“Subukan mo.”Nagngangalit ang mga ngipin ni Shaun at binalaan niya si Catherine. May panlalamig, kalituhan, at bakas ng pagkawala sa kanyang mga mata.Tila’y mga matatalim na kutsilyo ang mga salita ng babae.Noong mga nakaraang ayaw na iyon, napaisip siya na baka nasanay na ang babae dahil sa pagiging masunurin at tahimik nito. Ngayo’y naunawaan na niyang nananaginip lamang pala siya nang gising.Nang marinig niyang nagbabalak siyang lisanin ng babae sa mundong iyon ay napuno ng takot ang kanyang isip. Ni hindi siya nakapag-isip bago siya magsalita.“Kapag naglakas-loob kang patayin ang iyong sarili, Catherine Jones, sisiguraduhin kong sasamahan ka ng buong pamilya at mga kaibigan mo.”“Nababaliw ka na! Demonyo ka!” Malupit na pagmumura ni Catherine. “Isinusumpa ko na sa ilang saglit ay iiwanan ka rin ng mga kaibigan at kapamilya mo. Wala nang kakampi sa’yo. Kamumuhian ka ng lahat. Malulugi ang iyong kumpanya, at walang matitira sa’yo.”“Sigawan mo ako kahit gaano mo gusto. Ka
“Cathy, Cathy…”Para bang hindi siya marinig ni Catherine. Paulit-ulit niyang hinahalikan ito na para bang ito na ang huling halik nila bago maghiwalay.Natakot si Catherine, at nawala dahil sa halik nito.Pinakawalan niya lang ito nang halos di na ito makahinga saka niyakap ng mahigpit.“Cathy, kailangan kong umalis dahil may aasikasuhin ako.” Paos na sabi ni Shaun sa tenga niya.Napaatras si Catherine. Kumalma ang katawan niya, at malamig ang tono niya. “Buti, umalis ka na. Hindi ko gustong makita ka araw-araw.”“Babalik ako kaagad.” Kinagat nang marahan ni Shaun ang tenga niya.Nakaramdam siya ng kuryente sa katawan niya, pero hindi niya ito matulak.“Hintayin mo ako.”Binitawan siya ni Shaun. Pagkatapos titigan ang malalim na mata nito ng mas matagl pa sa sampung segundo, tumalikod n ito at umalis ng bathroom.Nanatiling nakatayo si Catherine sa shower, gulat.Hindi niya alam kung anong mali sa lalaki. Aalis lang naman ito saglit. Kailangan ba talagang ipamukha na parang
“Bakit niyo pinapalibutan ang dad ko? Matanda na ang dad ko at nababalisa agad ito sa ganitong bagay. Sa tingin niyo ba kayo lang nag nag-aalala? Mawawala sa amin ang position ng pagiging makapangyarihang pamilya.“Tumigil kayo.” Nagtaas na ng boses si Lea at malamig na pinigilan ang mg ito. “Ang pinaka importanteng bagay ngayon ay makita ang butas ng kumpanya. Kailanga nating malaman sino ang naglabas ng data ng laboratory.”“Ano pang magagawa ng paghanap ng butas? Kahit malaman natin kung sino iyon, sira na ang reputasyon ng Hill Corporation.”Isang shareholder ang nagsalita ng mapait, “Ang boss ng mga kumpanyang pumirma sa kotrata natin ay pupunta bukas ng umaga. Hindi natin maiiwasan ang pagcompensate sa kanila. Kung hindi tayo magbayad, aabot tayo sa korte. Dahil kailangan nating gawin ito, aabot sa rock botton ang kumpanya ng reputasyon. Sino na lang ang makikipagtulungan sa atin sa hinaharap? Anong mangyayari sa kumpanya pagkatapos natin mabayaran? Mababankrupt ba tayo?”“Ta
”Hindi ko ginawa.” Umiling si Liam. Tumingin siya sa lahat, nagulat. Subalit, nakita niya lang ang lahat sa conference room na nakatitig sa kanya na may sama ng loob at galit. Ang kanilang tingin ay parang gusto siyang kainin ng buo.“Hindi ko trinaydor ang Hill Corporation,” Paliwanag muli ni Liam, “Oo, ang tatay ko ay ginawa ito dati, pero tinanggihan ko siya.”Nanginig ang katawan ni Lea. “Ang iyong ama ay sinabi na ibigay mo ang data ng microchip ng kumpanya?”Kaharap ang hindi naniniwalang tingin ng kanyang ina, si Liam ay tanging tumango. “Oo,sinabi niya sa akin na siya ang pinaka malaking shareholder ng Campos Corporation. Sinubukan niya din na kumbinsihin ako sa pagsabi na ang Campos Corporation ay magiging akin sa hinaharap, pero tumanggi ako.”Si Lea ay halos nawalan ng balanse.Kahit na napansin na niya na si Mason ay medyo nagiging malamig sa kanya at siya ay hindi madalas umuuwi sa bahay, hindi niya inakala na ang taong natutulog katabi niya ay sobrang nakakatakot.T
Galit na sumigaw si Liam. Tumingin siya sa lahat, at lahat sila ay nakatingin sa kanya na may pagtitig ng kawalan ng tiwala. Kahit sina Old Master Hill, Valerie, Shaun, at Lea ay nagsususpetya sa kanya. “Mom, hindi ka rin naniniwala sa akin?” May ekspresyon si Liam ng kawalan ng pag-asa. “Parte ako ng pamilyang Hill. Hindi ako gagawa ng kahit ano para pagtaksilan ang Hill Corporation.”“Liam…” Tumitig si Lea sa lalaki. Wala siyang masabi. Napagtanto niya na hindi niya makita ang katotohanan sa kahit sino. Kamakailan ay malakas ang loob niyang sinabi na inosente si Mason, ngunit sinampal siya sa mukha ng katotohanan.“Ipadala siya sa istasyon ng pulis.” Biglang malamig na iniutos ni Shaun kay Chance na nakatayo sa likod niya. “Liam, iimbestigahan ko ang usaping ito hanggang sa dulo. Kapag nalaman ko na ikaw ang may kagagawan nito, gagawin kong impyerno ang buhay mo.”Nakaramdam si Liam ng panlalamig sa buong katawan. Bago pa niya malaman ito, si Chance at ilang mga miyembro ng Lion
Nagulat si Spencer nang marinig niya iyon. “Anong nangyari kay Willie?”Umiyak si Yvette habang sinasabi, “Pumunta siya sa bar para magkaroon ng masayang gabi at nakita ang asawa ni Ivan Campos. Nalasing siya at sinubukang molestyahin ang babae. Bilang resulta, dinakip siya ni Ivan.”Natisod si Spencer ng ilang hakabang palikod. Willie ang kanyang nag-iisang anak.Bulyaw ni Valerie, “Second Brother, paano mo eksaktong pinangaralan ang anak mo? Isang seryosong isyu ang nangyari sa pamilyang Hill, habang si Willie ay nasa bar nagmomolestya ng asawa ng iba?”Walang masabi si Spencer. “Imposible ito. Totoong loko-loko si Willie dati at gumaw ng maraming masasamang mga bagay. Gayunpaman, matapos bumalik mula sa Melbourne tatlong taon ang nakalipas, malaki na ang pinagbago niya. Nagkaraoon pa nga siya ng matinong girlfriend nung nakaraan.”“Ang pamilyang Campos ito,” nasasakal na sabi ni Yvette, “Ito siguro ay isang trap ng pamilyang Campos. Kung hindi man, paanong makikia ni Willie ang
Nang lumapit si Shaun, instinctively umatras ng dalawang hakbang si Charlie. Hinayaan niya ang mga security guards na depensahan siya mula sa harap.“Shaun, anong sinusubukan mong gawin? Binabalaan kita, ang pamilyang Hill ay hindi kagaya ng dati. Mula ngayon at sa mga susunod, ang top na pamilya sa Australia ay kami, ang pamilyang Campos. Ang pamilyang Hill ay ni wala sa second place or sa third. Hah, baka kayo pa ang maging pinakamahinang pamilya sa Canberra. Sa tingin mo ba ikaw pa rin ang eldest young master nakayang gawin ang kahit anong gusto mo?”Kinutya ni Charlie ang lalaki ng malakas, “Bukod pa ron, ang katotohanang nang-agaw ka ng asawa ng iba ay labag sa batas. Gaano pa katagal sa tingin mo na makakatayo ka rito at magpatuloy sa pagiging mayabang?”Kumibit ang kilay ni Shaun.Sa sandaling iyon, isang malaking grupo ng pulis ang pumasok sa pinto.Isang pulis ang inaral ang sitwasyon sa bahay. Matapos ‘nun, pumunta siyang diretso kay Shaun. “Shaun, si Wesley at si Joel a
Ang mga mata ni Spencer ay namumula. Ni hindi siya kasing galit o lungkot nang magleak ang data ng mircochip.“Anong hinanakit ang mayroon ang Willie ko sa pamilyang Campos? Bakit gusto nilang gawin siyang mentally retarded? Anak ko lamang siya.”Nagsimulang humikbi si Spencer habang sinasabi niya, “Magaling, retarded si Willie, paralisa si Dad, at si Shaun ay dinakip ng pulis. Katapusan na ng pamilyang Hill. Katapusan na natin. Lahat ay nawasak sa kamay mo.”Tumingin si Lea sa kanya, ang mata ng babae’y namumula na rin sa matinding paghihirap.Siya nga. Kat*ngahan niya nga ang nakasakit sa pamilyang Hill.‘Mason, paano ka naging sobrang walang awa at masama?!’Anong hinanakit ang mayroon siya sa lalaki sa nakaraang buhay niya?Natisod-tisod si Lea habang palabas. Gusto niyang hanapin si Mason. Kailangan niyang klaruhin ang mga bagay sa lalaki. Ilang kasinungalingan lamang ang sinabi ng lalaki sa kanya??...Si Chance, na pinapanood ang eksena mula sa malayo, ay may naiinis na
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging