Pagbalik namin ni Vicente sa bahay, mukha ni Sico ang naabutan ko sa labas ng pintuan. Nakaupo siya at bugnot ang mukha.“Where’s your papa?” tanong ko sa kaniya dahil lukot na lukot talaga ang noo nito.“Sicoooo, here’s your driiink!” Lumabas si Rico sa likuran ni Sico na may dalang macha tea. Tumaas ang kilay ko sa dalawang bata.“Mama, nagbabarilan si papa at dad. Go and look at them.” Tila nawawalan ng pasensyang ani ni Sico. Hindi ko alam kung gaano kakalat pinaggagawa ng dalawa para sumuko ng ganto ang anak ko.Nilapag ni Rico ang macha sa tabi ng kapatid niya at niyogyog ang balikat ni Sico.“Stop sulking.”“They are annoying!”Humagikgik si Rico at tumingin sa akin.“I can’t blame him mama. Papa and dad took our water gun and it happened.”Anong it happened? Magtatanong na sana ako nang biglang tumayo si Sico.“Papa Vicente!!” Sabi ni Sico nang mapansin si Vicente sa likuran ko.Tumingin si Vicente sa akin at agad na lumapit sa anak ko. Lumuhod siya para magpantay ang paningin
“Are you mad?” kinakabahang tanong ni Mr. Shein habang nakatingin sa akin. Naroon ang pag-aalala sa mukha niya.He explained it already. Noong una, galit ako but noon pa man, sinusubukan ko ng maging rational para sa kaniya, para sa pamilya namin.“No but it doesn’t mean na okay na lahat. Mag effort ka and ask for my forgiveness.”“Yes wife. Kahit sa pagtanda natin, paulit-ulit akong hihingi ng tawad sa ‘yo. I did some horrible things-”I step forward and kiss his lips. “I forgave you. If that’s what you mean, I forgave you.” Noong pinilit niya akong makipag isa sa kaniya no’n dahil sa galit niya sa akin.Napatawad ko na siya. Iyon ang dahilan noon kung bakit kami aalis ng mga anak ko ngunit iba na ngayon.Hindi na ako galit sa ginawa niya.“Now I understand kung bakit mo ipinaglalaban si Zeebal sa akin.” Aniya ngunit kunot ang noo.“Bakit? Best friend na ba kayo ngayon?”Sumama ang timpla ng mukha niya.“Don’t tease me, wife.”Natawa ako sa sinabi niya.“So anong ibig mong sabihin do
I cannot guarantee anything na magiging ligtas ang lahat sa amin after kong malaman ang lahat ng iyon. It’s beyond my control.Ngunit naniniwala ako sa asawa ko kaya pipilitin kong huminahon.It’s Saturday, Lee and Richmoon are here. Magulo ang bahay dahil nandito rin si Zee. Busy ako kakaihaw ng bituka ng manok at katulong ko si Vicente dito.“This is really your forte, Lady Lay.” Sabi ni Vicente na busy kakatuhog sa inihaw na manok.“Isa ito sa paninda namin sa Valencia.”“No wonder. Ang dami nga nitong pinamili mo.”“Konti lang actually. Si Zee at Richmoon kumuha niyan.”Natawa si Vicente sa sinabi ko. Siya kasama namin kahapon bilang driver namin habang namalengke. At sobrang gulo dahil sa mga damuho.Maya-maya pa ay dumating si Mr. Shein na kunot ang noo.Ano na naman kayang problema nito?“What are you doing?” aniya“Nag-uusap lang kami.” Sagot ko habang busy kakahalo sa sauce.“Let me help too.”“Huwag na. Vicente is here.”“Nah! I want to help.” Pagpupumilit niya. Natawa si Vi
“Coffee?”Napaangat ako nang tingin at tumambad sa akin ang mukha ni Zee na nakasimangot.“Thanks!”“Where’s your jealous husband?”“Office.”“Mabuti naman. Halos ayaw niya akong palapitin sa ‘yo. Parang sira!”“Para kayong mga bata!” Natatawa kong sabi sa kaniya.Richmoon came na may nakakalokong ngiti sa labi habang hawak ang cellphone. “Sent to Ho. You’re dead, Monteroyo!” Aniya at binuntutan ng tawa.“Fvck!” Malutong na mura ni Zee sa tabi ko at tinapunan ng unan si Richmoon.Napailing nalang ako sa dalawa. It’s been 2 weeks mula nang dumalaw si Mr. Torre sa bahay. So far, maayos ang naging takbo ng buhay namin. Walang naging gulo na ipinagpasalamat ko sa Diyos.“I’ll fvcking kill you!” Galit na ani ni Zee.“You can’t!” Pang iniis pa ni Richmoon.“Anong nangyari dito?” mahina ngunit masayang sabi ni auntie Lorena na kasama na namin sa bahay.“Auntie, that prick!” Pagsusumbong ni Zee ngunit tumakbo na si Richmoon sa tabi ni auntie Lorena at nagtago sa gilid nito.“Tama na nga ‘yan.
Sunday morning, Zee carelessly went to Lorelay’s side and sit beside her. Prenteng nakaupo sa sofa at nakataas ang dalawang paa sa lamesa.Si Lorena na tahimik na nanunuod ng palabas ay napansin ang galaw ni Zee. “Wala ka bang pasyente ngayon anak?”Tumingin si Lorelay sa gawi ni Zee habang kinakagatan ang corn dog na padala ng asawa niya sa kaniya.“Ayaw ko na magtrabaho auntie. Nakakaumay minsan makakita ng bolbol.”Rinig nila ang pag ubo ni Lee sa likuran dahil nabulunan ito sa kinakain niyang pizza. “Apaka gago ng animal na ‘to!” giit ni Lee habang masamang nakatingin kay Zee.Tawang tawa si Lorelay sa nasaksihan niya. Tinaasan naman ni Zee si Lee ng kilay at pinagsingkitan ng mata.“Maka react parang virgin.”“Kung ipasok ko kaya itong stick sa bunganga mo at ng matahimik ka?”“Bakit? Wala ka bang nadilaan na bolbol?”Humagalpak na sa tawa si Lorena at Lorelay sa sinabi ni Zeebal.“Amp*ta ng bunganga! Last ka nalang Monteryo!”Inirapan lang ni Zee ang pagsusungit ni Lee at tinali
“Wife, are you still jealous?” pinipigilan ni Mr. Shein na huwag mangiti habang nakatingin kay Lorelay na kunot noong nakatingin sa mga niluluto nila.“Hindi naman,” sagot ni Lorelay at tumingin sa kaniya.Kanina oo, pero sa talim nang mga tingin niya sa mga babae kanina, mukhang nasindak na ang mga ito.Tinitigan siya ni Mr. Shein at nang makita na ayos na nga ang mukha nito, humaba ang nguso nito. ‘I prefer you to be jealous.’ Aniya sa kaniyang isipan.“Musta ang work?” tanong ni Lorelay nang mapansin ang itsura ng asawa sa tabi niya.“Still work,” napalo niya agad ito dahil sa pabalang na sagot niya.“Pilosopo!”“I mean, you know the prince is working with me and I have Vicente.” Paliwanag ni Mr. Shein sa kaniya na para bang sinasabi na hindi siya masiyadong na iistress sa trabaho.“Si Grant?” paniniguro ni Lorelay kay Mr. Shein. Tumango siya dito at ipinatong ang baba sa balikat niya.“Hindi mo naman siya kailangan kasi isa ka namang Shein ‘di ba?”“He needs me, wife.” Natatawang
“I’m not going home!” Napabuntong hininga ako habang nakatingin kay Sico na ayaw pang umuwi. Nasa park kami at kagagaling lang ng school. May practice sila for their performance task ngunit hindi ko pinayagan lalo’t delikado. Kinausap ko na si teacher Han sa bagay na ito at buti ay naiintindihan niya ako. Ngunit si Sico, nagmamatigas ang anak ko. “Sico! Hindi na ako natutuwa sa ginagawa mo.” “Mama, I’m sick of it! I can’t play like I used to. Lahat nalang bawal.” Reklamo niya. “It’s for your own good.” “But mama! You’re being unfair to us-” “Sico!” Rico interuppted. “What? It’s been 2 years that we live like this, Rico. Hindi mo ba namiss ang buhay natin?” Natahimik si Rico. Kaya alam ko na sang-ayon siya sa kakambal niya na hindi niya lang maireklamo sa akin. “Anong nangyayari dito?” ani ni Zee na kakadating lang. Nag-aalala akong tumingin sa kaniya. I’m asking for his help at mukhang na gets na niya ang ibig kong sabihin dahil tumingin siya kay Rico. “Dad! I want to go w
Leonardo. The man in disguise. Busy ang mag-iina sa gaganapin nila sa the last school fest sa public school. Representative si Sico at Rico for track and field kaya naghahanda na ang mga ito.Kasama nila ang Don, Carlitos at Jelen na tinutulungan si Lorelay sa pag aasikaso sa mga bata.“Dad, umupo na muna kayo.” Tumaas ang sulok sa gilid ng labi ni Leonardo nang marinig ang sinabi ni Lorelay dito.“Dad huh,” aniya sa kaniyang isipan.“Salamat hija pero gusto kong tumulong.”Napabuntong hininga nalang si Lorelay at hinayaan ang Don na gawin ang mga bagay para sa mga apo nito.Pagkatapos nito, lilipad sila papunta kung nasaan si Mr. Shein. Dalawang buwan na itong wala at hindi nila kapiling.Kailangan e train ng mga anak nila kasama ni Carlitos na ayaw umalis ng Villanueva.Pagkatapos ng buwan na ito, magbabago na nang tuluyan ang buhay nila.“Ma..” Tawag ni Rico sa mama niya nang makita si Hannah sa pintuan.“Teacher Han, napadalaw kayo?” ani ni Jelen na hindi nakangiti ngunit malumana