”Sabi ng pulis na nagstuck siya sa loob ng sasakyan matapos ag crash, kaya hindi siya nakatakas.”Nagbuntong hininga si Wesley. “Ang namatay ay hindi na mabubuhay pa. Huwag ka masyadong mag-isip. Kailangan pa nating mag move on sa mga buhay natin. Narinig ko na ang kapatid ko ay kumuha ng kutsilyo papunta sa opisina para hanapin ka sa araw na namatay si Ethan. Hindi nagtagal, dumating si Shaun—”“Mm, oo. Hindi ko rin alam na darating siya,” paliwanag ni Catherine.“Huwag kang mag-alala, hindi ako ganun ka-petty. Narinig ko na kung hindi ka tinulak palayo ni Shaun, baka nasaksak ka. Isaalang-alang na pareho kayo ay pamilya ko, ang isyung ganito ay talagang masakit sakin.”Naglakad si Wesley palapit kay Catherine at hinawakan ang kanyang mga kamay na may mapagmahal na titig.Kung nangyari ito noon, makakaramdam ng pagkaguilty si Catherine. Gayunpaman, napuno siya ng pagkalamig ngayong araw.Ito ba ang tunay na sarili ng lalaki? Maari bang mayroong kakaibang banda sa lalaki sa likod
"Mommy…"Nanunang makita ni Suzie si Catherine. Tumakbo siya papunta rito at masaya siyang niyakap. "Mommy, tignan mo, ito yung mga bagong kotse na binili ni Granny para sa amin. Nakikipaglaban ako kay Lucas.""Naglalaro ka mabuti." Hinimas ni Catherine ang buhok niya at tinignan si Lucas.Nag-aalala siya kay Lucas. Sa panahon na ito, minsan ay nananatili siya sa bahay ni Joel at sa bahay naman ng Hill sa ibang araw."Lucas, kumusta ang pananatili mo sa bahay ng pamilyang Hill?" Tinanong ni Catherine si Lucas sa harap ni Shaun.Kabadong tinignan ni Shaun ang anak niya. Sa mga nakaraang araw, sobrang pinapasaya ng pamilyang Hill ang bata na ito."... Ayos lang," Tumingala si Lucas at sinagot siya.Medyo nagulat si Catherine. Dahil sa tahimik na pagkatao ni Lucas, ibig sabihin ng sagot niya ay naging maayos ang pakikitungo niya sa pamilyang Hill."Maganda iyon." Nakahinga siya ng maluwag. Ngayon at guminhawa na ang pakiramdam niya, matutuon na niya ang atensyon niya sa imbestigas
Kahit pa nakasuot si Catherine ng itim na one-piece na swimsuit na may sobrang luma na estilo, ang buhok niya ay nakatali sa bun, ipinakikita nito lalo ang maganda niyang katangian. Pinapakita ng swimsuit niya ang kurba ng katawan niya, habang ang mala-niyebe niyang binti sa ilalim ng palda sa nakakaakit.Sobrang ganda pa rin niya sa kabila ng pagsilang ng dalawang anak ni Shaun.Para siyang pulang wine- habang mas tumatanda, mas masarap ang lasa."Scummy Dad, bakit mo tinititigan si Mommy. Tara lumangoy na tayo," Sinabi ni Suzie habang nakanguso.Nang sinabi iyon ng bata, napahiya ang dalawang matanda.Naging pula ang mukha ni Catherine. Hindi niya maiwasan tumingin kay Shaun bago niya hinawakan ang kamay ni Suzie at pumunta sa pool.Sumama si Lucas.Umubo ng marahan si Shaun at mabilis na sinabi, "Lucas, tuturuan kita kung paano lumangoy ng freestyle ngayon."Dahil alam naman ni Lucas kung paano lumangoy, dinala siya ni Shaun sa kabilang dulo ng pool para lumangoy sa mas mala
Tiyaka lang binitbit ni Catherine si Suzie palabas ng pool noong pagod na ito. Tinulungan niya si Suzie punasan ang katawan niya at binalot ito ng tuwalya mula sa likod.Tumalikod siya, at nagtama ang mata nila ni Shaun."Halika na. Ipikit mo ang mata mo "Yumuko si Shaun at pinunasan ang tubig sa leeg at katawan ni Catherine.Hindi komportable sa matalik na kilos kaya tumagilid siya palayo. "Hindi mo na kailangan punasan. Maliligo ako mamaya.""Okay. Dalhin mo ang tuwalya na ito. Malamig sa gabi. Huwag ka magkakaroon ng lagnat."Marahan na tumango si Shaun at pinanood umalis si Catherine kasama si Suzie. Pagkatapos ay tumalikod siya at nakita ang naguguluhan na titig ni Lucas."Sinusubukan mo ba makipag-ayos kay Mommy?" Kumibot ang labi ni Lucas. "Kalimutan mo na. Inaamin ko na may kakayahan ka, ngunit kasal na si Mommy kay Uncle Wesley. Hindi ako kakampi sa iyo.""Lucas, hayaan mo na turuan kita ng isang bagay." Seryosong sinabi ni Shaun, "Kailangan matuto ng isang tao huwag
”May date ako bukas,” Hindi na pinatapos ni Catherine si Shaun sa sinasabi niya, dahil alam na niya kung ano ang nasa utak nito.“Kasama si Wesley? Naging madilim lalo ang mukha ni Shaun sa dilim.Tingnan ni Catherine si Shaun. “Inaya niya ako magpunta sa birthday party ni Miss Mead. Hindi ka ba inimbitahan ni Miss Mead?”“Hindi kami malapit sa isa’t-isa.” Mabilis na itinanggi ni Shaun ang relasyon niya dito.Sa ganoon, hindi na nagsalita pa si Catherine.Nang nagmaneho papuntang opisina si Shaun sa sumunod na araw, may tumawag sa kanya.“Shaun, sa wakas at nakita kita ngayon.” Si Hanna, na nakasuot ng eleganteng damit, ay nasa harap niya. Isinaalang-alang din ang batang edad niya, mukha siyang patubo na bulaklak.Nang maalala ni Shaun na magpupunta si Catherine sa birthday party niya, kumibot ang kilay niya at tumigil siya sa paglalakad.“Shaun, nagpunta ako para hanapin ka ng maraming beses. Sinusubukan mo ba ako iwasan at sadyang hindi sinasagot ang tawag ko?”Habang nagsas
Sa loob-loob ni Catherine ay alam naman niya na inimbitahan lang siya ng pamilyang Mead dahil lang sa relasyon niya kay Freya.Nang naiisp niya si Freya, naniniwala siya na nandito rin si Freya.Pagkatapos sumagi noon sa isip niya, nakita niya sina Freya at Heidi na magkasama naglalakad. Sa likod nila ay ang binatang lalaki na nasa early 20s. May malinaw siyang balat at kapansin-pansin na itsura.Naaalala ni Catherine na ito ang tanging anak ni Nathan, si Ryan Snow. Nakita na niya ito dati ng malayuan mula sa banquet ngunit hindi niya pa ito nakakausap."Cathy…" Sa saglit na nakita ni Freya si Catherine, dali-dali siyang lumapit dito nang masaya. "Bakit hindi mo sinabi sa akin na mag pupunta ka dito?""Marami akong ginawa, kaya nakalimutan ko sabihin sa iyo." Magalang na tinanguan ni Catherine si Heidi at kinamayan si Ryan pagkatapos noon."Hi, Madam Snow, Young Master Snow." Kinamayan din ni Wesley si Heidi at si Ryan ng nakangiti. "Young Master Snow, ang reputasyon mo ay mataas
“Tsk. Kasuklam-suklam na ngayon ang noo’y mayabang lamang na Shaun.”“Kaya nga eh. Pero tignan mo, ha. Kakaiba itong gabing ito. Tignan mo, narito rin ang dati niyang asawang si Catherine Jones.”“...”Pabulong na nagkwentuhan ang mga bisita.Naging mabagsik ang itsura ni Shaun na siyang naririnig ang lahat, at tinikom nito ang kanyang maninipis na mga labi. Nagpanggap na lamang siyang hindi niya naririnig ang mga sinasabi ng mga tao.Panandalian namang namula sina Senator Mead pati ang kanyang asawa sa kahihiyan. Pagkatapos ay binati nito si Shaun nang may ngiti, “Welcome, Shaun. Hindi pa kita napasasalamatan nang maayos sa pagligtas sa aking anak noong nakaraan.”Itinaas ni Ryan ang kanyang mga kilay at naglabas ng masamang ngiti. “Kapatid na Shaun, mukhang ikaw ang nakursunadahan ng ating Eldest Young Miss Mead, ha. Kamalas-malas mo nga naman.”“Ewan ko sa’yo.” Galit na tinitigan ni Hannah si Ryan bago ito tumabi kay Shaun at kumapit sa braso nito. “Halika, doon tayo sa kabil
“Duh. Hindi naman ako gano’ng katanga. Ay siya nga pala… Ano’ng ganap kina Shaun at Hannah? Bakit parang nakikisama lang siya?”Sinulyapan ni Freya ang lugar na may pool.Naroon ang isang grupo ng mga mas nakababata sa kanila. Mga kaibigan iyon ni Hannah. Higit dalawampung taon lamang ang kanilang mga edad. Nagsisihiyawan sila marahil dahil dinala ni Hannah si Shaun doon upang ipakilala ang lalaki sa kanila.“At paano ko naman malalaman ‘yon? Wala naman akong kinalaman doon.” Mukhang natigilan si Catherine sa sinabi ng kaibigan. Pagkatapos ay hinudyatan ni Catherine si Freya. “Sige na. Hanapin mo na si Ryan.”“Sige, sige.” Pagkatapos ng ilang sandali ay umalis na si Freya.Nakahanay ang mga cake at juice sa napakahabang lamesa sa hardin.Noong tumungo roon si Catherine upang uminom ng juice, may lumapit sa kanyang babaeng kulay lila ang buhok. Sa itsura nito’y mukhang mga nasa dalawampung taong gulang pa lamang ang babae, ngunit napaka-kapal na agad ng makeup nito.“Kayo ho ba a
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging