Salamat poooo. Pasenya kung 10: 30 pm na na e post. Natagalan ng uwi. Huhu
Good day, everyone.. Kailangan ko na talagang e note ito lalo't hindi ko talaga ma e focus ang utak ko sa susunod na update. May defense po kami sa Martes kaya kailangan kong mag extra effort sa pagsusunog ng kilay. Pasensya na po kayo. Babalik po ako sa pag update ngayong Myerkules na po. Sana ay ayos lang sa inyo. Sa Myerkules, susubukan ko ang double or triple update diyan. Gusto ko rin pong magsulat pero kada nagtitipa na ako, iyong utak ko nasa research namin kaya wala akong nagagawa. Babalik rin po ako agad. Salamat po sa inyo. Sana mahintay niyo 'ko at sana ay maintindihan niyo ang sitwasyon ko. Salamat po uliiiit. While waiting po, pwede niyong basahin ang ibang competed stories ko. The Lust Love His Personal Affair Binili Ako ng CEO Love In Mistake Pasensya na po at maraming salamat.
Naabutan ni Lorelay na nagyayakapan ang anak niya at si Mr. Shein. Natigilan siya nang makita si Rico na umiiyak na nakayap sa papa niya. Tumingin sa gawi niya si Mr. Shein at iniwas ni Lorelay ang kaniyang mga mata dahil ayaw niyang makita siya nitong naluluha.“Mama, are we leaving?” tanong ni Rico sa kaniya na hindi magawang sagutin ni Lorelay.Gusto niya sabihing oo pero hindi niya kayang makita ang reaction ng dalawa sa harapan niya na nasasaktan.“Can we stay here a little longer mama?” tanong ni Rico. Sasagot na sana si Lorelay nang biglang umalingawngaw ang boses ni Sico sa labas.“Uncle! What are you doing? Saan mo ba ako dadalhin?” papalapit ang boses ni Sico sa tatlo. Narinig din nila ang boses ni TG na hindi malinaw sa kanila kung ano ang sinasabi kay Sico.“NO! This is kidnapping. Hinahanap na ako ni mommy Mia.” Sagot ni pa ni Sico.Nanlalaki ang mata ni Lorelay nang makita niya ang isa pa niyang anak na kunot ang noo at galit na galit na nakatingin kay TG.“Mama?” gulat
Lorelay Hindi ako agad nakabalik kay Mr. Shein dahil tumawag ang doctor dahil sa kundisyon ni auntie Lorena. Sinabihan ko na si Lee dito para hindi magpadala ang asawa ko ng isang batalyon para ipasundo ako dito. Isang linggo din akong pabalik-balik sa hospital lalo’t nagkakamalay na si auntie Lorena. Under observation pa nga lang siya ng mga doctor. Pagkauwi ko sa bahay ay sinalubong agad ako ni Mia na pabalik na ng Valencia. “Aalis ka na?” tanong ko nang makita ang sandamakmak na maleta niya. Umikot ang mata niya at nakasimangot na sinugod ako para yakapin. “Kailangan kong puntahan si mommy lalo’t may ipapakilala siyang prospect boyfriend kuno.” “Si tita talaga,” naiiling na sabi ko. Laging ganito si tita sa kaniya dahil wala naman siyang nobyo. Maya-maya pa ay nakita ko rin si Zee na palabas. Nakaporma ito ng damit at parang may lakad. “Mom called. Bye,” aniya at hinalikan ako sa ulo saka umalis. Ni hindi na nga napansin si Mia sa gilid dahil sa pagmamadali. “Anyare do’n?”
“Should we live here, mama?” nagri-reklamong sabi ni Sico habang papasok kami sa bahay ng papa niya. “Your dad can’t go home for a month dahil pinapunta siya ng mommy niya sa States.” Humaba ang nguso ni Sico at nagdadabog na pumasok sa loob ng bahay. Si Rico naman ay humarap sa akin. “Tititra ba tayo kay papa na mama?” Tumango ako. “He needs us. Walang mag-aalaga kay papa.” Sumilay ang ngiti sa labi ng anak ko at agad na sumunod kay Rico sa loob. Nilingon ko si Vicente na siyang bumuhat sa mga maleta namin. “Salamat Vicente,” sabi ko. Tumango lang siya at nagtuloy-tuloy sa pagpasok sa loob ng bahay. Sumunod ako sa dalawang kong anak. Naabutan ko si Rico na yakap yakap na ang ama habang si Sico ay nasa gilid at nakasimangot. Nakitang kong nag-aalalang tumingin si Mr. Shein sa kaniya. Iniisip siguro niya bakit ganoon ang pakikitungo ni Sico sa kaniya. “Sico!” Tawag ko sa anak ko. Pinandilatan ko siya ng mata. Sinabi ko sa kaniya ang sitwasyon ng papa niya and now, he’s acting li
“Mama! Bend! You need ro bend more mama.” Namumula ako sa sigaw ng anak kong Sico habang nasa gilid at nakatingin sa akin.Hindi ko alam kung chini-cheer ba niya ako o ano."You heard our son wife. You need to bend!" Inikutan ko ng mata si Mr. Shein sa likuran na halatang enjoy na enjoy sa nangyayari. Kalaro namin si TG at teacher Han ng volleyball at itong mga anak ko ay kung anu-anong sinasabi.Itinira ni TG ang bola at hindi ko na receive ng maayos kaya tumalsik ang bola sa kinatatayuan ni Sico."Mama you're doing it in a wrong way. You need to bend your knees.""Anak, nakatuwad na si mama." Namumula kong sabi at narinig ko ang mahinang halakhak ni Mr. Shein sa likuran ko."That's the purpose mama. You're just standing straight there kaya hindi mo na ri-receive ang bola." Sumimangot si Sico.Narinig ko ulit ang mahinang tawa ni Mr. Shein sa likuran. Agad niyang itinikom ang bibig niya ng lingunin ko siya at sinamaan nang tingin. Hindi ko alam kung pinagti-tripan ba ako ng mag-aam
“Mama, bakit hindi pa po tumatawag si dad?” tanong ni Sico nang maabutan niya ako sa kusina na naghihiwa ng mga sahog para sa lulutuin mamaya.Napatingin ako sa pintuan nang makita na nakatayo doon si Mr. Shein.Tumingin ako kay Sico at ngumiti dito. “Your dad is busy, Sico.”Bumuntong hininga ang anak ko. “I miss dad, mama.” Aniya at malungkot na umupo sa harapan ko.Hindi na ako nagkomento pa sa harapan niya. Pinabayaan ko lang siya na kunin ang bawang at balatan ito.Tumingin ako ulit kay Mr. Shein na nakatalikod na at paalis na sa kinatatayuan niya kanina.Hindi naman namin mapipilit ang mga bata na kalimutan si Zee lalo’t siya na ang tumayong ama sa dalawa.Alam kong hindi pa iyon naintindihan ni Mr. Shein dahil wala nga siyang maalala. Buti nga at hindi niya ako tinatanong bakit ganoon nalang kalapit ang mga bata kay Zee.Dahil oras na tanungin niya ako, alam kong magsisinungaling lang ako sa kaniya.Ganoon pa man, napapansin ko namang napapalapit na rin si Sico sa kaniya. Wala
Pag-uwi ko sa bahay ay naabutan ko ang dalawang bata na nakahiga na sa lap ng papa nila habang mahimbing na natutulog. Si Mr. Shein naman ay nakaupo sa sahig at nakasandal sa sofa. Nang magtama ang paningin namin ay hindi man lang siya ngumiti. Kinabahan tuloy ako sa hindi ko malaman na dahilan. Lumapit ako sa kaniya at umupo sa harapan niya. “How’s the day?” tanong niya. Tumaas ang sulok ng labi ko dahil pakiramdam ko ay alam niya ang nangyari sa lakad ko. “I saw an old friend,” sabi ko sa kaniya. “Old friend…” Ulit niya sa sinabi ko. Tuloy ay hindi ko mapigilang hindi mangiti. Umupo ako sa harapan niya mismo ay humiga sa dibdib niya. “Bakit? Kilala mo ba ang old friend na ‘yon?” tanong ko. Hindi siya nakasagot. “Wala namang kaso ‘yon. Old friend lang ‘yon.” Hindi na siya nang komento pa at hinawakan ako sa ulo at hinimas himas ang buhok ko. “Bakit ba kasi ang ganda mo? Alam naman nang lahat na kasal ka na, heto’t pinipilit pa rin nilang kunin ka sa ‘kin.” Nakangusong aniya
“Lorelay, this is Grant Pabelico.” Sandali akong natigilan habang nakatingin kay Grant na nakangiti sa akin ngunit parang kinikilatis ako sa pamamagitan ng mata. I offered my hand for a shake hand at nagpakilala. “It’s nice meeting you, Grant Pabelico.” Tumingin ako sa iba pang nasa loob at saka bahagyang nag bow sa kanila. “Let’s start,” ani ni Grant. Masiyadong bata si Grant. Gusto kong tanungin si Lee kung ilang taon na si Grant lalo’t mukhang bata pa nga. Lumapit ako sa iba pa at doon ko lang namukhaan iyong bartender 5 years ago. “Good day, Mrs. Shein. Hivo Alvante at your service.” Lumapit siya sa akin at nakipag kamay. “I’m Masson Villaranza,” sabi naman no’ng lalaking gwapo rin. “I’m Hiro Acuesa…” sabi naman no’ng isa na hindi pala ngiti. “Ang ga gwapo pala ng mga nandito.” Narinig ko si Lee sa gilid ko na humalakhak kay napatingin ako sa kaniya. “Mamaya nandito na ang asawa mo sa labas.” Sabi niya kaya lumabi ako. Nasa gilid ko si Grant habang nasa gitna ako. Si Vice
“Wife,” inaamoy ni Mr. Shein ang balikat ko habang nasa sala kami nanonood ng palabas. Nasa sahig ang tatlo naming anak at tutok na tutok sa Tarzan. “Stop saying it. Masisiko talaga kita!” Bulong ko sa kaniya. “Mamaya,” bulong ulit nito. “Magtigil ka nga!” He’s horny. Kailan ba ito hindi naging horny? Jusko talaga. Minsan napapa sign of the cross nalang ako sa asawa ko. “Quickie,” “Pa, stop talking. You’re disturbing us.” Reklamo ni Sico na kahit hindi nakatingin sa amin ay alam kong nakakunot ang noo. Pinandilatan ko siya ng mata. Heto na. Nag ri-reklamo na itong anak niya. Hindi ba siya nahihiya? Nag pout siya at sumandal sa sofa. Parang postora ng spoiled brat. Hindi niya masabi ng direkta dahil alam niya kung gaano ka sensitibo ang tenga ng mga anak niya. Akala ko ay titigil na siya ngunit nagulat ako ng kumalabit ulit siya sa akin. Sinamaan ko siya nang tingin. “Use your hands.” Sabi ko. Ngumuso siya tuloy ay natawa ako. Tumayo ang bunso namin kaya agad siyang napaupo
“Mama!” kinuha ko si Moni na nagpapakarga habang kausap namin si Dave. Nasa downtown kami para sa coffee shop na ipapatayo ko.Pinapaliwanag niya sa ‘kin ang mga plano niyang gawin sa coffee shop ko. Kasama namin ang kaibigan niyang architect na siyang gumawa no’ng blueprint na binigay niya sa ‘kin.“Asus! Nagpapalambing sa mama,” aniya nang makita ang pamangkin niyang nagpakara sa ‘kin.“Ngayon lang ito. E halos ayaw ng humiwalay nitong bulilit na ‘to sa kuya mo.”“Speaking of, asan pala si kuya, ate?”“Nasa trabaho pa. Kailangan na niyang pumasok or else kukunin na talaga ni Vicente ang kumpanya.” Napailing si Dave.“No wonder panay ang reklamo ni kuya Vicente sa gc namin.”“Saan ka pala uuwi mamaya?”“Kay auntie Lorena siguro ate. Alam mo na,”Tumango ako at sinilip ang nasa likuran niya. Nakita ko si Sico at Rico na nag-uusap. Kumunot ang noo ko sa nakikita. Anong pinag-uusapan nila?“Pwede pakihawak muna itong si Harmonia, Dave? Puntahan ka lang iyong dalawang anak ko.” Sabi ko sa
“Mistey Sheyn!” Magiliw na sabi ni Moni habang nagpapabuhat sa papa niya. Sumimangot si Mr. Shien ngunit halata naman ang kasiyahan sa mukha niya.Lately, mas gusto ni Harmonia maglambing sa papa niya kesa amin ng mga kapatid niya.“It’s papa baby. I’m your papa!” Pagtatama niya sa anak namin.“Moni dapat papa. You should call papa as papa and not Mistey Sheyn!” Sabi ni Rico ngunit hindi siya pinakinggan ng kapatid niya.“Wife, your daughter is such a bully.” Ani ng asawa ko sa walang tono. Tinawanan ko lang siya at kinain ang pancake na nilagyan ko ng syrup kanina.“Ma, grounded pa rin ba kami?” napatingin ako kay Sico.Tinaasan ko siya ng kilay. “Ma naman!”Hindi nagbago ang itsura ko kaya siya na mismo ang nagbaba ng tingin at humaba ang nguso. “Fine ma.” Napipilitang aniya.“Anong oras uwi niyo mamaya?” nagtatakang tanong ko.“By 4 siguro ma nandito na kami,” ani ni Rico na kanina pa maganda ang mood.“Why are you happy?” pinagkunutan ko siya ng noo.“Why? It is bawal ma?”“It’s w
LORELAYHinihintay ni ko si Mr. Shein sa paglabas sa conference room. Araw kung saan bibitawan na namin ang position sa org. At nasa meeting siya with the Don kasama na ang ilan s head ng org.“Kinakabahan ka ba?” tanong ni Lee na siyang kasama ko ngayon.“Dapat ba akong kabahan?” umiling si Lee at ngumiti.“Dito hindi magkapareho si Mr. Shein at Don kahit na pareho sa maraming bagay ang dalawa. Pagdating sa ‘yo at sa mga anak niya, napaka makasarili niya. Wala siyang ibang gusto kun’di ang unahin kayo while the Don thinks other people than his own family.”Natahimik ako. I know Lee. I know but “Is that a bad thing?”Umiling si Lee. “It’s a nice feeling. It’s a good thing lalo’t wala naman siyang ibang hinangad kun’di ang makasama ka. Mula pa man noong bata pa kayo, ikaw na pangarap niya. At marami ang pinagdaanan niya bago ka niya nakuha.”Pinamulahan ako sa sinabi ni Lee ngunit hindi ko ‘yon makakaila. Alam ko lahat ng pinagdaanan ng asawa ko. Kaya hindi kataka-taka kung ako man ay
Malaking palaisipan sa lahat kung sino ang pumatay kay Edmund. But his case was the least priority as of the moment dahil lahat pumunta sa bahay ni Zeym matapos sabihin ni Sico ang balitang iyon. Lorelay dying to know paano nakuha ng dalawang anak niya ang kapatid nila. But na o-overwhelm siya sa balitang ligtas na ang bunso nila. Pagbukas ni Zeym nang pintuan, hindi na siya nagulat makita si Lorelay kasama ni Mr. Shein. Pinagbuksan niya ang lahat at naunang pumasok sa kwarto niya. She’s quite but alam niya ang kahihinatnan niya. She ought na magiging loyal siya sa org. Ngunit hindi niya kayang maatim na suwayin ang master niya. Her loyalty will only be to Rico. Sa kwarto, nadatnan nila si Harmonia na gising na gising at nakasaksak ang bottle milk sa bibig niya. She’s watching CocOO melon. Tumingin siya sa mga bagong dating ngunit una niyang makita ang dalawang kuya niya kaya agad siyang bumangon. “Ku-ya!” Masayang sabi nito. Kahit pa hawak ni Pocholo ang dalawa ay agad itong na
“Sico! Stop it!” Natatawang sabi ni Zeym nang itinutok sa kaniya ni Sico ang hose. Nasa garden sila at naabutan ng malakas pa ang ulan. Dahil dito, napagpasiyahan nila na maligo nalang sila. Ni hindi na nga niya natatawag na master si Sico at panay takbo na si Zeym makalayo lang kay Musico. The babysitter named Rico ay nasa salbabida na nasa damuhan habang nakahiga sa kaniya ang baby sister niya. Natatawa silang dalawa habang pinapanood nila si Sico and Zeym na naglalaro sa harapan nila. Napatingin si Rico kay Harmonia na bumubungisngis sa kandungan niya. “They are so funny kuya,” sabi ni Moni na ngayon ay medyo maayos na magsalita. Tinuturuan ito ni Zeym ng tamang pag pronounce ng words at letters. He’s happy watching his sister laughing with them. Sa tatlong linggo na kasama nila ang kapatid nila ay mas lalo nilang naiintindihan ang buhay. “Are you cold?” tanong niya nang makita ang panginginig nito. Moni nodded at hudyat na iyon para buhatid niya ito at maunang pumasok sa loob
“Rico, how to stop her? She’s crying for 3 staright hours now!” Ani ni Sico na hindi na alam ang gagawin sa kapatid na umiiyak. Tumayo si Rico matapos niyang masigurado na ayos na ang tali ng duyan sa bahay ni Zeym. Tumingin siya kay Sico at napailing. Kaya hindi siya tumitigil umiyak dahil hindi siya comfortable sa hawak mo. Rico didn’t said that. He just let his brother find a solution to his own ‘katangahan’. “Can I hold her master Sico?” malambing na sabi ni Zeym. Natigilan si Sico at natulala sandali. Saka lang siya gumalaw ng kusa ng gumalaw ang kapatid niya para magpabuhat kay Zeym. “Aww. Ang ganda naman ng master Moni ko.” Naaaliw na sabi ni Zeym sa bata. Si Rico naman ay napailing lang at pumuntang kusina para mag timpla ng gatas para sa kapatid. Lumabi si Sico at dumikit kay Zeym. “Bakit ayaw niyang tumahan kapag ako ang may hawak sa kaniya?” nagtataka niyang tanong kay Zeym. “You’re holding her in a wrong way.” Ani ni Zeym at tinuran si Sico paano hawakan ng tama si H
“Where is mama?” biglang sumulpot si Rico na nagmamadali at nadatnan ang lahat na nakaupo sa sala at naroon si Lorelay na nakaupo at walang kabuhay. They were currently having ameeting. It’s been 1 week after niyang makabalik yet wala pa rin silang makuhang lead kung saan dinala ni Edmund ang anak niya. Nang makita ni Lorelay ang anak ay kumunot ang noo niya ngunit agad rin siyang naluha. Tumakbo si Rico sa kaniya at niyakap siya. Nagbabadya na ang luha sa mga mata. “Mama,” “Oh my God! I missed you so much baby.” Bulong ni Lorelay nang mayakap ang anak. Hindi na napigilan ni Rico ang umiyak. “Is this real? Are you real mama?” Tumango si Lorelay at mas hinigpitan ang pagkakayakap sa anak. He changed. Mas tumangkad na siya ngayon kumpara dati. Sobrang laki ng ipinagbago niya sa loob ng tatlong taon. Lorelay think. “Mama, I missed you so much. I thought you died without waiting for us. Don’t do it again.” Umiiyak na sabi ni Rico. Oh God! He’s still the clingy baby to me. Umiling s
“Shoot me,” panghahamon ni Gregor. Kita niya ang panginginig ng kamay nito sa galit. Ngunit alam niya rin na hindi siya kaya nitong saktan dahil iniisip nito ngayon na hawak niya si Harmonia. Ginagamit ni Gregor ngayon ang bata dahil alam niyang mahal ni Edmund si Harmonia. “Baby, anak, papa is here. Halika,” tawag ni Edmund habang nakatingin sa nakabalot na manika na hawak ni Gregor. Napapikit si Gregor sa kaba. Ito ang dahilan kung bakit niya nilagyn ng takip ang tenga ng bata. Dahil alam ni Gregor na sasama si Harmonia kay Edmund. At he anticipated it already. Ayaw niyang marinig ni Harmonia ang boses ni Edmund. Dahil alam niya, na kahit si Lorelay pa ang nasa harapan nila, sasama at sasama si Harmonia kay Edmund na kinikilala nitong tunay na ama. Sumilip si Gregor sa pinagtaguan ni Moni at nakaupo pa rin ito habang nakatingi sa itaas kung saan naroon ang chopper. Young miss, please huwag ka munang lumabas. Gregor begged. Hindi niya napansin na unti-unti ng natatanggal ang tin