"Gusto mong kumbinsihin ko si Freya kapag nakipagrelasyon ka sa ibang babae?"Mrs Lynch ay hindi kailanman ay kaya infuriated. “At ang babaeng iyon ay walang iba kundi si Sarah. Masyado mong pinahiya ang anak ko para sa kapakanan ni Sarah. Matapos kang maengage kay Freya noong nakalipas na taon, naging fiancé ka niya. Gayunpaman, palagi kang gumugugol ng oras kasama si Sarah, na naging dahilan upang ang aking anak na babae ay maging isang bagay ng pangungutya. Ang masama pa, iniingatan mo pa si Sarah kapag kasal na. Huwag mo sabihin na sa akin na hindi mo pa ginawa sa kanya. Sa pagkakaalam ko, walang lalaking may asawa ang magtatago sa kanilang ex na hindi kamag anak at hindi rin romantikong nasangkot sa kanila.""Inosente ako." Nakaramdam ng hinanakit si Rodney.Kaagad na inagaw ni Mr. Lynch ang telepono ni Mrs. Lynch at sinabi sa isang matatag na boses, “Sa puntong ito, hindi mo pa rin natatanto na nagawa mong mali ang anak ko. Wala ka na talaga. Nawawalan na ako ng pag asa sa isa
"Normal lang na magaway ang mag asawa," awkward na sabi ni Rodney. "Di ba nagaway din kayo ni Uncle kanina?"“Pero hindi kasali ang tiyuhin mo sa ex niya. Noong bata pa ako, pinaghihinalaan ko siya. Gayunpaman, ang lahat ay pawang sabi sabi lamang."Humigop si Heidi ng kanyang kape para kumalma ang kanyang tiyan bago sinabi sa seryosong tono, “Rodney, seryoso si Freya na hiwalayan ka. Hindi siya nagbibiro o pinipilit kang gumawa ng isang bagay. Determinado siyang gawin iyon dahil bigo siya."Lumubog ang puso ni Rodney, at dinaig siya ng matinding kawalan ng kakayahan. “Aunty Heidi, pakiusap tulungan mo akong kausapin siya. Hindi ko siya pinagtaksilan. Bakit kailangan niyang dalhin ito hanggang ngayon? Ang pakikipag divorce ay hindi makabubuti sa ating anak. Hindi ba siya makapag isip alang alang sa anak natin?"Kumunot ang noo ni Heidi. Bagama't mukhang balisa ang pamangkin niyang ito, tila sinisisi rin niya si Freya sa hindi pag unawa.Sa katunayan, si Rodney ay kusang loob at ma
“Bumalik ka at pakalmahin ang iyong sarili. Ang Lodge ay hindi lugar para magsimula ng kaguluhan." Bagama't banayad ang tono ni Heidi, ang kanyang mga mata ay mabangis.Matapos lumingon saglit, tumalikod na siya at umalis na nagtatampo.Bumaba si Ryan sa hagdan mula sa ikalawang palapag habang nasa handrail ang kamay. “Mom, tama ba ang sinabi ko? Wala na siyang pagasa."Napabuntong hininga si Heidi sa kawalan ng pagasa. “Kung hindi mo lang siya pinsan, hindi ako magpapaliwanag sa kanya ng ganoon katiyaga. Wala talaga akong ideya kung kailan siya naging ganito. Kahit na makulit siya noong bata pa siya, nakikinig siya sa katwiran.”"Ganito na ang ugali niya simula ng mahulog siya kay Sarah." Isang buntong hininga ang pinakawalan ni Ryan. "Pupunta ako sa likod para tingnan kung may kailangan si Freya."“Mm.” Tumango si Heidi bago pathetic na sinabi, “Siya’y nakakaawa. Dapat bigyan mo siya ng payo."Pagkatapos tumango, nagpunta si Ryan sa looban sa likod.…Mayroong mahigit sampung
Nakangiting sinabi ni Aunty Loretta, "Ang Young Master ang pinakamagaling, na may kakayahang mang akit ng mga bata mula pa noong bata pa siya."Ng mapansin ang nalilitong ekspresyon ni Freya, sinabi ni Aunty Loretta, "Palaging dinadala ng mga kamag anak ni Madam ang mga bata dito para maglaro at ang mga bata ay mas gustong makipaglaro sa Young Master. Napaka pasensya ni Young Master sa kanila. Kung haharapin ko ang maliliit na demonyong iyon, mahihirapan ako."Napuno ng halo halong damdamin si Freya dahil first time niyang makita ang side na ito ni Ryan."Mahilig ka ba sa mga bata?" Hindi niya napigilang sabihin, “Sa katunayan, hindi ka na bata. Pwede kang magka girlfriend at magka anak."Isang malabong ngiti ang ibinigay ni Ryan. "Bakit ka ba umasta na nanay ko? Wala pa ako sa edad kung saan kailangan kong magpakasal."Napaisip si Freya at naisip niya na tama siya. Kung tutuusin, mas bata siya sa kanya ng ilang buwan.Siya ay 26 taong gulang sa taong ito. Angkop para sa mga kaba
Pagkaparada pa lang ng sasakyan ay agad na sumilip si Rodney.Sa sobrang pagaalala niya ay hindi siya nakatulog buong gabi. Sa kanyang hindi nakaahit na mukha, siya ay mukhang napakagulo."Freya, andito ka pala..."Lumapit ito sa kanya at pinanood siyang lumabas ng sasakyan. Nakasuot ng pink na hoodie at jeans na nakatakip sa kanyang mga binti, mukha siyang estudyante sa kolehiyo kaysa isang ina na kakapanganak lang ng isang bata.Nagmamadali siyang lumapit at inilahad ang kanyang mga kamay para hawakan si Freya, ngunit agad itong umiwas sa kanya.Desperado, gusto niya itong yakapin ng pilit. Gayunpaman, isang malakas na kamay ang umunat at nagpatigil sa kanya."Rodney, narito si Freya upang pag usapan ang tungkol sa kanyang diborsyo." Tinitigan ni Ryan ng marahan si Rodney, ngunit may bahid ng babala ang mga mata nito.Sa seguno na narinig ni Rodney ang salitang 'divorce', sinulyapan niya si Ryan, na nakatayo sa harap ni Freya. Magkasing edad lang silang dalawa. Ang isa ay maga
“Sige. Hindi mo na kailangang magpaliwanag pa." Napatingin si Freya kay Rodney. “Rodney, kung magpaliwanag ka ulit, mas lalo kitang kamumuhian. Sa kasamaang palad, wala ka talagang self-awareness."Walang pagkukunwari ang mga mata niya sa poot na nararamdaman niya.Sa oras na ito, nasaktan talaga si Rodney.Kinasusuklaman niya siya?Bakit siya galit sa kanya?Kailangan ba nilang humantong sa ganito?"Pumasok tayo." Sumasakit ang ulo ni Heidi sa pakikinig sa kanilang pagtatalo. Ano pa man, alam niyang walang silbi ang pakikipag usap kay Rodney. Kaya naman, dire diretso siyang naglakad papunta sa sala.Madaling araw noon, ngunit naroon ang lahat sa pamilyang Snow.Dahil desidido si Freya na hiwalayan si Rodney, hindi niya ituturing na maingat ang mga matatanda ng pamilya Snow tulad ng dati.Inilapag niya agad sa mesa ang divorce papers.Ang ekspresyon ni Old Master Snow ay naging malungkot habang si Wendy ay lumukso sa kanyang mga paa ng balisang. “Freya—”“Mom,” putol ni Frey
"Kailangan mo bang paabutin hanggang dito?"Nabaliw ang tingin ni Freya kay Rodney. “Galit ka sa akin dahil lang tinutulungan ko si Sarah. Pakiusap, asawa mo ako,” sigaw ni Rodney.Hindi siya sigurado kung sumisigaw ito dahil sa kanyang pagkabigo sa kanya o hindi niya matanggap ang sitwasyon. Ilang araw lang ang inabot para masira ang kanilang relasyon."Itigil mo yan." Pinagtatawanan siya ng mga mata ni Freya. “Noong naabutan ko si Sarah sa apartment noong nakaraang araw, iyon na ang huling pagkakataon na ibinigay ko sa iyo, ngunit hindi mo ito pinahalagahan. Sa halip, niyakap mo si Sarah at pinuna ako. Mula sa sandaling iyon, natapos na ang aming relasyon."Natigilan si Rodney.Ibig bang sabihin ay nakapagdesisyon na siyang makipagdiborsiyo noong araw na iyon?Napakatanga niyang isipin na saglit lang siyang nagalit."Kailangan bang kumilos ng ganito?" Ungol niya. Tila hindi niya kayang isuko ang sarili sa katotohanan, gayunpaman siya ay naghagis ng mga matatalim na pahayag.
"Hindi ko papayagan ang diborsyo maliban kung patay na ako." Sinipa ni Rodney ang mesa sa harap niya at umirap kay Freya. Pagkatapos, tumalikod siya at nagmamadaling lumabas.Natahimik si Snow. Pagkaraan ng ilang oras, matigas na sinabi ni Wendy, "Ngayong umalis na si Rodney, pag usapan natin ang kasal mo sa ibang araw...""I don't want to drag this further," walang pakialam na sabi ni Freya. “Magdesisyon ka na lang kung papayag ka sa hiwalayan natin ngayon. Kung gagawin mo, mangyaring payuhan si Rodney. Pagod na ako sa ganyang buhay."Malungkot ang mukha ni Old Master Snow.Kung papayag sila, ano kaya ang mangyayari kung si Rodney, ang g*go na iyon, ay ipapakasal talaga sa pamilya si Sarah?Kung hindi sila pumayag, baka mabaliw si Freya at mapatay si Rodney balang araw, na magdulot ng maraming problema.Sa sandaling ito, sinabi ni Heidi, "Tay, napag usapan ko na ito kay Nathan. Magkakaroon ng sariling buhay ang mga apo natin. Ngayong matatag na ang pamilya Snow, hindi na tayo ma
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging