Chapter 222Habang abala kami sa pagkukwento kay Ethan, biglang bumukas ulit ang pinto at sumulpot sina Jace, Eralyn, at Jenny."Lolo! Lola! Ano ‘yan? Kwentuhan nang walang paalam?" reklamo ni Jace habang nakapamewang.Napatawa ako at tinapik ang ulo ni Ethan. "Aba, mukhang may nainggit."Sumampa agad si Eralyn sa kama at sumiksik sa tabi ni Heart. "Dapat patas! Kung may kwentuhan, dapat lahat kasali!""Oo nga po, Lolo!" sabay na sabi ni Jenny at Jace, saka tumalon sa kama na parang walang bukas.Napapailing na lang si Heart habang nakatawa. "Ang aga-aga, mga apo ko, ang likot-likot n’yo na!"Niyakap ni Jenny ang Lola niya. "Kasi po excited kami! Ang dami nating gustong marinig na kwento! Lalo na tungkol sa first honeymoon n’yo!"Nagkatinginan kami ni Heart, tapos napangiti. "Naku, mukhang kailangan nating i-edit ang ibang parte, Mahal," biro ko."Bakit po, Lolo?" tanong ni Jace, nakakunot-noo. "May secret mission po ba kayo noon?"Napatawa si Heart. "Wala namang secret mission, pero
Chapter 223Pagkatapos kong magkwento ay doon ko lang napansin na andoon pala ang tatlo naming anak. Masayang nakatingin sa amin habang ang kanilang mga anak ay nakaupo sa kama namin ni Heart. At kinukuhaan pala kami ng litrato.Napatawa ako nang mapansin kong kinukuhanan pala kami ng litrato ng aming mga anak habang masayang nakaupo ang mga apo namin sa kama."Aba, aba! Kanina pa pala kayo diyan!" sabi ko, habang nakataas ang kilay kay Jammie, Jimmie, at Sarah.Ngumiti si Jammie at tinaas ang phone niya. "Syempre, Dad! Sayang ang ganitong moments. Ang rare kaya na ganito kayo ka-sweet ni Mom sa harap ng mga apo!""Oo nga!" dagdag ni Jimmie. "Baka hindi na namin ‘to maulit kapag nasa Japan na kayo. Kaya picture muna para may remembrance!""Tama! At saka para may ipost kami sa family group chat!" sabat ni Sarah, sabay kindat.Napailing ako at tumingin kay Heart, na natatawa na rin sa kakulitan ng aming pamilya. "Mukhang wala na tayong privacy, Mahal.""Wala na talaga!" sagot niya, saba
Chapter 224Napabuntong-hininga ako pero hindi mapigilan ang mapangiti. Tumayo ako at niyakap si Heart. "Mahal, mukhang hindi lang honeymoon ang magiging busy natin, kundi pati pagbabantay sa mga makukulit nating apo."Ngumiti si Heart at hinaplos ang pisngi ko. "At hindi mo ba napapansin? Mas masaya kapag makulit ang pamilya natin."Napatingin ako sa paligid, sa masasayang mukha ng aming mga anak at apo. Tama siya. Sa dami ng pinagdaanan namin ni Heart, ito ang pinakadakilang regalo—isang pamilya na puno ng tawanan, pagmamahal, at walang katapusang saya.At sa tingin ko, magiging isa itong trip na hindi namin makakalimutan.Napatingin kaming lahat sa may kumatok ng pintuan sa aming silid ni Heart. "Ma'am, Sir. Ready na ang almusal," wika sa kasambahay namin."Yehey! Kain na!" sigaw ni Ethan habang mabilis na tumalon mula sa kama."Lolo, Lola, gutom na kami!" dagdag ni Eralyn habang hinahawakan ang tiyan niya na kunwaring kumukulo.Napatawa ako habang tumayo, tinulungan kong bumaba sa
Chapter 1 "Heart, gising na! Naku, ikaw talagang bata ka, pag nalate ka sa klase mo, kukurutin talaga kita sa singit!" wika ng aking butihing ina. Dahil sa lakas ng boses ni Mama, kaya siya ang ginawang naming alarm clock kasama na ang mga kaibigan kong sina Althea at Angie. Kung kapitbahay kami ni Janith, siguradong magigising talaga din ito. Sino ba naman hindi magigising sa kanyang boses para itong nakalunok ng megaphone dahil sa tinig nito. Habang tinatabunan ko ang aking mga tainga, sinilip ko ang orasan sa dingding. Ganoon na lang ang paglalaki ng mata ko nang makita kong 6:45 AM na pala. Agad akong napabalikwas saka mabilis bangon at nagmadaling tumungo sa likod ng bahay kung saan naroon ang aming paliguan. Agad kong binuksan ang gripo at sabay na umangal, dahil ngayon lang ako ginising ng aking ina. "Mama, bakit ngayon mo lang ako ginising? Malilate na ako!" pagsisisi ko dito habang nagbubuhos ng tubig sa aking ulo galing sa tabo. Nangingisay pa ako sa sobrang lami
Chapter 2 Napa tingin ako sa kay unahan dahil nakita ko silang silang dalawa nag-uusap kaya malakas ko silang tumawag. "Mga Bakla..." sigaw ko. Lumingon silang dalawa. Si Althea ay may sama ng tingin, pero si Angie, masaya, ay kumakaway at naka-ngiti. "Kahit kailan, ang ingay mo! Gusto mo talagang titigan yang dibdib mong malaki, kasing laki ng bunga ng niyog," sabi ni Althea, na agad namang kinatawan ni Angie, kaya tumingin ako sa kanya na nakasimangot. "Hahaha! Ang nag-salita, parang hindi malaki ang dibdib niya. Hoy, Althea, kasing laki lang kayo!" wika ni Angie, na nagpasimangot si Althea, pero hindi ko na napigilang tumawa. Si Althea kasi, kahit mukhang seryoso sa buhay, at may matinding personalidad ay may kapilyahan din itong tinataho. Hindi siya basta-basta at hindi mo siya dapat bastusin. Sa mga ganitong klaseng tao ay mahirap ang pagkasamahan, pero minsan may pagka kalog din ito. Pagkapasok namin sa loob ng school, nakita namin si Janith na masayang kumakawa
Chapter 3 Brandon POV Nandito kami ni Kurt sa isang birthday ng kakilala niya sa school. Naimbitahan kasi kami, kaya pinaunlakan namin. Habang papasok kami, napansin ko ang apat na babae na pumasok sa loob. Yung tatlo ay masayahin, pero yung isa ay napaka-seryoso. Pagpasok nila, nagtinginan silang apat saka pumunta sa lamesa kung nasaan ang mga pagkain. Hindi sila nag-atubiling kumuha. Yung isa, humiwa ng lechon sa bandang tiyan na malaki, habang yung isa ay kumuha ng iba’t ibang putahe—dalawang plato ang nakuha niya. Yung isa naman, kumuha ng maraming kanin. Pero yung isang babae na seryoso, pumunta sa lihenang inumin at may sinabi sa nakatalaga roon. Binigyan siya ng dalawang wine. Siguro kakilala siya ng may kaarawan. Pagkatapos, lumabas sila, at sinundan ko sila hanggang sumakay sa tricycle. Mukhang papunta sila sa dagat. "Oh bro, tulala ka ata..." tanong sa aking kaibigan. "Ha? Ah, eh may iniisip lang," palusot ko dito. "Ano?" tanong muli niya sa akin. "Tungkol s
Chapter 4Heart POVTsk! Nagtanong lang ako, tapos sinabihan lang ako! “Uwi na tayo, mga bakla, gabi na,” sabi ko. Nagsitayuan na kaming lahat, handa nang umalis. Pero habang naglalakad, nabunggo si Althea ng isang babae. Siya pa ang ginawang may kasalanan, ngunit hindi umalma ang kaibigan ko. Hinayaan mang niya ito pero si Janeth ay nais sa inasta ng babae kaya agad silang nag-sagutan nito. “You, bitch?” sigaw ng babae kay Althea.“Ha? Siya? Bitch?” sabay turo kay Althea, na cool na nakatingin sa babae. “O baka ikaw yun! Ikaw nga tong bumangga sa kanya tapos ikaw pa ang may ganang magalit? Hoy, babaeng bulang sa harina ang mukha, wag mong gagalitin ang kaibigan namin, baka manghiram ka ng mukha sa aso!” galit na singhal ni Janith.Kaya ayaw naming galitin si Janith kasi baka hindi na mapigilan ang bibig niya.“Tayo na!” yun lang ang sabi ni Althea. Pero nagtanong si Angie, “Ayaw mo bang humingi siya ng sorry sayo?” may pagtatakang tanong niya kay Althea. “Na, ayaw ko ng aksayahin a
Chapter 5 Fast Forward Five Years Later "Miss Cruz, pinapunta ka sa head office," sabi ng kasama kong nurse. "Ha? Bakit daw?" tanong ko, medyo naguguluhan. "Ay, ewan, dai," sagot niya. Dahil sa sagot niya, tumango na lang ako, ngunit kinabahan ako. Baka may nagawa akong mali sa trabaho. Hindi ko namalayan, nandito na pala ako sa tapat ng office. Kumatok ako at narinig kong may nagsalita sa loob, "Pasok." Pinihit ko ang pinto at pumasok, sabay bigay galang sa aking boss. "Maayong buntag, boss," bati ko dito kahit kinakabahan ako na baka may nagawa akong mali sa aking pagserbisyo sa hospital. "Magandang umaga din. Hindi na ako magpaligoy-ligoy sa'yo, Miss Cruz. Pinatawag kita para sabihing ikaw ang napili naming idistino sa Manila. Free ang bahay at tataasan ang sahod mo kung papayag ka," sabi niya agad sa akin. "Eh, boss, kung papayag ako, paano na ang hanapbuhay namin dito? At baka hindi pumayag si mama," tugon ko dito. "Nag-usap na kami ng mama mo, at oo na siy
Chapter 224Napabuntong-hininga ako pero hindi mapigilan ang mapangiti. Tumayo ako at niyakap si Heart. "Mahal, mukhang hindi lang honeymoon ang magiging busy natin, kundi pati pagbabantay sa mga makukulit nating apo."Ngumiti si Heart at hinaplos ang pisngi ko. "At hindi mo ba napapansin? Mas masaya kapag makulit ang pamilya natin."Napatingin ako sa paligid, sa masasayang mukha ng aming mga anak at apo. Tama siya. Sa dami ng pinagdaanan namin ni Heart, ito ang pinakadakilang regalo—isang pamilya na puno ng tawanan, pagmamahal, at walang katapusang saya.At sa tingin ko, magiging isa itong trip na hindi namin makakalimutan.Napatingin kaming lahat sa may kumatok ng pintuan sa aming silid ni Heart. "Ma'am, Sir. Ready na ang almusal," wika sa kasambahay namin."Yehey! Kain na!" sigaw ni Ethan habang mabilis na tumalon mula sa kama."Lolo, Lola, gutom na kami!" dagdag ni Eralyn habang hinahawakan ang tiyan niya na kunwaring kumukulo.Napatawa ako habang tumayo, tinulungan kong bumaba sa
Chapter 223Pagkatapos kong magkwento ay doon ko lang napansin na andoon pala ang tatlo naming anak. Masayang nakatingin sa amin habang ang kanilang mga anak ay nakaupo sa kama namin ni Heart. At kinukuhaan pala kami ng litrato.Napatawa ako nang mapansin kong kinukuhanan pala kami ng litrato ng aming mga anak habang masayang nakaupo ang mga apo namin sa kama."Aba, aba! Kanina pa pala kayo diyan!" sabi ko, habang nakataas ang kilay kay Jammie, Jimmie, at Sarah.Ngumiti si Jammie at tinaas ang phone niya. "Syempre, Dad! Sayang ang ganitong moments. Ang rare kaya na ganito kayo ka-sweet ni Mom sa harap ng mga apo!""Oo nga!" dagdag ni Jimmie. "Baka hindi na namin ‘to maulit kapag nasa Japan na kayo. Kaya picture muna para may remembrance!""Tama! At saka para may ipost kami sa family group chat!" sabat ni Sarah, sabay kindat.Napailing ako at tumingin kay Heart, na natatawa na rin sa kakulitan ng aming pamilya. "Mukhang wala na tayong privacy, Mahal.""Wala na talaga!" sagot niya, saba
Chapter 222Habang abala kami sa pagkukwento kay Ethan, biglang bumukas ulit ang pinto at sumulpot sina Jace, Eralyn, at Jenny."Lolo! Lola! Ano ‘yan? Kwentuhan nang walang paalam?" reklamo ni Jace habang nakapamewang.Napatawa ako at tinapik ang ulo ni Ethan. "Aba, mukhang may nainggit."Sumampa agad si Eralyn sa kama at sumiksik sa tabi ni Heart. "Dapat patas! Kung may kwentuhan, dapat lahat kasali!""Oo nga po, Lolo!" sabay na sabi ni Jenny at Jace, saka tumalon sa kama na parang walang bukas.Napapailing na lang si Heart habang nakatawa. "Ang aga-aga, mga apo ko, ang likot-likot n’yo na!"Niyakap ni Jenny ang Lola niya. "Kasi po excited kami! Ang dami nating gustong marinig na kwento! Lalo na tungkol sa first honeymoon n’yo!"Nagkatinginan kami ni Heart, tapos napangiti. "Naku, mukhang kailangan nating i-edit ang ibang parte, Mahal," biro ko."Bakit po, Lolo?" tanong ni Jace, nakakunot-noo. "May secret mission po ba kayo noon?"Napatawa si Heart. "Wala namang secret mission, pero
Chapter 221"Mga anak, mukhang napapagod ang inyong mommy sa aming honeymoon kaya magpahinga muna kami. Iba na talga kapag senior citizens na mahina na ang tuhod," sabi ko sa aming mga anak at apo dahilan upang tumawa sila ng malakas. Napailing si Heart at kinurot ako sa tagiliran. "Ikaw lang ang senior citizen, Mahal. Ako, forever young!" sagot niya na may kasamang kindat.Mas lalo pang lumakas ang tawanan ng mga bata."Wow, Lola, parang si Tita Kiera lang—ayaw amining tumatanda!" biro ni John, dahilan para sipain siya ni Kiera sa hita."Aba, bata ka, gusto mo bang walang pasalubong?" banta ni Kiera, pero halata namang natatawa rin siya.Lumapit si Sarah at tinapik ako sa balikat. "Dad, sige na, magpahinga na muna kayo ni Mom. Pero sa tingin ko, hindi pa kayo matutulog. Baka mag-impake lang agad para sa biyahe!"Nagkatinginan kami ni Heart at sabay na natawa. "Siyempre naman!" sagot ko."Aba, excited pa kayo!" sabat ni Jace habang tinataas-taas ang papel nilang may listahan ng pasal
Chapter 220Brandon POVHabang nakatingin ako sa saya sa mukha ng asawa ko, hindi ko maiwasang mapangiti. Sa tagal ng aming pagsasama, sino ang mag-aakalang darating ang panahon na ang mga anak at apo namin ang magpaplano ng sorpresa para sa amin?Habang yakap ko si Heart, sinulyapan ko ang mga ticket papuntang Japan. Napailing ako habang natatawa. "Mukhang wala na tayong kawala, Mahal. Mukhang gusto talaga nilang hindi tayo matigil sa honeymoon."Napatawa si Heart at pinisil ang kamay ko. "At mukhang ikaw din, hindi tututol.""Hindi naman sa hindi ako tututol…" sabi ko, habang pinagmamasdan ang mga apo namin na masaya pa ring nagkakantiyawan. "Pero iba pa rin ang pakiramdam ng pag-uwi, lalo na kapag ganito kainit ang salubong sa atin."Lumapit si Jimmie at tinapik ako sa balikat. "Dad, siguraduhin mong mag-enjoy kayo ni Mom, ha? Huwag n’yong alalahanin ang negosyo, kami na ang bahala rito."Napangiti ako sa anak ko. "Sigurado ka ba? Baka isang linggo pa lang, tawagan mo na ako para h
Chapter 219Nagtawanan ang buong pamilya, habang si Brandon naman ay napapakamot sa ulo. "Aba, apo, walang expiration ang honeymoon!"Si Eralyn naman, mukhang walang pakialam sa usapan, basta ang gusto lang ay makita ang pasalubong. "Lola, basta may chocolate ako, okay na!""Haha! Naku, mabuti na lang at madami kaming binili!" sagot ko. "Pero mamaya na natin buksan ‘yan sa bahay, ha?""Yehey!" sabay-sabay na sigaw ng mga bata, habang nagkakantiyawan naman ang mga magulang nila.Habang papasakay na kami sa sasakyan, naramdaman ko ang higpit ng hawak ni Brandon sa kamay ko. Tumingin ako sa kanya, at ngumiti siya."Welcome home, Mahal," bulong niya.Napangiti rin ako. Oo, ang bakasyon namin ay masaya, pero walang kasing saya ang pakiramdam ng pag-uwi—sa tahanan na puno ng pagmamahal at ingay ng aming pamilya.Habang nasa sasakyan, hindi pa rin mapakali ang mga apo namin sa excitement."Lolo, Lola, anong ginawa n’yo sa Singapore?" tanong ni Ethan habang nakasandal sa akin."Oo nga! Nagpun
Chapter 218 Narinig kong nagtawanan ang mga anak namin sa kabilang linya. "Huwag kayong mag-alala," dagdag ni Jimmie, "basta ba may extra kayo para sa amin, walang sisihan!" Napailing si Brandon. "Tsk! Talagang pati chili crab sauce, inaabangan niyo!" "Haha! Syempre naman, Dad!" sagot ni Sarah sa background. "Lalo na po ‘yung chocolates!" "Hala! Mukhang alam na nila lahat ng pinamili natin," sabi ko, natatawa. "Eh di wag na nating dalhin, Mahal!" biro ni Brandon. "Kami na lang kakain dito!" "Aba, wag kang ganyan, Dad!" reklamo ni Jammie. "Baka di ka namin sunduin sa airport!" Lahat kami nagtawanan. Ang saya sa tawag na ‘yun ay parang ramdam na ramdam namin ang mainit na yakap ng pamilya kahit nasa malayo pa kami. "Okay, okay, sige na," sabi ko, "Bukas na bukas, uuwi na kami. Maghanda kayo dahil may sorpresa rin kami para sa inyo!" "Yehey!" sigaw ng mga apo namin. At sa gabing iyon, habang nakahiga kami ni Brandon, pareho kaming napangiti. Masarap ang bakasyon, pero mas masar
Chapter 217Lumipas ang mga linggo. Last day na namin dito sa Singapore kaya sinulit naming ang huling araw dahil mamayang hapon ay fight na namin pabalik sa Pinas.Maaga kaming gumising ni Brandon para sulitin ang huling araw namin dito sa Singapore. Sa loob ng mga linggong nagdaan, napuntahan na namin halos lahat ng magagandang tanawin—mula sa Marina Bay Sands, Sentosa, hanggang sa sikat na hawker centers para tikman ang kanilang masasarap na pagkain. Pero ngayong huling araw, gusto lang naming mag-relax at damhin ang huling sulyap sa bansang ito bago bumalik sa Pilipinas.Habang naglalakad kami sa Gardens by the Bay, mahigpit kong hinawakan ang kamay ni Brandon. “Mahal, parang ang bilis ng araw, ano? Parang kelan lang, excited tayong dumating dito.”Tumango siya, nakangiti. “Oo nga, Mahal. Ang saya ng bakasyon natin, parang bumalik tayo sa pagiging bagong kasal. Walang iniisip na trabaho, walang inaalalang bata—tayo lang dalawa.”Napatawa ako. “Baka marinig ka ng mga anak natin, sa
Chapter 216Napangiti ako. "Ah! I see. So ikaw ang 'gadget lover,' ako naman, ‘shopping queen.’ Pag nagkasama tayo, we make a dynamic duo!""Oo nga, parang ang saya nga ng buhay natin," sagot niya, sabay ngiti. "At kahit anong mangyari, ang importante, magkasama tayo. Kesa naman mag-isa lang, mas magaan ang buhay, di ba?""Oo, pero dapat 'yung magkasama tayo sa lahat ng adventure, from gadgets to shopping, hanggang sa magka-partner na tayo sa pagtulong sa mga street food vendor dito," biro ko.Natawa siya. "Baka magka-bonding pa tayo sa pagsubok ng mga street food dito! Alam mo, kahit anong pagkain, basta magkasama tayo, okay na!"Napangiti ako at tinapik siya sa braso. "Pangako, Brandon, ang bawat adventure natin magiging unforgettable—kahit na ang pinaka-simpleng bagay lang, as long as we’re together.""Deal," sagot niya. "Tara na, Mahal. Ang dami pa nating matutuklasan dito sa Singapore!"Habang naglalakad kami sa harap ng Marina Bay Sands, natagpuan ko ang sarili kong tinatanaw an