Sinamaan siya ng tingin ni Shaun. "Ano ba ang gusto mong gawin, Hannah? Tapatin mo ako."“Shaun, gusto kitang pormal na ipakilala sa mga magulang ko sa araw na iyon, pero sanay ka at tinutulungan ng tatay ko si Wesley. Natatakot ako na baka hamakin mo ang tatay ko sa sarili niyang birthday party. Huwag kang mag-alala, basta masunurin ka, siguradong hindi kayo sasaktan ng pamilya ko,” Nakangiting sabi ni Hannah.Napayuko si Shaun at ngumiti. "Paano kung tumanggi ako?""Kung gayon ay hindi kita papayagang pumunta sa birthday party ng tatay ko. Sorry.” Hinikayat siya ni Hannah sa pagpapatuloy nito, “Pero Shaun, matalino kang tao. Dapat mong malaman na ang aking ama ay magiging prime minister pagkatapos ng ilang taon. Malaking pakinabang sa iyo ang pagpapakasal sa akin. Sa totoo lang, hindi ko gusto si Wesley. Sa tingin ko mas magaling ka sa kanya."Humalakhak si Shaun at kinurot ang kanyang baba. "Ano pa ba ang masasabi ko?"...Bandang 10:00 p.m., pagkabalik ni Shaun sa Hill Manor,
Nagbago ang itsura ng security guard, ngunit bago pa siya magawa ng anumang bagay, lumabo ang kanyang paningin at nakaramdam siya ng sakit sa likod ng kanyang ulo. Hindi nagtagal ay nawalan siya ng malay.Hindi nagtagal, isang grupo ng mga kabataan na nakadamit na parang mga punk ang lumapit."Master Charlton, wala nang tao sa loob," Sabi ng isang lalaking may kulot na buhok at may malungkot na tono. "Sa bilis namin, nagawa namin silang patumbahin bago sila makipag-ugnayan sa sinuman."“Magaling.”Binigyan siya ni Elle ng isang mapagpahalagang tingin. Sino ang mag-aakalang ang isang attendant sa isang karaoke bar ay napakahusay? Sa kabutihang palad, nagawa nilang magpabaya ang mga bantay sa loob sa pamamagitan ng pagpapanggap bilang isang grupo ng mga kabataan."Mayroon talagang mali sa karaoke bar na ito, ngunit masyado itong malaki. Kailangan nating hanapin ang mga secret passages o storage unit bago sumapit ang madaling araw. Maaaring may sapat pa tayong oras, kaya hulihin nin
”Paano ka pa rin tumatawa?” Medyo walang masabi si Elle. Siguradong ang isang ordinaryong tao ay mababaliw.“Ano ba dapat kong gawin? Umiyak? Ang mga lalaki… ay hindi pwedeng umiyak.” Ang tuyong mga labi ni Matthew ay sobrang hirap na nahila sa isang ngiti. Nakitang malapit nang mawalan ng malay ang lalaki, pwersahan siyang inalog ni Elle.“Hindi ka pwede mawalan ng malay ngayon. Kailangan mong bumalik sa Canberra kasama ako. Halos baliw na ang nanay mo. Tinutulungan niya si Wesley, si Jeffery, at ang asawa ni Jeffrey para kalabanin si Miss Jones at si Eldest Young Master Hill. Ngayon, ang kapangyarihan ni Wesley ay nasa pinakamalakas nito. Intensyon niyang gumawa ng kilos laban kay Prime Minister Snow kasama si Gavin Mead ngayong gabi. Sa oras na maging puppet si Prime Minister, siguradong ito-torture niya hanggang kamatayan si Miss Jones. Kapatid mo siya.” “A-Ano?” Hindi maka-keep up si Matthew at natigilan nang marinig ang mga salita ng babae. “Ang mom ko… Bakit niya…”“Ang mot
“Matt…”Nagulat si Sheryl at nagmadaling lumapit. Kung hindi niya nakikita ito sa sariling mga mata niya, hindi siya maniniwala na ang gwapo niyang anak ay talagang nagkaganito. Ang mukha ng lalaki ay maputla at mabuto. Agad na hinablot ng babae ang braso ng lalaki, ngunit ang lalaki ay agad na nanginig sa sakit.“Matt, anong nangyari sayo?” Na-overwhelmed si Sheryl. Nang tumingin siya sa baba, nakita niya na dalawang daliri ang nawawala mula sa kamay ng lalaki. Bayolenteng nanginig ang pupils ng babae na halos mabaliw siya. “Nasaan ang mga daliri mo? Sinong nagputol nito? Ikaw ba ang gumawa nito, Titus?”Tinulak niya si Titus sa galit.Ang mukha ni Titus ay nagpakita ng hindi pagkapaniwala.Agad na pinigilan ni Matthew si Sheryl. “Mom, hindi si Dad ang gumawa nito. Si Wesley ang dumakip sakin at pinutol ang mga daliri ko para pagbantaan si Dad.”“Wesley?” Natigilan si Sheryl. Ang ulo niya ay sobrang sumakit na hindi siya naglakas ng loob na mag-isip nang sobrang lalim. “Imposibl
Anong ginawa niya sa biolohikal niyang anak?Binugbog niya ito at tinawag itong isang p*ta.Sinira niya rin ang Hill Corporation at hinayaan si Rebecca na kidnapin ang apo niya.Naghiganti pa siya sa kamatayan ni Rebecca "Mom, isipin mo. Dati ay sobrang kalmado at talino mo. Bakit ka naging lalong mapagsuspetya kamakailan? Nagsimula ka rin na makipagtalo kay Dad lagi sa kabila ng minsanang pakikipagtalo sa kanya dati. Ito ay dahil nilagyan ni Rebecca ng droga ang mga pagkain mo kamakailan. Alam mo ba kung bakit ka niya binigyan ng droga? Ito ay dahil sabi mo na ang Melbourne ay nagdadala sayo ng diwa ng pagiging pamilyar at nagsimula kang makaalala. Natakot siya na mabalik mo ang mga ala-ala mo, maaalala mo na binigyan mo ang anak mo ng pangalang Catherine, kaya gumamit siya ng droga para pigilan kang gumaling. Gayunpaman, ang droga ay may mabigat na side effects."Sa lalong pakikinig ni Sheryl, mas lalo rin siyang natakot.Tila may malabong alaala siya sa kung anong sinabi ni M
"Bastos si Wesley. Demonyo siya! Gusto niya maging isang tao na pwede maging diyos ng iba, kaya kapag mas tanyag ang estado ko, mas satisfying ito para sa kanya kapag tinatapak-tapakan niya 'ko at pinapahiya ako. Sabi niya na kayong lahat ay mga b*bong hangal na sumasayaw sa palad ng mga kamay niya. Sa susunod o maya-maya, siya ang magiging pinakamayamang tao sa mundo. Gusto niyang magkaloob ang pamilyang Costner at ang Soromon Island sa mga paa niya."Hindi matiis na mangatog ang katawan ni Matthew.Simula nang bata pa siya, hindi kailanman ay nakaranas siya ng kahihiyan.Kung hindi dahil sa malakas niyang endurance, hindi na siguro siya nakatagal hanggang ngayon.Matalas na lumiit ang pupils ni Sheryl.Ito ay anak niya. Bagaman strikto siya sa lalaki nang pinapalaki niya ito, pinapalo niya lang ang likod ng kamay nito sa tuwing makulit ito.Gayunpaman, talagang nasaktan ang lalaki ng ganito kalala ngayon.Halos mawalan ng balanse si Sheryl.Nitong mga taon, nasa isang mataas
Sa kwarto, nilagay ni Catherine ang mga damit sa maleta habang inuugoy ni Suzie ang binti niya sa tabi. "Mommy, bakit ka biglang nag-iimpake? Aalis ba tayo?"Sa kabilang tabi, tinitigan siya ni Lucas. "Sobrang saya kapag simple mag-isip.""Bakit pakiramdam ko ay kinukutya mo ako?" Nilagay ni Suzie ang kamay niya sa maliit niyang baiwang."Hindi, nag-iisip ka masyado." Lumingon palayo si Lucas."Miss, andito si Young Master Hill."Bigla siyang nakarinig sa pinto.Natulala si Catherine ng ilang segundo. Bago pa siya makatayo, sina Lucas at Suzie ay mas mabilis sa kanya at nauna lumabas.Nakatayo sa living room sa baba si Shaun, nakasuot ito ng mamahalin at pinasadyang kulay pula na suit. Ang suit ay maingat na plantsado, at ang kamay niya ay nasa loob ng bulsa niya, na pinagmukha siyang walang gana. Tumakbo pababa si Lucas at maingat siyang tinitigan. "Ano ang ginagawa mo rito?"Tumayo si Suzie sa tabi ni Lucas at naghalukipkip. "Hindi ako babalik kasama mo, ngunit kung nandito
Tinanggap ni Shaun ang sampal nang hindi umiiwas. “Pasensya ka na, Cathy. Kung hindi ko isasama ang mga bata ngayong gabi, hindi ako palalabasin ng pamilyang Mead sa pinto. Huwag ka mag-alala, poprotektahan ko ang mga bata.”“Paano mo sila poprotektahan?” Tumawa nang galit si Catherine. “Bakit ba gusto mo dalhin ang mga bata? Gusto ka nila takutin gamit ang mga bata dahil natatakot sila na gumawa ka ng gulo sa banquet? Shaun, siguro ay hindi mo alam kung ano ang nangyayari, ngunit plano nila magrebelde sa banquet.”“Kung gayon ay… alam mo na.”Tinitigan siya ni Shaun, “Cathy, hindi ko ito itatago sa iyo. May plano rin kami ng pamilyang Snow ngayong gabi. At saka… nasagip ko na si Matthew Costner.”Nanlaki ang mata ni Catherine. Hindi siya makapaniwala. “Paano mo ito nagawa?”"Sonya Lyons." Nilabas ng labi niya ang dalawang salita at naintindihan na ni Catherine ang lahat."Shaun, minaliit kita noon."Nagbuntong hininga siya. Akala niya ay noong nawalan ng memorya si Shaun, hindi
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging