Naiwan si Reigna Mendoza na mag-isa sa kanyang silid matapos isara ng malakas ni Lucas ang pinto. Umupo siya sa kanyang kama at hinayaang tumulo ang kanyang mga luha mula sa kanyang hazel almond na mga mata.
Ang kanyang mahinahong mga hikbi ay lumakas. Akala niya ay magiging masaya siya pagkatapos ng kanilang kasal ngunit nagkamali siya, sa halip ay natagpuan niya ang sarili sa isang bangungot.
Feeling drained and emptiness of her soul that she couldn't recognize. Reigna dragged her heavy footsteps as she walked towards the comfort room. When she was in she gazed at herself in a mirror without any emotions.
Habang tinitingnan niya ang kanyang mukha, hindi niya matukoy ang anumang sulyap ng kaligayahan kundi ang paghihirap.
Gayunpaman, nang simulan niyang hubarin ang kanyang gusot na damit ay tinitigan niya ang kanyang hubad na repleksyon natanto niya na hindi ito ang buhay na pinangarap niya. Naaawa siyang tinignan ang sarili. Kinagat niya ang kanyang labi para kumalma.
"I'm sorry, hindi maganda ang simula ng iyong kasal." Bulong niya sa sarili habang pinupunasan ang mga luha niya gamit ang kanyang isang kamay. "Kung handa kong ilagay ang aking sarili sa bahay na ito ay gagawin ko ang lahat para mahalin niya din ako, marahil ito ay gagana." She mumbled, and then she put a smile on her face.
Pagkatapos niyang kausapin ang sarili ay naglakad siya patungo sa bathtub at hinayaang mabasa ang sarili mula sa tubig na nasa loob nito. Marahan niyang pinunasan ang balat at pilit na pinapawi ang laway na nakatatak sa katawan niya ng gustong makipagtalik ni Lucas sa kanya.
Isinandal niya ang kanyang ulo sa gilid at nagpakawala ito ng malakas na sigaw kasabay ng umaagos na tubig mula sa gripo.
Makalipas ang ilang minuto ay nagpasya siyang lumabas ng banyo at nagbihis sa kanyang silid buti na pang ay may isang cabinet dito na may mga damit at yun ang ginamit niya. Nakasuot siya ng itim na pajama at puting sleeveless.
Gumapang siya sa kanyang kama at ipinikit ang kanyang mga mata sa pag-asang bukas ay may magandang mangyari sa buhay niya.
***
Lucas POV,
Pagkatapos kong lumabas sa kwarto niya at maisara ang pinto, nakatanggap ako ng tawag mula sa mahal kong kasintahan. Oo, may girlfriend ako. Hindi man lang naabala ang relasyon namin sa katangahang kasal na ito.
"Hello" sabi ko sabay kuha ng phone ko sa bulsa.
"How's your day, my love being married to that stupid brat?" Isang magandang boses ang lumabas sa phone ko kahit galit siya maganda pa rin ang boses niya.
"Grabe. Gusto ko nang umalis sa lugar na ito kung hindi mo lang ako pinilit na pakasalan siya ay wala ako dito." Mariin kong sabi habang pababa ng hagdan.
"Para sa ikabubuti mo ito kahit kasal ka na ngayon ay hindi ako tututol basta ang puso mo ay akin." Sabi niya.
"Oo, tama ka," sabi ko. "Sweetheart, please come here I want you right now. I've missed you so bad."
"Hindi pwede, nandiyan ang asawa mo. Baka makita niya ako."
"Hindi, tulog na siya," sagot ko.
"Sigurado ka ba?"
"Yes, please. I am craving for your presence. Please, sweetheart." Nagmamakaawa akong parang bata.
"Okay,"
"Yes, I love you sweetheart." malambing kong sabi.
"Mahal din kita." Sumagot siya tapos in-end ang tawag.
****
Lumipas ang ilang minuto narinig ni Lucas ang doorbell. Tumakbo siya patungo sa pinto at binuksan iyon. Nang makita niya kung sino iyon ay agad niya itong hinalikan ng mapusok.
Biglang nagising si Reigna na tuyong lalamunan kaya napagdesisyunan niyang bumaba at uminom ng tubig para mabasa ang tuyong lalamunan.
Medyo naguguluhan siya kung bakit may kwartong nakabukas ang ilaw samantalang madilim ang paligid kaya pinuntahan niya ito.
"Oh shit I love how you satisfy me, sweetheart."
"Pwede kitang pasayahin kahit anong oras mo man gusto, sweetheart."
Mula sa isang silid ay nasulyapan ni Reigna ang isang babae at lalaki na mahinang umuungol at nagbubulungan sa isa't isa. Ngayon ay nakaramdam si Reigna ng malakas na kabog sa kanyang dibdib habang naglalakad patungo sa pinto. Puno ng pag-aalala, binuksan niya ang pinto at laking gulat niya ay tumambad sa kanyang harapan ang mga katawan nilang hubo't hubad habang ang babae ay nasa ibabaw ni Lucas na humahalik ng malalim na para bang pag-aari niya ang lalaking ito.
Dilat na dilat ang mga mata ni Reigna na hindi makapaniwala na nangyari ito sa kanyang harapan, parang hindi makagalaw at nakadikit ang mga paa niya sa kanyang kinatatayuan.
Napagtanto ni Reigna na ang dalaga ay nagpapanic, humihingal habang hinahanap ang kanyang damit. "Oh my God, Lucas, sabi mo tulog na siya. Bakit nandito ang babaeng iyan?"
Nanlaki ang tingin ni Lucas kay Reigna at hinila ang kumot para matakpan ang kanyang katawan.
"Damn! Anong ginagawa mo dito?" Galit na galit na sabi ni Lucas habang nakatayo.
"Ako? Ako dapat ang magtatanong niyan, anong ginagawa ng babae mo dito sa sariling pamamahay natin?" Hindi alam ni Reigna kung saan niya hinugot ang mga salitang iyon at lakas-loob niyang sabihin ang mga katagang iyon.
"I'm having sex with my sweetheart kaya mas mabuting umalis ka na sa silid na ito at itikom mo ang bibig mo sa lahat ng nakita mo!" Matigas na sagot ni Lucas.
"Lu-Lucas asawa mo ako, bakit mo ito ginagawa sa akin?" Nauutal siya at may mga luhang handa ng bumagsak sa mga mata niya.
"Asawa kita pero hindi kita mahal."
Pilit na pinapakalma ni Reigna ang sarili para hindi masuntok ang dalagang kasama ni Lucas. Nanatili siyang kalmado sa kinatatayuan niya at inayos ang sarili.
"Ako ay humihingi ng paumanhin." Sabi niya habang nakayuko. "Hindi na kita iistorbohin, ituloy niyo lang ginagawa ninyo."
"Good and please keep your mouth shut and don't ever tell my parents about this. Understood?" Kaswal na sambit ni Lucas.
Nakatayo pa rin siya sa kinatatayuan niya ng sigawan siya ni Lucas. "Ano pang ginagawa mo dito? Lumabas kana!"
Hindi siya makapaniwalang nangyayari ito sa buhay niya ngayon at napagtanto niyang lumapit ang babae kay Lucas. Gumapang sa malambot na kama at kintalan niyang hinalikan si Lucas at wala silang pakialam kahit makita man ito ni Reigna.
Agad namang tumalikod si Reigna habang nakahakbang ng mabigat, nawasak ang kanyang puso at parang tinusok nito ng isang espada mula sa kanyang likuran. Iniwan niya ang dalawa na may milyun-milyong sakit na bumabalot sa buong sistema niya.
Ang walang tigil na dagundong ng kulog ay gumagala sa kalangitan habang ang kidlat ay tumama sa lupa at parang hahatiin na ito ang mundo sa dalawa. Ang kalangitan sa itaas ay puno ng stratus gray clouds habang nagbabantang bubuhos ang ulan. Habang handang alisin ni Inang Kalikasan ang kanyang galit, maririnig sa buong sulok ang masasakit na sigaw ni Reigna.Tumama ang malakas na sampal sa mukha niya, bumagsak ang katawan niya sa malamig na sahig dahil sa epekto ng malakas na sampal nito. Isang masakit na pagngiwi ang kumawala sa kanyang bibig habang patuloy na bumabagsak ang dugo mula sa kanyang bibig."Ahh please stop, don't do this to me," pakiusap ni Reigna sa asawa habang gumagapang, inabut niya ang paa ni Lucas habang lumuluha. She was trying to cool the atmosphere between them pero mas lalo lang nagalit si Lucas sa tuwing naririnig niya ang mga hikbi ni Reigna. "Tumigil ka sa pag-iyak, kung hindi lang sa mana hindi kita pakakasalan." Sumirit siya nang bakas sa boses niya ang pag
Lucas went home drunk that night. Pero nabigla na lamang si Reigna ng bigla siyang sinungkaban ng halik ni Lucas. Walang nagawa si Reigna kundi ang magpadala sa init at sa sarap na nararamdaman sa lalaking matagal na niyang gusto.Lucas lasing ka, bitiwan mo ako. She was trying to resist it but it felt better when Lucas' lips touched hers.Mula ng maikasal sila ngayon lang ito nangyari they finally made love. Their body fell onto the mattress, her breathing was heavy with tender pleasure as Lucas claimed her lips.Reigna couldn't resist it as their bodies were intertwined. Her body could feel Lucas pressing down on her, making her feel the satisfaction as her breathing went heavy.She gasped and then felt excruciating pain between her legs. “Lucas please lasing ka lang.” She uttered under her breath. But the man who stinks of alcohol gave her a simple snarl, then continued to hit her with heavy blows.Smelling his scent through her nostril was so addictive. Reigna let out a groan wh
“I will never love you as I love Katherine,” Those were the words that keep revolving in her mind as she fixes herself in the mirror. She doesn't even know why he hates her. All she could was to love him. She didn't expect that day to happen. No matter how hard she tries, he pushes her away. It’s been a month since that day happened. Palagi lang siyang nilalagpasan ni Lucas at tiningnan lamang siya ng masama.After a month of being with him. Nothing changed between them at mas lumala pa ang pagtrato ni Lucas kay Reigna. He even brought Katherine to their house, making stupid things that made her miserable.Her mom always asked if she was okay but she did lie to her — if only she knew the truth about how Lucas treated her ay baka pinuntahan na niya ito at pagalitan. Lucas was cold as ice, ruthless at walang pakialam sa kanya. Since they were being married Reigna suffers at his bad attitude. Sometimes she thinks about why she even married a person who didn't love her?That was the stup
Reigna Mendoza can’t believe about what the doctor said to her. She wasn’t in her mind at the moment. She didn't even digest the words to her head. “You are two weeks pregnant ma’am. Congratulations!”That's were the words that keep on revolving in her head. She's in the kitchen, drinking a glass of water for the 4th time. She cannot even blink her eyes because of the news. She felt uneasy and burdened.All she could think was the result of what the doctor said this morning. She feared what might Lucas reaction if he knew the truth. Her pregnancy wasn’t plan at all. Worry and anxious were written all over her face. “What I’m going to do?” She whispered worriedly as she took a long deep breath.“Should I now packed my things and left him immediately so that I can start my new life with my baby?” She said in herself not knowing that Lucas was in there standing at the door.“What did you just say?” He said as he stepped forward to her.“Nothing,” She said at umiwas ng tingin.“Dinala
A phone call rang throughout the room. Lucas Miller took his phone from the side table and answered it with a big smile when he saw who was calling.“Awesome!” A loud soft voice greeted him.“Thank You babe,” he replied “You should've done this a long time ago." She said, with a glimpse of eagerness.“You should never have married that woman!" She added.Babe, you already know the reason behind this diba? Kung hindi ko pinakasalan ang babaeng iyon wala akong makukuhang mana kay Dad.” He gently spoke.“Okay fine,”“Now that I totally freed myself. I will marry you soon.” “Really?” She said excitedly.“Yeah babe, I promise.”“Babe, let us celebrate now because you did a great job.” “Hmm, why did you never say that when you came here minutes ago?”“Because you never said that you divorce her. You just want to see me right?” She said,“I’m so jealous of that woman when you are with her.” She added.“I’m sorry babe, it’s my parents will. Besides, I was married to her but I never saw her
Reigna's mind racing as she sat down waiting to hear the results of her pregnancy. She was with Edward, her best friend who had her back since day one.“Mrs. Mille— she cut off what the doctor was going to say.“It’s Ms. Mendoza, doctor.”“Ahh okay Ms. Mendoza, I am happy to inform you that your baby is healthy.” The doctor said with a big bright smile and Reigna let out a deep breath as she plastered her smile.“Thank you so much doctor,” she smiled upon holding her two hands with herself while she couldn't hold back her joy.If only Lucas had known about her pregnancy and he would have accepted her, she would have told the good news directly.As Reigna hurried to leave the hospital with Edward, all she could think was Lucas and her child. Reigna wrapped her hand around Edward's arms as she looked at and caressed her stomach while feeling the child inside her womb.She said sorry to her mind for her child for the failing marriage with her ex-husband.In their marriage Reigna never f
The day I found out that I was pregnant with his child, Lucas Miller and I had been broken up.We have been settled for an arranged marriage by our parents. I was overjoyed at that time by the fact that I was going to marry my childhood crush.But our marriage didn't start well. He was so ruthless to me and I devoured it every single day.So I gave up and asked for a divorce, packed my things then left.Without telling him that I was two weeks pregnant.****Reigna's POV, Dinala ako ni Mommy rito sa isang mamahaling restaurant. Hindi ko alam kung anong gagawin namin dito pero susundin ko na lang kung ano ang gusto niya. Umupo na kami at parang may hinihintay siya kasi hindi pa siya umorder ng pagkain."Mom, anong ginagawa natin dito?" Curious kong tanong kay Mommy."Sandali lang honey." She said as she lifted her neck pertaining that she was waiting for someone."Oh andito na pala sila" sabi ni Mommy at tumayo siya sabay yakap ni Tita."Masyado ba kaming late dumating?" tanong ni Tit
Lucas POV,Namumuo ang galit sa loob ko habang papunta ako sa bahay namin habang sinusundan ako Mommy na nasa likod ko. Pinagalitan ako tungkol sa mga bagay na hindi ko gustong gawin."Naiinis ako sa ugali mo, bakit ayaw mo siyang pakasalan?" Sabi niya na may galit ang pananalita."Tsk, you are so sure of what you want Mom? You want me to marry that girl?" Napaawang ang bibig ko sa gusto nilang mangyari.I just can't marry a girl na hindi ko naman mahal!Hindi ko alam kung anong tumatakbo sa isip nila, kung bakit gusto nila akong ipakasal sa ibang babae, malayo siya sa babaeng gusto ko."Our decision is final. At saka, siya ay isang mabuting babae. Kung makikilala mo siya ng lubusan masasabi mo na siya ay isang kamangha-manghang babae," sabi ni Dad.Wow, sure na sure sila sa babaeng yun. Hindi man lang nila pinakinggan ang desisyon ko."Dapat humingi ka ng tawad sa kanila." Idinagdag niya."No, I won't apologize to them and I told you, you don't force me to marry that girl that I didn