Pagkatapos maglagay ng alak, nilagok ni Eliza ang kalahati ng baso.Tila kinukuha niya ang alkohol bilang simpleng tubig.Sinulyapan ni Chester ang bote ng alak at pinikit ang maamong mga mata.Whisky.Tiyak na kayang kargahan ng babaeng ito ang sarili ng napakaraming whisky.Inabot niya ang bote para kunin.Lumingon si Eliza para sulyapan ang lalaki, ngunit hindi niya maaninag ang mukha nito. Una, medyo madilim ang paligid niya dahil naka shades siya. Isa pang dahilan ay lasing na lasing siya, ngunit malinaw ang kanyang isip.Akala niya ay dumating ang lalaki para manligaw sa kanya, kaya diretso niyang sinabi, “Kung balak mong kunin ang numero ko, umalis ka na lang. Hindi ako pwede."Ang guwapong mukha ni Chester ay biglang naging malungkot. Kamakailan lang ay hindi niya ito ginugulo dahil kay Charity. Iyon ba ang dahilan kung bakit siya naging mas walang prinsipyo sa halip?“Eliza, masyado na ba akong nagpakita ng paggalang sa iyo?” Itinabi ni Chester ang bote at kinaladkad
Inalis ni Eliza ang lahat mula sa kabinet ng palanggana at nagsimulang mag tic na hindi mapigilan. Nang mapansin ni Chester na may mali sa kanya, binitawan siya ni Chester. Sabik niyang itinaas ang kanyang ulo at bumagsak sa sahig kasama ang kanyang mukha na kasing puti ng isang kumot. Tsaka basang basa ang buong mukha at buhok, nanginginig na siya. Ang karaniwang malamig na tingin sa kanyang mukha ay napalitan na ng takot. Parang ngayon lang niya naranasan ang pinaka nakakatakot na bagay sa mundo.Nanigas ang katawan ni Chester.First time niyang makita si Eliza na nawala sa sarili.Para siyang nabulunan at sa wakas ay nalantad ang kanyang tunay na kulay.Inabot niya ito, gusto siyang hawakan.Gayunpaman, iniwasan ni Eliza ang kanyang mga kamay at nagpumiglas na tumayo. Pagkatapos, napayuko siya at tumakbo palabas.Sa oras na sinundan siya ni Chester, napagtanto niyang umalis siya na magulo ang buhok at walang dala.Hindi rin niya kinuha ang kanyang telepono o handbag.Iniwa
"Sinabi sa akin ni Mr. Jewell na ilagay ito sa kanyang tab," sabi ng bartender.“Pakain lang ng manok,” walang pakialam na sabi ni Chester.Kung isasaalang alang ang pagkakakilanlan ni Chester, hindi inisip ni Ryan ang bagay na ito. "Salamat. Dadalhin ko na siya ngayon."Pagkasabi nito, binuhat niya si Freya. Matapos ihagod ang kanyang ulo sa kanyang dibdib, si Freya ay nakatulog ng mapayapa.Humigpit ang mga braso ni Ryan habang naglalakad palayo kasama si Freya sa kanyang mga bisig.Wala rin sa mood si Chester na manatili doon kaya tumalikod na siya para umalis ng clubhouse. Pagkasakay sa kanyang sasakyan, kinuha niya ang telepono ni Eliza sa kanyang bulsa. Kulay puti ang telepono at wala man lang saplot.Marami na siyang nakitang mga pabalat ng telepono ng mga babae na karamihan ay kulay rosas at kumikinang. Sa kanya lang sobrang simple na parang hindi pag aari ng babae.Dahil sa kung ano mang rason, biglang sumagi sa isip niya ang mukha ni Eliza kanina.Dahil dito, nagdrive
"Anong ibig mong sabihin?" nagtatampo na tanong ni Chester habang pinupunasan ang tubig sa mukha.“Pagdating sa apartment ni Eliza, napansin ni Hailey na nilalagnat siya at walang malay. Basang basa ang damit at buhok ni Eliza." Napabuntong hininga si Shedrick. “Nadala na siya sa ospital. Mabuti. Ngayon lahat ng mga aktibidad sa linggong ito ay kailangang kanselahin. Ito ay magkakaroon ng mga pagkalugi ng higit sa sampung milyong dolyar o higit pa."“...”Nanatiling tahimik si Chester bago siya sumagot, "Nakita kong lasing siya, kaya't iniyuko ko ang kanyang ulo sa tubig ng palanggana para magising siya."“...Pare, hindi ako makapagsalita.”Halos lumabas ang f-word sa bibig ni Shedrick. Batid niya kung gaano kalupit si Chester, ngunit bihira para kay Chester na pahirapan ang isang magandang babae. Sa karamihan, siya ay magiging pagalit sa mga babae na sawa na siya, ngunit hindi siya lulubog nang napakababa upang maging pisikal sa kanila."Maaaring hindi mo alam, ngunit si Eliza a
Sa wakas, nagpasiya si Shedrick na huwag manatili sa ward. Sinabi niya sa katulong, “Pakibantayan mo siya rito. Magpapahinga muna ako. Ipaalam mo sa akin kung magising siya bukas."Pagkatapos niyang ipaalala ay lumingon siya at tumingin kay Chester. "Gusto mo bang umalis kasama ko?""Naka duty ako ngayong gabi," walang pakialam na sabi ni Chester.Naguguluhan si Shedrick. Bakit kailangang mag duty si Chester gayong kanya ang ospital?Ganunpaman, tinatamad siyang magtanong kay Chester, kaya umalis na rin siya kaagad.Matapos tumayo ng ilang sandali, umalis na rin si Chester sa ward. Gayunpaman, pumunta siya sa department ng internal medicine sa inpatient unit sa halip na umuwi.Ang doktor na naka duty, si Dr. Judson, ay namangha ng makita siya. “Si Dr. Jewell, bakit ka nandito ngayong gabi?""Kakagawa lang ni Propesor Webb ng kanyang operasyon at medyo nag aalala ako." Umupo si Chester sa harap ng kanyang mesa.“Dr. Jewell, ikaw ay isang responsableng doktor, "sabi ni Dr. Judson
Noon naalala ni Charity na hindi siya patay. Sa halip, muli siyang pumasok sa katawan ni Eliza.Muntik na naman siyang mawalan ng buhay."Lizzie, kagabi... binabantayan ka ni Mr. Jewell." Biglang sinulyapan ni Skyler ang kabilang dulo ng kama.Nang ibinaling ni Eliza ang kanyang mukha ay napansin niya ang presensya ni Chester.Buong gabing nandito si Chester, pero hindi niya inaasahan na magiging maamo ito sa kanya paggising niya. Gayunpaman, hindi niya akalain na bibigyan siya nito ng napakalamig na tingin."Nandito ba si Young Master Jewell dahil nag aalala siya na buhay pa ako?" walang pakialam na tanong ni Eliza sa sobrang paos na boses.Sa tabi niya, sobrang kinakabahan si Skyler kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Sa kabutihang palad, hindi galit si Chester, ngunit madilim ang kanyang tingin."Bakit hindi mo sinabi sa akin kahapon na takot ka sa tubig?" Tanong ni Chester habang nakatitig sa masungit na mukha ni Eliza."Binigyan mo ba ako ng pagkakataon na sabihin sayo? S
Sa Lodge.Nagising si Freya mula sa isang hangover sa sikat ng araw na tumatama sa bintana.Bigla siyang napaupo at sumakit ang ulo niya.Hindi ba siya umiinom kasama si Eliza? Bakit siya napadpad dito?Kinaumagahan na ba?Hindi maganda ang pakiramdam ni Freya sa sitwasyon. Nagmamadali siyang nagbihis at bumaba. "Tita Loretta, nasaan si Dani..."Bago niya matapos ang kanyang pangungusap, nakita niya si Ryan na nakaupo sa sopa at buhat buhat si Dani na may hawak na bote ng gatas. From her chubby face, parang kontento si Dani sa gatas. Ang cute ng baby niya.Gayunpaman, kakaiba ang eksenang iyon.Nang mapansin ang ingay, itinaas ni Ryan ang kanyang mga mata at sinulyapan si Freya. Hindi siya umimik sa takot na maistorbo si Dani.Sa halip, dumating si Aunty Loretta na may dalang palanggana ng tubig at mahinang nagpaliwanag, “Pinauwi ka ni Young Master kahapon. Lasing ka, ngunit pinilit ni Dani na alagaan mo siya, at hindi ko siya kayang harapin nang mag isa, kaya hinikayat siya n
“Oo. Nasa akin ang phone niya." Palihim na sinulyapan ni Chester si Eliza. "Siya ay kumakain ng lugaw sa kama."May sinigang sa kama…Ang kanyang mga salita ay nagpaisip sa kanya ng kung ano.Sa loob ng ilang segundo, may nag flash sa isip ni Freya. Sinamantala kaya ni Chester si Eliza habang lasing silang dalawa kahapon at kakabangon lang nila?Si Freya ay nag aalalang may sakit. “Chester, g*go ka! Anong ginawa mo kay Eliza?"Napakalakas ng boses niya kaya narinig din ni Eliza ang sinabi niya. Hindi na nakatiis si Chester, inilahad ni Eliza ang kanyang kamay. "Chester, ibigay mo sa akin ang phone ko."“Magmakaawa ka sa akin.” Nagtaas ng kilay si Chester.Si Eliza ay may labis na pagnanasa na ihagis ang lugaw sa kanyang mukha doon at pagkatapos, ngunit pinigilan niya ito.Hindi siya dapat kumilos ng basta basta kapag nakikitungo sa mga taong tulad ni Chester. Sino ang nakakaalam kung idudurog niya ang kanyang ulo sa lababo?Ayaw niyang maranasan ang ginawa niya kahapon.Sa ka
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging