Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
Geraldine's Point of View* Lumabas na ako sa pintuan at nakikita ko nga na nahihirapan nga si Aldren. Matalino lang kasi siya pero di siya masyadong magaling sa labanan. "Need help, detective?" mahinang ani ko sa kanya at napatingin naman silang dalawa sa akin. Nagulat naman ang kidnapper slash rapist na nakatingin sa akin dahil gising na ako. "Paano..." "Ah, nakatulog ako slight lang naman. Pahinga lang kaunti pero salamat dahil nakatulog ako ng slight lang." "Astraea, ikaw yan?" "Ah syempre." Natawa ako dahil nagtataka pa din siyang nakatingin sa akin at nakita ko na sumugod sa kanya ang kidnapper. "Detective, look." Nanlaki naman ang mga mata ni Aldren na parang nagulat kaya tinulungan ko na lang at isang iglap ay tumalon ako at hinawakan ko ang ulo nung lalaki at tinuhod ko ang mukha nung kidnapper na isang iglap ay nawalan siya ng malay. "Hmm... Weakest point nose." Turo ko kay Aldren at nakatulala naman siya at dahan-dahan na napatango. "Got it." Napatingin naman ak
Geraldine's Point of View* Nakatingin ako ngayon sa pulis na kumakausap sa akin ngayon. Isa na talaga at babatukan ko ito. Epal eh. Parang in interrogation na ako ngayon ha. Napatingin naman ako kay Mike at dahan-dahan akong lumapit sa kanya habang nanginginig at may luha na sa mga mata ko na nagsasabi na wag niyo na akong tanungin. "Nakita niya ang sasakyan nila Mr. Muller kaya nagmamadali siyang tumakbo papunta doon habang nakikipaglaban ako sa kidnapper kanina." Nakahinga naman ako ng maluwag nung sinabi ni Aldren sa pulis ang bagay na yun. Pero in acting mode pa din akong nakakapit kay Mike. "Master, gusto ko na pong umuwi. Hindi ko alam na ganito pala ang mangyayari sa akin sana di na lang ako bumalik at sana dumiretso na lang ako pauwi sa bukid." Napakamao naman si Mike dahil sa narinig. "No, we will protect you. We will go home." Naramdaman ko na niyakap niya ulit ako at isang iglap ay binuhat niya ako na kinakapit ko sa kanya. "Master, anong ginagawa mo? N-Nakakahiya p
Geraldine's Point of View* Good mood ako ngayon na umuwi sa mansion, I mean namin pala. Dumating na kami sa mansion at hahawakan ko sana ang pintuan ng sasakyan para buksan nang magsalita siya. "Stay." Para naman akong nag-mannequin challenge sa position ko ngayon hanggang sa makita ko na nasa pintuan na siya at pinagbuksan na niya ako ng pintuan. Inanalayan naman niya ako at binuhat ako na kinalaki ng mga mata ko. Teka lang bakit niya ako binuhat? Baka makita ako ng mga katulong dito o bodyguards! "Master, kaya ko namang maglakad." "Stay." Napakunot naman ang noo ko at may lumapit na dalawang bodyguard sa kanya. Agad naman akong napatago sa dibdib niya, kasi naman nakakahiya na isang katulong nagpapakarga pa. Okay lang naman na naging asawa niya ako tapos boung araw niya akong kakargahin ay okay lang. Pero ibang usapan na ang ganito eh. "Go and locate Rafayel at puntahan niyo siya." "Yes, master." Dahan-dahan naman akong napasilip sa mga bodyguards na parang walang pake. "
3rd Person's Point of View* "Nag-aalala ako dahil kinidnap daw yung bagong maid na kasama mo atah yung Girlie kahapon." Natigilan sila Jane sa narinig kay Justine na kinidnap si Gerry at mabuti iniligtas siya ni Mike sa pangyayaring iyon. Pero napakamalaking imposible naman kasi dahil alam niya sa part niya na hindi ito madaling nakikidnap. 'Teka naging maid na naman ba si Astraea?' tanong niya sa isipan niya. "Girlie?" patanong na ani niya kay Justine. "Yung kasama mo sa pagpasok mo dito." "Yes, alam ko si Girlie dahil close kami at di ko alam na kahapon pala siya bumalik. Saan ba siya galing?" "May emergency naman kasi sa bahay daw nila kaya umuwi daw muna iyon pero nung pag-alis si madame kahapon pabalik sa ibang bansa ay bumalik na din si Girlie. Mukhang di na atah sila nagkita." Dahan-dahan namang napatango si Jane at napatingin sa di kalayuan. Iniisip niya kung ano talaga ang totoong pakay niya sa pagpasok niya dito. Yes, sinusundan niya si Astraea pero di niya alam ku
3rd Person's Point of View* Flashback... nung hinihintay ni Mike si Gerry na umuwi. Biglang tumunog ang phone niya at akala niya na si Gerry na ang tumawag sa kanya pero nakita niya ang pangalan ng mom niya kaya agad niya itong sinagot. "Mom, napatawag po kayo?" "Magkita tayo, son." "Where." "Just check the message I sent, that's where we'll meet." Agad namang tumango si Mike sa sinabi ng mom. "Okay, mom, madali lang naman ang pag-uusapan natin noh? Hinihintay ko pa po kasi ang asawa ko." "Madali lang, son." Dahan-dahan naman siyang tumango at agad na siyang sumakay sa sasakyan at agad na siyang nagpaharurut ng takbo papunta sa restaurant na kikitaan nila. "Mom..." Lumapit naman si Mike sa mom niya at niyakap siya nito. "How are you, son?" "I'm good." Napangiti naman ang mom nito at nakikita nito na hindi na ito kagaya noon na parang walang energy pero ngayon nakikita na nga niya ang pag-aalaga ng asawa nito sa kanya. "Mabuti pa ba ang relasyon ninyo ni Geraldine?" Nati
Geraldine's Point of View* "Master, stop being clingy kasi male-late ka na at kailangan mo pang kumain." Napatingin naman si Mike sa akin at dahan-dahan na tumatango. "Kung yan ang gusto ng asawa ko ay gagawin ko, let's go." Hinawakan niya ang kamay ko at mabilis ko namang binawi ang kamay ko pero hindi niya pa rin niya binitawan. "Master." "This is my floor at walang ibang tao ang pupunta sa floor na ito kaya hawakan mo muna ang kamay mo hanggang makarating tayo sa hagdanan. Don't worry, patuloy pa din natin ang bagay na sinasabi mo na personal maid kita." Nakahinga naman ako ng maluwag dahil sa sinabi niya. Mabuti naman kung ganun ang nangyayari. Hawak-hawak pa din niya ang kamay ko habang naglalakad at pina-lock pa iyon para di ko talaga mabitawan. "How are you now, wife?" Napatingin ako sa kanya. "Ha? About saan?" Huminto siya sa paglalakad at hinawakan na din niya ang isang kamay ko. "Hindi ka na ba natakot sa nangyari kahapon?" mahinang ani nito sa akin ngayon at na
Geraldine's Point of View* Nasa sasakyan kami ngayon at katabi ko siya ngayon dito sa likod at kinakabahan ako baka malamang ng gwardya at driver ang ginagawa niya ngayon. I mean nakahawak lang siya sa kamay ko baka makita sa rear mirror ang ginagawa niya at isa pa nakasandal din siya sa akin ngayon. Mahina ko siyang siniko siko pero di pa din siya nagpapatinag sa ginagawa ko. "Master." "Hmm." "Kung hindi ka titigil magagalit ako sayo." May kinuha siyang remote at pinindot niya iyon at isang iglap ay nagsira ang parang isang bintana sa harapan namin sa pagitan ng driver at sa amin. Damn, may ganun pala sa sasakyan na ito! Napatingin naman siya sa akin at isang iglap ay nagtama ang mga labi namin na kinalaki ng mga mata ko at itutulak ko sana siya pero nanghihina ako sa halik niya. Nalalasahan ko ang mint sa bibig ko ngayon galing sa bibig niya. At dahan-dahan naman niyang hiniwalay ang labi namin at ako naman ay nakatulala habang nakatingin sa kanya. "W-What was that?" "I
Geraldine's Point of View* "Huh?" "Whatever you say or do, I will do everything to make you fall for me." Di ako makapagsalita sa sinasabi niya. "Bahala ka diyan. Buhay mo naman yan." Napabuntong hininga na lang siya at ako naman ay ang init pa din ng mukha ko Huminto na ang sasakyan sa harapan ng kompanya at ngayon lang ako nakakapasok sa lugar na ito. Lumabas ako at nakita ko ang mga empleyado na naghihintay sa kanya at yumuko sila nung lumabas na siya. Nakita ko din si John na nandidito na din ngayon. "Good morning, Miss Girlie and boss." "Good morning din, Secretary John," bati ko din sa kanya. "So shall we?" Tumango naman kami at pumasok na kami at nagtataka ako dahil kakaiba ang mga tingin nila sa akin. Maganda ba ang pagkaka-disguise ko bilang Girlie? Nakanganga kasi ang ibang empleyado habang nakatingin sa akin at di ko na lang pinansin. Nang isang iglap ay tumama ako sa likod ni Mike na kinatayo ko naman ng matuwid. "Are you okay?" tanong ni John sa akin. N
3rd Person's Point of View*Sa kulungan ay nakatulala ngayon si Josh habang nakatingin sa dingding. Pilit niyang sinasabi sa sarili na hindi totoo ang mga nalaman niya kanina."No, hindi iyon magagawa ni Jerah. Impossible na isa siyang agent. Hindi ako naniniwala sa bagay na yun."Hinawakan niya ang litrato ni Jerah nung nag pic silang dalawa."She loves me so much! Hindi ako naniniwala sa bagay na yun!"Napatingin naman ang mga kasamahan nito sa kanya at kilalang kilala siya ng mga ito."Rape ang kaso niyan diba?""Oo. Ano, ang gagawin natin sa lalaking iyan? Mukhang nababaliw na atah oh."Wala siyang pake sa mga taong nakapaligid sa kanya at nakatingin lang siya sa litrato ni Jerah."My love, I will do everything makalabas ako at lalayo tayo sa bansang ito.""Hindi ka na makakalabas oi. Wag ka ng umasa sa bagay na yun."Napatingin naman siya sa mga lalaking nakapaligid sa kanya ngayon."Hindi ka mahal niya. Wag kang umasa sa bagay na yan. Ginamit ka lang niya para mahuli ka."Nalama
Geraldine's Point of View*"W-What did you say, wife?"Tiningnan ko ang mga mata niya ngayon."Kung ayaw mo na sa akin ay maghihiwalay na tay--""No, ayoko. Never na mangyayari ang bagay na yun, wife."Naging seryoso ang mukha niya habang nakatingin sa akin at hinawakan niya ang kamay ko na parang ayaw na niyang bitawan ang kamay ko ngayon."Lumalamig na kasi ang trato mo sa akin akala ko ayaw mo na sa akin. At naging mahina ako kanina at akala ko parang nawala ang pagka gusto mo sa akin dahil sa bagay na yun."Napahawak naman siya sa ulo niya at dahan-dahan na niyakap niya ako ngayon."Wife, my love for you has never faded. I'm sorry if I haven't shown it enough, but you are still my heart, my home. I love you more today than yesterday, and I will love you for a lifetime."Napakagat naman ako sa labi ko dahil sa sinabi sa akin ni Mike at naramdaman ko din ang bilis ng tibok ng puso niya habang nakatingin sa akin at ganun din ako sa kanya.Damn, mas lalo atah lumalala ang puso ko ngay
Geraldine's Point of View*Nakakunot ang noo ko dahil iba ang daanan namin ngayon at hindi sa kompanya niya o sa condo na tinitirhan muna namin.Napatingin ako sa kanya na wala pa ding emosyon ang mukha niya habang nakatingin sa labas na kinalunok ko pa din.Ano ba ang nalaman niya? Bakit ganun ang mukha niya? Dahan-dahan akong napatingin sa labas ng bintana at siniksik ko ang sarili ko doon at napakagat sa labi ko. May nalaman na ba siya tungkol sa pagkatao ko o may nasabi ba sa kanya si Josh? "Dammit..." mahinang bulong ko habang nakatingin doon sa malayo at napakamao pa ako.Ano ba ang nakaligtaan ko? Napatingin ako sa singsing na sout ko ngayon. Syempre hindi ko yun nakalimutan. Isang beses ko na itong nawala noon sa swimming pool at di ko na ulit iwawala ito sa susunod."Wife."Napatingin naman ako sa kanya na nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa akin."Why are you cursing?"Di ako sumagot at tumingin ako sa labas at ako na naman ngayon ang hindi pumapansin sa kanya.Hi
3rd Person's Point of View*Walang emosyong naglalakad si Mike papasok ng restaurant. Kasama ang mga gwardya niya at nakikita na din niya ang mga police car sa labas at biglang may humarang sa kanya sa may entrance. "Sire, pasensya na po sandali po munang pinapasara sandali ang restaurant.""My wife is inside."Nagkatitigan naman sila at napatingin ang mga police sa mga bisita na inilagay sa isang room."Anong pangalan po ng asaw---"Lumakad na papasok si Mike na kinagulat ng mga police at agad siyang pinigilan ng mga ito."Sire, hindi nga po kayo pwede pumasok!""Ako na ang bahala sa bagay na ito."Napatingin naman sila sa gilid at ito yung detective na kaibigan ni Astraea na si Detective Aldren."Oh, Mr. Muller, it's nice to see you here. Sino ang hinahanap ninyo po?""My wife.""You mean si Mrs. Geraldine? Ah oo nakikita ko siya kanina nag-te-take out siya ng foods sa counter."Napakunot naman ang noo ni Mike sa sinabi ni Aldren."What?"Lumakad na ulit si Mike papasok at nagulat
Geraldine's Point of View*Damn this bastard!Sakal-sakal pa din niya ako ngayon."You're mine at walang ibang aangkin sayo at ako lang. Jerah, ito ang tatandaan mo. I will kill those who can stop us at papatayin ko din ang mga babaeng naging sagabal sa lahat ng plano ko!"May plano pa talaga ang lalaking ito! Mga inosente ang lahat ng mga naging biktima niya at nakita ko ang mga record interview nila at sobrang kinurot ang puso ko sa mga naririnig at may iba na ginawang s*x slave ng demonyong ito."Try that o baka ako ang unang magpapatumba sayo. Hindi ako kailanman magiging sayo dahil ginamit lang kita or in short pinerahan lang kita.""I don't care! Wala akong pake kung pinerahan mo ko o hindi. You're mine, Jerah."Akmang hahalikan niya ang labi ko pero agad kong tinuhod ang alaga niya na kinasigaw niya sa sakit.Wala akong emosyon na nakatingin sa kanya habang nakahiga sa sahig."Hindi mo kailanman magagalaw ang mga biktima mo," walang emosyong ani ko sa kanya.Biglang bumukas ang
Geraldine's Point of View*Nakatingin ako ngayon sa mga mata ni Josh. Alam mo Gerry, bakit yun ang sinuot mo sa kasal mo kay Mike? Nagiging b*bo na ba ako? Emergency situation na kasi ang nangyayari kaya ganun..."Pinahiram ko si Mrs. Muller."Natigilan naman siya sa sinabi ko. Yun talaga ang lumabas sa bibig ko?"Pinahiram mo siya? Hindi ba't sobrang yaman ni Mrs. Muller?""That's an emergency situation. Hindi niya matanggap na ikakasal si Mr. Muller sa magiging Asawa niya. You know may past relationship silang dalawa tapos ikakasal si Mr. Muller sa ibang babae."Pwede na akong maging novelist nito ha."Ganito kasi ang nangyayari."Ipapaliwanag ko sa kanya ang nangyayari para mas lalo siyang maniwala sa akin. Kailangan niyang malaman ang nangyari sa gown niya dahil ang mahal din nun kaya i-explain natin sa kanya.3rd Person's Point of View*Ipapaliwanag kuno ng Bida natin ang nangyari kuno sa kanya.Nung tumakbo siya palabas ng hall ay nakita niya si Miss Geraldine nun na umiiyak s
3rd Person's Point of View*Naglalakad siya pabalik sa opisina kung nasaan naghihintay ang Asawa niya ngayon. Pero habang naglalakad ay hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya ngayon.Habang nakatingin sa babaeng nakaharap niya kanina.Nagpatuloy siya sa paglalakad nang matigilan siya bigla sa paglalakad at natigilan din ang kanang kamay niya na si John."Boss?""Bagong employee ba si Miss Jerah Sanchez?" walang emosyong ani ni Mike kay John."Titingnan ko po sa information sa HR po."Kinuha niya ang tablet niya at hinanap niya ang pangalan ni Jerah Sanchez at napakunot ang noo niya nung makita sa information sa kompanya nila na walang nagpapangalang Jerah Sanchez na nagtatrabaho sa kompanya nila."Wala pong nakapangalan ng ganun, boss."Napakamao si Mike sa sinabi nito at mabilis na tumakbo papunta sa opisina kung nasaan ang Asawa niya at pagbukas niya ng pintuan ay wala siyang nakikitang Gerry sa loob ng opisina."Boss? Ano pong problema? Ire-report na po ba natin ang tungkol
Geraldine's Point of View*Lumakad na kami paalis sa meeting room para hindi maghinala sa akin si Mike pero hindi ko inexpect ang pagtawag niya sa akin."Miss?"Natigilan kami sa paglalakad dahil alam ko na ako ang tinatawag ni Mike. Napalunok ako ngayon at dahan-dahan naman akong napatingin sa kanya at binitawan ko ang kamay ni Josh."Mr. Muller?"Nakita ko na ang lapit na niya sa akin ngayon! At huminto siya sa harapan ko at tiningnan niya ang ID ko na kinatingin ko din doon."Jerah Sanchez?""Yes, Mr. Muller."Iniba ko talaga ang boses ko para hindi niya ako mahalata at tiningnan ko ang mga mata niya ngayon na parang binabasa ang boung katauhan ko."Do you need help? Hinaharass ka ba ng lalaking ito?"Balita pala sa boung Pinas ang pagtakbo ko sa kasal namin dahil sa mga babae niya."You!"Pinigilan ko naman si Josh at sinamaan siya ng tingin."Mag-uusap lang po kami para malinawan po sa lahat."Tiningnan niya ako sa mga mata ko at hindi din ako nagpapatalo."Anong pakealam mo, Mu
3rd Person's Point of View* Sa meeting room kung nasaan sina Mike at Josh. Nakatingin lang ngayon si Mike sa kanya at hindi din nagpapatalo si Josh sa pagtitigan. "What are you doing here? Biglaan naman atah ang dating mo dito without appointment." "I'm your friend kaya exempted ako diba?" "Not concider being your friend." Napakunot naman ang noo ni Josh sa sinabi nito. Pero ganun naman parati ang sinasabi nito kaya nasasanay na din siya. "Hindi ka pa din nagbabago. Oh well, hindi na ako magpaligoy-ligoy pa sa pinunta ko dito." Umiinom ng tea si Mike habang nakatingin sa kanya at pinipigilan niya ang sarili na suntukin ang mukha nito dahil sa ginawa nito sa Asawa noon na muntik ng isali sa collection nito noon. At si Josh naman ay nakikita niya na kumportable lang ito sa inuupuan niya na mas lalo niyang kinainis pero hindi naman niya iyon pinapahalata. Ngumiti naman siya habang nakatingin kay Mike. "About your wife..." Napatigil naman sa pag-inom si Mike sa tea niya na at n