Tiago 1

ANGELO

LINGO ng umaga nang gisingin ako ni Abel sa aking pagkakatulog. Alas tres na pala ng madaling araw at alas-sais naman ang unang misa sa San Sebastian.

Bilang mga sakristan, at dahil kakaunti lang kami ay nagririlyebo kami sa bawat misa na magaganap.

Hanggang tatlo lang ang misa sa San Sebastian, una ay alas sais hanggang alas syete, alas syete y media hanggang alas otso y media, at alas nuwebe hanggang alas diyes. 

Si Padre Tiago ang nasa ikalawang misa at ang dalawang datihan at matatandang pari naman sa una at ikalawa. Ngunit bilang ako ang personal na tumutulong kay Padre Tiago ay sa kanya dapat ako magsilbi.

"Bangon na riyan at baka mapagalitan pa tayo kung maaabutan tayo na nakahiga pa," ani Abel na aborido.

"Five minutes pa, Abel. Inaantok pa ako. Hindi ako masyadong nakatulog kagabi," wika ko.

"Ay, bahala ka diyan. Kapag inabutan ka ni father dito, ikaw na ang bahala sa sarili mo." Sabi pa niya saka ko narinig na sumara ang pintuan ng aming tinutulugang kwarto.

At dahil malamig ang madaling araw ng Disyembre, inaantok pa ako, kaya naman natulog na lang akong muli.

ILANG saglit pa ay nagulat ako sa mabilis na kalabit sa aking mga paa.

"Angelo, Angelo!" 

Napabalikwas ako ng bangon nang magising dahil sa kalabit na iyon.

"Anong oras na?" tanong ko sa kanya.

Si Abel pala iyon, nakasuot na ng robe na pang sakristan.

"Tinatawag ka na Padre Tiago, wala pa siyang kape, magsisimula na ang unang misa, kailangan na ako doon." Hinihingal niyang wika.

Pagkasabi niya nito ay agad akong bumangon. Nagmamadali naman niyang tiniklop ang higaan dahil strikto ang bago naming kura-paroko.

Hindi pa rin talaga maalis sa isipan ko ang mga nangyari kagabi habang pupungas-pungas akong naglalakad sa pasilyo papunta sa kwarto ni Padre Tiago.

Napapailing na lang ako nang maalala ko kung paano ako tila pinauhaw lang  at tila ginutom lang sa ihahain niya sanang pagkain bago pa man dumating si Abel na siyang sumira ng moment na iyon.

FLASHBACK

"Magdasal ka na bata, para sa hapunan mo."

Dahan-dahan niyang ibinaba ang zipper ng kanyang suot na pantalon at saka niya dinukot mula doon ang bagay na hindi ko inaasahan na makikita ko mula sa kanya.

Napalunok ako nang masilayan ko ang ari niyang ngayon ay nagngangalit sa laki at taba. 

Nagmistulang tape measure ang aking mga mata na hinagod iyon ng tingin at sa aking palagay ay nasa anim hanggang pitong pulgada iyon kahaba.

Kinausap ko ang sarili ko.

'Forgive me father for I have sinned.'

Napapikit na lang ako nang sandaling iyon.

"Nakapagdasal ka na ba, bata?" Tanong niyang muli saka siya lumapit sa akin.

Napalunok ako at saka ako tumingin sa kanya. 

Siya ba talaga ang bagong talagang kura-paroko sa aming lugar? Bakit siya ganito? At kung ganito man siya palagi sa akin, bakit ko nagugustuhan ang ginagawa niya sa akin?

"Y-yes, father," tugon ko.

At walang anu-ano ay sinampal niya ako ng kanyang matigas at mahabang p*gkalalaki.

Mainit-init ang balat niya doon at langhap na langhap ko ang mabango niyang amoy. Mabango para sa akin ang medyo amoy pawis at amoy kulob na nanggaling sa brief, kaya't labis akong naapektuhan sa amoy na dala niya.

"Ngayon ka lang ba nakakita ng b*rat, bata?" tanong pa niya.

Napatingin ako sa kanyang mga mata at doon ay kitang kita ko ang umaapoy niyang pagnanasa na hindi dapat matabunan ng pagkadismaya.

"Uhm uhm." Sabay tango ko.

"Anong uhm uhm?" saka niya ako bahagyang sinampal ng kanyang kanang kamay.

Nabigla ako sa ginawa niya ngunit hindi ako nasaktan.

"Kapag kinakausap ka ng mas matanda sa'yo, gumamit ka ng po at opo, maliwanag?" Nagagalit ang kanyang mga matang nakatitig sa akin habang hawak niya ang panga ko.

"O-opo, father," sagot ko.

Walang anu-ano ay ipinasubo niya sa akin ang nagbabaga niyang p*gkalalaki.

"Nga-nga!" Utos niya habang nakasabunot ang isang kamay niya sa ulo ko.

Hindi ako nasasaktan, para bang mas nagugustuhan ko pa ang nagaganap.

Pagbukas ko ng bibig ko ay wala siyang pasabong isinalaksak na lang sa bunganga ko ang ari niya.

"S******n mo bata!"

At iyon nga ang ginawa ko. First time ko ito at wala akong kaalam-alam sa bagay na ito ngunit parang gusto kong ulitin.

Ninamnam ko ang pinapakain niya sa akin at s******p ko na para bang ako'y isang sanggol na dumedede sa tsupon.

"Aaagghhhh! Uuhhmmm, yung ngipin mo bata, huwag kang mangagat!" 

Pagkasabi niya nito ay nakatanggap akong muli ng isang mahinang sampal sa pisngi saka ako nahinto sa aking ginagawa.

Nakasubo ang kalahati ng kanyang ari sa akin habang nakatitig ako sa kanya.

"Ayusin mo ang pagsubo! Hindi na kita patitikman muli kapag hindi mo inayos ang ipinagagawa ko sa'yo, maliwanag?" Idinuro-duro niya pa ako nang sabihin niya ito.

Hindi ako makapagsalita dahil nakasubo pa sa akin iyon. Ngunit hindi na niya ako hinayaang magsalita pa.

Imbes ay pwersahan niyang hinawakan ang ulo ko at isinubsob iyon sa kanyang ari hanggang sa maramdaman kong maabot niya ang dulo ng aking lalamunan.

Napahawak ako sa kanyang tagiliran sa sobrang lakas ng pwersa niya.

Nahihirapan na akong huminga at mawawalan na ako ng hangin sa dibdib.

"Aaaawwwkkkkk...ggwwwwaarrrkkk!" Nakikiusap na ang lalamunan ko na hindi niya tinigilan sa pag-ulos.

"Aaagghhhh t*ngina bata, ang lalim ng lalamunan mo!" wika niya.

Hindi na yata ako mabubuhay pagkatapos nito. Ngunit bago malagot ang hininga ko ay hinugot niya ang kanyang ari.

Kitang kita ko ang ari niyang nangingintab na sa laway ko. Namumula ang ulo niyon na para bang galit na galit pa rin.

"Subo pa bata, hindi pa tapos, kailangan mong inumin lahat ng gatas ko! Walang iinom nito ngayon!" Sinabunutan niya ako at saka ipinasok ang ari niya sa aking labi.

"Aaaahhhhppppp!" Lumanghap ako ng hangin bago niya tuluyang maipasok sa aking bibig ang ari niyang ngayon ay naghihimutok sa galit.

Ngunit tatlong katok ang pumukaw sa aming atensyon.

Tok! Tok! Tok!

"Bwisit!" Napaatras siya at kaagad ipinasok sa kanyang pantalon ang ari niya at kitang kita ko ang pagbukol niyon sa kanyang harapan.

"Tumayo ka riyan at huwag kang umasta na parang inalipusta kita!" wika niya.

Punong puno ng laway ang labi ko at nangingilid ang mga luha sa mata ko kaya't mabilis ko itong pinunasan.

"Padre! Padre Tiago!" 

Si Abel ang tumatawag sa kanya sa kabilang bahagi ng pintuan.

Pagtayo ko ay saka naman nagkaroon ng kuryente. Doon ko pa lang nakita ng malinaw si Padre Tiago.

Matikas, mayroong magandang katawan, mayroong gwapong mukha at higit sa lahat ay biniyayaan ng malaki at masarap na ari.

END OF FLASHBACK

"TAMA na Angelo!" Saway ko sa isipan ko habang naglalakad sa pasilyo.

Malapit na ako sa kwarto ni Padre Tiago kaya't kailangan kong maghunos-dili.

Ilang hakbang na lang ay nasa tapat na nga ako ng kwarto niya. Tinanggal ko na ang kaba sa dibdib ko saka ako kumatok sa kanyang pintuan.

Hindi siya sumagot kaya't bigla kong pinihit ang hawakan ng pintuan. Bukas iyon kaya dahan-dahan kong itinulak at sinilip siya sa loob.

"Kanina pa kita ipinatatawag, Angelo." Bilog at malalim ang boses niya, lalaking lalaki.

Nagulat ako sa sinabi niya kaya't agad akong pumasok sa loob.

Naabutan ko siyang nagbibihis, naglalagay ng kanyang sinturon saka siya humarap sa akin.

"P-pasensya na po, padre. Ano po iyong ipag-uutos ninyo sa akin?" nakayuko kong tanong.

Bakit ba nakatingin na naman ako sa kanyang bumubukol na pag-aari?

"Sinabihan ako ni Padre Vincent na ikaw ang pag-aaralin ko. At bilang ikaw itong ibinilin niya sa akin ay dapat mo lang malaman na kailangan mong magsilbi sa akin sa iba't ibang bagay." 

"Opo, padre." Nakayuko ko pa ring wika.

"Nakapagsaing na ako ng kanin, hindi ka pa gising. Dapat ay nauuna ka sa aking gumising. Wala pang ulam, wala na akong oras para magluto pa."

"M-magluluto na lang po ako, padre." Nagmamadali akong nagtungo sa kusina sa tabi ng sala sa kwarto niya.

Malawak ang bawat kwarto sa loob dahil mayroon itong sariling kusina at sala.

"Huwag na. Mayroon pang naiwan na ulam sa ref. Maghain ka na at kakain na tayo."

Katulad ng palaging set-up, dito ako kumakain kasama ang paring dating nag-papaaral sa akin. Kaya naman sanay na ako sa loob nito.

Katulad ng sinabi niya ay mayroon pa ngang ulam sa ref. Kinuha ko iyon at nakita kong hindi na nga kasya sa aming dalawa.

Wala na ring kahit na anong de-lata at noodles sa lalagyan. So, paano ito? Siya na lang ang kakain?

Inilagay ko ang isang serving na adobo sa mesa at medyo malamig iyon. 

Naghain ako ng mainit na kanin at saka iyon inilagay sa mesa. Nagtimpla na rin ako ng kape niya at ng kape ko, kaunti na lang din ang asukal.

Kailangan ko na talagang mamili ng mga grocery items niya.

Nang maupo siya sa isang silya ay nagtaka siya na iisang pinggang kanin lang ang nandoon.

"Bakit? Hindi ka kakain?" tanong niya.

Ang bango niyang tingnan. Bagong ahit lang siya.

"Iyan na lang po ang ulam, Padre. Hindi na po tayo kasya kapag nakisalo pa ako sa inyo," nahihiya kong wika.

"Maglagay ka ng kanin mo sa plato, dali," utos niya.

Kaya naman iyon ang ginawa ko. Pagkalagay ko ng mainit at umuusok na kanin sa plato ko ay bigla niyang inilabas na naman ang kanyang ari.

"Gumapang ka sa ilalim at susuhin mo ako. Ilagay mo sa mainit na kanin ang gatas ko at saka ka kumain habang kumakain ako."

Nabigla ako sa sinabi niyang iyon.

...