Chapter two

CHAPTER TWO

Matiim na nakatitig sa beads na kulay pula ang isang lalaki habang unti-unting naalala ang pangyayari ng gabing iyon.

"F*ck this..." Nag-uumigting ang panga niya nang sumandal siya sa kinauupuan habang mariin na hawak ang ilang pirasong beads.

This is the only way to find that witch. What kind of witchcraft did she put on him?!

Mariin siyang napapikit nang may imahe na naman ng babae na umuungol sa sarap na pinalalasap niya ng gabing iyon.

He can see the body and hear the moans and groan, whenever he's having a nightmare. Yeah it’s a nightmare.

It’s clear that he’s already tied down, malapit na ang kasal niya at hindi niya kakayanin kung hindi matutuloy iyon. Matagal niyang pinapangarap na maikasal sa kaniyang kasintahan, pero kung meron mang nabuo kung ano man noong gabing iyon.

"Better kill that child," Huminga siya ng malalim at sinimulang ayusin ang mga papeles na tumambak sa kaniyang lamesa.

Siguro’y iyon na ang pinaka makasalanang salita na lumabas sa kaniyang bibig, pero hindi mo siya masisi, nabuo ang bata dahil sa kasalanan, period.

He can't focus, he always find himself thinking of that g*dd*mn witch!

Sa tuwing iniisip niya ang nangyari at posibleng mangyari, palagi lang sumasagi sa isip niya ang hubad nitong katawan, ang umaarkong katawan ng dalaga sa tuwing ito ay dadaing sa sarap.

"F'cking witch," aniya. Napailing-iling na lang siya habang hinihilot ang sintido.  

Stop thinking. And that his brain does, stop thinking that's why.

"Hoy! G*go, ano ba!?" sigaw niya. Napakurap-kurap siya at nagsalubong ang kilay na tumingin sa nasa harapan niya. "The f*ck you want?" tanong niya. Hinilamos niya ang sariling mukha gamit ang mga palad at huminga ng malalim. "Look, Andrew. I'm not in the mood."  

"You always not in the mood, f*cker," ani Andrew. Tumawa pa ito ng nakakairita at umupo sa sofa na malapit sa lamesa niya. Kumain siya ng chichirya habang nakatingin sa kaniya na parang siya na ang napakawalang kwentang tao sa mundo.

"Pre, alam mo kasi..." Umupo ito at pinagsaklop ang dalawang kamay. "Huwag mo nang isipin ang nangyari noong gabing iyon," Nginisian siya ng kaibigan 'kuno' nito. "Maliban na lang..." he scoffed. "Kung nag enjoy ka at imbis na ang pagnasaan at gustong ihagis sa kama ay ang babaeng 'yon, kaysa sa fiancee mo,"  

Hinablot niya ang mamahaling telepono at inihagis sa lalaking lapastangan na nagpapainit pa lalo ng ulo niya. Mahal na mahal niya ang kasintahan, hindi niya kayang gawin 'yon.

"F*ck you, Andrew. Tumigil ka na, kapatid mo ang pinag-uusapan natin dito," aniya sa kaibigan.

Napailing-iling naman ang kaibigan 'kuno' niya habang natatawa. "Who cares?" asik pa nito at umirap sa hangin. "I don't care about her anyway..." Dumaus-os ang katawan nito sa sofa.

Agad na nagtagis ang bagang niya dahil sa alala-ala ng babaeng tumatakbo sa isip niya. And f*cking hell, he’s having a boner!

"Shut up," wala sa sariling bigkas niya habang ang kamay ay nasa mukha at pagod iyong inihilamos.

"There's no need to worry, my friend," aniya habang naka ngiti siya nitong binalingan. "And besides... you use condom, right?" tanong nito ngunit hindi siya sumagot. "Right?"

Ang ngiti nito ay naging ngiwi ng hindi siya sumagot, because he knows to himself he didn’t use any condom. For f*ck sakes! He's drunk, how can he put some condoms on?

"Hey, Martin. You use condom, right?" Naging balisa ang mukha nito at naglilikot ang mga mata. "Right? You use one, right?" Andrew's voice is full of hope.

Huminga siya ng malalim at tinakpan ang muka. "No. I didn't,” bulong niya.

"P*tang*na!" sigaw ni Andrew at muntikan pa siyang mapaigtad ng may humampas sa lamesa niya. "P’re! bakit ba hindi ka nagsuot ng condom? You're just kidding, right?" muling tanong ni Andrew ngunit umiling si Martin dahilan upang muli siyang makatanggap ng malakas na hataw ang lamesa niya.

"This is a f*ck*ng big trouble! Much bigger than yours," ani Andrew. Maging siya ay natatakot na rin, pero pinanatili niyang maging relax ang panlabas niya habang ang loob niya ay naman parang hinahalukay at may humahalo sa laman loob niya.

"Dont scare me like that!" inis niyang singhal sa kaibigan na hinataw na naman ang lamesa niya.

"Martinus Blanco! Alam natin kung anong bunga ng katangahan mo!" sigaw ni Andrew at napaiwas na lang siya ng tingin at napakuyom ng kamao.

"Tumigil ka na. Merong posibilidad na hindi magbunga ang katangahan...” aniya at tumikhim, "ko."

Hinatawa na naman ni Andrew ang lamesa niya habang inis siyang tinitignan. "Martinus Blanco! There's no way..." Pagak itong tumawa. "There's no way in this earth that you can't make that woman pregnant!"  

Yeah that's right! That’s a big bullet who just shot him in a second. He is healthy male for Pete's sake! Alam niya sa sarili na buhay na buhay ang sperm niya!

"Baka baog ‘yung babae," aniya at bahagyang nagulat sa lumabas sa bibig niya. Iyon ang dahilan upang matahimik siya pati na rin sa kaniyang kaibigan. "Or she, use condom? How would I know?"

Ilang segundong namutawi ang katahimikan sa kanilang dalawa ng binasag iyon ng kaibigan n'ya.

"Meron pa lang condom ang mga babae?" tanong ni Andrew.

"Yeah, right," asik niya sa kaibigan at napailing na lang. Pinakatitigan ang beads na nakita niya noong umagang wala na siyang saplot.

"Malaki pa rin ang posibilidad na may nabuo ka sa ibang babae," ani Andrew.

Magkasalubong na kilay siyang tumingin sa kaibigan "Yeah? What if she don't have any fertilized egg?” tanong ni Martin.

Umingos ang kaibigan niya. "Hanapin mo at tanungin mo sa kaniya," saad nito na parang napakadali na tanong sa math na one plus one. Sa katagang sinabi ng kaibigan niya 'hanapin mo' lang ang naintindihan niya.

"Bro..." Bored na tumingin sa kaniya si Andrew. Good bye to his sh*tty face, he's actually serious about this matter. "Help me find her." Kinuha niya ang mamahaling panyo sa bulsa at inilagay roon ang beads.

"By what? By those beads?" sarkasmong tanong nito. "Hell, no! Marami niyan sa tiyangge, P’re. Good luck," sarkastikong saad nito. Tumayo ito at nang-aasar na tinapik ang balikat niya. "Good luck, P’re," Nakatingin lang siya sa rebulto ni Andrew na papalayo.

Tumingin sa mga beads na nasa panyo "How can I...f*ck this!" sigaw niya nang mawala na si Andrew sa kaniyang paningin.

"Sir, naghihintay na po sila," ani ng sekretarya niya. Tumayo na siya at inayos ang gusot na tuxedo at necktie.

"Lets go." Ngumiti lang sa kaniya ang sekretarya niya at pinagbuksan siya ng pinto.