Matapos makaupo, narinig ni Rodney ang dalawang menor de edad na celebrity na nag uusap sa likod ng isang partition.“Napakagwapo ng lalaking naka asul na suit kanina. Mas gwapo pa siya sa mga lalaking artista sa entertainment industry. Sa nakikita ko, medyo mahal ang damit niya. Nagtataka ako kung sinong mayamang negosyante siya?"“Oh, siya. Huli ka ng sumali sa industriya, kaya maaaring hindi mo alam ang tungkol dito. Siya si Rodney Snow."“Snow ang apelyido niya. Siya ba ang taong iyon mula sa pamilyang Snow…”“Shhh. Babaan mo ang iyong boses. Oo, siya iyon. Ngunit huwag mong isipin na makipaglaro sa kanya. Siya ay inabandona ng pamilya Snow at inalis pa ang kanyang mga karapatan sa mana.""Kahit na tinanggalan siya ng kanyang mga karapatan sa mana, miyembro pa rin siya ng pamilya Snow. Kahit na ang mga mumo na nahuhulog mula sa mga kamay ng mga taong iyon ay sapat na upang pakainin tayo sa natitirang bahagi ng ating buhay. Atsaka, kung gagawin natin siyang financial backer, ma
Nasiyahan si Eliza sa ekspresyon ni Rodney.Wala ng mas mahusay kaysa sa pagpatay ng isang tao sa pamamagitan ng pagpapahirap sa kanilang puso.Hindi ba sinabi ni Rodney na masama si Freya? Ngayon, ipapaalam niya sa kanya na walang ginawang masama ang dati niyang asawa."Inako lang ni Freya ang sisi para sa akin."Inikot ni Eliza ang baso ng red wine sa kanyang kamay. Nakangiti siya, ngunit ang maganda niyang mga mata ay walang init. “Nalaman lang ni Freya na kinidnap ko si Sarah noong halos umaga na. Sa oras na sumugod siya, nasugatan ko ng husto si Sarah. Alam ni Freya na kapag nahuli ako, tiyak na papatayin mo ako. Gayunpaman, iba siya. Siya ang iyong asawa, ang goddaughter ng prime minister, at ang ina ng iyong anak. Kahit na mahuli siya, hindi mo siya papatayin kahit na galit ka."Kasing lamig ng yelo ang ekspresyon ni Rodney. Nakatitig siya ng diretso sa mga mata ni Eliza. “Sinabi ba ni Freya na kusa kang pumunta at magsinungaling sa akin? Nakahanap siya ng nakakabaliw na ra
Walang magawa si Rodney kundi pakasalan si Sarah. Wala siyang ibang pagpipilian kundi ang mamuhay ng ganoong kahirap hirap.Ayaw na niyang bumalik sa tinatawag niyang tahanan.Lahat ng iyon ay dulot ni Eliza.Namumula ang mga mata ni Rodney dahil sa galit.Pinalakas niya ang pwersang ginawa niya sa kanyang mga kamay.Namula ang maliit na mukha ni Eliza dahil sa pagkakasakal. Ang baso ng alak sa kanyang kamay ay nahulog sa lupa at gumawa ng isang nakakabasag na tunog, na ikinaalarma ng mga tao sa malapit.“Ah! May pinapatay si Young Master Snow."May sumigaw, at nagkagulo ang piging.Mabuti na lang at may lumapit na lalaki sa malapit at pinaghiwalay sina Eliza at Rodney. Naghikahos si Eliza habang nakahawak sa kanyang lalamunan sa sakit. Pakiramdam niya ay nasa hangganan siya ng buhay at kamatayan. Halos masakal siya.“Bitawan mo ako. Papatayin ko siya,” Galit na sigaw ni Rodney.Ng makita ang kanyang mabangis na ekspresyon, ang security guard ay naglagay ng higit na lakas at
"Huwag kang mag alala, Miss Robbins. Si Rodney ay walang tunay na kapangyarihan ngayon. Hindi rin maganda ang mga projects na mayroon siya. Sa kabilang banda, ikaw ang nangungunang artista ng Felix Media, na may suporta ng Jewell Corporation. Sinong maglalakas loob na bigyan ka ng kahirapan?"Hinawakan ni Eliza ang kanyang leeg na namumula sa pagkakasakal. Ngumisi siya sa puso niya.‘Rodney, sige magalit ka. Kung mas galit ka, mas madidismaya at magsisisi ka.'Gayunpaman, ang laro ay kasisimula pa lamang.…Pagkalabas ng handaan, tumunog ang phone ni Eliza.Si Chester ang tumawag. Pagkapulot nito ay tumunog ang malamig niyang boses. “Eliza, ang galing mo talaga, ha? Iisipin na gumawa ka ng napakalaking kaguluhan sa pagdalo sa isang piging."“...”"Bakit? Isa ka na bang pipi ngayon?" Nagalit pa si Chester ng makatanggap siya ng tugon."Hindi..." Wika ni Eliza sa kanyang tuyo at masakit na lalamunan, "Sinakal ako ni Young Master Snow. Parang hindi komportable ang lalamunan ko."
"Oo, hindi siya maglalakas loob." Napagtanto ni Chester na gusto niya ang confident na ekspresyon ni Eliza. Nais nitong ihagis siya sa kama at agad siyang lupigin.Kinurot niya ang baba niya. Akmang hahalikan na niya ito, bigla siyang napatigil. "Palagi itong malamig na mukha. Ngiti. Ayokong magsaya sa robot."Mahinahong sinabi ni Eliza, “Pinagbabantaan akong gawin ito. Dapat magpasalamat ka na hindi ako nagsusuka."“Suka?” Humalakhak si Chester. Gayunpaman, ang kanyang mga mata ay malamig. “Ganyan na ba ako kasusuklam sayo?”“Alam na alam mo kung gaano karaming babae ang nakasama mo. Sa totoo lang, natatakot akong magkasakit." Hindi napigilan ni Eliza ang kanyang mga salita."Oh, ano ang nagbibigay sa iyo ng karapatang punahin ako?" Hinigpitan ni Chester ang pagkurot sa kanyang baba. “Diba dati ka manliligaw ng iba? Atsaka, hindi mo rin ito unang beses na makipagtalik sa akin. Bakit parang napaka inosente mo? Nakakadiri.”"Huwag mo akong hawakan kung naiinis ka."Ng salubungin
Nanatiling walang pakialam ang ekspresyon ni Chester habang bumubuga siya ng usok.Para siyang manonood na nakaupo sa ibaba ng stage, nanonood ng palabas.Sa sobrang galit ay hinablot ni Rodney ang kwelyo ng robe ni Chester dahil sa galit. "Magsabi ka ng isa pang p*tanginang salita. Sa tingin mo ba wala akong lakas ng loob na suntukin ka? Chester, gusto na kitang patayin ngayon. Bakit may best friend akong katulad mo? Isa kang mapanlinlang na backstabber at makasarili na tao.""Tapos ka na bang magsalita?"Sa wakas ay nagsalita si Chester. Kalmado ang boses at ekspresyon niya. “Rodney, pag isipan mo. Para kanino ka pumunta dito para asarin ako?""Hindi mo ba alam kung para kanino ko ito ginagawa?" Namumula ang mga mata ni Rodney dahil sa galit. "Dahil sayo, ang buhay ko ay nasira at nasa gulo.""Dahil sa akin?"Sarcastic na tawa ni Chester. “Rodney, lagi mong ginagawa ito. Itinutulak mo lahat ng sisi kay Shaun, Freya, at sa akin. Hindi mo ba naisip kung bakit ang mga dati mong k
"Tama na. Itigil ang pagpasa sa sisihin." Nagnganga ang ngipin ni Rodney. "Ng pumunta ako upang iligtas si Sarah, si Freya lang ang tao doon, at si Sarah ay kritikal na nasugatan. Nahuli si Freya na may hawak na ebidensya. Paano ako maniniwala sa kanya?""Paano pagkatapos ng insidente?" Nagtaas ng kilay si Chester. “Tumahimik ka ba at pinag isipan ito ng mabuti? Sinubukan mo bang maniwala ng kaunti sa iyong asawa? Kung nagsusumikap ka lang na imbestigahan ito, malalaman mo na umalis si Freya sa The Lodge sa umaga. Paano siya nagkaroon ng oras para saktan si Sarah? O, kung naglagay ka ng higit na pagsisikap, malalaman mo na ang kidnapper ay walang koneksyon kay Freya. Gayunpaman, hindi ka nagtiwala sa kanya at iginiit na siya iyon. Bakit kailangan mong ipaliwanag ni Freya ang mga bagay bagay sayo? Siguradong nadismaya siya."“Tumahimik ka. Manahimik ka.”Parang natapakan ang kanyang buntot, namutla ang mukha ni Rodney. “Hindi payag si Freya na ipaliwanag sa akin ang mga bagay bagay.
Hindi iyon naisip ni Rodney noon pa man. Kinaiinisan lang niya si Freya dahil hinubaran niya si Sarah ng kanyang tungkulin bilang ina.Ng maisip kung ano ang mangyayari kung sa wakas ay ipanganak ni Sarah ang bata, kinilig siya. Hindi niya alam kung mapalad ba siya o malungkot.“Ano pa bang gusto mong sabihin? Sabihin mo lahat."Tiningnan niya ng masama si Chester.Medyo tumalikod si Chester. Bagama't may suot siyang ngiti, ang mga sinabi niya ay sobrang malupit. "Pumunta ka dito para hanapin ako ng galit hindi lang dahil nagsinungaling ka, kundi dahil hindi ka namuhay ng maayos. Kung mas hindi ka nasisiyahan, mas namimiss mo ang iyong nakaraang buhay. Noon, ang iyong mga magulang ay napakalapit sayo, at pagdating mo sa bahay, mayroon kang isang cute na asawa at anak na naghihintay sayo. Paano naman ngayon? Anong meron ka? Mayroon kang isang babae na nagpapasama sa iyo at nais na magdaos ka ng isang engrandeng kasal para sa kanya kahit na kapos ka sa pera? Isang babae na laging hum
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging