Someone's POV
10:27 pm at unti- unti nang nauubos ang mga tao sa resto kung nasaan si Mika pero wala pa ring Renrem na dumadating. Pabalik- balik siyang tumitingin sa cellphone niya at umaasang may matatanggap na text mula rito, nang may biglang lumapit sa kaniya.
"Hmm miss magsasara na kasi kami eh, may hinihintay ka pa ba?" tanong ng isang tauhan ng resto sa kaniya.
Agad na tumayo si Mika at kinuha ang mga gamit niya.
"Pasensya na kuya, aalis na po ako. Salamat," saad niya.
"Sige po miss," tugon naman nung lalaki sabay ligpit ng lamesa.
Lumabas si Mika ng resto at naghintay pa dun, nang biglang bumuhos ang malakas na ulan. Tumawid siya para pumunta sa waiting shed sa kabilang daan. Para siyang basang sisiw ng makarating sa waiting shed. Kahit na nandoon na siya ay nababasa pa rin siya.
Lumipas ang ilang minuto, 10:49 pm. Nanginginig na sa lamig ang buo niyang katawan pero nanatili siyang naghihintay kay Renrem. Medyo humina na din a
Renrem's POV"Bakit naman kasi kailangan mo akong ihatid agad pwede namang bukas nalang eh," reklamo ni Jane pagbaba niya ng kotse ko."Naghihintay pa sa akin si Mika sa resto, nangako sa kaniya na babalik ako agad," paliwanag ko.Shitt anong oras na ba?! Baka nauna na sa akin yun pauwi... Nakalimutan ko yung pangako fuck!"Haisst 11:07 na oh! Nandun pa ba yun?" irita nitong tanong."I really need to go. Bye!" sabay buhay ko sa makina ng kotse ko.Hindi ko na siya hinintay pang sumagot bagkos ay nagmaneho na ako paalis.Gabi na... Baka mapano si Mika, mali talagang iniwan ko siya eh. Sigurado akong galit na yun, anniversary namin tapos iniwan ko lang siya... Shit ka Renrem, bullshit ka...After a couple of minutes ay nakarating na ako sa resto. Malakas pa rin ang ulan dito.Si Mika baka magkasakit na yun...Bumaba ako ng sasakyan at tinungo ang guard upang tanungin."Boss kanina pa ba kayo sarado?" tanong k
Mika's POVTatlong araw na ang lumipas simula nang huli naming pagkikita ni Renrem at nung dapat ay masaya naming anniversary."Anak tuloy kana ba talaga sa America?" tanong ni mama habang tinutulungan akong mag- impake ng mga gamit ko.Wala naman talaga akong balak umalis at tumuloy pero iyon lang ang naiisip kong paraan para maalis yung sakit at makalimutan si Renrem.Paano ang anak namin?!"Opo ma, para nadin sa future ko," nakangiti kong saad."Alam ba ni Renrem na aalis ka?" Muling tanong ni mama.Napahinto ako sa pagliligpit na ginagawa ko.Anong isasagot ko? Haisst!"Opo ma," pagsisinungaling ko.Okay na din yun para hindi na magtanong si mama."Ihahatid ka ba niya bukas?" ani mama."Busy siya ma, kaya baka hindi," muli kong pagsisinungaling.Busy sa bago niya..."Alam na ba ni Renrem na buntis ka?"Sh*t ayun pa nga eh!Lumapit ako kay mama tyaka hinawakan ang kamay
Mika's POVNasa byahe na kami ngayon papuntang airport kung saan naghihintay na sina Chy at Levie. Hindi ko alam pero tanging lungkot at mabigat na pakiramdam lang ang meron ako ngayon. Ayoko naman umalis, ayokong lisanin ang Pilipinas at iwan ang mga taong mahal ko pero hindi ko kayang magstay nang dahil sa sobrang sakit.I and Renrem didn't have any official break up kapag umalis ako ng biglaan. Pero ayos na din iyon, kaysa naman kausapin ko pa siya at magmakaawa hindi ba?! Pagod na akong manghingi ng atensyon at pagmamahal sa kaniya. Pagod na akong makinig sa mga dahilan at palusot niya, sawa na akong iparamdam kung gaano ko siya kamahal habang siya au wala man lang naa-appreciate sa lahat ng mga iyon. Mahal ko siya pero tama na."Ate nandito na tayo," saad ni Ranz na nagpabalik sa akin sa reyalidad.Inayos ko na ang sarili ko at saka bumaba ng sasakyan. Pagkababa ko ay sinalubong agad ako nina Chy at Levie."Ano kaya mo ba talaga?" seryosong ta
Renrem's POV"Ren nasaan ba si Mika?" tanong sa akin ni Tita.Actually hindi ko din talaga alam!"Isang linggo na siyang hindi pumupunta dito ah! Nag away ba kayo?" seryosong tanong ni Papa."Malamang sa malamang tito", sabat naman ni Jay."Nag- away kayo?" galit na tugon ni Papa."Hindi kami magka away, ano ba kayo!?", pagtatanggol ko."Iniwan mo nga si ate Mika mag- isa at hinayaang mabasa sa ulanan eh", singit ni Aira.Teka paano niya nalaman yun?!"Ano?! Hinayaan mo yun mangyare kay Mika! Siraulo kaba?", galit na tono ni Papa."Nasundo siya ni Chy at dun siya nag- stay sa bahay nina Chy", saad ko."Kahit pa! Anniversary niyo yun, dapat siya ang kasama mo at dapat siya lang ang mahalaga sayo", galit na tono ni Tita.Alam kong kasalanan ko yun at mali ako na iniwanan ko siya dun. Mas pinili ko si Jane kaysa sa kaniya, pinabayaan ko siya.Tumayo ako at inayos ang sarili ko. Pupuntahan ko siya
Mika' s POVPagkababa namin ng eroplano ay malamig na hangin ang bumungad sa amin.Sa wakas ay nakarating na kami...Nilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng lugar at saka napahimas sa aking tyan.Kami nalang dalawa, ako nalang mag- isa ang bubuo ng pangarap naming dalawa...Bago pa tuluyang bumuhos ang mga luha ko ay sumabay na ako sa paglalakad kina Chy at Levie. Pagkalabas namin ng airport ay naghanap agad kami ng masasakyan papunta sa bahay kung saan kami tutuloy na tatlo.Nasa byahe na kami at tila naaliw kami sa ganda at sa paligid dito."Dapat maging masaya ka dito tyaka less stress ha, bawal kang maging malungkot," saad ni Chy sa akin at nginitian ko siya bilang sagot."2 months na si baby mo kaya dapat be safe and keep healthy," sabay himas ni Levie sa tyan ko.Dati pangarap ko lang na magtravel in different places at bumuo ng pamilya together with him. But I guess everything was surely impossible, na hanggang p
Renrem's POVI don't have any choice but to tell them the truth behind the relationship of I and Mika. Alam ko na kasalanan ko naman talaga ito and I felt very sorry to Mama and Papa lalong- lalo na kay Mika para sa lahat ng nagawa ko.Isang malakas na sampal ang dumapo sa aking pisngi mula sa Mama ni Mika."Anong klase kang lalaki! Pinagkatiwala namin siya sayo sa pangalawang pagkakataon pero anong ginawa mo ha?!" galit na sigaw niya sa akin habang sinasampal ako ng paulit- ulit.Hinayaan ko si Mama na sampalin ako at saktan ako, I know I deserve it all at alam kong kulang pa iyon."Kung alam lang namin na sasaktan mo siya ulit, sana, sana hindi nalang namin siya hinayaang balikan ka at magsama kayo ulit," pigil na galit ni Papa."Patawarin niyo po ako, hindi ko sinasadyang saktan si Mika ng ganito... Patawarin niyo po ako," paghingi ko ng tawad at halos lumuhod na ako sa harapan nila.Patuloy pa rin si mama sa pagsampal sa aki
Someone's POV3 months past...Sobrang nahirapan si Mika sa pag- aadjust na kaniyang ginawa just to stay healthy and unstress from everything but pain are still in her. Mga bagay na nagpapaalala sa kaniya kay Renrem or sa mga memories nila na kahit kailan hindi na mabubura. Let's just say that every night hindi niya maiwasang umiyak lalo na nung unang linggo niya palang sa bagong kinalalagyan niya. She needs to be strong kahit na hinang- hina na siya just for the sake of her baby.Malaki na rin ang pinagbago niya after a months past. Lumubo na ang tyan niya, na ngayon ay 4 months na. Lalo din siyang gumanda or in short she's become more blooming and gorgeous even she's pregnant. Dahil isang baby girl ang kaniyang pinagbubuntis, the princess of her life."Ayos na ba tong mga napamili natin?" tanong ni Chy."Madami na ito, pwede naman sa susunod na yung iba eh," nakangiting saad ni Mika."Sabagay hindi naman natin madadala lahat kapag is
Mika's POVNandito ako ngayon sa kwarto at nag aayos ng mga gamit para kay baby."Shockss paano ba ito ikabit? Nasaan na ba yung bag?" ani ko habang pinapasok isa- isa ang mga damit.Nakita ko sa taas ng cabinet ang bag kaya hinila ko ang isang upuan tyaka umakyat doon para abutin iyon. Nang biglang gumalaw ang upuan at..."Are you okay?" Agad na tanong ni Shawn na ngayon ay buhat- buhat na ako.Mabilis siyang nakapasok sa kwarto ko dahil nakabukas iyon at saktong nasalo niya ako bago ako mahulog nang tuluyan.Kinabahan ako..."T- thank you," ni ko.Binaba niya ako ng dahan- dahan sa kama."You need to be careful Mika. If may kukuhanin ka or bubuhatin na mabibigat just call someone to help you. Baka mapano kana kung hindi ako dumating agad," sermon nito sa akin."Salamat Shawn, buti nalang talaga dumating ka agad," saad ko habang hinihimas ang tyan ko.Hinawakan niya ang kamay ko na nasa tyan ko.
Triggered Warning: This chapter contains brutal scene and unpleasant action. Read at your own risk!"Nasaan ako?" agad na tanong ko pagkadilat na pagkadilat ng mga mata ko.Puting mga ilaw, puting pader, puting kumot at higaan. Agad akong napatingin at napahawak sa tyan ko."Ang baby ko? Nasaan ang baby ko? Nasaan si Renrem?!" malakas kong sigaw habang umiiyak at nagwawala.Mabilis na nakapasok ang mga tao na nakasuot ng puting uniporme, mga nurse sila. Agad nila akong hinawakan at pilit na pinapakalma."Nasaan ang baby ko?""Saan niyo dinala ang anak ko? Mga hayop kayo!" malalakas na sigaw ko mula sa kanila pero tila hindi sila natitinag."Renremmmmmmmmmm!"May pumasok na isang babae at nakasuot ito ng coat na pang- doctor."Sino ka?" takot kong tanong habang patuloy pa rin sa pagpalag."Kumalma ka, ligtas ka dito," mahinahon nitong sagot sa akin."Nasaan ang anak ko?" hag
Renrem's POVThe church was filled of people who loves her so much. Mga taong simula una hanggang ngayon ay naging saksi kung gaano naging mabuting anak, kaibigan, kapamilya at tao si Mika.I just can't look at her that straight, sobrang ganda niya pa rin simula nung unang beses ko siyang makita. Sobrang naging mabilis ang tibok ng puso ko noon, hindi naman kasi talaga ako naniniwala sa love at first sight eh tyaka sa slow motion daw kapag nakita mo yung taong parang sayo. But it was proven and tested by my own experience."Hoy kuya baka matunaw ako sa pagtitig mo jan ah sayang naman kagandahan ko HAHAHA joke!" natatawa mong sabi nun dahil napansin mong nakatitig ako sayo tyaka ka nagpeace sign sa akin.Bagay sa kaniya ang white dress na suot niya even at her simple make up, hindi niya kailangang maging magarbo para hangaan."Alam mo ganito lang po yan, aanhin mo yung ganda kung yung ugali mo naman po hindi naaayon sa itsura mo, I mean panget
Renrem's POV"What happen to Shawn and Mika?" nagpa- panic at gulantang na tanong ng mommy ni Shawn nang makita kami sa labas ng emergency room."Naka usap na namin ang mga pulis na rumesponde sa lugar kanina," mahinanong saad ng papa ni Mika habang nakayakap sa mama ni Mika na umiiyak."Then what? Anong nangyari sa kanila?" kalmado ring tanong ng daddy ni Shawn."Sinadya ang pagbunggo sa sinasakyan nila hanggang sa mahulog ito sa bangin. May nakitang taxi doon na may nakasaya na babae at duguan din ito, hinihinala nilang ito ang may pakana sa pagbunggo sa dalawa," paliwanag ng papa ni Mika.Matapos kasi nung pagtawag sa akin ni Mika ay agad kong tinawagan ang parents nito at pagkalipas ng ilang oras ay nakatanggap sila ng tawag sa mga nagpakilalang pulis. Agad kaming nagtungo sa lugar na iyon at nakita ang dalawang sasakyan na inaangat ng mga pulisya habang sina Mika ay sinasakay sa ambulasya.Marami ang naging sugat at pasa ni Mika,
Mika's POVNapuno nang lungkot at galit ang naging pag uusap namin kanina kasama sina Renrem dahil hindi talaga nila inaasahan na kaya iyong gawin ni Ella. Pati rin naman ako ay nabigla sa natuklasan ko, ipapa-aku niya ang isang bata sa lalaking hindi naman nito tunay na ama kahit na handang akuin ng totoong ama ang bata. Pareho kami ng sitwasyon, ang kaibahan ko lang sa kaniya ay willing si Shawn na akuin ang anak ko.Teka bakit napunta sa akin?!"Are you okay baby?" tanong ni Shawn na biglang nagpabalik sa akin sa reyalidad."May bigla lang sumagi sa isip ko," nakangiti kong sabi."Hm like what?" muli nitong tanong."Baby, pareho pala kami ng sitwasyon ni Ella. Pina-aku ko din sa iyo ang anak ko kahit na willing naman si Renrem na magpaka- ama sa kaniya," nakayuko kong sambit.Naramdaman ko ang biglang paghinto ng sinasakyan namin."No, hindi kayo pareho!" May diin nitong sabi habang nakatingin sa akin."Tinangga
Shawn's POVIts a win or lose risk, but I will accept what Mika's decision is. Kung gusto niyang balikan si Renrem ipaglalaban ko muna siya and if siya na mismo ang magsasabi sa mismong mukha ko that she love Renrem again, then sige I will give the happiness that she wants. Pero once na saktan, paluhain at madurog siya ulit ni Renrem, ako na ang babasag sa pagmumukha nang lalaking iyon."Baby kumain muna kayo!" aya ni Mika sa amin sabay lapag ng mga pagkain sa lamesa."Thank you baby!" Malambing na pasalamat ko sa kaniya kasabay ng pag alok ko ng kamay ko sa kaniya para patabihin siya sa akin. Agad naman niyang inabot ang kamay niya at pumwesto sa tabi ko."So ikaw yung ama ng pinagdadalang sanggol ni Ella?" tanong ni Mika kay Brent."Oo ako nga, pero pinapa- aku niya sa ibang lakaki ang anak ko!" gigil na saad ni Brent.Pinahanap ko si Brent sa private investigator ni dad and they find him sa isang barangay sa Batangas. At doon ko mis
Warning: matured contentRenrem's POVKarga ko si Heaven papasok ng kwarto habang sinusundan ko si Mika. Tapos na kasi ang masayang party kaya nagsi- uwian na din ang lahat. Pagod na pagod si Heaven dahil kanina pa ito nakikipaglaro sa ibang bata."Ihiga mo nalang siya diyan," utos sa akin ni Mika.Dahan- dahan kong binaba si Heaven sa kama at maayos na kinumutan habang si Mika ay tahimik na nakatingin sa akin."Renrem thank you!" bigla nitong saad.Napatingin naman ako sa kaniya habang inaayos ang higaan ni Heaven."Mika.. Ako dapat yung mag- thank you sayo kasi hinayaan mo akong makasama ang anak ko sa espesyal na araw niya. Sobrang saya ko na makitang masaya din si Heaven, kaya maraming salamat!" may kagalakang ngiti kong sagot aa kaniya.Nag- nod ito tyaka umupo sa kabilang side ng kama sa tabi ni Heaven."Hindi naging alintana ni Heaven ang pagkawala ni Shawn dahil sayo. Hindi siya naging malungk
Mika's POV"Mami, where's dadi?" tanong sa akin ni Heaven habang inaayos ko ang damit niya."Baby, your daddy call me last night and he said na hindi raw muna siya makakapunta sa birthday mo dahil may mahalaga raw siyang gagawin," malungkot kong paliwanag.Alam kong magiging sobrang lungkot ni Heaven dahil ito ang unang beses na mawawala si Shawn sa mismong kaarawan nito."Mami it is more than important than me?" Heaven said with an teary eyes.I hugged her just to comfort her tyaka ko sinuklay at niyapos ang buhok niya."Ofcourse no baby, you know how much daddy loves you hindi ba?! And for sure sobrang importante nun kasi hindi naman siya aalis kung hindi," paliwanag ko.Pero ano ba talagang dahilan mo Shawn? Wala ka manlang sinabi sa akin na kahit anong paliwanag kung bakit wala ka ngayon..."Happy birthday Heaven!" bungad ni Renrem dahilan para makuha niya ang atensyon namin."Hm sorry naka istorbo yata a
Shawn's POV"Anak natin iyan, Ella. Ako ang ama niyan!" sagot pabalik nung lalaki."At ipapaako mo lang sa iba. Paano kong sabihin ko sa kaniya na ako talaga ang ama ng batang iyan?!" sigaw muli nung lalaki."Just go away from me, from us!" Galit na sigaw naman nung Ella"Malalaman ito ni Renrem!" Pagbabanta nung lalaki sabay naglakad paalis.Until now ay hindi pa rin mawala- wala sa isip ko ang narinig kong usapan ng girlfriend ni Renrem at nung lalaki na ama raw ng pinagbubuntis ni Ella."Ahh! They both give me an headache!" usal ko sabay hilot sa sentido ko."What is that anak? Are you okay?" Takang tanong ni dad.Should I tell it to Renrem ba?!"Nothing dad, I'm just thinking something lang po," sagot ko."Hm about what?"muli niyang tanong."Dad na- try mo na bang malagay sa isang sitwasyon na if you're telling the truth maaari kang mawalan?" I simply asked him.I don't know if
Mika's POV"Mika ano pang kulang dito sa French Onion Soup?" tanong sa akin ni tita Tina."All-purpose flour tita," sagot ko."Ayy mukhang ubos na yung flour eh, teka bibili muna ako baka meron jan sa labas," saad ni tita."Sige po tita"Agad na lumabas si tita pa, kaya tanging si Renrem at Aira lang ang kasama ko dito sa kusina dahil sina kuya Jay at sina mama ay busy pa mamili ng ibang sangkap sa market."Tama na kaya itong tamis ng banana crepes na ginagawa ko?" mahina kong tanong sa sarili ko."Patikim nga if okay na!" biglang sulpot ni Renrem sa likuran ko.Bigla akong nakaramdam ng butterfly sa stomach ko.WHAAAAAA!"Hm sige," ilang na sagot ko.Pinaghiwa ko siya ng slice ng banana ng crepes tyaka aktong isusubo ko sa kaniya nang may bigla akong ma- realize.Naiwan ang kamay ko sa ere habang nakatapat sa kaniya yung tinidor na may slice. Nakita ko ang pag ngiti niya sabay yuko ng bahagya