May naghahamon ayieee. Salamat sa mga bumasa! Please vote gems po and rate 5 stars ko sa story ko. Thank you!
3rd Person's Point of View* Nakarating si Jane sa opisina ng Mafia Emperor at hindi pa siya makapasok dahil hinarangan siya ng mga gwardya na nandidito. "Miss, hindi pwedeng pumasok dito dahil opisina ito ng emperor." "Kilala ko siya at kailangan ko siyang makita." "Hindi pwede." "Seryoso?" naiiritang ani nito. Kinuha niya ang phone niya at agad niyang tinawagan si Rafayel sa cellphone nito. "Hello, bab---" "Lalabas ka ba dito sa labas ng opisina o pabagsakin ko ang mga gwardya dito? May unexpected na nangyari." "Eh! Wait lalabas ako, baby. Kalma ka lang, okay? Inosente sila, baby." "5 seconds lumabas ka na." "Eh?!" Agad na niyang binilangan at lumabas na agad si Rafayel sa pintuan at tumakbo siya papunta kay Jane. "Baby, I'm here na." "Gusto kong makita ang amo ko." "Eh? Tungkol ba yan kay Gerry?" "Yes." "Okay." Lumakad na sila papasok sa loob at agad nilang nakita si Mike na nakasout na ng damit ng emperor. Nagtataka naman silang napatingin kay Jane na hindi nito k
Geraldine's Point of View* "Mafia Emperor, once mananalo ako dito.... you're mine." Nagulat naman ang mga taong nandodoon dahil sa kapalan ng mukha ko. Pero wala akong pakealam dahil akin naman talaga siya. Kumindat ako sa kanya at nakikita ko na iba ang nahulog sa charm ko. Yung mga tao na nasa baba at pati na din ang dalawang babae na nilandi ko kanina. Jusko, hindi ko alam na marami na pala akong nagayuma. Magdadala na lang siguro ako ng asin sa susunod para matauhan ang mga ito. "We will see that. Lalo na ang mga kalaban mo ay mga assassin." Napatingin naman ako sa mga nakalaban ko kanina. "Isali mo na din ang dalawang babae na nilandi mo kanina dahil ayoko na may kaagaw ako." Natigilan naman ako at pati na din ang mga taong nandidito dahil sa sinabi niya. Oh my! Nagseselos ang asawa ko! "Game." Wala namang nagawa ang dalawang babae at umakyat ang mga ito sa entablado at nakangiti ako sa kanila. "Goodluck sa inyong dalawa, darlings." Kumindat ako sa kanila. "Kung man
Geraldine's Point of View* Nasa hideout na kami ngayon at kasama ko sina Jane at isang kanang kamay ni dad na si Bruno. Kilala niyo pa naman si Bruno yung kanang kamay ni dad na kakaiba kung humusga sa akin noon. Humingi na din siya ng tawad sa akin kaya okay na kami ngayon. Pinatawag namin ngayon si Bruno dahil sure kami na kilala niya ang lahat ng mga assassins na dumaan sa kanya. "Uncle Bruno, kayo na po ang bahala sa kanila. Kilala mo naman sila diba?" Napatingin naman ito sa kanila at nakikita naman ng mga nahuli namin na namutla sila nang makita si Bruno. "Yes, I know them. Takas silang lahat na mga assassins at ang iba naman ay mukhang traidor lalo na ang dalawang babaeng ito." Dahan-dahan naman akong tumango. "P-Patawad po, Milady! Hindi po namin alam na buhay po kayo!" Napakunot ang noo ko habang nakatingin sa kanila. "Hindi iyon pwedeng palusot sa akin. Sa pagkuha niyo pa lang sa katauhan namin ay ibig sabihin nun ay gagawa na kayo ng hindi magandang bagay." Napay
Geraldine's Point of View* Napamulat ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko at gagalaw sana ako pero naramdaman ko na may yumakap sa akin sa likuran ko. At ramdam ko ang panghinga ni Mike sa leeg ko at dahan-dahan naman akong napatingin sa kanya. At ngayong kaharap ko na siya ngayon. "Good morning, my emperor," mahinang ani ko sa kanya. "Good morning, my empress." Nakikisakay pa siya sa trip ko. Pagod na pagod ang isang ito dahil boung gabi ay siya ang gumalaw. Gusto niya eh kahit pagod na pagod na ako. Tiningnan ko siya na nakapikit pa din. "Inaantok ka pa ba?" "Hmm... 5 minutes more." Mahina naman akong natawa dahil sa sinabi niya. "Not easy to get me. Marami ka pang pagdadaanan bago mo ako makuha." Napamulat naman siya nang marinig niya ang sinabi ko na inulit ko na sinabi niya kagabi. "W-Wife... I'm awake already. Anong gusto mong breakfast natin, hmm?" Mahina na lang akong natawa dahil sa sinabi niya. "Matulog ka na ulit diyan. Maliligo lang ako." Ku
Geraldine's Point of View* Nakangiti ako habang nakatingin sa Asawa ko. Nandidito kasi kami ngayon sa sasakyan at hindi siya naka-make up ngayon. Ang disguise na sout niya ngayon ay isang cup at mask lang naman dahil ayoko din naman na naiinitan ang Asawa ko. Madali lang naman akong kausap eh. "Wife, are you really sure na hindi ka galit sa akin?" Napakunot ulit ang noo ko. Paulit-ulit na lang niyang tinatanong ang bagay na yun. "Hindi nga. Ikaw talaga ikaw lang ang nagbibigay problema sa sarili mo. Hold my hand para hindi ka na ma-mroblema." Hinawakan naman niya ang kamay ko at para naman siyang bata ngayon. "Wife, kahit anong make up na gagawin mo mas lalo kang gumaganda. Kahit ano pa ang gawin mong disguise ay makikilala't makikilala talaga kita." Mahina naman akong natawa dahil totoo naman ang bagay na yun. "Nakilala mo nga agad ako eh. Sigurado may red string tayo." "Red.... String?" "Uhmm... Invisible siya na pulang string na nag-connect sa ating dalawa. Ganun ba."
Geraldine's Point of View* Naglalambingan kami ni Mike dito sa park nang makita ko na may limang lalaki na may hawak na binatilyo. "Wag na wag kang magnanakaw. Alam mo naman na masama ang bagay na yan diba? Ipapatawag natin ang mga magulang mo." "Bitawan mo ko!" Mabuti nahuli nila ang binatilyong iyon. Marami na talagang mga ganitong tao sa boung mundo. Napatingin ako sa kanila at dinala nila ito sa mga pulis. Mukhang mga tagabantay sila dito sa park para sa kapayapaan. Nabalitaan ko na walang sweldo ang mga ganito. Parang incentives lang atah ang binibigay sa kanila pero mabuti na din iyon dahil wala na masyadong krimen kung walang pulis dito. Napangiti na lang ako at napatingin sa kalangitan. Napabuntong hininga na lang ako. Ang sarap sa pakiramdam lalo na nasa likod mo ang taong mahal mo na mahigpit na yumayakap sayo. Napatingin naman ako kay Mike na nakayakap pa din sa likuran ko habang naka-rest ang ulo niya sa balikat ko. "Hubby, are you sleeping?" Tiningnan ko siya at
Geraldine's Point of View* Ilang players na ang bumagsak sa sahig dahil may bet itong Asawa ko na kung sino ang makakatalo sa akin ay mananalo within 1 hour sa gitna ng ring. Isa-isang kinukuha naman ang mga wala ng malay sa ring may mga pumapasok pa ring mga players. "Bakit hindi ka napapagod?" Mabilis niya akong inatake at napaiwas na lang ako at na-out of balance naman siya kaya hinayaang ko na lang mahulog sa ring at ibig sabihin nun ay wala na siya sa laro. "Hindi ka atah tao!" Mahina naman akong napatawa dahil sa sinabi nung isang lalaki. "Hmm... noon iyon na hindi ako tao pero ngayon ay tao na ako wag kayong mag-aalala." Nanlalaki naman ang mga mata nila dahil sa sinabi ko at sabay-sabay naman silang lahat na umatake at napa-smirk naman ako at isang iglap ay nawala ako sa harapan nila at ayun nga nagbungguan silang lahat na kinapikit ko na lang. "Uhmm... sorry?" Napatingin naman sila sa akin sa unahan na nakatayo sa gilid ng stage. "P-Paano..." "L-Lumaban ka ng patas
Geraldine's Point of View* Naglalakad kami ni Mike sa mall at syempre patuloy pa rin namin ang date namin. Date sa umaga hanggang hapon tapos labanan sa gabi. O diba? Magkahawak ang kamay namin habang naglalakad at napagdesisyonan namin na hindi na muna kami mag-di-disguise. Kahit weird at hindi ako sanay pero sasanayin ko sarili ko dahil hindi naman ako nag-iisa. Dalawa naman kami. Kaya heto ngayon habang naglalakad kami ay pinagtitinginan kami ng mga tao. Sinong hindi mapapatingin sa Asawa ko? Ang gwapo-gwapo niya sa sout niya ngayon at mas lalo atah akong nahuhulog sa kanya. At ako naman ay naka white dress naman ako at nakasapatos para sa pagtakbo namin mamaya kung may mangyayari man. "Hala nandidito si Mr. Muller!" Hindi namin pinansin ang mga taong nakatingin sa amin. "Saan tayo pupunta ngayon, wife?" "Hmm... Arcadeeee!" Natigilan naman siya at napatakip siya sa bibig niya at pinigilan niya ang sarili niya na kumilig. Jusko! Alam ko na lahi mo, Muller! May be
Geraldine's Point of View*Nararamdaman ko pa rin ang labi ni Mike na nasa leeg ko nang may naramdaman akong may paparating kaya agad ko siyang natulak at alam ko na naramdaman din niya 'yun.Pero imbes na ayusin namin ang pag-upo namin ay mas lalo niya akong niyakap na parang ayaw niya akong bitawan."Jusko! May tao na paparating, hubby."Napatingin naman siya sa akin pero napa-smirk lang siya."Let him see us.""Huh?"Biglang bumukas ang pintuan na kinatingin ko roon. Oh my god! Nakakandong ako kay Mike ngayon. Hinawakan niya ang likod ng ulo ko at pinasandal sa leeg niya.Eh? Problema ng lalaking ito?"P-Princess."Natigilan ako hindi sa boses na narinig ko kundi sa pagtawag sa akin ng princess. At isa pa may kaunting pamilyar ang boses niya.Gusto ko siyang tingnan pero nasa ulo ko pa rin ang kamay ni Mike na parang ayaw niya akong ipatingin sa taong 'yun."Muller, what are you doing? I want to see my cousin. Princess, Gerry, naalala mo pa ba ako? Please, look at me."Natigilan
3rd Person's Point of View*Kalmang isa-isang tinitingnan ang lahat ng mga estudyante ng mga guro at may iba na kinakabahan lalo na't alam nila na magpositibo sila sa drugang iyon."Mabuti nakita agad nila ang bagay na 'yun. Kaya pala may biglang namamatay nang dahil sa bagay na 'yun. Kanino naman kaya 'yun nagsimula?"Napatingin naman si Dylan, ang ninong ni Gerry sa kasama nitong guro."By the way, sino ba ang nakapagsabi na alam nito ang tungkol sa drugang iyon?""Si Professor Michael.""Yung bagong professor?"Tumango na lang si Dylan at napatingin siya sa mga estudyante.May lumapit na lalaki sa kanila at isang guro rin iyon at hindi lang 'yun guro kasi anak 'yun ni Dylan. Siya rin ang pinsan ni Gerry na kakarating lang galing sa ibang bansa. Nalaman kasi nito na babalik ang pinsan nito na matagal ng nawawala."David.""Dad, what's happening? Bakit walang tao sa buong school at hindi ko alam na may program pala dito."Dahan-dahan namang umiling si Dylan."Hindi ito program. May
Geraldine's Point of View*Busy kami ako sa pagbabasa rito sa mga folders at kahit isa ay wala akong maintindihan kung ano ang topic nito!Binagsak ko ang folder sa lamesa na kinatingin ni Mike sa akin."Wife?""Oh?""Bakit ka galit?"Napapikit ako at napahinga ng malalim sabay sambit, "Mukhang kailangan kong aralin ang tungkol sa pamamalakad ng school na ito.""That's exactly what I wanted to tell you earlier.""Eh bakit hindi mo sinabi?!"Kanina ko pa kasi tinitingnan kung ano pa ba ang maintindihan ko sa nakasulat dito at isa pa wala talaga akong maintindihan."Don't force yourself to understand things. Ituturo ko sa'yo someday ang mga natutunan ko sa dad mo. Don't worry, may forever naman tayo na magtuturuan.""Alam ko na hindi biro na maging guro ka."Natigilan naman siya sa sinabi ko. Nakikita ko naman kasi na malamig pa sa ice blocks ang lalaking ito once magtuturo parang every move mo ay makikita niya agad."And why is that?""Anong why is that? Ang cold mong magturo at alam k
Geraldine's Point of View* Natigilan naman ako habang nakatingin kay Mike. "Don't worry, about that. She will come here at your graduation. Kailangan muna niyang mag-adjust dahil matagal na siyang hindi nakakapunta dito." "So ibig sabihin hindi na siya sanay makipaglaban? Sayang siya pa naman ang pinakamagaling noon kaya siya naging top 1 sa phantom syndicate noon." Napa-smirk na lang si Mike. "About that. She's much stronger than you all." "So ibig sabihin ay nagte-training pa rin siya?" "Much more than that. Mamaya n'yo na alamin once nandidito na s'ya." Dahan-dahan na lang silang tumango. Hanggang makarating na kami sa gym. Pinaupo na namin sila sa upuan at napabuntong hininga na lang ako habang nakatayo kami sa isang part ng gym na di masyadong makita ng mga tao sa labas. Naramdaman ko na may yumakap sa akin sa likuran ko at naramdaman ko ang hininga niya sa leeg ko. "Wife, wala namang masakit sa'yo kanina diba? Hindi ka naman sinaktan ng lalaking 'yun?" "Ahh hindi nama
Geraldine's Point of View*"3, 2, 1."Biglang natigilan si One sa paggalaw at isang iglap ay natumba ito agad. Nagulat naman sila sa nangyari at napatingin ako sa katawan niya."Hmm... Ganito nga ang nakita ko kaninang umaga.""Ganito rin ang mga reports na nakikita ko sa mga cleaners every morning. Ganito ang kaso na kahit hindi sila pinatay ay sila na ang pumatay sa sarili nila sa pamamagitan ng gamot."Napatingin sa akin si Mike nung sinabi niya 'yon. Biglang bumukas ang pintuan at agad naming nakita si Ninong at iba pang heads."Pinatay ninyo?" gulat na ani ni Ninong at umiling naman ako. "Pinatay siya ng drogang ininum niya, prof. Minsan nga nakikita ko siya sa likod ng school na may iniinject sa likod ng siko niya."Tinuro pa ni Six ang likod ng siko ni One nung nagsalita siya.Napatingin ako sa mga estudyante dito. At nakikita ko na walang maski isa sa kanila ang may pagkakapareho sa lalaking iyon."They clear pero hindi pa rin tayo makakasigurado na clear talaga kayo dahil b
Geraldine's Point of View*Flashback...Napakunot ang noo ko habang nakatingin kalaban ko dahil para walang wala sila sa sarili nila at mukhang pakiramdam nila ay hindi sila napapabagsak."Anong meron sa mga taong ito?" mahinang ani ni Zeke."Parang... Ang lakas din nila na parang may pampa-high."Agad kong na-gets ang mean ni Xavier. Nagkatitigan naman kami ni Ethan."Pamilyar sa akin ang baho nung lalaki. Parang ang gamit nilang droga ay yung nag-unti unting pumapatay sa kanila habang iniinom nila iyon ng matagal at kapalit nun ay lumalakas sila," mahinang ani ko at mabilis na inatake ang lalaki at nakita ko nga sa likod ng solo nito ang mga tusok ng syringe.Mabilis kong binuksan ang bag nito at nakita ko ang syringe roon at isang foil."Ito nga ba ang sinasabi ko. Target the vital points hindi normal na mga tao ang kaharap natin ngayon."Napatango naman ang mga kasamahan ko at agad silang pinatulog agad. Kung papatagalan pa namin ang bagay na 'yun ay sigurado mas lalakas pa ang mg
Geraldine's Point of View* Pumasok na ako sa room at natigilan ako nang sabay silang napatingin sa akin na parang gulat na makita na pumasok pa ako. "Good morning?" patanong na wika ko sa kanila. "Akala ko nag-drop na ang babaeng ito." Napatingin agad ako kay One na biglang nagsalita. Pero imbes na magalit ay napangiti na lang ako at lumakad papunta sa upuan ko. "Nah, wala sa vocabulary ko ang salitang susuko. I will play him until the end dahil pumayag ako sa palaro ni Prof." Nagulat naman sila habang nakatingin sa akin. "Nakita mo naman 'di ba na hindi namin siya kaya at isa pa hindi full force ang pinakita niya sa amin nung nakipaglaban siya sa amin kahapon." "He's totally a monster like master!" Ani nila Three at Seven at tumango naman ang iba. Nakikita ko sa kanila na nasa mga 18-20 years old pa atah sila. Nung edad kong yan ay sanay na ako sa mga duguang labanan paano na lang kaya kung lumaki talaga ako dito. Baka mas malala pa ako sa demonyo. Mabuti kontrolado ko ang
Geraldine's Point of View* Humihikab ako habang naglalakad kasi naman pinagod ako ng Asawa ko kagabi. Alam niya naman na maaga pa akong papasok ngayon eh! Mamaya pa papasok si Mike dahil may pinagawa pa si Dad sa kanya. Okay na 'yun para makatulog rin ako sandali sa room. 'Woah! Hindi ko aakalain na buhay talaga ang top 1 na si Princess Nyx!' Napakunot na naman ang noo ko nang marinig ko na naman ang Princess! Jusko hanggang kailan nila titigilan ang pagtawag sa akin niyan? Naalala ko empress din ang tawag sa akin kung kikilalanin na nila ako bilang asawa ng Mafia emperor. Oh diba noon mission ko Ang patayin ang emperor pero ngayon Asawa ko na. Hindi mo talaga malalaman ang panahon lalo na ngayon. 'At isa pa dadating pa silang dalawa ng Mafia emperor sa labanan ng mga phantom! Woah! Kukuha talaga ako ng ticket niyan!' Ay may ticket pa pala 'yun? Hindi ko alam na concert pala ang pupuntahan nila. Pero paano nila nalaman ang bagay na 'yun? Tanging ang phantom students lang nam
Geraldine's Point of View* Hinawakan niya ang bewang ko at lumakad kami papunta sa sasakyan at una niya akong pinasok doon. Nakatingin lang ako sa kanya na parang malaking problema ang nangyayari ngayon. Napatingin ako sa kamay ko. Namu-mroblema ba siya na baka matalo siya? Ganun na lang ba ang galit niya sa akin? Kung mananalo siya ay hindi na niya ako mapapatawad. Napatingin ako sa year book na nasa upuan namin. Dahil sa year book na 'yun kaya kami may tampuhan ngayon. Nagising na ako sa katotohanan bakit lumalaki na ang tampuhan namin ngayon? Napatingin ako sa year book. Gusto ko pa sanang tingnan ang laman nito pero mukhang hindi na lang. Kinuha ko ang year book at napatingin ako sa labas ng bintana. Binuksan ko ang bintana ng sasakyan na kinatingin niya sa akin. "What are you doing?" Malakas kong hinagis ang year book na hawak ko na kinatigil ni Mike. "Bakit mo tinapon ang year book?" gulat na ani niya sa akin ngayon. "Yun naman ang dahilan ng lahat ng ito 'di ba? Ayoko