Share

PLAYBOY : 4

Author: C
last update Last Updated: 2024-11-22 12:20:06

Chris Part

.

“รับทราบครับหม่าม้า คร้าบ” ผมรับคำหม่าม้าก่อนจะเก็บมือถือเข้ากระเป๋า และมุดรถเข้าไปหยิบของที่เตรียมมาด้วยความทุลักทุเล

ผมชื่อคริส อายุยี่สิบสองปี เป็นลูกครึ่งไทยจีนที่ได้ยีนส์เด่นจากทั้งสองเชื่อชาติมาอย่างลงตัว จนผมอยากจะกราบขอบคุณป๊าและหม่าม้างาม ๆ ที่ปั้นลูกชายออกมาได้ดีขนาดนี้ พูดไปก็จะหาว่าอวยตัวเอง

ส่วนวันนี้ผมมาเยี่ยมญาติห่าง ๆ ที่เข้าโรงพยาบาลแทนป๊าและม้า จะบอกว่ามาเยี่ยมแทนก็ไม่ถูกซะทีเดียว เพราะผมมาของผมเองไม่มีใครสั่ง อันที่จริงแล้วสองบ้านนี้ไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ ทั้งป๊า ม้า และน้องสาวของผมไม่อยากเข้าใกล้ครอบครัวนี้ มีแค่ผมคนเดียวที่ไม่สนใจความบาดหมางและตัดสินใจมาเยี่ยมเขาด้วยตัวเอง ไม่อย่างนั้นคงโดนคนครหาว่าตระกูลผมมันแล้งน้ำใจ คนคุ้นเคยกันเจ็บป่วยเข้าโรงพยาบาลแท้ ๆ แต่ไม่คิดจะมาดูดำดูดีเลย และพอหม่าม้ารู้เข้าก็โทรมาสวดจนหูชา แถมย้ำนักย้ำหนาว่าให้รีบเยี่ยมรีบกลับ

“ประเทศไทยแม่งโคตรร้อน” ผมบ่นกับตัวเองทันทีที่ได้เข้ามาสัมผัสแอร์เย็น ๆ ในโรงพยาบาล เมื่อกี้ตอนอยู่ข้างนอกเหมือนอยู่ในเตาอบ แค่ไม่กี่นาทีเล่นเอาเหงื่อไหลออกมาเหมือนน้ำ ทั้ง ๆ ที่ตอนนี้เป็นช่วงกลางเดือนมกราด้วยซ้ำ ถ้าเป็นประเทศอื่นคงหนาวปากสั่นหรือไม่ก็หิมะตกไปแล้ว ประเทศไทยนี่ไม่มีหน้าหนาวจริง ๆ เชื่อเขาเลย

ผมเลิกตัดพ้อน้อยใจกับอากาศและก้าวเดิน ตั้งใจจะไปถามเจ้าหน้าที่ว่าคนที่มาเยี่ยมพักรักษาตัวอยู่ห้องไหน แต่กลับถูกร่าง ๆ หนึ่งเดินเข้ามาชนเสียก่อน

ผลั่ก!

ตุ๊บ!

ข้าวของในมือผมหล่นกระจาย และตัวผมเซน้อย ๆ จากแรงกระแทก แต่เพราะว่าคนที่เข้ามาชนเธอเป็นผู้หญิงรูปร่างบอบบางสูงประมาณร้อยหกสิบกลาง ๆ ส่วนผมเป็นชายไทยที่สูงเกินมาตรฐานมาหลายเซนติเมตรเลยทำให้เธอเป็นฝ่ายล้มลงไป ส่วนผมก็มีแค่ของที่หล่นแค่นั้น

“คุณ เป็นอะไรหรือเปล่า” ผมรีบเข้าไปดูอีกฝ่าย ทั้ง ๆ ที่อยากจะโวยวายเพราะเธอเป็นคนเดินไม่ดูตาม้าตาเรือเอาซะเลย แต่เพราะผมเป็นผู้ชายที่ให้เกียรติและเอ็นดูผู้หญิงเป็นพิเศษเลยเลือกที่จะแสดงความห่วงใยกับอีกฝ่ายแทน

“ไม่เป็นไรค่ะ” เธอตอบรับก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นโดยมีผมช่วยพยุงอยู่ไม่ห่าง ก่อนที่เธอจะก้มลงไปเก็บของ ๆ ตัวเองเงียบ ๆ

“มา ผมช่วย” ผมอาสาช่วยเธอเก็บข้าวของที่กระเด็นไปคนละทิศละทาง แอบเห็นว่ามีกระดาษแผ่นหนึ่งกำลังปลิวไปไกลเลยรีบวิ่งไปหยิบมาให้ แต่ตาเจ้ากรรมดันเสียมารยาทไปมองกระดาษแผ่นนั้นว่ามันคืออะไรเสียอย่างนั้น

“รูปอัลตร้าซาวด์​เหรอ” ผู้หญิงคนนี้คงกำลังตั้งท้องสินะ แล้วล้มไปเมื่อกี้จะกระทบกระเทือนหรือเปล่า

“คุณคะ ขอของฉันคืนด้วยค่ะ” ยังไม่ทันที่ผมจะได้ถามไถ่เสียงเล็กก็เอ่ยเรียกพอดี ผมรู้สึกตัวจึงรีบหันกลับไปหาอีกฝ่าย ก่อนจะชะงักเมื่อเห็นใบหน้าของเธอชัด ๆ

“...คุณ”

“เอาของฉันคืนมา!”

พรึ่บ!

กระดาษแผ่นเล็กถูกแย่งไปจากมือของผมก่อนที่เธอจะซ่อนมันไว้ข้างหลัง ตากลมมองไปทางอื่นอย่างมีพิรุธและรีบเดินหนีไป ผมกำลังจะรั้งเธอไว้ แต่เพราะเสียงมือถือที่ดังขึ้นทำให้ต้องละความสนใจจากเธอและหยิบมือถือขึ้นมากดรับ

“ครับม้า” แม้ผมจะรับสายของหม่าม้าแล้วแต่ตาก็ยังมองตามร่างเล็กนั้นไม่หยุด คิ้วขมวดเข้าหากันแน่นด้วยความสงสัยจนไม่ได้ตั้งใจฟังที่หม่าหม้าพูด

‘คริส ได้ยินม้าหรือเปล่า’

“คะ...ครับ ม้าว่ายังไงนะครับ”

‘ม้าถามว่าไปเยี่ยมอาฮงหรือยัง’

“ยังครับ กำลังจะขึ้นไป”

‘รีบเยี่ยม รีบกลับ อย่าปล่อยให้บ้านนั้นมาสูบเลือดสูบเนื้อเราได้เข้าใจไหม’

“คร้าบ หม่าม้าย้ำผมรอบที่สี่แล้วนะครับ”

‘ต้องย้ำซี่ ลูกสาวอาฮงสวยน้อยเมื่อไหร่ เราไม่มีความเกี่ยวข้องทางสายเลือดกันด้วยซ้ำ ถ้าลูกชายม้าเกิดชอบแม่นั่นขึ้นมาล่ะ’

“ไม่มีทางหรอกครับ ถ้าชอบก็ชอบไปนานแล้ว แค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวจะรีบเยี่ยมและรีบกลับ ม้าไม่ต้องเป็นห่วง”

‘ให้มันจริงเถอะ’

“คร้าบบบบ”

ผมวางสายหม่าม้าก่อนจะมองหาร่างบางที่เดินหายไปท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนจัด ความสงสัยมากมายแล่นเข้ามาในหัวไม่หยุด แต่สุดท้ายก็ต้องปัดทิ้งไปเพราะมีสิ่งที่สำคัญกว่าต้องทำ

“ขอบใจอาคริสมากนะที่มาเยี่ยมกัน”

“ครับ ผมมาเยี่ยมแทนป๊าม้าด้วย กู๋ฮงไม่เป็นอะไรมากก็ดีแล้ว หายไวไวนะครับ”

“ขอบใจขอบใจ ฝากขอบใจป๊าม้าลื้อด้วยนะ อ้าว อาโบตั๋นมาพอดี อาคริสเขามาเยี่ยมเตี่ย” ผมหันไปตามที่กู๋ฮงชี้ ก่อนจะเจอกับโบตั๋น ลูกสาวเพียงคนเดียวของกู๋ฮงที่ตอนนี้อยู่ในชุดนักศึกษารัดรูปจนกระดุมแทบปริ ผมดึงสายตาขึ้นไปจ้องใบหน้าสวยที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างยากลำบาก ไม่ให้ลำบากได้ยังไง ก็ซาลาเปาสองลูกใหญ่มันดึงดูดสายตาขนาดนั้น

ผมเป็นผู้ชายเจ้าชู้ แม้จะเลือกผู้หญิงที่จะนอนด้วยพอสมควร แต่พอมาเจอผู้หญิงที่ทรวดทรงใหญ่โตดึงดูดสายตาแบบนี้ก็มีเขวบ้างเป็นเรื่องธรรมดา ถึงอย่างนั้นก็เถอะ แม้จะเผลอมองไปบ้างแต่ผมก็ไม่เคยคิดจะดึงโบตั๋นมาทำอะไรที่ไม่ควร เพราะรู้ดีว่าถ้าได้คนนี้ไป เรื่องมันไม่มีทางจบแค่คืนเดียวเหมือนที่แล้วมาแน่ ๆ

“สวัสดีค่ะเฮียคริส”

“หวัดดีจ้ะโบตั๋น เพิ่งเลิกเรียนเหรอเรา”

“เปล่าค่ะ โบตั๋นมีอบรมตอนบ่ายเลยแวะมาหาเตี่ยก่อน ไม่คิดว่าจะเจอเฮียที่นี่” โบตั๋นว่าพลางส่งยิ้มยั่วมาให้ ผมรู้ดีว่ารอยยิ้มแบบนั้นมันคืออะไร แต่เพราะผู้หญิงตรงหน้าคือโบตั๋นผมจึงแกล้งทำเป็นไม่สนใจไป

“เป็นลูกที่น่ารักนะ” ผมเอ่ยชม ก่อนจะหันไปหากู๋ฮงเพื่อลา “ผมกลับก่อนนะครับกู๋ เดี๋ยวต้องแวะเข้ามหาวิทยาลัยเหมือนกัน”

“อาคริสจะเข้ามหาวิทยาลัยเหรอ”

“ครับ” ผมตอบเสียงเบา ตาขวาเริ่มกระตุกยิก ๆ เหมือนว่ากำลังจะเจอเรื่องอะไรไม่ดี...

“ดีเลย งั้นไปส่งโบตั๋นด้วยได้ไหม” ว่าแล้วเชียวว่าทำไมตาขวากระตุกไม่หยุด คิดผิดจริง ๆ ที่มาเยี่ยมกู๋ฮง รู้งี้เชื่อคำหม่าม้าก็ดี กู๋ฮงเมื่อเห็นว่าผมลังเลจึงรีบยกเหตุผลขึ้นมาสำทับ “อาโบตั๋นอีไม่ได้เอารถมา ไปส่งอีที กู๋ห่วงอี ไม่อยากให้ขึ้นแท็กซี่คนเดียวเป็นสาวเป็นนาง”

“คือ...” ผมลากเสียงยาวก่อนจะหันไปมองโบตั๋น รายนั้นทำหางตาตกจนถ้าผมคิดจะปฏิเสธคงเป็นคนที่โคตรใจร้าย เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน แค่ไปส่งเองมันไม่มีอะไรหรอก “ก็ได้ครับ เดี๋ยวผมแวะไปส่งโบตั๋นเอง”

“ขอบใจมากนะอาคริส ขอบใจ”

.

.

“คาดเข็มขัดด้วยนะโบตั๋น”

“แหม... คิดว่าเฮียจะคาดให้โบตั๋นซะอีก” ผมแอบถอนหายใจเบา ๆ นี่แค่ขึ้นมาบนรถแอร์ไม่ทันเย็นโบตั๋นก็เล่นงานผมซะแล้ว จะถึงมหาวิทยาลัยโดยสวัสดิภาพไหมคริสเอ้ยย

“ดูละครมากไปนะเรา” ผมหัวเราะเบา ๆ เหมือนไม่คิดอะไร แต่มือที่จับพวงมาลัยเริ่มชื้นเหงื่อ ได้แต่ภาวนาในใจว่าให้ช่วงเวลานี้ผ่านพ้นไปเร็ว ๆ

โบตั๋นไม่ได้ตอบอะไร เธอดึงเข็มขัดนิรภัยมาคาดแต่โดยดีทำให้ผมค่อยหายใจทั่วท้องหน่อย ผมตั้งใจขับรถฝ่าจราจรที่แสนติดขัดทั้ง ๆ ที่เป็นเวลาสิบเอ็ดโมงกว่ามาถึงมหาวิทยาลัยที่อยู่ใจกลางเมืองจนได้ โบตั๋นเรียนที่นี่ ซึ่งเป็นคนละมหาวิทยาลัยกับผม มหาวิทยาลัยของเราห่างไกลกันคนละมุมเมืองเลยด้วยซ้ำ แต่กู๋ฮงยังยกเหตุผลให้ผมมาส่งลูกสาวแกจนได้ ไอ้ผมก็ใจง่ายเกินไป ถ้าปฏิเสธหรือโกหกซักหน่อยว่าต้องรีบไปทำธุระคงไม่ต้องขับรถมาไกลถึงขนาดนี้

“อุ้ย!”

“มีอะไรโบตั๋น” ผมหันไปถามเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายร้องออกมา โบตั๋นเงยหน้าขึ้นมองผมด้วยความวิตก คิ้วที่ถูกเขียนจนโก่งสวยขมวดเข้าหากันแน่น

“โบตั๋นเอาเข็มขัดนิรภัยไม่ออกค่ะ เฮียคริสช่วยดูหน่อยได้ไหมคะว่าติดอะไร”

“ครับ?”

“คือ...มันติด” โบตั๋นปลายตาลงไปที่ข้างสะโพกของตัวเอง เข็มขัดนิรภัยยังยึดติดอยู่แบบนั้นทำให้ผมพยักหน้ารับ ก่อนจะก้มลงไปจัดการให้อีกฝ่าย

“ก็ไม่ติดอะไรนี่ครั...” ลมหายใจของผมสะดุดเมื่อเงยหน้าขึ้นมาแล้วพบว่าโบตั๋นยื่นหน้ามาจนใกล้ เธอกัดริมฝีปากใส่ผมด้วยท่าทีแสนเซ็กซี่ โบตั๋นเป็นคนสวย และผมก็ยอมรับว่าเธอสวยถูกใจผมมาก แต่เพราะว่าหม่าม้าห้ามไว้ตลอดผมถึงไม่คิดจะยุ่งเกี่ยว ทว่าพอได้ใกล้ชิดแบบนี้มันก็...

“ติดสิคะ ตรงนี้...” เธอว่าเสียงกระเส่าแปลก ๆ ก่อนจะจับมือผมไปวางแหมะลงบนก้อนกลม ๆ ใหญ่ ๆ ของตัวเอง “มันใหญ่ เลยติดน่ะค่ะ”

อึก!

ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก พยายามท่องคำของหม่าม้าในใจว่าอย่าสนเด็กคนนี้ ๆ แต่โบตั๋นกลับบังคับให้มือผมบีบลงบนก้อนนุ่ม ๆ นั้นแรง ๆ คล้าย ๆ กับกำลังนวดแป้งทำขนมแต่นุ่มกว่านั้นมาก

“อา... เฮียขา ชอบไหมคะ โบตั๋นชอบมากเลย”

“เฮีย...”

“บีบแรง ๆ เลยค่ะ มันไม่แหลกหรอก มันเป็นของเฮียนะ”

โบตั๋นว่าก่อนจะค่อย ๆ ยื่นหน้าเข้ามาหาผม ริมฝีปากบางที่ถูกเคลือบด้วยลิปสติกสีสวยขยับเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ ผมมองเธอด้วยความเผลอไผล สำนึกผิดชอบชั่วดีเหมือนจะค่อย ๆ จางหายไป ลืมไปด้วยซ้ำว่าที่นี่คือมหาวิทยาลัย เป็นสถานศึกษาที่ไม่ควรทำเรื่องไม่เหมาะสมแบบนี้

“เฮียคริสขา โบตั๋น...”

เสียงที่กระเส่าอารมณ์ทำให้สติผมกระเจิดกระเจิง มือไม่รักดีของผมบีบเค้นความอวบใหญ่นั้นแรง ๆ โดยที่ไม่ต้องมีมือบางคอยนำทางเหมือนตอนแรก ผมขยับใบหน้าเข้าหาอีกฝ่าย ริมฝีปากของพวกเราเคลื่อนเข้าใกล้กันจนรู้สึกถึงลมหายใจของกันและกัน ก่อนที่จะ...

ปริ้นนนนนนนนนนนน!!!!

เฮือก!!!

เสียงแตรรถที่ดังขึ้นทำให้ผมดึงมือตัวเองออกจากอกอวบเหมือนเจอของร้อน โบตั๋นจิ๊ปากอย่างไม่พอใจ พยายามจะขยับเข้าหาผมอีก แต่ผมที่ตอนนี้สติกลับเข้าร่างแล้วจึงเอ่ยเสียงเด็ดขาด

“อย่าทำแบบนี้ เฮียคิดกับโบตั๋นแค่น้อง”

“แต่โบตั๋น...”

“ลงไปเรียนได้แล้ว ก่อนที่เราจะเข้าหน้ากันไม่ติดไปมากกว่านี้”

“เฮียคริส!!” เสียงที่แหลมจนปาดแก้วหูทำให้ผมไม่พอใจขึ้นมาตงิด ๆ ผู้หญิงที่สวยแต่เอาแต่ร้องแว๊ด ๆ แบบนี้ไม่น่าสนใจซักนิด ผมนึกอยากจะขอบคุณเสียงแตรรถนั่นที่ดึงสติผมกลับมาได้และทำให้ไม่เกิดอะไรเกินเลยขึ้น ไม่อย่างนั้นผมคงทำเรื่องที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิตไปแล้ว

“อย่าให้เฮียต้องพูดซ้ำสอง”

“ฮึ้ย!! โบตั๋นไม่ยอมแพ้หรอก ยังไงซักวันเฮียก็ต้องเป็นของโบตั๋น” สาวสวยประกาศเจตนารมณ์ชัดเจนจนผมนึกกลัว ผ่านผู้หญิงมาก็มากแต่ไม่เคยมีใครรับมือได้ยากเท่าคนนี้ ถ้าเธอไม่ใช่ลูกของกู๋ฮงผมคงพาตัวเองออกมาให้ห่างให้มากที่สุด เมื่อก่อนเธอพยายามจะยั่วผมก็จริงแต่ไม่เคยชัดเจนเท่านี้ อย่างมากก็แค่ส่งยิ้มยั่วยวนมาให้ ผมทำเป็นไม่เห็นก็จบ แต่วันนี้เธอกลับสามารถทำให้สติของผมขาดกระเจิงได้

ต่อไปนี้ผมต้องออกห่างเธอให้มากที่สุด ก่อนที่จะเอาตัวเองไม่รอด

ปัง!!!!

โบตั๋นลงไปแล้วพร้อมกับปิดประตูรถเสียงดังลั่น โชคดีที่วันนี้ผมไม่ได้เอารถคันโปรดมา เพราะถ้าเป็นคันนั้นผมคงโมโหน่าดูที่ลูกรักโดนทำร้ายแบบนี้ เมื่อได้อยู่คนเดียวผมก็ถอนหายใจออกมายาว ๆ อย่างโล่งอก เกือบไปแล้ว...

เพราะความหื่นของมึงแท้ ๆ เกือบหาเหาใส่หัวตัวเองแล้วไหมล่ะไอ้คริส

Related chapters

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 5

    Pream Part. ก๊อก ก๊อก “คุณครับ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เสียงเคาะกระจกที่ดังอยู่ข้างหูทำให้ฉันค่อย ๆ เงยหน้าขึ้น เมื่อกี้รู้สึกเวียนหัวหนักจนเผลอซบลงกับพวงมาลัย แต่หน้าผากเจ้ากรรมกลับไปโดนแตรรถเสียอย่างนั้น และเสียงแตรรถที่ดังลั่นแบบนั้นคงทำให้คนแตกตื่นไม่น้อยจนต้องมีคนเดินมาดูแบบนี้ “คุณครับ” “ค่ะ...” ฉันลดกระจกลงและเอ่ยตอบรับยามรักษาความปลอดภัยด้วยเสียงที่แผ่วเบา “ไหวไหมครับ หน้าคุณซีดมากเลย” “ไหวค่ะ ขอฉันพักซักครู่นะคะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่เวียนหัวเท่านั้น” “ได้ครับ ๆ” ยามวัยกลางคนพยักหน้ารับก่อนจะเดินจากไป แต่ยังไม่วายหันกลับมามองเรื่อย ๆ ด้วยความเป็นกังวล และพอฉันเห็นตัวเองในกระจกก็ไม่แปลกใจเลยที่ลุงยามคนนั้นจะเป็นห่วง เพราะหน้าของฉันซีดขาวจนแทบจะไร้สีเลือดเหมือนคนป่วยหนัก “สองแสบ เล่นงานแม่หนักเลยนะวันนี้” ฉันลูบหน้าท้องแผ่วเบา เอ่ยดุลูกแต่ไม่ได้จริงจังมากนัก ก่อนจะแกะลูกอมรสเปรี้ยวที่แวะซื้อระหว่างทางเข้าปาก รสชาติเปรี้ยวจัดของมันทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก ความพะอืดพะอมเริ่มจางหายไป ฉันจึงเอนกายลงกับเบาะรถพร้อมกับลูบหน้าท้องของตัวเองไปมา “เด็กดี วันนี้แม่มีงาน อย่าเพิ่ง

    Last Updated : 2024-11-23
  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 6

    Pream Part . “วันนี้แม่พรีมกลับมาบ้านเหรอเพียร” “ค่ะ คุณพรีมรออยู่ในห้องอาหารแล้วค่ะ” “อืม” เสียงสนทนาของแม่และแม่เพียรทำให้ฉันรีบนั่งตัวตรง เวลาทุ่มตรงไม่ขาดไม่เกินทั้งพ่อและแม่ก็เดินเข้ามา ฉันยกมือไหว้พวกท่าน พ่อส่งยิ้มบาง ๆ มาให้ก่อนจะนั่งลงตรงหัวโต๊ะ ส่วนแม่เพียงแค่พยักหน้ารับเล็กน้อยและนั่งลงตรงข้ามกับฉัน “เป็นยังไงเรา ปกติกลับบ้านแค่เสาร์อาทิตย์ ทำไมวันนี้กลับบ้านล่ะ” พ่อเป็นคนเอ่ยถามขึ้นก่อน ใบหน้าหล่อเหลาของท่านมีรอยยิ้มอยู่เสมอเป็นภาพที่เคยชินสำหรับฉันไปแล้ว “หนูมีเรื่องต้องคุยกับคุณพ่อคุณแม่ค่ะ แต่ทานข้าวก่อนจะดีกว่า” ฉันบอกไปแบบนั้นเพราะรู้ดีว่าแม่ไม่ชอบให้พูดคุยกันระหว่างทานข้าว ท่านถือว่าเป็นกิริยาที่ไม่สุภาพ “เอาอย่างนั้นก็ได้” พูดจบพ่อก็ลงมือทานอาหารทันที ฉันเองก็ไม่ต่างกัน กับข้าวบางอย่างส่งกลิ่นรบกวนจนท้องไส้เริ่มปั่นป่วน แต่พอได้ลิ้มรสแกงส้มรสเปรี้ยว ๆ เผ็ด ๆ ก็ทำให้รู้สึกดีขึ้น ใช้เวลาเพียงไม่นานมื้อค่ำที่แสนเรียบง่ายก็ผ่านพ้นไป แม่มองฉันที่ไม่แตะอาหารอย่างอื่นนอกจากแกงส้มหลายครั้งแต่ก็ไม่คิดจะเอ่ยถาม ฉันเองก็ได้แต่หลบตาท่านเพราะกลัวว่าจะถูกจับสังเกตเอาได้

    Last Updated : 2024-11-23
  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 7

    Chris Part . ผมจอดรถหน้าบ้านที่คุ้นเคย ช่วงนี้มาที่นี่บ่อยกว่าบ้านตัวเองด้วยซ้ำ มันว่าง ๆ ไม่ค่อยอยากเที่ยวหรืออยากไปคั่วสาวที่ไหน โปรเจกต์จบก็ใกล้จะเสร็จแล้ว ก็เลยใช้เวลาว่างด้วยการมากวนเพื่อนและแฟนมันเล่น ผมดูออกหรอกว่าไอ้มาเฟียมันหึงผมกับนับดาว ไม่รู้จะหึงทำไมเพราะนับดาวก็ดูรักมันออกปานนั้น แต่ถ้าให้เดาคงเพราะผมหน้าตาดีมาก แถมคารมก็ดี มันเลยกลัวว่านับดาวอาจจะตาพร่ามาหลงเสน่ห์ผม ซึ่งแม่งโคตรไร้สาระ ถึงจะเป็นแบบนั้นจริงผมไม่มีทางสนใจนับดาวหรอก สวยแค่ไหนก็ไม่มีทางกินเมียเพื่อนเด็ดขาด “กูโคตรเบื่อหน้ามึง” คำทักทายของมาเฟียเปลี่ยนไปทุกวัน และร้ายขึ้นทุกวัน ผมโคตรชินกับมัน มันมีใบหน้าที่เฉยชาแต่ปากโคตรจัด อยู่กับมันมาเกือบทั้งชีวิตโดนด่าโดนเหน็บจนชิน แค่นี้สบายมาก “หวัดดีนับดาว” ผมไม่สนใจคนปากปีจอและหันไปทักทายนับดาว สาวสวยที่สุดในมหาวิทยาลัยหันกลับมาส่งยิ้มบาง ๆ ให้ผม นี่ก็อีกคน ทำหน้าเป็นอยู่ไม่กี่หน้า เพราะแบบนี้นับดาวถึงรอดจากมือผมไปได้ เธอดูไม่ค่อยรับแขกเท่าไหร่ ไปเล่นด้วยคงไม่แคล้วถูกส้นสูงปาใส่หัว ไม่รู้ไปลงเอยกับไอ้มาเฟียได้ยังไง แต่ก็เหมาะกันดี เจ้าหญิงน้ำแข็งกับเจ้าชายเย็น

    Last Updated : 2024-11-23
  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 8

    Chris Part . “เป็นไงบ้างวะ” ผมลุกขึ้นยืนเมื่อมาเฟียเปิดประตูเข้ามาหลังจากไปคุยกับคุณย่าเกือบสามสิบนาที มันปรายตามองผมเล็กน้อยก่อนจะหันไปหาแฟนตัวเองที่ยังนั่งนิ่งอยู่ไม่ขยับไปไหน “นับดาว รอฉันก่อนนะ” “จะไปไหนเหรอ” “ฉันมีเรื่องต้องคุยกับคริส” “คุยกับกู” ผมชี้นิ้วเข้าหาตัวเองอย่างงุนงง คนที่มันควรคุยด้วยตอนนี้คือนับดาวไม่ใช่เหรอ “เออ” มันตอบเสียงดังฟังชัด ก่อนจะหันไปคุยกับแฟนตัวเองด้วยเสียงที่อ่อนลง “รอหน่อยนะ ไม่นาน” “อือ” นับดาวพยักหน้ารับ มาเฟียยื่นมือไปลูบหัวเล็กของแฟนสองสามครั้ง ก่อนจะหันมามองผมด้วยสายตาที่แข็งกร้าวขึ้น “ส่วนมึงออกไปกับกู” . . “มีอะไรวะ” “มึง...ที่นอนกับพรีม ได้ป้องกันหรือเปล่า” ที่มาเฟียรู้ว่าผมเคยนอนกับพรีมเพราะผมบอกมันเอง ตอนนั้นมันทำท่าว่าจะแต่งงานกับพรีมและเลิกกับนับดาว ผมรู้ว่านับดาวรักมันและมันก็ยังรักนับดาวอยู่เต็มหัวใจ สิ่งที่มันกำลังทำอยู่ไม่ต่างอะไรจากการประชดและทำให้เรื่องทุกอย่างแย่ลง ผมเถียงกับมันและพลั้งปากเรื่องที่เคยนอนกับพรีมออกไป... ได้ยินแบบนั้นมันก็โกรธและต่อยผมจนปากแตก ก่อนจะถูกยามแยกตัวพวกเราออกจากกัน ไม่กี่วันให้หลังผมก็รู้ว่ามั

    Last Updated : 2024-11-23
  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 9

    Chris Part . "ถ้าเขาท้องลูกมึงจริง ๆ แปลว่ามึงกำลังจะมีลูกสองคน" “ระ...เรื่องจริงเหรอวะไอ้วิล” เป็นอีกครั้งที่ผมถามย้ำเพื่อความมั่นใจ เควิลจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดที่ผมเอาแต่ซักไม่เลิก “จริง!! กูส่งรูปอัลตร้าซาวด์ไปให้มึงในไลน์แล้ว เปิดดูซะ และหลังจากนี้มึงต้องมีคำตอบเรื่องนี้กับพวกกูด้วย” เควิลเอ่ยสั่งก่อนจะวางสายไปทันที ผมถือมือถือค้างไว้แบบนั้นด้วยความช็อคจนสติแทบหลุดหาย . . นี่มันเรื่องจริงเหรอวะ แม้จะพยายามหลอกตัวเองแค่ไหนแต่สุดท้ายทุกอย่างมันก็เป็นความจริงอยู่ดี ผมรวบรวมลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนจะกดเข้าไปที่แอพพลิเคชั่นสีเขียวยอดฮิต แชทของเควิลที่ขึ้นแจ้งเตือนทำให้ผมมือสั่นอีกครั้ง “เป็นไงเป็นกัน” ผมพูดกับตัวเองก่อนจะกดเข้าไปที่แชทนั้น รอเพียงไม่ถึงสองวินาทีรูปก็โหลดขึ้นมา นี่...ลูกของผมกับพรีมเหรอ วันนั้นที่ได้เห็นมันไม่ชัดเท่ากับตอนนี้ ผมเผลอแตะปลายนิ้วลงบนอะไรบางอย่างที่คล้ายช่องสองช่องเบา ๆ ตรงนี้คือที่ที่มีเด็กสองคนอยู่ใช่ไหม... “คริส ทำอะไรไม่เข้าบ้าน” “ป๊า” ผมสะดุ้งด้วยความตกใจ ก่อนจะรีบคว่ำมือถือลงกับโต๊ะและหันไปยิ้มให้ป๊า หรือพ่อแท้ ๆ ของผมที่เดินเข้ามาหา “เ

    Last Updated : 2024-11-23
  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 10

    Chris Part . “ม้า ยังไม่หายโกรธเหรอครับ” ผมจับมือของหม่าม้ามากุมไว้ ท่านทำท่าจะดึงมือออกแต่สุดท้ายก็ยอมให้ผมจับไว้แบบนั้น ตอนนี้เรากำลังอยู่บนรถระหว่างเดินทางไปบ้านมาเฟีย เมื่อวานหลังจากคุยกับป๊าเสร็จผมก็ต่อสายตรงถึงคุณย่ามาเฟียและเล่าเรื่องทุกอย่างให้ท่านฟังโดยไม่ปิดบัง ท่านรับฟังแต่โดยดีและอาสาเป็นผู้ใหญ่เข้าไปเจรจากับคุณพิมพ์นภาให้ วันนี้พวกเรายกเว้นครีมที่มีเรียนจึงแห่กันไปที่บ้านของคุณย่าก่อนเพื่อที่จะได้เดินทางไปบ้านคุณพิมพ์นภาพร้อมกัน “ม้าคร้าบ” “ไม่ต้องมาเรียกหรอก” “แต่ผมไม่อยากให้หม่าม้าโกรธ” “ไม่อยากให้โกรธก็ทำตัวดี ๆ บ้างสิ ป๊าก็ตามใจลูก ถ้าบังคับบ้างคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น” “อ้าว” ป๊าที่นั่งอยู่ตอนหน้าของรถร้องออกมาเมื่อโดนพาดพิง “ทำไมป๊าถึงซวยไปด้วยล่ะเนี่ย” “ป๊าไม่เกี่ยวหรอกครับ คริสไม่ดีเอง” “รู้ตัวก็ดี” คำพูดนั้นทำผมหน้าหมองลง ถ้าเลือกได้คงไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วก็ต้องยอมรับและอยู่กับมันให้ได้ . . เงียบ ทุกอย่างอยู่ในความเงียบจนแทบไม่มีใครกล้าหายใจแรง ๆ คุณพิมพ์นภา คุณวัลลภ คุณย่ามาเฟีย มาเฟีย ป๊า หม่าม้า และผม เราต่างนั่ง

    Last Updated : 2024-11-23
  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 11

    Pream Part . ซิดนีย์ ออสเตรเลีย . . “จริงเหรอ” ‘พรีม...เธอโอเคใช่ไหม’ “อืม” ถึงจะตอบอีกฝ่ายไปแบบนั้น แต่เมื่อวางสายจากเพื่อนเพียงคนเดียวที่ไทยแล้วฉันก็ไม่เป็นอันทำงาน ในหัวคิดแต่เรื่องที่แม่รู้เรื่องที่ฉันท้องแล้ววนไปวนมาอยู่แบบนั้น… เมื่อกี้นับดาวโทรมาบอกเรื่องที่แม่เข้าไปโวยวายที่บ้านพี่มาเฟีย เพราะเข้าใจว่าพี่มาเฟียคือพ่อของลูกของฉัน ฉันไม่แปลกใจแล้วที่แม่โทรมาเป็นสิบ ๆ สาย ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเวลาที่ซิดนีย์เร็วกว่าไทย และตอนที่โทรมานั้นก็เป็นเวลาที่ฉันกำลังพักผ่อน ทีแรกฉันจะโทรกลับหาแม่เพราะกลัวว่าจะมีเรื่องอะไรร้ายแรง แต่นับดาวโทรเข้ามาก่อนเหมือนรู้จังหวะ และเรื่องที่นับดาวบอกทำให้ฉันไม่กล้าโทรกลับไปหาแม่อีกเลย ฉันยอมรับว่าตัวเองกำลังหนีปัญหา เพราะอันที่จริงฉันหนีมันตั้งแต่ตอนที่ตัดสินใจมาอยู่ที่ออสเตรเลียแล้ว “เป็นอะไรพิมมี่ ดูไม่สดชื่นเลย” ซาร่า พี่เลี้ยงที่ดูแลงานของฉันช่วงแรกเอ่ยทักขึ้น ซาร่าเป็นลูกครึ่งออสเตรเลียและจีน นิสัยดี และเจ้าระเบียบมาก งานทุกอย่างต้องเนี๊ยบและไม่มีข้อผิดพลาด ถ้ามีอะไรผิดพลาดจะหงุดหงิดไปทั้งวันจนใคร ๆ ก็เข้าหน้าไม่ติด “ไม่ค่อยสบายนิดหน่อยค่ะ”

    Last Updated : 2024-11-23
  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 12

    Chris Part . ผมเดินย้อนกลับไปที่บ้านหลังนั้นอีกครั้งหลังจากที่โดนไล่ไปเมื่อเกือบครึ่งชั่วโมงที่แล้ว เงาของคนสองคนที่เดินไปมาในบ้านทำให้ผมถอนหายใจออกมาเบา ๆ เพราะรู้อยู่แล้วว่าพรีมอยู่กับเพื่อนสนิทที่ชื่อว่าแซนดี้ ก็เลยไม่แปลกใจที่เห็นคนสองคนอยู่ในบ้านหลังนั้น ผมคิดไม่ตกกับปัญหาที่ต้องเผชิญอยู่ตอนนี้ เรื่องความสับสนของตัวเอง หรือเรื่องของคุณพิมพ์นภากลายเป็นเรื่องเล็ก ๆ ไปเลยเมื่อเจอความดื้อของพรีม ดูท่าเธอจะไม่ยอมอะไรง่าย ๆ ผมเองก็ไม่กล้าวุ่นวายกับเธอมาก เพราะกลัวว่าเธอจะเครียดและส่งผลกับลูกในท้อง แต่ถ้าให้ปล่อยไว้แบบนี้ก็คงไม่ได้ คนท้องท้องก็โตขึ้นทุกวัน ถ้าไม่รีบทำอะไรให้ถูกต้องคนที่เสียหายก็คือพรีมคนเดียว เสียงโทรศัพท์มือถือที่ดังขึ้นทำให้ผมละสายตาจากคนในบ้าน ก่อนจะกดรับสายของเพื่อนสนิท “อืม” ‘เป็นไงบ้าง’ มาเฟียถามเรียบ ๆ มันเป็นคนบอกที่อยู่ของพรีมให้ผมรู้ รวมถึงที่ทำงานของเธอด้วย และที่มันรู้ก็เพราะว่านับดาวสนิทกับพรีมเลยหลอกถามมาให้ได้ ส่วนสนิทกันตอนไหน เมื่อไหร่ แม้แต่ไอ้มาเฟียเองก็ยังไม่รู้เลย เป็นความสัมพันธ์ที่แปลกชอบกล แฟนสาวกับอดีตคู่หมั้นสาวกลายมาเป็นเพื่อนสนิทกัน...

    Last Updated : 2024-11-23

Latest chapter

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   ตอนพิเศษ : วันของเรา

    Chris Part . ข้อดีของความรักที่ไม่ได้เริ่มจากร้อย คือเวลาผ่านไปมันจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับไม่มีที่สิ้นสุด . เช้าวันเสาร์ วันนี้พอใจและพีทไปนอนที่บ้านพ่อและแม่ของพรีม ส่วนน้องพอร์ชก็ไปนอนที่บ้านของป๊ากับหม่าม้า เท่ากับว่าวันนี้เราสองคนจะได้ใช้ชีวิตด้วยกันแบบที่ไม่มีลูกอยู่ด้วย ผมรักลูกมากนะ แต่เพราะผมกับพรีมแต่งงานกันตอนที่พรีมท้องแล้ว เพราะฉะนั้นมันน้อยมากจริง ๆ ที่เราจะได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองแบบนี้ เพราะฉะนั้นวันนี้ผมเลยจะเก็บเกี่ยวช่วงเวลานี้ไว้ให้มากที่สุด ผมมองคนขี้เซาที่ยังหลับอยู่ เมื่อคืนพรีมนั่งคิดงานจนดึกดื่น ผมรอจนหลับไปเลยไม่รู้ว่าพรีมเข้านอนตอนไหน แต่ดูจากขอบตาที่คล้ำลงเล็กน้อยก็ทำให้รู้ว่าคงดึกพอสมควร ช่วงนี้พรีมกำลังจะเปิดตัวคอลเลคชั่นใหม่ พรีมเลยทำงานหนักกว่าปกติ ไหนจะต้องเลี้ยงลูกที่ยังเล็กทั้งสามคนอีก เราสองคนไม่ได้มีเวลาพูดคุยหรือสวีทกันเลย สองเดือนแล้วมั้ง เมคเลิฟครั้งล่าสุดของเรา ผมก้มลงไปหอมแก้มนิ่มเบา ๆ โดยที่ไม่รบกวนคนที่นอนหลับสบายอยู่ ก่อนจะค่อย ๆ ย่องลงจากเตียงและเดินออกมาที่สวนหน้าบ้าน ออสก้าพอเห็นผมปุ๊ปมันก็รีบวิ่งหน้าตั้งมาทันที “โฮ่ง!” “

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   ตอนพิเศษ : ไปโรงเรียนวันแรก

    เวลาเดินเร็วจนใจหาย เผลอแปปเดียวพอใจและพีทก็ต้องเข้าโรงเรียนแล้ว คริสปรึกษากับพรีมค่อนข้างจริงจังสำหรับเรื่องนี้ ทั้งอายุที่ควรให้ลูกเข้าอนุบาลหนึ่ง หรือโรงเรียนที่จะให้ลูกเรียน แต่ในที่สุดก็ได้ข้อสรุปว่าช่วงสามถึงห้าขวบจะหาครูมาสอนเด็ก ๆ ที่บ้านเพื่อเตรียมตัวก่อนเข้าโรงเรียนจริง และให้ลูกเริ่มเข้าอนุบาลหนึ่งตอนห้าขวบ คริสเครียดหนักกว่าใครเพื่อน เพราะเขาเคยอ่านเจอมาว่าถ้าส่งลูกเข้าเรียนเร็วไปก็ไม่ดี เด็ก ๆ จะยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ครูก็ไม่ใช่พ่อแม่ที่จะรักและดูแลเด็กได้ดีเท่ากับพ่อแม่แท้ ๆ เขาปรึกษากับพรีม พ่อแม่ของพรีม พ่อแม่ของตัวเอง รวมถึงเพื่อน ๆ ในกลุ่มอยู่หลายเดือน และสุดท้ายก็ได้ข้อสรุปว่าห้าขวบคือช่วงเวลาที่ดีที่สุด ส่วนโรงเรียนเนตั้นเป็นคนแนะนำมา ซึ่งพอได้เข้าไปเดินดูและพูดคุยกับครูหลาย ๆ ครั้งก็ทำให้เขารู้สึกพอใจมากกับโรงเรียนนี้ เมื่อได้โรงเรียนที่ถูกใจแล้วเขาก็สมัครให้ลูกเสร็จสรรพ เพียงไม่นานก็ถึงวันแรกที่ลูก ๆ ต้องไปเรียน เช้าแรกของการพาลูกไปโรงเรียนวุ่นวายเสมอ เขาได้รู้ซึ้งถึงการเป็นพ่อจริง ๆ เมื่อตอนที่ลูกงอแงไม่ยอมตื่นนี่แหละ “พอใจขา ตื่นได้แล้วลูก” “...” เงียบ ไ

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : Epilogue

    Chris Part . สองปีต่อมา . ผมได้แต่คิดว่าบางทีเวลามันก็เดินไวเกินไป เหมือนผมกระพริบตาแค่ครั้งเดียว เวลาก็ล่วงเลยมาสองปีแล้วหลังจากที่ได้ยินคำว่ารักจากพรีม ตอนนี้เราทั้งครอบครัวย้ายกลับมาอยู่ที่ไทยถาวรได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว เลยกำหนดที่ควรกลับไปสี่เดือนกว่า เพราะอาชีพของพรีมกำลังเติบโต ผมเลยไม่คิดจะเร่งรัดเธอและเฝ้ารออย่างอดทน พรีมขอเวลาเพิ่มอีกสี่เดือน ผมได้แต่ยิ้มและพยักหน้ารับว่ารอได้ ก็ผมรอเธอมาสองปีแล้ว ทำไมจะรอต่ออีกสี่เดือนไม่ได้ และเมื่อครบสี่เดือนปุ๊ป เราก็ได้ย้ายกลับมาอยู่ที่ประเทศไทยทันที และเนื่องจากความไม่ลงตัวของสองบ้าน ที่อยากให้ผมและพรีมรวมถึงลูก ๆ ไปอยู่ด้วย ผมเลยตัดสินใจสร้างบ้านของตัวเองขึ้นมา และสัญญากับพวกท่านว่าจะพาหลานกลับไปนอนบ้านทุกอาทิตย์สลับกันไป พวกท่านฮึดฮัดนิดหน่อย แต่สุดท้ายก็ยอมตามใจผมและพรีมแต่โดยดี ผมจัดการเรื่องบ้านตั้งแต่ลูกอายุหนึ่งขวบ พรีมให้ผมเป็นคนตัดสนใจเกือบทั้งหมด เพราะผมมีความรู้เรื่องนี้ ส่วนพรีมจะช่วยตัดสินใจแค่บางอย่างเท่านั้น บ้านหลังนี้จึงเป็นบ้านที่ค่อนข้างมีกลิ่นอายของผมอยู่มาก แต่ดูเหมือนว่าพรีมเองก็พอใจกับมันอยู่ไม่น้อย โดยเฉพาะพื้

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 47

    Pream Part . “ตื่นเต้นไหมพิมมี่” เสียงของนิโคลัสทำให้ฉันละความสนใจจากงานตรงหน้าและหันกลับไปมอง ก่อนจะส่งยิ้มให้เขา “ถ้าบอกว่าไม่เลยค่ะ ฉันไม่รู้สึกตื่นเต้นเลยแม้แต่นิดเดียว แบบนี้บอสจะเชื่อฉันไหมคะ?” “ไม่มีทาง แฟชั่นโชว์แรกของผมตื่นเต้นจนแทบจะเป็นลม คุณจะมาแข็งแกร่งกว่าผมไม่ได้นะ” นิโคลัสตอบกลับขำ ๆ และคำพูดของเขาก็ทำให้ฉันหัวเราะออกมาจนได้ ไม่ว่าเมื่อไหร่นิโคลัสก็มักจะผ่อนคลายความเครียดและความกังวลให้คนอื่นได้เสมอ เขาเก่งเรื่องนี้จริง ๆ “ตื่นเต้นค่ะ แต่ตอนนี้หายตื่นเต้นนิดหนึ่งแล้วเพราะได้คุยกับบอสนี่แหละ” นิโคลัสขำออกมาเสียงดัง ฉันไม่ได้พูดเกินจริงหรืออยากจะยอเขา แต่เพราะพอได้คุยกับนิโคลัสฉันก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นจริง ๆ เรายืนคุยกันได้ไม่นานนิโคลัสก็ถูกตามตัว เขาหันมาชูกำปั้นให้ฉันเป็นเชิงว่าให้สู้ ๆ ก่อนจะเดินตามทีมงานไป ฉันหันกลับมาดูชุดที่เตรียมไว้ให้นางแบบใส่อีกครั้ง มองผลงานของตัวเองด้วยความชื่นใจ กว่าเก้าเดือนที่ฉันลงแรงไปกับมัน วันนี้ผลงานของฉันกำลังจะเปิดเผยให้คนอื่นได้เห็นแล้ว แม้คอลเลคชั่นนี้จะเปิดตัวภายใต้แบรนด์ของนิโคลัส แต่นิโคลัสก็ให้เครดิตฉันร้อยเปอร์เซ็นต์ เขาใช

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 46

    Pream Part . หนึ่งเดือนต่อมา . “น้องพีท หนูจะเอาอะไรคะลูก หืม... มองน้าไม่หยุดเลยนะคะ” ฉันหัวเราะออกมาเมื่อนับดาวเอาแต่ชวนน้องพีทคุยไม่หยุด น้องพีทกลับมาอยู่ที่บ้านได้สามวันแล้ว พอรู้เรื่องทุกคนก็รีบบินมาเยี่ยมหลานทันที ร่างกายของน้องพีทเติบโตขึ้นเร็วมาก จนคิดไม่ถึงว่าเด็กแก้มกลมคนนี้จะเคยเกือบเอาชีวิตไม่รอดมาก่อน ตอนนี้น้องพีทกลายเป็นเด็กสดใสและคุยเก่งอย่างไม่น่าเชื่อ อาจจะเพราะว่าเขาอยู่โรงพยาบาลมาเป็นเวลานาน เวลาเจอคนเยอะ ๆ เลยตื่นเต้นและคอยแต่จะร้องเรียกหาไม่หยุด ในขณะที่พอใจกลับติดแค่พ่อและแม่มากขึ้น ไม่ค่อยเล่นกับคนอื่น ๆ เหมือนตอนแรก ๆ แล้ว ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ใช่... ในที่สุดพอใจกับคริสก็เข้าขากันได้ แม้จะชอบแหย่กันมากกว่ารักกันก็ตาม... แต่ทุกวันนี้คริสสามารถช่วยฉันกล่อมพอใจนอน ช่วยอาบน้ำ และเปลี่ยนผ้าอ้อมให้พอใจได้โดยที่พอใจไม่โยเยแล้ว เขาแบ่งเบาฉันได้เยอะมากเลยทีเดียว ช่วงสองอาทิตย์ก่อนที่น้องพีทจะออกจากโรงพยาบาล หมอมิเชลให้ฉันลองเอาน้องพีทเข้าเต้า เพราะฉันแจ้งกับหมอไปว่าต้องการให้น้องพีทดื่มนมจากเต้าเป็น วันแรก ๆ น้องพีททำไม่เป็นเลย ฝึกกันอยู่หลายวันจนสุดท้า

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 45

    Chris Part . “ฉันรักเธอ” “เรื่อง...จริงเหรอ” “เรื่องจริง” ผมยืนยันหนักแน่น “ฉันไม่ได้พูดเพื่อให้เธอหายโกรธ ฉันถามตัวเองมาทั้งคืนแล้ว และคำตอบที่ได้ก็อย่างที่ฉันบอกไป ว่าฉันรักเธอ” พรีมเงียบไป เธอมองหน้าผมนิ่ง ๆ ผมเองก็มองเธอกลับไม่คิดจะหลบตา ผมรู้ดีว่าทั้งประวัติที่ผ่านมาของผม และเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นสด ๆ ร้อน ๆ เมื่อคืนอาจจะทำให้พรีมไม่มั่นใจ แต่ผมไม่เคยโกหกความรู้สึกตัวเอง ผมไม่คิดจะพูดคำว่ารักออกไปเพียงเพื่อให้พรีมหายโกรธ แต่ผมพูด เพราะผมรู้ตัวแล้วว่าผมรักเธอจริง ๆ “เธอยังไม่เชื่อว่าฉันรักเธอก็ไม่เป็นไร แต่อย่าพูดเหมือนไม่หวงฉันแบบนี้ได้ไหม ฉันเสียใจนะรู้ไหม” พอเห็นว่าพรีมเริ่มอ่อนลงผมก็ใช้ลูกอ้อนทันที ผมใช้วิธีนี้อ้อนหม่าม้าเวลาทำให้หม่าม้าโกรธอยู่บ่อย ๆ ซึ่งก็พิสูจน์แล้วว่าการพูดด้วยเสียงอ่อน ๆ ทำหน้าตาให้น่าสงสารแบบนี้ ใช้ได้ผลกับหม่าม้าทุกครั้ง รวมถึงพรีมด้วย เพราะตอนนี้พรีมกำลังยิ้มออกมาทั้ง ๆ ที่ตาแดง จมูกแดงจากการร้องไห้ก่อนหน้า แต่เพียงแค่ครู่เดียวเธอก็กลับไปทำหน้านิ่งอีกครั้ง “แล้วนายจะอธิบายเรื่องผู้หญิงคนนั้นยังไง ฉันเห็นรูปที่นายจูบกับเธอด้วย” “อย่าใช้คำว่าฉันจ

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 44

    Chris Part . “แน่ใจนะว่าไม่ได้รู้สึกอะไรกับลูกสาวเจ้าสัวธันเลยจริง ๆ” “ผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอจริง ๆ ครับป๊า ผมสาบานได้” ผมจ้องตาป๊านิ่ง ๆ เพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจ ป๊าเองก็มองกลับมาด้วยสายตาเดียวกัน ผ่านไปซักพักจึงพยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงว่าท่านเชื่อในสิ่งที่ผมพูด หลังจากที่พรีมเดินเข้าไปดูพอใจ ผมที่ตั้งใจว่าจะเดินตามพรีมไปก็ถูกหม่าม้าขวางไว้เสียก่อน ผมรู้ว่าหม่าม้าต้องการคำอธิบาย แต่ผมก็อยากเข้าไปอธิบายเรื่องนี้ให้พรีมฟังเหมือนกัน . “ม้า ผมต้องคุยกับพรีม” “ม้ารู้ แต่ตอนนี้หนูพรีมยังไม่พร้อมที่จะรับฟัง ให้เวลาเธอหน่อย” “แต่...” “ฉันเห็นด้วย ถ้าพรีมเดินหนีแบบนี้ไม่ได้แปลว่าเขาไม่อยากฟังหรือไม่อยากคุย แต่พรีมกำลังต้องการเวลาได้ทบทวนตัวเอง ตอนนี้พอใจก็ร้องอยู่ด้วย ค่อยคุยกันเถอะ” “...” “เชื่อฉันสิ ฉันเป็นแม่ของพรีมเขานะ” . สุดท้ายผมยอมจำนนต่อคุณพิมพ์นภา เราทั้งห้าคนย้ายมานั่งคุยกันที่โต๊ะกินข้าว เสียงร้องไห้ของพอใจดังขึ้นเกือบสิบนาที ทุกคนล้วนกังวลเพราะพอใจไม่เคยร้องไห้นานขนาดนี้มาก่อน แต่สุดท้ายเสียงนั้นก็เงียบลง ผมจึงตัดสินใจเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผู้ใหญ่ทั้งสี่ฟัง ตั้งแต่ที่ผ

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 43

    Chris part . “ทำไมนานจัง” พรีมเอ่ยทักเมื่อผมเดินกลับเข้ามาในบ้าน ผมมองพอใจที่หลับไปแล้ว ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ พรีม “เป็นอะไรหรือเปล่า” “ฉันอัปรูปลูกลงไอจีไปแล้ว” “อืม... แล้วทำไมทำหน้าแบบนั้น” พรีมเอื้อมมือมาปัดเส้นผมที่กำลังจะทิ่มตาออกให้ ผมเลยอาศัยจังหวะนั้นเอนหัวพิงไหล่ของเธอ ไม่รู้ทำไมจู่ ๆ ก็อยากอ้อนพรีมขึ้นมาดื้อ ๆ “คนมาคอมเมนต์สงสัยและจับผิดเต็มเลยว่าเธอท้องก่อนแต่ง” ผมถอนหายใจ เลือกเล่าความไม่สบายที่สามารถเล่าได้ให้พรีมฟัง ส่วนอีกเรื่อง...มันยังไม่ถึงเวลา “ขอโทษนะ เรื่องแบบนี้มีแต่เธอที่เสียหายอยู่คนเดียว” “เราคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าเราจะรับความจริงให้ได้ ก็ฉันท้องก่อนแต่งจริง ๆ นี่นา ต่อให้คนไม่สงสัยตอนนี้ต่อไปก็ต้องสงสัยอยู่ดี มันไม่มีอะไรที่ปิดได้ตลอดไปหรอกนะ” “ฉันรู้ แต่...” “อีกอย่าง... การที่มีพอใจกับพีทมันไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไรเลย ฉันต้องขอบคุณนายด้วยซ้ำ ที่ทำให้ฉันมีลูกน่ารัก ๆ แบบนี้ตั้งสองคน” “พรีม...” ผมหันไปกลับไปมองเธอ พรีมกำลังส่งยิ้มมาให้บาง ๆ พรีมเป็นผู้หญิงหน้าหวานที่มีจิตใจแข็งแกร่งมากจริง ๆ หลายครั้งที่ผมนับถือความเด็ดเดี่ยวของเธอ ตั้งแต่ที่ต

  • PLAYBOY คุณพ่อฝึกหัด   PLAYBOY : 42

    Chris Part . “ถามอะไรหน่อยสิแซนดี้” ผมอาศัยจังหวะที่พรีมกำลังคุยกับคุณพิมพ์นภาอยู่ ดึงตัวแซนดี้ที่แวะมาเยี่ยมออกมาคุยเป็นการส่วนตัวที่สวนหลังบ้าน เพราะผมมีเรื่องที่สงสัยและอยากรู้คำตอบมานานแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสได้ถามเธอ จนตอนนี้อีกสองวันลูกผมก็จะอายุครบหนึ่งเดือนแล้ว และผมไม่อยากปล่อยให้เรื่องมันนานไปมากกว่านี้ “ถามอะไร?" “เรื่องคุณนัญ” แซนดี้ขมวดคิ้ว เหมือนว่าเธอจะจำชื่อคุณนัญไม่ได้ “ผู้หญิงที่เธอกล่าวหาว่าฉันนอกใจพรีมไง” “ฉันไม่ได้กล่าวหา” “แล้วมีหลักฐานหรือไง” เข้าทางผมพอดี เพราะถ้าถามตรง ๆ แซนดี้อาจจะไม่ยอมบอกก็ได้ใครจะไปรู้ ต้องท้าทายแบบนี้แหละ “มีสิ ไม่มีจะพูดได้ยัง ฉันไม่ใช่คนปากพล่อยนะ” “แล้วหลักฐานมันคืออะไรล่ะ” ผมต้อนถามไปเรื่อย ๆ “ก็มีคนส่งคลิปนายกับผู้หญิงคนนั้นมาให้พิมมี่ดูในไอจี ส่งมาแทบจะวันเว้นวันด้วยซ้ำ” “คลิป?” ผมขมวดคิ้ว ทุกครั้งที่ผมกับคุณนัญออกไปคุยงานกันก็มักจะคุยที่โรงแรมเดิม ตรงส่วนที่เป็นคาเฟ่แต่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวระดับหนึ่ง แถมคุณนัญก็มีบอดี้การ์ดตามประกบตลอด ไม่คิดว่าจะมีคนแอบถ่ายคลิปให้ผมได้ แถมส่งให้พรีมเกือบทุกวันอีก แปลว่าคน ๆ นี้ต้องติดตามผมมาซ

DMCA.com Protection Status