ang Asawa niya at pagbukas niya ng pintuan ay wala siyang nakikitang Gerry sa loob ng opisina."Boss? Ano pong problema? Ire-report na po ba natin ang tungkol
Geraldine's Point of View*Lumakad na kami paalis sa meeting room para hindi maghinala sa akin si Mike pero hindi ko inexpect ang pagtawag niya sa akin."Miss?"Natigilan kami sa paglalakad dahil alam ko na ako ang tinatawag ni Mike. Napalunok ako ngayon at dahan-dahan naman akong napatingin sa kanya at binitawan ko ang kamay ni Josh."Mr. Muller?"Nakita ko na ang lapit na niya sa akin ngayon! At huminto siya sa harapan ko at tiningnan niya ang ID ko na kinatingin ko din doon."Jerah Sanchez?""Yes, Mr. Muller."Iniba ko talaga ang boses ko para hindi niya ako mahalata at tiningnan ko ang mga mata niya ngayon na parang binabasa ang boung katauhan ko."Do you need help? Hinaharass ka ba ng lalaking ito?"Balita pala sa boung Pinas ang pagtakbo ko sa kasal namin dahil sa mga babae niya."You!"Pinigilan ko naman si Josh at sinamaan siya ng tingin."Mag-uusap lang po kami para malinawan po sa lahat."Tiningnan niya ako sa mga mata ko at hindi din ako nagpapatalo."Anong pakealam mo, Mu
3rd Person's Point of View* Sa meeting room kung nasaan sina Mike at Josh. Nakatingin lang ngayon si Mike sa kanya at hindi din nagpapatalo si Josh sa pagtitigan. "What are you doing here? Biglaan naman atah ang dating mo dito without appointment." "I'm your friend kaya exempted ako diba?" "Not concider being your friend." Napakunot naman ang noo ni Josh sa sinabi nito. Pero ganun naman parati ang sinasabi nito kaya nasasanay na din siya. "Hindi ka pa din nagbabago. Oh well, hindi na ako magpaligoy-ligoy pa sa pinunta ko dito." Umiinom ng tea si Mike habang nakatingin sa kanya at pinipigilan niya ang sarili na suntukin ang mukha nito dahil sa ginawa nito sa Asawa noon na muntik ng isali sa collection nito noon. At si Josh naman ay nakikita niya na kumportable lang ito sa inuupuan niya na mas lalo niyang kinainis pero hindi naman niya iyon pinapahalata. Ngumiti naman siya habang nakatingin kay Mike. "About your wife..." Napatigil naman sa pag-inom si Mike sa tea niya na at n