Chapter Five - Friends
Pagkalabas ko sa Mansion ng mga Ledesma ay bumungad sa'kin si Maximillian na naghihintay. Hingal na hingal akong tumakbo sa kaniya, ang aking luha ay halata sa aking pisnge. He cupped my face and wipe my tears but tears didn't stopped.“What the fuck happened?!” sa lakas ng sigaw niya ay napatalon ang mga maids sa gulat na nakatingin sa amin.“L-Let’s go out of h-here, L-Lor—” I stuttered.“Tell me!”“Please!” sumigaw ako at nagmamakaawang tumingin sa kaniyang mata, napahinto siya sa pagsigaw ko. He looks at me softly, he caressed my hair and kiss my top of my head, “U-Umalis na t-tayo…” niyakap ko siya at humikbi sa kaniyang bisig na parang sanggol.“Alright, baby. Aalis na tayo,” he hugged me tightly pagkatapos ay hinila niya na ako papunta sa kotse.Dali-dali akong pumasok sa loob ng kotse, niyakap ko ang tote bag ko at tumingin lang sa labas ng bintana. Hindi ko pinansin si Maximillian at nagpapasalamat akong hindi niya ako kinausap. Hinawakan niya lang ang kamay ko sa buong byahe.I heard na didiretso na kami sa mansion niya kung saan naninirahan siya ng solo. I just didn't mind it, fiance niya ako at susundin ko ang lahat ng utos niya.Augustus makes me sick. I don't know what happened to us, back then when I was young we were close but when I turned eight years old, nag-iba ang pakikitungo niya sa'kin. He constantly bullied me, him and Lucifer and Luciano were always pranking me, ako rin ang sinisisi nila kapag may ginagawa silang kasalanan. I don't understand them— is it because I am not a Ledesma? Nakasama ko rin naman silang lumaki hanggang sa mag ten years old ako but they never treat me right.The three of them was sent out to Europe. They studied there habang ako naman ay home schooled lang. Luciana never hurt me but he was always hurting me with her words. I know Papa never love me. Papa and Grandpa is so greedy that they want to surpassed the other families wealth and influence and when the Rajama Clan search out for their oldest— Maximillian Hades to have a fiance, walang pagdadalawang isip na akong pinili nila. And now I am the property of Maximillian Hades. I know he is ruthless, I just see it and it scares me. Gusto ko lang naman maging malaya, nasasakal na ako sa kanila.Tahimik lang kami ni Maximillian buong byahe. Napaupo ako ng maayos at napasilip sa labas ng pumasok kami sa isang parang subdivision but it is exclusive to rich families only. Kita ko ang mga mansion na nagsisilakihan at elegante tignan. The houses are so extravagant. Ang pagkakaalam ko ay dito rin nakatira ang ibang kapatid ni Maximillian.Huminto ang sasakyan, tumikhim si ang driver at tinanguan lang ito ni Maximillian. Pinagbuksan naman ako ng pinto ng driver at inalalayan naman ako ni Maximillian.I gasped when I saw his house. Hindi katulad sa mansion ng mga Rajama, ang mansion niya ay modern but still elegant. Kulay puti at itim ang tema nito katulad lang ng kwarto niya. The gate is not that high dahil exclusive naman ang subdivision na ito, the windows are clear and glass. It also has mini garden in front at may maliit rin na fountain.“Wow… Ang ganda ng bahay mo…” hindi ko naitago ang paghanga.“Bahay natin. It's our home, baby,” aniya at namula naman ang mukha ko.Hinila niya ang aking kamay at pumasok na kami. Inilibot ko lang ang aking paningin sa buong palagid. Pagpasok namin sa loob ay bumungad sa akin ang sobrang gandang chandelier na nakasabit. It full of crystals just like in their Mansion.“Madame Juliette!”Napalingon ako ng may sumigaw. Tumingala ako at napangiti ako ng nakita ko si Serenity at Athanasia. Kumaway sila sa'kin mula sa taas bago nagmamadaling bumababa para salubungin kami.“Careful both of you,” malamig na saad ni Maximillian ngunit ramdam ko ang pag-aalala mula sa kaniyang mga mata.Ibinaling ko ang tingin kay Serenity at Athanasia. They hugged me tight. Hinayaan ko lang sila, kita mula sa kanilang ngiti ang saya.“Nandito na kaagad kayo?” tanong ko.“Naku Madame! After niyo umalis ni Senyorito e pinasundo na kaagad kami para may makasama raw kaagad kayo simula bukas!” malakas na explanation ni Serenity na ikinatawa ko.“Sino naghatid sa inyo?” sa pagtanong ko ay siya naman pag-irap sa hangin ni Serenity at pag-iwas ng tingin ni Athanasia.“Us,”Napalingon ako sa likod ng may nagsalita. Doon ay may dalawang lalaki na nakatayo. Ang isa ay nakangisi at ang isa naman ay seryoso lamang.“Kapal!” bulong ni Serenity at kita ko ang pasikretong pagkurot ni Athanasia.“Juliette, this is my brothers. Third and King,” pagpapakilala sa akin ni Maximillian sa dalawa.No doubt that they're indeed a Rajama. From their posture and presence, you can't deny their power and influence. I heard some gossip about them. Third is a playboy and King is a workaholic man— he is a CEO of his own company dahil gusto niya na manggaling ang salitang success mula sa pagod niya.“My Lady?” inilahad ni Third ang kaniyang kamay at nagulat ako ng hinalikan niya ang aking likod palad.“Fuck off!” pinaghiwalay ni Maximillian ang kamay namin na siya namang ikinatawa ni Third. Si King naman ay tumango lang sa'kin, seryoso pa rin ang kaniyang mukha ngunit napansin ko na tinitignan niya si Athanasia at puro iwas naman ng tingin ito.“Tres na lang, Juliette,” Third playfully said at tumango na lang ako. Dumako ang kaniyang mata kay Serenity at nagulat ako ng inirapan lang ito ni Serenity.Ang kaninang mala playful na itsura ni Third ay biglang nagbago, bigla siya naging seryoso.“Serenity, let's talk,” saad nito.“Kailangan ako ni Madame,” palusot nito.“Ah—”Napatingin silang sa'kin lahat ng bigla akong nagsalita. Hinawakan ko ang kamay ni Serenity at Athanasia, “I need them both… balik na lang kayo,” saad ko at dali-dali silang hinila sa taas.Dinig ko ang paghalakhak ni Maximillian. I know it's inappropriate to ignore them like this and it's a bit disrespectful but I felt like I need to save Serenity and Athanasia for Third and King.Pagka-apak sa pangalawang palapag ay hinarap ko sila.“Nasaan ang kwarto ko?”“Huh? Akala ko po kailangan niyo kami ni Serenity Madame?” mahinhin na tanong ni Athanasia.Ngumiti ako sa kanila, “Parang ayaw niyo kasi silang kausapin e. Kayong dalawa, kay Third and King,” pagpapatuloy ko pa.“Omg! Thank you, Madame!” mahinang tili ni Serenity na ikinatawa ko.“Thank you talaga! Ayaw ko talaga kaharap ang Tres na 'yon!”“Hindi ka ba natatakot?” curious na tanong ko.“Ako hindi ako natatakot kay Tres itong si Athanasia mukhang takot kay Senyorito King,” nakapagtatakang Senyorito ang tawag ni Serenity kay Maximillian at King pero hindi kay Third. Sa susunod, aalamin ko, gusto ko sila maging kaibigan.“Ano ka ba, Riri!” mahinang sigaw ni Athanasia at kinurot ulit sa tagiliran si Serenity. Napakunot ang noo ko.“Riri?”“Ay Madame! Nickname po namin. Serenity as Riri and Athanasia as Athy! Haba kasi ng name namin e!” pagrereklamo nito.Hinawakan ko ang dalawang kamay nila at tinignan sila sa mata. Naging seryoso naman ang kanilang mukha na ikinabahala ko.“Uhmm…”Kinakabahan ako. Baka i-reject nila ako.“Pwede ba na huwag Madame ang itawag niyo sa akin?” nakayukong saad ko.Gustong-gusto ko silang dalawa. Gusto ko sila maging kaibigan. Wala ako naging kaibagan simula pagkabata kaya ganito ako kasabik. Alam ko naman na need nila akong i-respeto pero gusto ko rin sila maging kaibigan.“Oo naman po basta kapag tayong tatlo lang,”Napaangat ako ng tingin sa tugon ni Serenity. Nakangiti silang dalawa and I can feel their genuine smile. Hinawakan nila ang ang kamay at maharapang pinisil 'yon.“G-Gusto ko kayo maging k-kaibigan…” nauutal na pagpapaalam ko.“Kaibigan mo na po kami,” tugon ni Athanasia na ikinagalak ko. Hindi ko namalayan na napayakap na ako sa kanilang dalawa but they didn't mind. They also hug me back.“Thank you…” I whispered to the both of them.I got teary. Nabalisa naman si Athanasia at Serenity.“Ay walang iyakan, Juli!” si Serenity.“Juli?” I chuckled a bit, “I like it so much,”“Juli. Gusto ko rin! Pero Madame ang itatawag namin sa'yo kapag kaharap natin si Senyorito at ang mga Rajama ha?” si Athanasia naman.“No problem!” I held their both hands, “I'm glad. Kaibigan ko na kayo.”“Okay! Practice ka! Riri and Athy na ang itatawag mo sa amin ha? Haba kasi ng name natin e!”Tumawa kaming tatlo but I just nodded, “Okay Riri and Athy,” nahihiyang pagbigkas ko sa palayaw nila.“Cute mo Juli!” tili ni Serenity at mahina naman na hinampas ni Athanasia ang braso nito.“Ay Juli! Punta na tayo sa room niyo ni Senyorito!” parang bumalik ako sa reyalidad ng binanggit niya 'yon.“Namin?” nagtatakang tanong ko.“Why?” napatalon kami sa gulat ng narinig namin si Maximillian. Para siyang kabute na bigla-bigla na lang sumusulpot“Hades…”“Hm? I am your fiance of course magkatabi tayo sa kwarto. Practice na rin 'to kapag asawa na kita,” malamig na saad niya.“Senyorito…” pagsingit ni Serenity.“Both of you, iwan niyo na kami,” utos nito kay Serenity at Athanasia. Alam kong wala silang magagawa kundi ang sumunod. Nginitian ko na lang sila para ipahatid na huwag silang mag-alala sa'kin.Pagkaalis ni Serenity at Athanasia ay lumapit sa'kin si Maximillian. He pulled my waist into him and stared at my eyes.“Now, tell me what happened earlier,” akala ko ay nakalusot na ako ngunit hindi pa pala.“Can I not tell?” mahinang sagot ko at nagbabasakaling pumayag siya ngunit hindi.“You tell me or I punished you. Choose, Juliette,” and feel like in hell again.Chapter Six - Mild Punishment “Now tell me, what happened earlier, Juliette.” “And if I don't answer you? anong gagawin mo sa'kin, Lord Maximillian?” Hindi ko alam kung saan ako humugot ng lakas para sagutin siya ng pabalang. I don't want to tell him kung anong nangyari sa amin ni Augustus kanina. Maraming bagay ang nangyari kanina at gusto ko na lang magpahinga. “You will gonna fuck me? Gagawin mo ba ulit ang ginawa mo sa'kin kanina? Pleasure? Excitement? I'll accept. Huwag niyo na lang alamin kung anong nangyari sa amin ni Augustus.” He hissed. There's an emotion in his eyes that I couldn't figure out. “Fine. You need to rest,” saad na lamang niya. Nagulat ako sa asal niya. Akala ko ay mapipigtas ang pasensya niya sa'kin. He threatened me that he'll punish me but what happened? He held my hand, “Let's go to our room.” Nagpahila na lang ako sa kaniya. This day is so exhausting for me. Pagkapasok ay dali-dali akong bumitaw sa pagkakahawak niya sa'kin. Inilibot ko ang aking pa
Chapter Seven - FearNagising ako sinag ng araw. The sun is rising up, I should be ready for today.Dahil sa pagod ay nakatulog kaagad ako kagabi. Hindi ko na hinintay si Maximillian matapos pa sa banyo. I am too tired to talk to him, mas mainam pa para hindi niya ako guluhin. Hindi naman ako naalimpungatan kagabi, I just know we slept in the same bed but that's it.Wala siya sa tabi ko. I wandered my eyes. Hindi pa tirik ang araw sa labas ngunit may sinag na. Tinignan ko ang wall clock at alas syete na ng umaga. Sanay na ako sa ganito. Sanay na akong magising ng maaga.Tumayo ako at dumiretso sa banyo, nag-toothbrush at naghilamos lang ako. I also brush my hair bago bumaba sa sala.Naabutan ko si Serenity at Athanasia na naglilinis. Nagva-vacuum si Serenity habang si Athanasia naman ay parang may inaayos sa kusina. I can smell the food. It must be our breakfast.“Riri, Athy,” tawag pansin ko sa dalawa habang bumababa sa hagdan.“Omg! Juli! Good morning! Rise and shine my beautiful f
Chapter Eight - Lust Napalunok ako sa kaba. Augustus Dominic is in front of me. What is he doing here? I thought this is an exclusive subdivision?Akala ko ligtas na ako sa kaniya?My face became serious. I glared at him and it seems he doesn't mind at all.“Oh wow you're being feisty huh?” sarkastikong saad niya.“What are you doing here? Paano ka nakapasok dito?”I stepped back from him. Masyado siyang delikado ngayon. Hindi ko pa rin alam kung nasaan si Serenity at Athanasia.“Baka makakalimutan mong Ledesma ako, Juliette Quinn. I am not a nobody,” saad niya na proud na proud pa.“Still, you're not supposed to be here!” I exclaimed.“At sino nagsabi? Si Maximillian?” ngisi niyang tanong.“C’mon Juliette. We are not strangers. Why so cold hm?”“I need to go,” pag-iwas ko na lang sana kaniya.Aalis na sana ako ng hinawakan niya ang aking braso.“Kung naiisip mong nakalaya ka na sa akin, nagkakamali ka, Juliette. Tandaan mo palagi ang sinabi ko sa'yo, kukunin kita,” ma-awtoridad niyan
Chapter Nine - Loss of InnocenceWarning: Read at your own risk! R18+Kagat labi kong pinapakiramdaman si Maximillian. Nasa likod ko siya at magaan na nakapatong sa akin. His moves were so aggressive but I didn't mind, in fact nagugustuhan ko pa nga. Hinarap niya ulit ako sa kaniya, my nipples are hard and itchy. I want to touch them so bad.“Seeing you fully naked beneath me is so such a fucking nice view, Juliette Quinn.”Taas baba ang aking dibdib. The anticipation is killing me, I want him to touch me.“Buka,” ma-awtoridad niyang utos.Kahit nahihiya ay binuka ko ang aking hita. Kagat ko ang aking labi habang nakatingin sa kaniya pero hindi siya sa mata ko naka-focus.Nagtutubig, naglalawa, namamasa. Ayan ang description sa aking pagkababae ngayon. Kumikibot ito dahil sa kaniyang mala-sensual na tingin.But he is not satisfied. He slapped my clit. Napaliyad ako hindi sa sakit kundi dahil sa sarap.Oh God. What's happening to me?“Wider. Buka mo pa, Juliette. I want to see your puss
Chapter Ten - Amethyst Azure Young Naalimpungatan ako ng may gumagalaw sa aking ibabaw. Kinusot ko ang aking mata at tinignan ang bintana, gabi na at nang tinignan ko ang wall clock ay alas otso na ng gabi.Nakapatong sa akin si Maximillian, busy siya sa pagdila sa aking u***g. He also caressed my boobs, napasabunot ako sa kaniyang buhok dahil sa sarap na binibigay niya.“Hades… Hngg!” ungol ko.Napatingala ako at napakagat sa aking labi ng kagatin niya ang aking u***g. Naglakbay ang kaniyang dila mula sa aking panga, leeg hanggang sa aking labi.“Wake up, baby.”“Ginising mo talaga ako, Hades. Please get out. Ang bigat mo,” pagrereklamo ko na siyang kinatawa niya.Umalis siya sa aking ibabaw at tumayo. Sinundad ko siya ng tingin. Naka boxer short na siya ngunit wala pa rin na suot na damit. Kumuha siya ng bottle of water mula sa mini fridge na nandito sa kwarto. Bumalik siya sa sa akin at binigay sa akin ang tubig.Umupo ako ng dahan-dahan ngunit napa aray ako dahil sa sakit na aking
Chapter Eleven - Jealous “Madame, wait for me!” "Sandali lang, Juli wait!" Dinig ko ang sigaw ni Athanasia at Serenity sa akin habang tumatakbo ako paakyat patungong kwarto. Sumisikip ang dibdib ko at pinipigilan kong hindi umiyak. Amethyst. Mahal niya si Maximillian, mahal ni Amethyst si Maximillian. Dahil sa pagiging gahaman ng Ledesma ay pumayag ako sa larong ito, sa walang hanggang kalayaan. Siya dapat ang nasa posisyon ko at hindi ako na inagaw lamang sa kaniya ito. Lumabas silang dalawa ni Maximillian para mag-usap. Nasasaktan ako sa nakita ko kanina, ang paghawak niya sa braso ni Hades, ang tawa nila. They're childhood sweethearts. They're supposed to be together. But I ruined it. “Juliette!” galit ang boses ni Serenity at hinila ang aking braso. Umamo ang kaniyang mukha ng nakita niya ang luha sa aking pisnge. “Putangina!” “Serenity, your mouth!” saway ni Athanasia sa pagmura ni Serenity. “Nakita ko sila, Athy! Narinig ko ang lahat ng sinabi ng babae na 'yon kay Seren
Chapter Twelve - ThoughtsNasa mahabang lamesa kami ngayon, kaharap namin ang mga pagkain na alam ko naman na hindi naman namin makakain lahat. The cuisines are from different countries but it focuses on italian and spanish foods.Time so flies indeed. Puro tawanan ang kwentuhan ang ganapan sa hapag kainan. Tahimik lang akong kumakain, nginingitian ko lamang sila dahil hindi naman ako maka relate sa kanilang pinag-uusapan.Alexander Samuel La Verde, the future head of La Verde is in front of the long table, nasa kaliwang unahan naman ang kaniyang fiance na si Cassandra de Pascua.Pagkatapos ng pang-aasar ni Alexander kanina ay sinaway siya ni Maximillian. Sa tingin ko ay napikon kanina.Hindi ko na lang pinansin pa ang sinabi ni Alexander kanina kahit na parang lumukso ang aking puso sa sinabi niya na may gusto sa akin si Maximillian.Ngunit imposible.Ayaw kong umasa na magugustuhan niya ako. I am satisfied with what we have right now. We lust each other when needed, he cares about m
Chapter Thirteen - Luxurious and Lingerie “Ate Juliette! Finally!”Lumawak ang aking pagkakangiti nang sinalubong ako ng yakap ni Adrianna at Flynnia. Truth to be told, dinalaw talaga nila ako.“Adi, Flyn. Hindi ko inaakala na dadalaw kayo ngayon.”“Ugh! Hindi mo lang kung gaano kahirap kumuha ng permission kay Kuya Max para lang dalawin ka dito! Akala mo naman kukunin kita sa kaniya!” ani ni Adrianna at binuksan ng marahas ang kaniyang pamaypay para ipaypay ito sa kaniyang leeg. Malakas naman ang hangin ng aircon pero ganito talaga sila, hindi na ako nagulat pa.“Anyways, Ate Juliette. Aalis tayo ngayon, mag s-shopping tayo!” si Flynnia naman at hinawakan ang aking kamay.Pagkagising ko kaninang umaga ay naabutan ko pa si Maximillian na nagbibihis, nagpaalam siya sa akin na aalis siya at dadalaw raw ang kambal.“Hades, aalis ka?” naalimpungatan na tanong ko at kinusot-kusot pa ang aking mata.“Yeah. I have something to do today, baby,” inayos niya ang kaniyang necktie at nilapitan ak
EpilogueAfter five months…In the grande church wherein all the richest families and tycoons gathered to witness the wedding of the decade.And with that, their vows…Maximillian’s hand trembled slightly as he held Juliette’s. His gaze, unwavering, locked onto hers, the weight of a thousand unsaid words filling the silence between them. The audience around them faded, leaving only the two of them standing at the edge of forever.“Juliette,” he began, his voice low, “my warrior and my peace. From the moment you entered my life, everything changed. You challenged me, pushed me, and loved me in ways I never knew possible.”A small smile touched her lips, the kind that could stop his heart and set it aflame all at once.“Today,” he continued, voice steady now, “I vow to stand by your side, not just as your husband, but as your equal. I will fight for you, protect you, and cherish you through every storm.”His thumb brushed gently against her hand, grounding them both. “No matter what cha
Chapter Forty-nine - Vengeance Part 7Note: This chapter is in the English language.The mansion was a battlefield of shadows and echoes. The once-grand halls of the Ledesma estate now bore witness to chaos, their opulence tainted by violence. Juliette, her face pale with fear, was in Augustus’s ruthless grip. The cold metal of a gun pressed against her temple, and her body trembled, every instinct screaming for escape.“I told you, you’re not getting away!” Augustus hissed, his eyes cold with fury. His hand was steady as he held the gun, but his voice betrayed his frustration. “This ends now. You and your little rebellion.”Juliette struggled against him, her heart pounding. “You won’t win, Augustus! This isn’t how it ends!”“Do you think you can defy me?” Augustus’s sneer was a knife’s edge. “You’re in no position to make demands.”The mansion’s corridors were alive with the sounds of battle—shouting, gunfire, and the clash of metal. The Ledesma guards and Rajama bodyguards were loc
Chapter Forty- eight - Vengeance Part 6Note: This chapter is in the English language.The Ledesma mansion was shrouded in darkness, its silence broken only by the whispers of impending conflict. Luciana, locked in her room, had waited for Idris to leave. She had been plotting her escape, every second crucial as she fought to free herself from her bonds. The sight of Idris leaving was her moment of liberation. With trembling hands, she retrieved the hidden gun she had kept for emergencies. She would no longer be deceived or helpless. Her resolve was clear: she would save her daughter, no matter the cost.---In the basement, the scene was dire. Juliette was chained to the wall, her body bruised and trembling. Augustus stood over her, his face twisted with cruelty. His grip on Juliette was merciless, and the air was thick with the tension of impending violence.Luciana approached quietly, her heart pounding. She spotted a piece of wood on the ground—a makeshift weapon. With a surge of
Chapter Forty-seven - Vengeance Part 5Flashback:Sa ilalim ng malamig na liwanag ng buwan, ang Ledesma mansion ay tila napapaligiran ng dilim at lihim. Sa loob, si Luciana ay nakaupo sa isang magara ngunit malungkot na sala, ang kanyang mga mata ay walang saysay na nakatingin sa malalayong pader. Ang kanyang mga anak—sina Augustus, Lucifer, at Luciano—ay abala sa kanilang kwarto, wala ni isa sa kanila ang alam sa malupit na katotohanan na magbabago sa kanilang buhay magpakailanman.Pumasok si Idris sa kwarto, ang bawat hakbang niya ay tila nagdadala ng bigat ng kanyang mga desisyon. Ang kanyang anyo ay matigas, ngunit may lihim na pighati na nagtago sa kanyang mga mata. Tumayo siya sa harap ni Luciana, na tila nag-aantay sa kanyang mga sasabihin."Luciana," sabi ni Idris, ang kanyang boses ay mabigat at puno ng bigat, "kailangan mong malaman ang totoo."Nagising si Luciana mula sa kanyang pag-iisip. “Ano'ng ibig mong sabihin, Idris? Ang mga bata—”“Huwag mong isipin na sila ay tunay
Chapter Forty-Six - Vengeance Part 4Juliette Quinn POVAng madilim na tunnel ay tila nagmumula sa pinakamalalim na bahagi ng aking takot. Sa bawat takbo namin, ang bawat hakbang namin ay tila naririnig sa bawat sulok ng madilim na daanan. Napaka-tindi ng takot ko, pero hindi ko nagawang magtanong sa sarili ko kung paano ko pinipilit ang sarili kong hindi magpakatakot.Sa gitnang bahagi ng tunnel, ang liwanag mula sa itaas ay biglang pumutok. "Sa tingin mo ba makakatakas kayo?" boses na kilalang-kilala namin, puno ng galit ang mata nito. Mahigpit ako napahawak sa dulo ng aking damit.Nakita ko ang mukha ni Augustus, kasama si Papa— Idris sa likuran niya, ang kanilang mga mata ay naglalagablab ng galit. Ang puso ko ay parang nawasak sa isang segundo dahil sa lakas ng pagtibok nito. Ang bawat plano at pangarap ay tila naglaho sa dahil sa kaharap namin. Napalunok ako at kusang tumulo ang aking luha na pinipigilan.“You didn’t really think you could get away, did you?” Augustus sneered, h
Chapter Forty-five - Vengeance Part 3Juliett Quinn POVHindi mapakali ako mapakali. Habang nakaupo sa gilid ng kama, paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang nangyari kanina. Naalala ko ang titig ni Luciana, malamig at walang emosyon, habang nahuhuli ako nito sa banyo. Alam ni niya na hindi siya basta-basta makakalusot. Alam niyang hindi siya maaaring magtiwala sa sinumang nasa bahay na iyon. Pero ngayon, andito si Luciana, nakatayo sa harap niya, nag-aalok ng tulong."Bakit mo ako tinutulungan?" tanong ni ko, ang aking tinig ay puno ng alinlangan. Hindi ko maiwasang magduda. Halata naman sa simula pa lang na ayaw ni Luciana sa kanya. Ilang beses na ba siyang sinubukan nitong ilagay sa alanganin? Luciana crossed her arms, her eyes flicking towards the window as if considering her answer. "You think I want to help you?" she asked in a low voice, almost mocking. "You think this is about you?"I frowned. "Eh bakit nga? Kung hindi ito tungkol sa akin, then bakit ka nag-aabala?"For a mo
Chapter Forty-four - Vengeance Part 2Juliette Quinn POVIlang oras na ang nakalipas nang hindi bumalik si Augustus sa kwarto, ngunit nawala ang pagaagam-agam ko nang bumalik siya. Ngunit nagpaalam ito na aalis sila ni Papa, hindi ko alam kung anong pinag-usapan nila, gusto kong alamin pero ayaw ko naman mabuking. Kaya ito ako ngayon, naiwan sa kwaro. It was filled with the echoes of my own anxious thoughts, punctuated only by the silent but palpable presence of Luciana, seated across the room. Gusto ko na lang umirap kung bakit nandito siya. Nawalan na ako ng galang sa kaniya. Luciana had been tasked with watching her — guarding her, even. They weren’t friends, far from it, but the air between them had changed somehow. There was something dangerous in the way Luciana’s eyes lingered on her, as if she could read her every thought, but she wasn’t about to let that stop her. She had a plan. "Pupunta lang ako sa banyo," I said, keeping my voice casual, myface carefully neutral. I was
Chapter Forty-Three - Vengeance Part 1Juliette Quinn POVMatapos ang matinding pag-aalala at pagkatakot, natapos din ang kanilang paglalakbay mula sa tagong isla patungo sa mansion ng mga Ledesma. Nakaligtas siya sa unang pagsubok, alam niyang hindi magiging madali ang lahat, sana lang ay magtagumpay siya.Nakasakay na kami ngayon sa helicopter. Hawak-hawak ni Augustus ang aking kamay. Pinakatitigan ko ang asul na karagatan. Ilang buwan din akong nagtiis sa islang preso. Gusto kong umiyak ngunit pinigilan ko. “Excited ka na ba?” tanong niya sa akin. Tumingala ako sa kaniya at bumungad sa akin ang ngiti niya.Gusto kong masuka pero pinigilan. Pilit ako ngumiti at tumango sa kaniya.“Excited na ako, Augustus. Hindi na ako makapaghintay pa,” pinisil ko ang kaniyang palad na siyang nakakapit sa'kin.Hindi rin kami nagtagal sa himpapawid, mabilis lang at hindi kami masyadong nag-usap ni Augustus. Parang lumilipad ang kaniyang pag-iisip, hindi ko mawari.Pagdating namin sa mansion, agad
Chapter Fourty-two - Luciano and Adrianna Part 2SPECIAL CHAPTERAdrianna Lily Rajama POVNakaupo ako ngayon sa gilid ng kama. Tahimik lang akong ngumunguya habang sinusubuan ako ni Luciano. Pinilit niya talaga akong kumain at aaminin ko, gutom na rin naman na ako.Napatingin ako sa kaniya ng napabuntong hininga siya. Muli ulit akong nag-iwas ng tingin dahil sa kakaiba niyang tingin sa'kin. I felt so safe, hindi ko mapaliwanag pero magaan ang loob ko sa kaniya.Oh baka dahil sa gusto ko siya? Did I just realise or I chose to ignore my feelings for him because of my pride? “I called Lucifer earlier…” napatingin ako sa kaniya pero nakayuko siya habang hawak ang kutsara, nag-angat siya ng tingin at sinubuan ulit ako. Hindi ako nagsalita, nakinig lamang ako sa kaniya.“We both agreed that we will side with the Rajama Clan, to your family, Adrianna…”“W-What?” napamaang ako sa kaniya. Bigla akong napainom ng tubig sa sinabi niya. “How about my twin sister? Flynnia?”He signed. “I don't kn