Nagising ako dahil sa ringtone ng cellphone ko. Kasalukuyan itong walang tigil sa pag ring na parang kanina pa may tumatawag. Inis kong medyo inangat ang aking katawan bago kinapa ang cellphone ko sa side table. Nang makuha ko iyon ay nakapikit kong sinagot ang tawag bago nilagay iyon sa aking tainga.
"Chanel!" sigaw ni Zari mula sa kabilang linya dahilan upang ilayo ko ang cellphone sa tainga ko.
"Ano ba, Zari. Ang aga-aga, ha. Huwag kang sumigaw, nasa tainga ko lang ang cellphone ko," inaantok ngunit naiinis na sambit ko at tanging pagtawa lang niya ang narinig ko na nakapagpadagdag ng pagkairita ko sa kaniya.
"Oo na. Ang aga-aga ang sungit mo na agad," natatawang sambit niya kaya naman napairap na lang ako kahit nakapikit pa rin ang mga mata ko.
Nilagay ko ang aking kamay sa ulo ko bago ito pinadaan sa noo upang i-massage ito dahil ang aga-aga ay sumasakit na agad ang ulo ko kay Zari. It's S
DIOR's POV"How is he? Naitahi na ba 'yung sugat niya sa ulo?" narinig kong nag-aalalang tanong ng isang boses ng babae.Agad kong minulat ang aking mga mata at puting liwanag ang sumalubong sa akin. Nang inalis ko ang paningin ko roon ay nakita ko ang mga magulang ni Chanel habang kausap ang doctor. Bakas din sa kanilang mukha ang pag-aalala."Chanel..." mahinang sambit ko dahilan upang maagaw ko ang kanilang atensiyon. Agad namang lumapit sa akin 'yung mag-asawa pati na rin ang doctor na kausap nila kanina. "Nasaan po si Chanel?""Shh... Huwag ka munang magsalita. Hinahanap na nila si Chanel ngayon, so there's nothing to worry na," ani Tita Janella habang hinihimas ang ulo ko.Nginitian ko lan
"Hindi pa rin ba siya nagigising hanggang ngayon?" narinig kong tanong ng isang tinig at base sa narinig ko, boses iyon ng isang babae."Magigising na rin siya mayamaya. Nakasinghot kasi siya ng chloroform kaya unconscious pa rin siya hanggang ngayon," sagot naman ng isa pa.Chloroform? Hindi ba iyon 'yung ginagamit ng mga kidnappers kapag papatulugin nila ang mga biktima nila? Teka, hindi ba panaginip 'yung na-kidnap ako?Agad kong minulat ang aking mga mata at puting kisame ang bumungad sa paningin ko. Nang nilibot ko ang aking paningin, nakita ko si Mommy na nakaupo sa sofa na narito sa kwarto habang kausap ang isang babaeng doktor. Hays, nasa hospital na naman ako. Suki na lang talaga ng hospital at infirmary ngayon. Hindi pa nga magaling 'yung paa ko, pero ilang beses na akong napunta rito."Mommy..." mahina at namamaos na sambit ko. Agad namang napatingin sa akin ang doctor at si Mommy. U
Mabilis na kumalat ang balita patungkol sa nangyari kay Chanel sa kanilang Academy. Maraming nag-aalala sa kaniya ngunit ang ibang may lihim na galit sa kaniya ay natutuwa pa at sinasabing deserve niya iyon."Grabe 'yung nangyari kay Chanel, ano?""Oo nga e. Sino kaya'ng gumawa no'n? Napakawalang puso.""Ang lakas nga ng loob niya dahil kinidnap niya ang nag-iisang anak ng mga Ganza. Kung ako sa kaniya ay magtatago na ako, baka mapatay pa siya ng tatay ni Chanel."Sa kabilang banda, kakababa lang ni Farrah ng kaniyang kotse at kasalukuyan nang naglalakad papasok ng building. Habang naglalakad siya, wala siyang ibang napapakinggan kun'di tungkol lamang sa nangyari kay Chanel."Uy, si Farrah," sambit ng isang lalaki na isa sa mga esdudyanteng nagkukwentuhan kanina. Itinuro pa niya ito at medyo napalakas ang pagkakasabi kaya naagaw nito ang atensiyon ng ibang estudyante.
Matapos ang mga pangyayaring naganap sa buhay ko noong mga nakaraang linggo, muli nang naging normal ito. Wala na'ng mga nam-bubully sa akin dahil mas dumoble na ang takot nila dahil sa nangyaring insidente noong nakaraan."Chanel, ano'ng plano mo tomorrow?" tanong ni Zari habang nagsusuklay sa harapan ng salamin na nandito sa loob ng kwarto ko. Agad naman akong napahawak sa aking baba na para bang nag-iisip."Sa pagkakatanda ko ay may gathering kami tomorrow with our whole family," sambit ko at muling bumalik sa ginagawa kong activities.Dahil palagi akong absent noong mga nakaraang linggo, narito ako ngayon at naghahabol ng mga activities and lessons na hindi ko nagawa at napag-aralan noon. Medyo mahirap dahil umuusad na naman sila sa kanilang mga kaalaman, habang ako ay narito lang at maghahabol pa rin para makasabay ulit sa klase.Si Farrah naman ay suspension lamang ang inabot dahil pinaur
"Chanel, ano ba! Bilisan mo na ngang maligo d'yan. Aayusan pa kita, kaya faster!" naririnig kong sigaw ni Zari mula sa labas ng banyo. Kanina pa kasi ako rito dahil binababad ko pa ang sarili ko sa gatas at sabon para mas maging maganda ang balat ko mamaya. Nakakainis kasi. Gathering lang naman ang meron mamaya, pero bakit pa ako niyaya ni Dior na maging date niya? "Oo, ito na nga. Palabas na ako," natatawang sambit ko at umahon na sa bathtub. Pumunta na ako sa tapat ng shower at nagbanlaw roon. Pagkatapos ko, nagpunas at nagsuot na lang ako ng undies bago ko binalot sa bathrobe ang aking katawan at lumabas na. Pagkalabas ko, naabutan ko si Zari na nakasuot na ng cocktial dress niya habang nireretouch na lang ang pagkakulot ng buhok niya. Nang makita niya ako sa reflection ng salamin, agad siyang tumingin sa akin ng masama at binaba na ang hair curler. Naglakad siya palapit sa aki
"Teka lang, Chanel," ani Dior at binitawan ang pagkakahawak ko sa kaniyang braso. Humawak siya sa kaniyang dibdib na para bang sobra'ng kaba ang nararamdaman niya ngayon. Matapos iyon ay tumingin siya sa mga mata ko dahilan upang magtagpo ang aming mga mata."Ano'ng nangyayari sa 'yo?" nagtatakang tanong ko ngunit nanatili lang siyang nakatingin sa akin. Lumipas ang ilang segundo ay gano'n pa rin siya kaya ako na ang umiwas ng tingin."Ikaw nga..." wala sa sariling aniya dahilan upang kumunot ang aking noo. Anong ako? Ano ba'ng sinasabi niya?Akmang magtatanong pa lang sana ako ngunit biglang umilaw ang mga mala-christmas lights sa paligid ng buong garden kung nasaan kami. Mangha kong nilibot ang aking paningin dahil napakaganda talaga ng view rito ngayon."Grabe... napakaganda rito," sambit ko habang nakangitin
"Chanel, ano'ng plano mo mamaya?" tanong ni Zari habang naglalakad kami papunta sa susunod naming klase. Hindi ko siya tiningnan at nanatiling nasa daan ang tingin ko.Habang naglalakad kami, maraming bumabati sa akin, pero hindi ko sila pinapansin dahil alam kong kapag nakatalikod ako ay pinag-uusapan nila ako. Serves them right."Sandali, Chanel. Tama ba 'tong nakikita ko?" biglang tanong ni Zari dahilan upang mapalingon ako sa kaniya. Nakita kong nakahinto siya habang may tinitingnan sa ground floor, open area sa may ground. "Si Dior, kumakausap ng babae?"Dahil sa sinabi niya, hindi ko maiwasang ma-curious kaya naglakad ako palapit sa kaniya. Sinilip ko ang tinitingnan niya ngunit hindi mahanap ng mga mata ko si Dior dahil sa dami ng estudyante sa ibaba."Nasaan siya d'yan?" tanong ko kay Zari. Tinuro niya ang parte ng bleachers kaya agad kong hinanap si Dior doon.Mula
"So, bakit tayo narito?" tanong ni Dianne habang ginagala ang kaniyang paningin sa paligid.Kasalukuyan kaming narito sa mall habang naglalakad. Wala kasi kaming makita na maaaring pagtigilan. Nakakainis kasi, nakakailang mag suggest dahil kasama namin si Dianne. Niyaya-yaya pa kasi ni Dior e, kabwisit."Saan niyo gustong pumunta?" tanong ni Dior habang nagtitingin-tingin din sa paligid."Gusto kong mag shopping, kayo ba? Kakaunti lang kasi ang nadala kong damit at sa tingin ko'y mas magtatagal pa ako rito," kinikilig na sambit ni Dianne dahilan upang mapatingin ako sa kaniya. Nakita kong naga sway ang kaniyang katawan at magkahawak ang mga kamay habang nakatingin kay Dior. Ilang sandali lamang ay napatingin siya sa akin at agad namang kumunot ang noo niya. "Chan, bakit ang sama mong makatingin sa akin?""Ha? Hindi, ah. Doon... doon ako nakatingin. Oo, tama. Doon nga," natatarantang sambit ko h
One week after we arrived in my home country, Philippines. Marami kaming ginawang pagbabago tulad na lang ng pag-aayos ng bahay, pag-transfer sa anak ko at paghahanao ng informations about the GutZales company.And according to my research, their company was freshly established pero sila na agad ang nangunguna sa lahat ng book companies. Mukhang mataas ang pinag-aralan ng CEO nito at marami ring connections kaya gano'n na lang ang paglago ng company nila.Tomorrow will be my best day. Pupunta na ako sa company nila to accept their offer. At kapag maganda ang performance ko sa kanila, sa tingin ko pwede na kaming mag for good dito sa Pilipinas. After all, matagal na rin naman kaming nanirahan sa New York."I'm home, Mom."Napatingin ako sa direksyon na pinaggalingan ng boses at nakita ko ang aking anak na pagod na pagod na humiga sa sofa ng sala. Nang lapitan ko siya, nakita kong pikit na ang kanyang mga mata at hindi na nagawang alisin ang pagkakasabit ng bag sa balikat at pagkakasuot
"So, kelan ang flight n'yo ni Dean pabalik sa Pilipinas?" tanong ni Geo habang tumutulong sa pag-iimpake ng mga gamit namin ng anak ko."Day after tomorrow," simpleng sagot ko, at nilagay ang huling damit sa bag."How will you explain to your parents about Dean? Baka atakihin sa puso si Tito Harley kapag nalaman nilang nag New York ka lang, pag-uwi mo meron ka ng Dean.""Don't worry, hindi ko naman sila bibiglain pagdating namin doon. Hindi muna ako magpapakita sa kanila hangga't hindi pa malapit ang birthday ko," sagot ko, at napatango-tango na lang siya bago ako iniwan mag-isa sa kwarto ko.Nang matapos ako sa pag-aayos, pinuntahan ko si Dean sa kwarto niya. Mahimbing na siyang natutulog habang yakap ang paburito niyang unan.Nilapitan ko siya at umupo sa gilid ng kama niya. Marahan kong hinaplos ang buhok niya upang hindi siya magising."I know it's hard na hindi mo makilala ang tunay mong ama, but I'm only doing this for you. Ayokong dumating ang panahon na makita mo siya pero hin
4 years later..."Congratulations for your success, Ms. Co," ani Hans, my best friend and also my business parter."No, thank you for giving me the opportunity to sign here in your company and work with these two young and successful entrepreneurs," nakangiting papuri niya, and we humbly giggle."Make us... our company proud, Ms. Co," nakangiting ganti ko at umalis na rin siya pagtapos."So, how did you convince her to work with us?" natatawang tanong ni Hans at lumagok ng wine na hawak niya."It just happened, Hans. Wala ka yatang bilib sa karisma ko," tumatawang sagot ko.Napapailing na lang siyang umalis at in-entertain ang mga bisita ng kumpanya.Nang mawala siya sa paningin ko, I just roam my eyes habang tinitingnan ang mga naipundar namin ni Hans this past few years. After all these things that happened to me... to us, we're still fighting for our dreams. And now, nagbunga na lahat ng pinaghirapan namin.After all the sacrifices and pain, my wounds were healed. Pain motivated me
Parang huminto ang mundo ko nang marinig ang sinabi ng doctor. Wala akong ibang nakikita kundi madilim at tahimik na paligid."I-Im pregnant?" hindi makapaniwalang tanong ko. Tumango ang doctor dahilan upang mapatakip ako sa bibig ko. Nagbunga ang isang gabing pinagsaluhan namin ni Dior. Ang huling gabi namin sa Alemanya Leona na itinuring kong pinakamagandang araw sa buhay ko ay nagbunga. Ang mas malala pa nito, ang tatay ng dinadala ko ay ang taong sobra kong minahal ngunit nasilaw sa yaman at iniwan ako.Paano ko maipagpapatuloy ang buhay at pag-aaral ko kung buntis ako? Dapat ko bang tanggapin at buhayin ang batang ito gayong bunga lamang siya ng hindi namin pag-iingat? Dapat ko bang dalhin 'to sa sinapupunan ko gayong mag-isa na lang ako?Lumong-lumo akong umuwi sa bahay. Wala akong mapagsabihan ng dinadala kong problema dahil for sure, oras na malaman nila ito ay isususmbong nila 'to sa parents ko. Wala akong ginawa kundi umiyak nang umiyak hanggang makatulog ako."Miss Heathe
Cold breeze greeted my face as I came out of the plane. I roamed my eyes and saw a new environment for me to move on and start a new beginning. This will be a perfect place to heal and forget all the awful memories. "Miss Chanel Ganza?" Rinig kong pagtawag sa pangalan ko dahilan upang lingunin ko siya. I saw a man wearing a suit with shades above his head. He's smiling but I just look at him."It's Heather Ganza," I said at ginantihan din siya ng ngiti. "Oh, sorry, Miss Heather. By the way I'm your new bodyguard. Ipinadala ako rito ni Mr. Ganza to keep an eye on you since hindi ka pa sanay dito sa New York," he said, as my forehead furrowed. "Don't worry. Once na masanay ka na rito, tapos na ang kontrata ko. You'll live on your own and have your privacy." Tumango na lang ako.Iginaya niya ako papunta sa kotseng naghihintay sa amin sa labas ng airport. Pinagbuksan niya ako ng pinto at sumakay roon.Habang nasa byahe, I tried to familiarize my eyes with this place para naman hindi a
Makalipas nang tatlong linggo, sa wakas ay pinayagan na rin ako ng mga doctor na umalis na ng hospital. Nakakasawa na rin kasi roon dahil puro hospital foods lang ang nakakain ko at bawal pang magdala ng mga pagkain galing sa labas."Heather, kakain na tayo," ani Mommy na kasalukuyang naka silip sa siwang ng pinto ng kwarto ko. Ngumiti naman ako at tumango kaya umalis na rin agad siya.Nakakapanibago sina Mom and Dad ngayon. Mag mula kasi noong naaksidente ako, palagi na silang nasa tabi ko. Noong naka recover naman ako, lagi na silang nasa bahay at work at home na rin ang ginagawa nila sa trabaho nila. I know na gusto nilang bumawi... but I'm not used to this kind of situation. Lumaki akong walang magulang, physically.Bumaba na rin ako pag tapos nang ilang minuto. Naabutan ko naman sina Mommy and Daddy sa dining area. May mga pagkain na sa hapag kainan, pero hindi pa rin nila iyon ginagalaw at mukhang hihintay pa
Nagising ako nang dahil sa ingay na napapakinggan ko na sa tingin ko ay nanggagaling lamang sa bandang gilid ko. Nang akma ko na sanang imumulat ang aking mga mata ay naudlot iyon nang mapakinggan ko ang mga pinag uusapan nila."Maayos na ba ang lagay ng anak namin?" tanong ni Mommy at halata sa boses niya ang pag aalala habang nanginginig pa ito."Well, she's still under observation since muntik na naman siyang mamatay kanina. Good thing ay nabigyan agad siya ng first aid," sambit ng doctor. "Sa harap lang siya ng hospital naaksidente kaya naaksyunan sgad ng mga nurses."Muntik na naman akong mamatay? Kating kati na ba talaga si Kamatayan na sunduin ako kaya palagi niya akong pinapahamak?"Thank you very much, Doc. We don't know how to express our gratitude to all of you for saving our daughter's life, again," ani Mommy. Medyo nilagyan ko ng siwang ang aking mga mata kaya bahagya ko sikang nakikita.
Kasalukuyang nag lalakad ang dalawang bata habang ang naka angkla pa sa braso ng batang lalaki ang isang batang babae."You know what, Geo, may napanaginipan ako kagabi. Ayon sa panaginip ko, malapit ko na raw makita ang the one ko. I can't wait na dumating na siya," masayang sambit ng batang babae."Chanel, you're too young for that. At saka anong the one? Gusto mo bang isumbong kita sa Kuya mo?" pananakot ni Geo. Bumusangot naman ang mukha ni Chanel dahil sa narinig sa kanyang kaibigan."Who you ka sa akin kapag nahanap ko siya. I'm sure na mag seselos ka dahil kapag nahanap ko na siya, hindi na kita sasamahan. Bahala ka na," nag tatampong pag babanta ni Chanel. "Mag hanap ka ng sa 'yo.""E ikaw nga ang gusto ko," pabulong na sagot ni Geo, dahilan upang mapatingjn si Chanel sa kanya. Nakakunot ang noo nito at bakas ang pagtataka sa kanyang mukha."Ano'ng sinabi mo?" nag tatakan
Kasalukuyang tumatakbo ang higit sa sampung nurse at mga doctor habang tinatakbo ang pasilyo ng hospital. Ang mga nurse at ilang doctor ang tumutulak sa hinihigaan habang may isang doctor na nagc-CPR sa pasyente."Bilisan niyo pa ang pag tulak! Baka hindi na natin siya maabutan nang buhay kung ilang minuto pa ang lilipas!" natatarantang sigaw ng Doctor habang patuloy pa rin ang pag CPR sa pasyente.Mas dinoble ng mga nurse at doctor ang bilis sa pag tulak kaya mabilis na rin nilang narating ang operating room. Nang makarating sila roon ay agad silang kumilos at nag handa na para sa operasyon na magaganap.Sa kabilang banda naman, mayroong mag asawang nag mamadaling tumatakbo papasok sa loob ng hospital. Halos hindi na mag kaintindihan sa pag takbo ang dalawa habang umiiyak pa ang babae.Nang makarating sila sa tapat ng operating room, nanghihinang umupo ang babae sa upuan ng waiting area habang patul