Nilapitan ni Azure si Francine at nagtagpo ang kanilang mga labi, tila naglaho ang mundo sa kanilang paligid. Parang silang dalawa lang ang tao sa kwarto, sa buong mundo. Ang pagsinta na dumaloy sa pagitan nila ay de-kuryente, na nag-aapoy ng apoy na nagniningas sa bawat sandali.Para kay Francine, nakakadurog ng kaluluwa ang halik. Hindi pa niya naramdaman ang ganoong intensidad bago, hindi kailanman nakaranas ng koneksyon na napakalalim at makabuluhan. Habang nagsasayaw ang kanilang mga dila sa maalab na yakap, naramdaman niya ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso, nanginginig ang kanyang katawan sa magkahalong sarap at pagnanasa.Ang paghipo ni Azure ay parang gamot sa kanya, isang matamis na pagkagumon na hindi niya kayang makuha. Natagpuan niya ang kanyang sarili na nawala sa sandaling iyon, ganap na natupok ng apoy ng kanilang pagnanasa. At nang maghiwalay ang kanilang mga labi, naramdaman niya ang matinding pananabik na bumabalot sa kanya, isang pagnanasa para sa higit pa sa ka
Pumasok si Azure sa pack house, magkahalong excitement at nerbiyos ang nararamdaman habang papunta sa opisina ni Zeke. Bilang ampon na anak ni Forenbach, palagi siyang nakakaramdam ng tungkulin sa kanyang pack, at alam niyang anuman ang misyon na inilaan ni Zeke para sa kanya, handa siya para dito.Si Zeke, ang Lycan King, ay nakaupo sa likod ng kanyang mesa, ang kanyang mapupusok na asul na mga mata ay nakatutok kay Azure nang pumasok siya sa silid. "Ah, Azure," aniya sa kanyang malalim at mapang-utos na boses. "I'm glad na kaya mo."Niyuko ni Azure ang kanyang ulo bilang paggalang, hindi umaalis ang kanyang mga mata kay Zeke. "Of course, Lycan King. Handa na ako sa kung ano mang misyon na meron ka para sa akin."Tumango si Zeke, may munting ngiti na sumilay sa gilid ng labi niya. "Mabuti. Ngayon, bibigyan kita ng isang napakahalagang misyon,"Bumilis ang tibok ng puso ni Azure sa pag-iisip na sa wakas ay mabibigyan na siya ng misyon. Ilang taon na siyang nagsasanay, umaasang mapatun
Pagdating ni Azure sa tagpuan, agad niyang binati si Reiner nang may paggalang, na kinilala siya bilang pinuno sa pangkat na ito. Pagkatapos ay tumango siya kay Floch, ngunit sadyang umiwas na makipag-eye contact kay Fiona. Ramdam niya ang awkward tensyon sa pagitan nila ni Floch, kasunod ng insidente sa birthday party ng kanyang ina. Samantala, tila determinado si Fiona na makuha ang kanyang atensyon."Ano sa tingin mo ang ayos ko ngayon, Azure?" Tanong ni Fiona na umikot-ikot sa harapan niya.Binigyan siya ni Azure ng malamig na tingin at sumagot, "May gagawin tayong espesyal na misyon ngayon, Fiona. Hindi ko alam na ang kasuotan mo ang pinakamahalagang bagay sa isip mo. Ang priority natin ay dapat na matagumpay na makumpleto ang misyon."Nasaktan si Fiona sa panlalamig ni Azure at parang tinanggihan. Hindi napigilan ni Floch ang mapangiti, ninanamnam ang tensyon sa pagitan ng kanyang mga kasama.He leaned in towards Fiona and whispered, "Sabi ko naman sayo, malambot lang siya kay F
Tumakbo si Azure sa kagubatan, pinananatiling nakapikit ang kanyang mga mata para sa anumang senyales ng panganib. Mataas ang buwan sa kalangitan, na nagliliwanag sa mga puno. Ito ay isang magandang gabi, ngunit si Azure ay nagkaroon ng kaunting oras upang pahalagahan ito. May trabaho siyang dapat gawin, at kailangan niyang ituon iyon.Habang naglalakad ay natanaw niya sa gilid ng mata niya si Fiona. Sinubukan niyang hindi pansinin, ngunit nanatili itong nakatingin sa kanya na nagpa-conscious sa kanya.Alam ni Azure na may gusto si Fiona sa kanya. Nararamdaman niya ito sa paraan ng pagtingin nito sa kanya, sa paraan ng pagngiti nito sa kanya. Pero hindi niya hinayaan ang sarili na mapalapit sa kanya. Ayaw niyang bigyan ng dahilan si Francine para pagdudahan siya.Nais niyang matapos na nila ang misyon na ito para makabalik siya kay Francine. Na-miss niya ito nang husto, at nais niyang yakapin muli ito. Ngunit hindi niya mapabayaan ang kanyang pagbabantay. Hindi kapag may mga panganib
“Shit! Floch, bara-bara ka!" Napamura si Azure sa pagkadismaya.Napatingin si Azure kay Fiona. “Fiona, kunin mo ang bata! Siguraduhin mong ligtas siya!"Nagulat si Fiona at hindi alam ang gagawin ngunit sinunod ang utos ni Azure. Nawalan ng salita si Reiner sa loob ng isang minuto.Naramdaman ni Azure ang pagpintig ng kanyang puso sa kanyang dibdib habang tumatalon siya mula sa mga palumpong, sinusubukang makialam sa pagitan nina Rina at Floch. Gulong-gulo ang kanyang isipan habang naghahanap ng paraan para mapawi ang sitwasyon.Habang papalapit siya sa dalawang lobo, ramdam niya ang tensyon sa hangin. Ungol sila sa isa't isa, ang kanilang mga mata ay nakakulong sa isang matinding labanan ng mga kalooban.Nagmura si Azure sa ilalim ng kanyang hininga. Siya ay 22 taong gulang na, ngunit hindi pa rin niya naa-unlock ang kanyang kakayahang magpalit ng anyo. Pinagmumulan ito ng matinding pagkabigo para sa kanya, lalo na sa mga sitwasyong tulad nito.Ngunit wala siyang panahon para isipin
Pumwesto si Azure sa likod ni Rina, marahang ipinatong ang mga kamay sa balikat nito. “Maaari mo pa ring mahalin ang anak ng tao kahit hindi mo siya kasama,” mahina niyang sabi. "Kung talagang mahal mo siya, kahit na siya ay isang tao, gugustuhin mo ang pinakamabuti para sa kanya. At ang pinakamahusay para sa kanya ay hindi sa hub ng mga taong lobo kundi sa mga bisig ng kanyang mga magulang na tao. Siya ay isang inosenteng bata, at ito ay hindi patas para kunin mo ang kanyang kabataan at kalayaan para lamang sa iyong makasariling layunin."Isinandal ni Rina ang kanyang ulo, ang kanyang puso ay mabigat sa pagkakasala. Siya ay labis na natupok sa kanyang kalungkutan sa pagkawala ng kanyang sariling anak na kung kaya't nawalan na siya ng tingin sa kung ano ang pinakamabuti para sa taong anak na kanyang kinuha. kanyang mga paraan."I'm sorry," aniya, nanginginig sa emosyon ang boses. "I only did it because I was too sad when my son died. I wanted to hold onto something, anything, that rem
Habang pauwi sina Francine at Azure ay hindi maiwasan ni Francine na makaramdam ng paninibugho kay Fiona. Sinubukan niya ang kanyang makakaya upang maisantabi ang nararamdaman at tumuon sa pagtanggap sa bahay ni Azure nang may init at mabuting pakikitungo.Pagpasok nila sa bahay, nagulat si Azure nang makita ang pamilya Forenbach na naghihintay sa kanya sa dining room. Tumayo silang lahat sina Zeke, Beatriz, at Royce para salubungin siya, na may ngiti sa mga labi."Maligayang pagbabalik, Azure!" Sabi ni Zeke, binigyan siya ng mahigpit na handshake."Uhm... may espesyal bang okasyon ngayon?""Of course. This is to congratulate you on your first major mission," dagdag pa ni Beatriz, isang mainit na yakap sa kanya.Humakbang si Royce, ang kuya ni Francine para makipagkamay din sa kanya. "Nais naming ipagdiwang ang iyong pagbabalik sa isang masaganang pista!" bulalas niya.Nang makaupo na silang lahat sa mesa, hindi maiwasan ni Azure na mamangha sa masarap na spread na inihanda para sa ka
Huminga ng malalim si Azure at tumingala kay Zeke, tumutulo ang luha sa kanyang mukha. Makalipas ang ilang minuto, nagawa niyang bumulong, "Salamat... ama."Napaiyak ang lahat ng tao sa kwarto dahil sa emosyon ng mga sandaling iyon. Niyakap nila ang isa't isa ng mahigpit, pakiramdam nila ay lalong tumitibay ang ugnayan nila sa bawat sandali.Para kay Azure, ito ang sandaling hinding-hindi niya makakalimutan. Sa wakas ay nahanap na niya ang pamilyang gusto niya noon pa man, at alam niyang lagi silang nandiyan para sa kanya, anuman ang mangyari. Habang pinagmamasdan niya ang mga mukha ng kanyang bagong pamilya, nakaramdam siya ng kapayapaan at pagiging kabilang na hindi pa niya nararanasan.Sa sandaling iyon, alam ni Azure na natagpuan na niya ang kanyang walang hanggang tahanan. Isang lugar kung saan siya minamahal at tinanggap kung sino siya, isang lugar kung saan siya ay maaaring maging ang kanyang sarili at malaman na siya ay palaging sapat.Habang nagpapatuloy ang group hug, bumiga
Naramdaman ni Francine ang init na kumalat sa kanyang dibdib. Pinahahalagahan niya ang magiliw na mga salita ni Irvin, ngunit alam niyang hindi siya kailanman magkakaroon ng romantikong damdamin para dito. Pinahahalagahan niya ang kanyang pagkakaibigan nang labis upang ipagsapalaran ito sa isang bagay na hindi kailanman gagana. Napangiti siya at sinabing, "Salamat, Irvin. Ganoon din ang nararamdaman ko. Napakabuting kaibigan mo talaga at pinahahalagahan ko ang lahat ng ginagawa mo para sa akin." Tumango si Irvin, kumikinang ang mga mata sa kaligayahan. Inubos nila ang kanilang inumin at nagbayad ng bill bago bumalik sa campus. Habang naglalakad sila, lumingon si Irvin kay Francine at sinabing, "Alam mo, kanina pa ako may iniisip." Curious na tumingin sa kanya si Francine at sinabing, "Ano yun?" Huminga ng malalim si Irvin at sinabing, "Alam kong magkaibigan lang tayo, at alam kong hindi mo magugustuhan ang isang karaniwang lalaki na tulad ko. Ikaw ang anak ng Lycan King. Ang prins
Nakarating na sila sa University. Bumaba ng sasakyan si Francine nang walang sabi-sabi. Hindi na niya hinintay si Azure na pagbuksan siya ng pinto ng sasakyan. Gusto lang niyang iwasan siya.“Ano ba ang problema niya?” Bulong ni Azure sa sarili.Napansin ni Azure ang kawalan ng pasasalamat sa kanyang kilos. Nakaramdam siya ng kirot sa dibdib. Ginawa na niya ang lahat para maging maayos ang kanilang relasyon pagkatapos ng pag-amin nito, pero parang desidido si Francine na itulak siya palayo. Habang papalayo ay hindi maiwasan ni Azure na titigan siya ng may halong frustration at pananabik.Habang ginagawa ni Francine ang lahat para iwasan si Azure. Alam niyang ang pinakamagandang paraan para maka-move on sa kanya ay ang lumayo sa kanya. Kung hindi niya gagawin iyon, mamahalin niya pa rin siya. Hindi niya makakalimutan ang nararamdaman niya para sa kanya. At kailangan niyang gumawa ng isang bagay tungkol dito. Sa pagkakataong ito, determinado siyang gawin ito. Alam niyang hindi ito magig
Nababalot pa rin ng isip ni Francine si Azure. She tried her best to push him out of her mind, but the more she tried, the more na parang sinasalakay nito ang mga iniisip niya.Bumuntong-hininga siya, alam niyang walang silbi ang patuloy na pag-iisip sa isang bagay na hinding-hindi mangyayari. Si Azure na ngayon ang kanyang adoptive brother. Palagi siyang nandiyan para sa kanya, sinusuportahan siya at pinoprotektahan siya. Pero sa paglipas ng mga taon, nagbago ang nararamdaman niya para sa kanya. Siya ay nahulog sa pag-ibig sa kanya, at ito ay isang pag-ibig na alam niyang hindi kailanman matutumbasan.Pag-upo niya sa hapag, sinalubong siya ng kanyang ina, si Beatriz. "Good morning, my dear," nakangiti niyang sabi."Good morning, Mom," sagot ni Francine na pilit na ngumiti.Napansin ni Beatriz ang lungkot sa mga mata ng kanyang anak at napakunot ang noo. "Okay lang ba ang lahat?"Nagkibit balikat si Francine. "Marami lang nasa isip ko."Tumango si Beatriz, nauunawaan na kung minsan ay
Habang naglalakad si Azure patungo sa hagdan, narinig niya ang boses ni Beatriz na tumawag sa kanya. Lumingon siya at nakita niyang papalapit ito sa kanya na may pag-aalala sa mukha."Azure, bakit hindi mo kasama si Francine umuwi?" tanong niya, may bahid ng pag-aalala ang tono niya.Napabuntong-hininga si Azure at tumingin sa sahig. "Nagkaroon kami ng hindi pagkakaunawaan," sagot niya, halos hindi pabulong ang boses niya.Tumango si Beatriz bilang pag-unawa, lumambot ang kanyang ekspresyon. "I see. Well, if you need to talk to her, nasa taas siya sa kwarto niya."Nagpasalamat si Azure sa kanya at nagsimulang maglakad patungo sa hagdan. Ngunit bago pa siya makahakbang ay muling nagsalita si Beatriz."Teka, Azure. Nakita mo ba si Floch sa labas?" tanong niya, biglang naging matigas ang tono niya.Tumango si Azure, ngunit kumirot ang kanyang bituka nang maalala ang mainit nilang pagtatalo.Nagdilim ang ekspresyon ni Beatriz. "I don't like that guy's guts. He seems like a dangerous guy.
Ang bilis ng tibok ng puso ni Azure at ang kanyang isipan ay gumugulong. Ngayon pa lang niya napag-usapan si Francine, ang babaeng alam niyang kakampi niya. Ipinagtapat niya ang kanyang pagmamahal sa kanya, at bagaman ganoon din ang nararamdaman niya, hindi niya magawang aminin iyon. Hindi pa naman.And then there was Fiona, his teammate. Ngunit ngayong gabi, nalampasan niya ang isang linya. Hinalikan niya ito, at ang pinakamasama, nakita ito ni Francine. Galit na galit si Azure, at wala siyang pag-aalinlangan sa pagpapaalam kay Fiona."Anong iniisip mo, Fiona?" agad na sigaw nito sa kanya nang bumalik siya sa katinuan. "Pano mo nagagawa iyan?"Nalukot ang mukha ni Fiona, at napaiyak siya. "I'm sorry," humihikbi siya. "I... I just love you so much, Azure. Ngayon lang ako nahuli."Ngumuso si Azure. "Caught up in the moment? Is that supposed to be some kind of excuse? You have no right to steal my first kiss! That's something special, something na dapat ibahagi sa babaeng mahal ko!""Yu
Tumingin sa kanya si Francine, nanginginig ang mga mata sa luha. Hindi niya akalain na ganito ang nararamdaman ni Floch sa kanya, at ayaw niyang masaktan siya nito. Alam niyang hindi na siya magmamahal ng iba maliban kay Azure. Kahit nasasaktan siya."Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko, Floch," aniya, nanginginig ang boses. "Hindi kita inisip sa ganoong paraan, at ayokong gamitin ka dahil lang sa nasasaktan ako,"Hinawakan ni Floch ang kamay niya, marahang pinisil iyon. "Ayokong i-pressure ka," sabi niya. "I just had to tell you how I feel. Kung ano man ang desisyon mo, I'll respect it."Dumating sila sa kanyang bahay, at lumingon sa kanya si Francine, puno ng kawalan ng katiyakan ang kanyang mga mata. Alam niyang kailangan niyang magdesisyon, ngunit hindi niya alam kung ano ang gagawin."Floch," ang sabi niya, ang kanyang boses ay bahagya na nakalampas sa isang bulong. "I don't want to lose you as a friend. You are Royce’s friend and my packmate. Can we just stay friends?"Nabig
Nagbibilang ng mga oras si Francine hanggang sa matapos ang pagsasanay ni Azure. Sabik na siyang makita siyang muli, maramdaman ang init nito, magpainit sa presensya nito. Ngunit habang papalapit siya sa training ground, may nakita siyang isang bagay na nagpapahina sa kanyang puso. Si Fiona, isa sa mga kasamahan ni Azure, ay hinahalikan siya sa labi.Natigilan si Francine sa kinatatayuan, ang ngiti niya ay nawala sa kawalan. Nakaramdam siya ng biglaang paninibugho, na sinundan ng isang alon ng kalungkutan na nagbabantang lamunin siya. Hindi ito ang unang pagkakataon na nakita niya si Azure na may kasamang isa pang babaeng lobo, at hindi siya nakakaramdam ng anumang selos noon. Ngunit ito ang unang pagkakataon na nakita niya itong matalik sa iba. Lalo na't alam niyang may gusto si Fiona kay Azure.Hindi niya maiwasang makaramdam ng matinding pagtataksil. Si Azure ang kanyang nakatalagang asawa, ngunit hindi niya tinanggap ang kanyang pagmamahal. Alam niyang inampon siya ng kanyang ama
Nakatuon si Azure sa kanyang pagsasanay, nanginginig ang kanyang mga kalamnan habang walang kahirap-hirap na umiiwas sa mga atake ni Reiner. Nakatingin si Fiona sa gilid, nakadikit ang mga mata sa bawat galaw ni Azure. Hinahangaan niya ito mula noong araw na pumasok siya sa Green River Pack, apat na taon na ang nakalilipas.Siya ay matangkad at malapad ang balikat, na may mapupungay na kulay abong mga mata na tila nakikita mismo sa kanya. Ang kanyang buhok ay isang malalim na lilim ng hatinggabi, bumabagsak sa mga alon sa paligid ng kanyang pinait na jawline. Hindi maiwasan ni Fiona na makaramdam ng kaba sa kanyang dibdib sa tuwing tumitingin ito sa kanya.Nawala sa kanyang pag-iisip, hindi napansin ni Fiona ang paglusot ni Floch sa kanyang likuran hanggang sa magsalita ito. "Ingat ka Fiona. Nakatitig ka nga, baka matunaw si Azure sa harap mo."Naramdaman ni Fiona ang pamumula ng kanyang leeg habang tinutukso siya ni Floch. Sinubukan niyang iwaksi ang kanyang kahihiyan, ngunit hindi n
Huminga ng malalim si Azure at tumingala kay Zeke, tumutulo ang luha sa kanyang mukha. Makalipas ang ilang minuto, nagawa niyang bumulong, "Salamat... ama."Napaiyak ang lahat ng tao sa kwarto dahil sa emosyon ng mga sandaling iyon. Niyakap nila ang isa't isa ng mahigpit, pakiramdam nila ay lalong tumitibay ang ugnayan nila sa bawat sandali.Para kay Azure, ito ang sandaling hinding-hindi niya makakalimutan. Sa wakas ay nahanap na niya ang pamilyang gusto niya noon pa man, at alam niyang lagi silang nandiyan para sa kanya, anuman ang mangyari. Habang pinagmamasdan niya ang mga mukha ng kanyang bagong pamilya, nakaramdam siya ng kapayapaan at pagiging kabilang na hindi pa niya nararanasan.Sa sandaling iyon, alam ni Azure na natagpuan na niya ang kanyang walang hanggang tahanan. Isang lugar kung saan siya minamahal at tinanggap kung sino siya, isang lugar kung saan siya ay maaaring maging ang kanyang sarili at malaman na siya ay palaging sapat.Habang nagpapatuloy ang group hug, bumiga