Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Gulat pa din silang nakatingin sa akin ngayon. Totoo naman ang sinabi ko eh. Malinaw sa aking alaala ang mga nangyayari noon. Ang Phantom Syndicate ay isang grupo ng mga malalakas na assassins sa boung mundo. At mahirap ang pagdadaanan mo para makapasok sa grupong iyon. Maaga akong sinalang ni Dad sa grupong iyon at sa batang edad ko ay madali akong nakapasok dahil natapos ko ang lahat ng task na binigay sa akin. Malaki din ang pasasalamat ko kay dad nun dahil maaga niya akong sinanay nun at madali na lang sa akin ang makapasok doon. Kahit ilang taon na akong hindi nagpapakita doon ay kasali pa din ako sa grupo dahil never sinabi na patay na ako sa lahat. Nawala lang ako at babalik ako kung kailan ko gusto. "Teka lang ano ba ang kailangan niyo sa grupo namin?" "Teka, teka! Kung kasali ka sa grupo ng Phantom Syndicate ay sigurado na kasali ka sa top nila diba? S-Sino ka... I mean ano ang assassin name mo?" ani ni Zeke sa akin. "I'm Nyx. Yun ang ni
Geraldine's Point of View* Napapout ako habang nakaupo sa higaan at si Mike ngayon ang nagsusubo sa akin ng almusal. Pagod na pagod ako ngayon dahil sa kagagawan niya at siya naman parang ang blooming ha. Hindi niya talaga ako tinigilan at nagustuhan ko naman pero di pa din niya pa din ako tinigilan at nakailang rounds pa kami! "Bawing bawi ha." Kunot noong ani ko sa kanya at nagpatuloy pa din siya sa pagngiti sa akin at siningkitan ko lang siya ng tingin. "You want this, right? Ikaw mismo ang nagsabi sa akin sa bagay na ito tapos ikaw yung magtatampo." Nanlalaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. "For your information. Ang sabi ko ay kiss sa lips at hindi ko sinabi na iyon ang gagawin natin." Napasimangot naman siya habang nakatingin sa akin. "Ayaw mo ba?" Napakagat ako sa labi ko at napahawak sa ulo ko. Napatingin ako sa binti ko na may mga kiss marks. "Nag-iwan pa talaga ng ebidensya oh." "Uhmm... Mark lang yan na akin ka, wife." "Yung mark ba kailangan boung kataw
Geraldine's Point of View* Nakarating ako sa opisina ni Mike habang dala ang gawa ko. Nagulat pa ako nung umiyak si ate cooker kanina kasi bigla naman kasing umiyak eh! Flashback... "Bakit ka po umiiyak, ate. Hindi po ba masarap? Pasensya na po." "Milady, sobrang sarap po ng luto ninyo. Naalala lang niya ang mga luto ninyo noon kaya siya naiiyak," paliwanag ni Manang sa akin at tumango-tango naman si ate. "Namiss ko lang po ang luto ninyo, milady. Sana po wag na po kayong mamatay. Hindi po namin kaya po." Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya. "Gagawin namin ang lahat maligtas ka lang po namin. Gagawin po namin ang lahat maging safe ka lang po, milady." Napangiti ako habang nakatingin kay ate cooker. Lumapit ako sa kanila ay niyakap ko silang dalawa. "Thank you po. Wag na po kayong umiyak dahil nadadamay po ako eh." "Hindi ko po mapigilan po." Mas lalo siyang napaiyak niyakap ko na lang siya ulit. End of Flashback... Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang makarat
Geraldine's Point of View*Sa isang kagubatan ay may mga taong nakahawak sa akin at kahit anong galaw ko ay di pa din nila ako binitawan.Nanghihina ako noon at wala din akong masyadong naririnig dahil sa nangyari sa aking aksidente."Nasa atin na ngayon ang heiress ng assassins!"Nagtawanan sila at nag apiran pa habang naglalakad.'Somebody help me.'Nagpatuloy pa din sila sa paglalakad nang matigilan sila nang makita nila nila ang dalawang Leon na handa nang umatake sa kanila.Napatingin ako sa dalawang Leon. "H-Help me...""Rawr!"Nagulat naman sila sa sigaw ng Leon na kinahulog ko at agad silang naglabanan ng baril.Paputukan sana nila ang mga Leon nang napansin nila na nasa harapan na nila ito ngayon at dinamba ang taong may hawak sa akin.Nakita ko na pinu-protektahan naman nila ako."Damn! Lions! Let's leave!"Agad na silang nag-alisan at ako na lang ang naiwan at kasama ang mga lions dito.Tinulungan naman ako nila na makatakas sa pagkakatali ko noon at niyakap ko sila. At do
Geraldine's Point of View* Nararamdaman ko ang sakit ng katawan ko ngayon habang nakaupo sa upuan kaya dahan-dahan akong nagising. Napamulat ako at agad akong nagising kasabay ng pagtingin-tingin ko sa paligid kung nasaan ako ngayon. Hindi ko alam kung saan ako ngayon at naaamoy ko din ang paligid na parang amoy limang mga gamit ang nandidito ngayon. Madilim ang paligid pero may kaunting liwanag naman ang nanggagaling sa gilid. Nakikita ko din ang hagdan paakyat na pamilyar sa akin. Hanggang sa makita ko ng maliwanag ang nasa paligid at nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Mike sa tabi na walang malay. "H-Hubby..." Nagpapanik ako ngayon. Doon ko napansin na nakatali pala ang kamay at paa ko ngayon. "Damn! Hubby! Wake up!" Nakikita ko ang dugo at pasa sa katawan at mukha niya na mas lalo kong kinaiyak ng maigi. "Mike, di ako pumapayag na mamamatay ka! Please, wake up! Susuntukin talaga kita kung umuna ka." Pinilit kong tumakas sa pagkakatali ko pero nararamdaman k
Geraldine's Point of View* Huminga ako nang malalim, pinakiramdaman ang mga tali sa aking pulso at hindi ko iniinda ang sakit aa ulo ko ngayon. Kailangan kong kumalma, kailangan kong makahanap ng paraan upang makatakas. Sa isang iglap, nakahanap ako ng tiyempo. Gamit ang lahat ng lakas na natitira sa akin, iginiling ko ang aking pulso, pilit na inaalis ang tali habang hindi sila nakatingin. Dumaan ang ilang segundo bago ko naramdaman ang bahagyang pagluluwag nito. Ngunit bago ko pa tuluyang makawala, lumapit si Jane at marahas akong sinampal. Napangiwi ako sa sakit, ramdam ko ang hapdi sa aking pisngi. "Sa tingin mo makakatakas ka?" bulong niya, may halong pang-aasar sa kanyang tinig. "Huwag kang magpumiglas, Geraldine. Mas magiging masakit lang ito para sa iyo." Muling bumaling ang tingin ko kay Mike. Dugo ang tumulo sa kanyang labi, mahina na siya, pero naroon pa rin ang apoy sa kanyang mga mata. Pilit niyang itinaas ang kanyang ulo at sa isang iglap, isang mahinang
Geraldine's Point of View* Umiiyak ako habang nakahawak sa kamay ng hubby ko. Nandidito kami ngayon sa kwarto namin at natutulog pa din siya na parang patay na. Pero hindi naman siya patay. Ang sabi nila Jane at Rafayel ay may ininom si Mike na parang kagaya sa ininom ni Juliet sa Romeo at Juliet na movie. Hindi ko alam na totoo pala ang bagay na yun. Pinapahina niya ang heartbeat ng isang tao pero babalik din ito sa normal matapos ang dalawang oras. "Milady, ito na lang ang naisip na paraan ng Grandpa mo para madali mong maalala ang nakaraan mo." Napatingin ako kay Jane. "Delikado man ay kailangan pa din naming gawin dahil yun ang inutos sa amin. At nakikita naman namin na effective naman ang bagay na yun." Napakagat ako sa labi ko pero di pa din ako mapapanatag lalo na kinakabahan pa din ako sa sitwasyon ni Mike na hindi pa din nagigising. "Bakit di pa din nagigising si Mike?" Nagkatinginan naman sila. "Lampas na tatlong oras ang nagdaan simula nung ininom niya ang gamot n
Geraldine's Point of View* Pero bago niya ako dalhin sa assassin world ay ilalakad daw muna niya ako sa underworld nila. Exciting na ako sa bagay na yun. Yes, pamilyar na sa akin ang Assassin na underworld pero ang Mafia Underworld na pinamumunuan ng hubby ko ay hindi ko pa nakikita. Ganito ang nangyari sa amin... Flashback... Natapos ang ehersisyo namin at nakikita ko na hinihingal na ang mga bodyguards at kaming dalawa ay normal na sa amin ang bagay na iyon. "As usual, hindi pa din nawawala ang energy mo, Astraea." Napatingin ako kay Skyler na nagsalita sa gilid. Nandidito rin ang mga brothers ko dahil kasali sila sa training namin. At hindi ko pa sinasabi ang tungkol sa pagbalik ng alaala ko. "Salamat, Sky. Ikaw din hinihingal ka pa din parang tumatanda ka na ha." "Araw-araw naman kasi--- Teka tinawag mo kong matanda, Astraea?! Hindi mo ba naaalala na sinabi mo na ako ang pinakagwapo sa mga brothers mo?" Napakunot ang noo ng tatlo na nasa likod niya. "Hindi ko alam ang b