Geraldine's Point of View* Nakatulala ako ngayon habang mulat na mulat na nakatingin sa Adam's apple ni Mike. Yakap-yakap niya ako ngayon habang natutulog at ayaw niya talaga akong bitawan. Jusko anong oras na? Okay lang naman na hindi pumasok ngayon dahil sabado naman. Ramdam ko na parang sumali ulit ako sa hell week sa sobrang sakit ng katawan ko. Naging halimaw kaya ang lalaking ito. Hindi ko kinaya ang nangyayari ngayon. Sinuko ko ulit ang katawan ko sa lalaking ito. Tatayo sana ako dahil magluluto pa ako pero mahigpit niyang hinawakan ang bewang ko na parang hindi niya ako papakawalan pa. "Escaping?" Parang ahas ulit niya akong niyakap na kinatingin ko sa kanya at ang lapit ng mukha ko na parang naduduling ako. "M-Mik----" "Hmm?" "I mean, hubby." Sumilay naman ang ngiti sa labi niya at hinalikan niya ang noo ko at dahan-dahan na naman iyong bumaba papunta sa labi ko pero agad ko iyong pinigilan. "Hep, hep, tama na yan." "You're mine." Natigilan ako sa sinabi niya a
3rd Person's Point of View* Nakatingin ngayon ang chief nila sa resulta ng investigation ni Astraea kay Michael Muller at napapansin niya na parang tumatagal atah ang resulta sa mission niya ngayon hindi katulad sa mga naha-handle nito noon na wala pang buwan ay natatapos na agad niya. Napatingin naman ang chief nila kay Ethan. Si Ethan kasi ang tumatayo na leader sa grupo nila bilang galing sa hell week na pinadala sa pinas noon pa man. "Ano sa tingin mo kung bakit matagal nagagawa ni Gerry ang misyon niya ngayon?" Napatingin naman si Ethan sa kanya at kahit siya ay hindi din niya ang alam pero naalala niya nung umiyak ito noon. "Hindi ko din alam, chief." "May napapansin ka ba sa galaw niya nung nagkita kayo nung nasa mission kayo?" Nakatingin lang ito sa mga mata ni Ethan na parang binabasa din nito ang isipan nito. "Wala din. She wants to join us dahil na bo-bored daw siya doon bilang katulong at dahil restday niya nun ay sumama siya sa amin." "Paano kung nasundan siya ng
Geraldine's Point of View* Napaikot-ikot ako ngayon sa kwarto habang si Mike naman ay naglalagay na ng damit sa bag na dadalhin namin. Totoo naman na may parang pamilya na ako sa bundok pero nagi-guilty ako na maging acting parents ko sila nanay at tatay doon. Nang may naalala ako bigla. I need to call my brothers. Kinuha ko ang phone ko at lalabas sana ako nang magsalita si Mike. "Wife?" "Tawagan ko lang ang mga brothers ko." Napakunot naman ang noo niya at napahinto sa ginagawa. "Brothers?" "Yes, may mga kapatid ako pero hindi kami magkadugo." "Bakit mo sila tatawagin?" Nakatingin siya ngayon sa mga mata ko na parang binabasa talaga ang boung pagkatao ko sa nangyayari ngayon. May mga bagay talaga na parang binabasa niya talaga ako at di ko alam kung nababasa ba talaga niya ako o hindi. "Okay, go ahead, para malaman na din nila na pupunta tayo." "Biglaan ka naman kasi ehhh akala ko hindi tayo pupunta," ani ko bago lumabas at agad akong nag-isip kung sino ang tatawagan ko
Geraldine's Point of View* Nasa sasakyan na kami ngayon at hindi ko alam na dalawang sasakyan pa ang dala niya na may lamang mga groceries at ano pa. Pinaghandaan nga niya ang pagpunta niya doon sa bukid. "Sabihin mo lang kung kulang ang mga dinala natin ay magpapadala agad akong kinabukasan ng another grocery." Natigilan naman ako sa sinabi niya. "Ayos na yan." "Sure, wife?" "Oo nga." Dahan-dahan naman niyang hinawakan ang kamay ko at pinasandal niya ang ulo ko sa balikat niya na kinatingin ko sa kanya. "Magpahinga ka na muna mukhang tatlong oras pa ang travel papunta sa bukid ninyo. Hindi ko alam na ganun pala kalayo ang travel mo pabalik sa akin. Kaya pala hindi kita makita nung hinanap kita." "Hindi naman malayo." "Malayo na yun para sa akin. Ayokong lumayo ka sa akin, wife. I won't allow it." "Saan naman ako pupunta?" Tiningnan ko ang mga mata niya ngayon na parang sinasabi na wag akong umalis sa tabi niya. "Anywhere... without me. Lilibutin ko talaga ang boung kaguba
Geraldine's Point of View* Na-alert ko sila ngayon at agad naman akong niyakap ni Mike na parang ginawa niya iyon para ma-protektahan ako kung may gagawin ang mga taong ito sa akin. Nagsimula na namang uminit ang mukha ko dahil sa nangyayari. Sigurado ako na tripan na naman ako ni Skyler mamaya. "Wife, just hide. Kami na ang bahala sayo." Mahina na lang akong nagulat dahil sa sinabi niya. "Teka lang!" Napatingin naman kami kay Skyler na nakatingin sa akin. "Sorry na, sis. Sinigawan ka eh. Hindi ko alam na ganyan pala ka-protective ang lalaking yan sayo," ani ni Skyler. "Subukan mo ulit mamatok ng minor ay ako talaga ang babatok sayo." "You know him?" tanong sa akin ni Mike. "Siya ang isa sa mga brothers ko. Tara na nga may pa ganito pa kayo ha." Natawa naman sila sa sinabi ko. "Tara na na Sky, gusto ko ng magpahinga." Tumango naman sila sa sinabi ko. "Tara na sa tribe!" Sinirado ko na ang bintana at napatingin kay Mike. "Hindi ko alam na may ganito ka palang pamilya, w
Geraldine's Point of View* "Sino siya?" tanong ulit ni Ethan sa akin. Napalunok ako habang nakatingin sa kanila. "I'm her husband." Natigilan ako at maski din naman sila at sabay kaming napatingin kay Mike. "What?!" Sigaw nila Xavier habang nakatingin sa kanya. "You married our little sister! Hindi ko man lang kami sinabihan tungkol sa bagay na ito, Gerry!" Napayuko naman ako at hinawakan ni Mike ang kamay ko. "Ehem..." Napatingin kami kay tatay na parang pinapakalma niya ang tensyon na meron sa amin ngayon. "Sa loob tayo mag-usap at wag dito." Umuna na silang pumasok sa bahay nila at napatingin naman ako kay Mike at nag-sign ako sa kanya na pumunta na kami. "Wag kang mag-aalala ako na ang bahala sa mga kapatid ko, hubby." "I didn't expect na ganun magalit ang mga kapatid mo pero naintindihan ko naman sila lalo na't ikaw ang nag-iisang Prinsesa nila." Humigpit ang hawak niya sa kamay ko. "Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sayo. Wag kang mag-aalala sa bagay na y
Geraldine's Point of View* Flashback... "Astraea, pag ikakasal ka sa hinaharap ay siguraduhin mong ipapakilala mo muna sa amin bago ka magpapakasal." "Yes, brothers," ani ko sa kanilang apat. End of flashback... "Astraea." Nagising ako sa totoong buhay at kaharap ko ngayon ang apat na mga brothers ko na seryosong nakatingin sa akin. "What's going on? Bakit nakasal ka sa lalaking iyon? At isa pa hindi pa tapos na ang mission mo nun. Astraea, nasa tamang pag-iisip ka pa ba?" Napabuntong hininga ako habang nakatingin kay Ethan. "Yes..." "Just tell us, why?" "Accident lang ang lahat ng pangyayari." Nagtataka naman silang napatingin sa akin. "Accident? Tell us, para maintindihan namin ang sitwasyon mo." "Nalaman ko din ang bagay na yan nung pumasok ako bilang katulong ni Mike at mabilis niya akong nakilala agad pero hindi naman niya alam na agent ako. Hindi ko alam na kinasal talaga kaming dalawa nung tinulungan ko siya nung tinakasan siya ng bride niya at pinahiya siya sa la
Geraldine's Point of View* Habang tumatakbo ay iba-iba na ang pumapasok sa utak ko baka kung ano na ang gagawin nila kay Mike. Nang matigilan ako sa pagtakbo at narealize ko na di dapat ako mag-aalala sa kanya. Dahil sa kahulihan ay di naman kaming dalawa ang tinadhana at panandalian lang ang lahat ng ito. Napakagat ako sa labi ko at napasuntok sa puno para pigilan ang nararamdaman ko ngayon pero hindi pa din. Ayokong may masamang mangyari sa kanya. Lumakad na ulit ako hanggang sa tumakbo ulit para hanapin siya. "Mike, asan ka!" Hanggang sa makita ko si Mike sa may gilid sa falls at nagulat siya na nakatingin sa akin. "Wife? Why are you running---" Isang iglap ay tumalon ako sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. Akala ko kung ano na ang nangyari sa kanya. I miss his scent. Sandali lang kaming hindi nagkita pero ganito na agad ang pagka miss ko sa kanya. "Bakit? May problema ba? Hmm? Honey?" Hinaplos niya ang likod at mas lalo ko siyang niyakap. Naamoy ko ulit ang mabang