Kahit na hindi nakita ni Freya si Ryan sa nakalipas na dalawang buwan, ang kanilang relasyon ay umunlad nang husto. Nagsalita pa sila ng mga cheesy na salita na bihira nilang sabihin nang harapan kapag nag chat sila sa WhatsApp.Matapos maging lovey dovey sa Whatsapp, maging si Ryan, na isang seryosong tao noon, ay nagsimulang gumawa ng mga makulit na biro. Ito ay parang malandi, at palagi nitong pinapabilis ang tibok ng puso ni Freya.Hindi niya ito kinasusuklaman. Tutal, nagde date sila. Ito ay normal sa pagitan ng mga nasa hustong gulang na lalaki at babae na nakikipag date.Gayunpaman, muling bumangon ang awkwardness ngayong muling magkaharap ang dalawa.Iyon ay dahil naiintindihan niya na maaaring hindi na sila makakabalik ni Ryan sa isang inosenteng relasyon sa paghalik lang tulad ng dati.Hindi rin iyon kinasusuklaman ni Freya. Medyo nataranta at naguguluhan lang siya.Pagkaalis ng sports car ni Catherine, hawak ni Ryan sa magkabilang kamay niya ang dalawang malaking bagah
"Hindi, di ba sabi ko nagbibiro lang ako?" Mabilis na paliwanag ni Freya, “Karaniwang nag uusap kami ni Cathy ng walang filter ng pribado. Huwag mong seryosohin."“Pero... sineseryoso ko na. Natatakot din ako. Natatakot ako na hindi ako mahalaga sayo."Maulap ang gwapo niyang mukha. Ang kanyang maitim na pilikmata ay agrabyado na nakababa, na nakatakip sa kanyang kaakit akit na singkit na mga mata.Sa mundong ito, ilang babae na nag prioritize sa itsura ang mananatiling walang malasakit kapag nakita nila ang isang gwapo, magandang itsura, at binata na nalulungkot?Lalo na kapag ang taong iyon ay isang taong nagustuhan ni Freya at nakonsensya.Nakaramdam siya ng kirot sa puso nang mga sandaling iyon.Siya ay walang karanasan sa pagsuyo ng isang lalaki.Pagkaraan ng ilang sandali ay nakaramdam siya ng pagkataranta, tumabi siya at niyakap ang leeg ni Ryan nang biglaan. Hinalikan siya nito sa labi. “Hindi, hindi iyon totoo. Napakahalaga mo sa akin. Gusto kita, sobra. Nahihiya lang a
Binaon ni Ryan ang mukha sa balikat ni Freya. “Kailan mo ba ako hahayaan, itong gwapong binata, na ilaan ang katawan ko sayo? Hindi mo ba sinabi na sayang ang hindi pakikipagtalik sa akin?"Gustong gusto ni Freya na gumapang sa isang butas. Kasabay nito, ang kanyang puso ay nabigo sa kanya at nagsimulang kumikislap.Bago pa siya makapag react, pinaulanan siya ng mga halik ni Ryan.Tumaas ang temperatura sa sasakyan. Nabighani siya sa bango ni Ryan at dahan dahang gumanti ng halik nito.Makalipas ang mahabang panahon, ang gulo ng utak niya.Ng bahagyang lumayo ang labi nito sa kanya, kitang kita niya ang namumula nitong gwapong mukha. Nangangati ang puso niya. Biglang sabi niya, “Gawin natin ito sa susunod, okay? Hindi ako naligo ngayon…”Pagkatapos niyang magsalita ay ibinaon niya ang sarili sa dibdib nito.Niyakap siya ni Ryan ng mahigpit at ngumisi. "Sige. Sa susunod."Wala siyang planong gawin sa araw na iyon. Alam niyang nami miss ni Freya ang anak. Kahit sapilitan siyang d
"Basta alam mo yan."Masaya si Freya. Lumapit siya at hinalikan si Ryan sa pisngi.Nanginginig ang kamay ni Ryan sa manibela. Tinapik niya ang kamay niya ng nagbitiw, “Magpakabait ka. Nag mamaneho ako. Huwag mo akong ligawan.”Inosenteng ipinikit ni Freya ang kanyang mga mata. “Wala kang pag asa. Isang halik lang.""Nawawalan lang ako ng pag asa kapag kasama kita."Tumawa si Ryan. Malambing ang boses niya.Napaawang ang labi ni Freya.Matapos makaranas ng dalawang bigong relasyon, siya ay kulang sa tiwala sa sarili. Gayunpaman, unti unti niyang nakukuha ang kanyang kumpiyansa sa pamamagitan ni Ryan.Pagbalik sa opisyal na tirahan, natagpuan kaagad ni Freya si Dani sa mga bisig ni Aunty Loretta.Lumaki ng husto si Dani sa dalawang buwan na hindi sila nagkita. Lalo siyang naging cute at mas maganda kaysa dati. Chubby din ang mukha niya.Maliwanag na naging maayos si Dani ng wala si Freya sa kanya.Nakaramdam ng pait at gumaan ang loob ni Freya.“Dani, naaalala mo pa ba ako? A
Tumango si Nathan. "Tama iyan. Maaari mong subukan ang pakikipag date kung makakatagpo ka ng isang angkop na tao. Wag kang tumulad sa isang tao…”Pagkatapos niyang magsalita, itinuon niya ang tingin niya kay Ryan. “Nag aaksaya pa siya ng oras ngayon. Kung maglakas loob kang ibalik ang isang tao balang araw, tiyak na babaliin ko ang iyong paa."“Dad, nagpunta lang ako sa manor maliban sa pagpunta sa trabaho. Paano ako magkakaroon ng pagkakataong ibalik ang isang lalaki dito?" Reklamo ni Ryan.Bang!Pilit na ibinaba ni Nathan ang tinidor. “Ngayong bumalik na si Freya, hindi mo na kailangang alagaan si Dani. Para pigilan kang makihalubilo sa mga taong iyon, ipapalipat kita sa opisina ng prime minister. Kukunin mo ang posisyon ng punong kalihim. Ikaw ang mamamahala sa strategic planning para sa hinaharap."Natigilan si Freya.Matapos matigilan ng ilang segundo, ngumiti si Ryan at sinabing, “Dad, mabuti ang kalagayan ko sa grassroots level. Atsaka, ikaw ang nagsabi na gagawin mo akong
“Anong gusto mong gawin sa akin? Anyway, pwede mong isara ang pinto." Isang hindi maliwanag na ngiti ang sumilay sa mga mata ni Ryan.“Ew, ako ang dapat magsabi niyan sayo. Ikaw ang bastos. Hmph.” Ng matapos magsalita si Freya, nakita niya ang anak na babae na hinihila ang kwelyo ng robe ni Ryan ng malikot. Nalantad ang malaking bahagi ng maputing balat at malabong balangkas ng pecs ng lalaki.“...”Napatulala si Freya. Anak pala niya ang bastos dito.Teka, saan nahawakan ng malikot na maliit na kamay ng kanyang anak?Ni hindi man lang nahawakan ni Freya ang lugar na iyon."Dani, tumigil ka. Makikiliti ako kapag ginawa mo iyon." Walang magawa si Ryan kundi hilahin ang kamay ni Dani.Patuloy na nagingay si Dani. Akala niya ay pinaglalaruan siya ni Ryan, kaya mas lalo siyang nangulit."Gusto mo bang itaas kita ng mataas?" Itinaas baba ni Ryan si Dani.Matapos gawin iyon ng ilang beses, umalingawngaw ang tawa ng bata sa sala.Napatingin si Freya sa kanila.Talagang gusto ni Dan
"Syempre, hindi ikaw." Ngumiti ng nakakaloko si Ryan. “You’re giving me the present now because you want to use it as an excuse to meet me at night, right? Miss mo na ako.”“Ryan, enough is enough…” Pulang pula ang mukha ni Freya. Paano siya nakagawa muli ng tamang hula? Naisip niya iyon, kaya naghintay siya hanggang gabi para ibigay sa kanya ang regalo. Sa ganoong paraan, magkakaroon din siya ng dahilan upang makipagkita sa kanya sa gabi.Gayunpaman, talagang nakakainis ang lalaking ito.Hindi ba niya kailangan ang kanyang dignidad?"Totoo ba?" Nagliwanag ang mga mata ni Ryan. Masaya siyang ngumiti. “Freya, sobrang saya ko. Masaya talaga ako.”Inulit ng lalaki ang parehong mga salita ng ilang beses. Kitang-kita ang tuwa sa kanyang gwapong mukha.Napakagat labi si Freya. Biglang hindi na siya nakaramdam ng hiya. Sa halip, may isang matamis na pakiramdam na umuusad sa loob niya.“Dito. Bumili ako ng isang set ng bagong damit at relo para sa iyo."Inabot niya ang bag na nakasabit
“Uh… sa tingin ko hindi mo kailangang…”Nagulat si Freya.Isang suit ang nagpaisip sa kanya na maging nobyo. Talagang non linear ang kanyang pag iisip.Naningkit ang madilim na mga mata ni Ryan. “Anong mali? Hindi mo ba naisip na pakasalan ako dati?"Natigilan si Freya. Kung ito ay sinumang ibang tao, tiyak na iyon ay isang nakamamatay na tanong. Gayunpaman, dahil si Ryan iyon, hindi masyadong nag alala si Freya. "Paano kung sinabi kong hindi ko ginawa?""Magpapatuloy lang ako sa pagtatrabaho nang mas mahirap, kung gayon." Tumawa si Ryan. "Problema ko talaga kung hindi ko maisip ang isang babae na pakasalan ako."Nakita ni Freya na matamis. Na touch din siya. “Hindi ako magsisinungaling sayo. Kakahiwalay ko lang at nakaranas ng malalim na sugat mula sa ibang relasyon. Imposibleng makapasok ulit ako sa phase na iyon ng ganoon kadali. Hindi bababa sa dalawang taon na ito. Handa ka bang maghintay?"“Luckily, bata pa ako,” Confident na sabi ni Ryan, “Magiging 28 years old pa lang ak
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging