”Sa wakas at nagmamakaawa ka na sa akin.”Pagkakita kung gaano katalunan ang itsura ni Catherine, sobrang natuwa si Wesley na hindi niya maipahiwatig kung gaano siya kayabang. "Ngunit parang ang pagmamakaawa mo sa akin ngayon ay sobrang kaswal lang. Um, dapat tanggalin mo man lang ang damit mo at maghintay sa akin sa kama."Bumulong siya sa tainga ni Wesley, "Bakit hindi natin… subukan ngayon? Kapag natuwa ako sa paglingkod mo sa akin, maaaring ipagtanggol kita sa harap ng nanay mo."Tumingala si Catherine at muntik na siya masuka pagkakita sa nakakadiri nito na ekspresyon.Pagkatapos ng ilang saglit, pwersahan siya umalis sa hawak nito. "Sa tingin mo ba ay karapat-dapat ka makatalik ako? Tignan mo ang nakakadiri mo na mukha. Mapangit ka at matanda.""Catherine Jones, gusto mo ba mamatay?" Sa saglit na iyon, nasira ang magandang mood ni Wesley, at may galit ang mata nito. "Alam mo ba ang kahihinatnan ng pag-inis sa akin? Huwag mo asahan na ililigtas ka ni Titus. Kahit na mabuti an
Naging tahimik ng ilang saglit ang kotse bago may lumabas na matangkad at gwapong pigura.Tumingala si Catherine sa lalaki na nakatayo sa tabi ni Hannah. Ang asul na damit na suot nito ay ang damit na binili niya para dito noong nakaraang araw. Noong nakaraan, inisip niya na maganda ito tignan kay Shaun. Nang tinignan niya ulit ito ngayon, nagmumukhang mas nakakalalaki ito. Gayon pa man, hawak ni Hannah ng braso niya.Kahit na nagpapanggap lang siya, ang eksena na ito ay masakit tignan para kay Catherine.“Sa tingin mo ba ay kailangan ko rin humingi ng tawad sa kanya?” Alam niya na hindi na niya ito dapat tinanong, ngunit ginawa pa rin niya.Tumingin si Shaun sa kanya, at nanatili itong tahimik ng matagal na oras.“Magsalita ka.” Inalog ni Hannah ang braso niya. “Shaun, huwag mo kalimutan na pinupursigi mo na ako ngayon. Huwag mo sabihin sa akin na hindi mo kaya bitawan ang dati mong asawa?”“Masyado ka nag-iisip.” Mahinang sagot ni Shaun.“Kung gayon ay utusan mo siya na huming
Pinag-isipan ito ni Shaun ng saglit. "Imbestigahan mo ang karaoke bar. Sabihin mo kay Sonya na bantayan ito sa ngayon ngunit huwag muna siya gumawa ng aksyon sa ngayon."Medyo hindi mapakali si Hadley. "Kailan natin sasagipin si Matthew? Muntik na mamatay si Joel kahapon at malinaw na si Jeffery o Sheryl ang may pakana nito. Sa kasamaang palad, sinusuportahan sila ni Minister Mead, kaya kahit ang pamilyang Snow ay walang magawa. Sa kasalukuyan, si Wesley ay nasa tuktok ngayon at narinig ko na tinulungan siya ni Sheryl ayusin ang negosyo niya sa ibang bansa. Ngayong panahon, ang mga makapangyarihan na tao at ang mga pulitiko sa Canberra ay ginagawa ang lahat ng makakaya nila para maging malapit sa kanya.""Kaya pala… iniisip niya na nanalo na siya."May ngiti sa labi ni Shaun. "Kapag mas naging kampante ang isang tao, mas ibababa niya ang depensa niya at ipapakita nito ang buntot niya."Nanigas si Hadley."Hayaan mo siya maging kampante ng ilang araw," Sabi ni Shaun, "Mayroon lang
"President Yule, gumastos na kami ng pera at inutusan na ang media. Nangako sila sa amin na hindi nila ito gagawing malaking bagay. Gayon pa man, ang nangungunang istasyon ng balita sa bansa ay binalita na ito kagabi. Ano ang gagawin natin ngayon?""Ngayon at nangyari na ito, hihingi na lang tayo ng paumanhin sa publiko at maglalabas tayo ng resulta ng imbestigasyon." Binaba ni Joel ang phone niya. Ang mukha niya ay maputla na, ngunit mas naging malala ang itsura niya ngayon.Sa gilid, sabi ng assistant, "President Yule, sinabi ng pulis na ang manager ng warehouse ay binayaran. Ngunit habang hindi pa nahuhuli ang nasa likod nito, ito ay sabi lang ng pulis. Kapag walang nakasulat na ebidensya, maaaring hindi ito paniwalaan ng publiko. Sa tingin ko ay may mga makakapangyarihan na tao sa likod ng eksena na sadyang pinipigilan ang ating kompanya.""Haha, tama ka."May isang matagumpay na tawa mula sa labas nang biglang sinipa ni Wesley pabukas ang pinto at pumasok.Mabilis na nagdilim
"Kapag sinira mo ang ospital ko at sinaktan ang mga pasyente ko, maaari ko tawagan ang pulis."Unti-unting inangat ni Chester ang mata niya. "President Lyons, alam ko na sinusuportahan ka ng pamilyang Mead, kaya walang kwenta na tawagan ang pulis, ngunit dapat mong malaman na ang ospital na ito ay may maraming pasyente. Ang ugali mo ay isang gambala sa healthcare facility. Kapag ang mga tao ng bansa na ito ay hindi magagamot, ano sa tingin mo ang iisipin sa iyo ng ibang bansa at ano sa tingin mo ang magiging tingin nila sa iyo? Ito ay isang bansa na may umuunlad na koneksyon. Walang magandang mangyayari sa iyo kapag gumawa ka ng gulo rito."Pagkatapos niya huminto, sinabi niya habang nakangiti, "Kahit papaano… kahit na abisosyo ang pamilyang Mead, hindi pa rin sila ang namumuno ngayon."Umiling si Wesley bago siya tumawa. "Dahil marami ka na alam, dapat ay alam mo kung saan ka kakampi. Dapat napansin mo rin ang direksyon ng gulo na ito. Kapag huli ka na sumali sa tamang partido, maa
"Huwag ka mag-alala. Dahil anak sila ni Shaun, mag-iisip ako ng paraan," Malungkot na saad ni Chester.Nagalit si Joel. "Dahil kaibigan ka ni Shaun kaya gusto mo mag-isip ng paraan, ngunit paano si Shaun? Inabandona na niya ang mga anak niya sa ganitong oras."Sinabi ni Chester, "Uncle Joel, huwag ka magalit. Pakiramdam ko noon pa man ay hindi tulad ng ibang tao si Shaun. Dapat ay may sarili siyang plano.""May plano nga siya. Matalino siya, kaya naisip na niya ang iniisip ng pamilyang Mead bago pa natin maisip. Kaya gusto niya pursigihin si Hannah Mead. Kapag nasa paligid si Hannah, magiging ligtas ang pamilyang Hill." Suminghal si Joel. "Dad, huwag ka magalit. Nawalan siya ng memorya, kaya natural lang na hindi na niya kami mahal. Normal lang sa mga tao na kumilos ayon sa interes nila." Kahit na hindi komportable ang puso ni Catherine, pilit pa rin siyang ngumiti para aluin ang tatay niya.Nang umalis na si Chester, mas naging pangit ang mood ni Catherine.Kung hindi nagpakita
Napabuntong-hininga si Freya. "Ngayon, ang tanging paraan ay ang alisin si Wesley dahil siya ang palaging pinagmumulan ng mga pondo sa likod ng mga Mead."Nawalan ng kibo si Catherine.Wala nang mas gusto pang paalisin si Wesley kaysa sa kanya.Gayunpaman, ang problema ay patagong tinutulungan ni Sheryl si Wesley.Hindi niya talaga alam kung anong klaseng malas ang mayroon siya upang magkaroon ng ganoong klaseng ina.“Paano nga pala kayo?” Mas nag-alala si Catherine para sa kaibigan. “Magrerebelde rin ‘yang si Gavin.”“Kaya nga eh, tatlong araw na lamang at birthday na ni Gavin. Narinig ko mula kay Rodney na plano niya iyong gawin sa mismong araw na iyon.” Hindi kaaya-aya ang itsura ni Freya. “Nag-aayos din ang mga Snow. Kapag natalo sila, magiging puppet ni Gavin ang ninong ko at lalamuning buo nina Wesley at Gavin ang Snow Corporation."Nanginginig ang anit ni Catherine. Kung mahulog man ang Snow Corporation sa mga kamay ni Wesley, manganganib sila ng kanyang dalawang anak pat
"Kailangan mo ba ng tulong ko?" Bigla siyang pinutol ni Eliza. “Mukhang nagbago ang sitwasyon sa Canberra. Nabalitaan ko na medyo makapangyarihan na si Wesley ngayon."Saglit na napatulala si Catherine, bahagyang nabigla.Noon pa man ay akala niya ay isang ordinaryong artista lamang si Eliza. Paano niya..."Salamat sa iyong kabaitan, ngunit hindi mo ako matutulungan." Malumanay niyang tinanggihan ang aktres. Maging si Chester ay nag-iisip pa rin kung ano ang gagawin, kaya ano ang magagawa ni Eliza?“Mayroon akong kaibigan na malawak ang koneksyon. Pwede ko siyang pakiusapan na humanap ng makatutulong sa pamilya mong makalagpas ng border kahit na wala kayo dalang passport o visat,” Sabi ni Eliza sa mahinang boses.Natigilan si Catherine at naramdaman ang pagbilis ng kanyang paghinga dahil sa naramdaman niyang excitement. "Talaga?"“Oo,” sabi ni Eliza, “Anuman ang sitwasyon, laging mabuti na iwasan ang mga potensyal na problema.”“Eliza, paano mo nakilala ang ganyang tao? Ang dami
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging