"Rest in peace, Kuya Rene," bulong ko. Pinulot ko ang baril saka hinabol ang mga kalaban. Paglabas ko ng resto nakita ko silang isinakay si Caroline sa itim na van. Nagtago ako sa poste nang bigla nila akong pinaputokan. Napamura ako nang binuhay nila ang makina ng sasakyan. Luminga-linga ako sa paligid. Nagtago ako sa mga sasakyang nakaparada. Sinubokan kong barilin ang ibang mga kalaban. "Holy shit!" Malakas na mura ko nang nakitang paalis na ang kalaban. Tumakbo ako patungo sa parking lot. Mabilis akong pumasok sa loob ng sasakyan at agad na binuhay ang makina nito. Binilisan ko ang pagmamaneho nang napansing nakalayo na ang sasakyan ng kalaban. Muli nila akong pinaputokan nang napansing nakasunod na ako kanila. Yumuko ako para iwasan ang mga bala. Bumaba ang tingin ko sa cellphone nang nakitang tumatawag si Sir Samson. Mabilis kong kinuha ang cellphone at sinagot ang tawag. "Nakuha mo ba ang anak ko?" Diretsong tanong niya. "Hindi pa po, Sir. Masyado silang marami. Sinusun
CAROLINE'S POV Dahan-dahan akong nagmulat ng mata nang naramdaman ko ang malamig na kamay na humawak sa mukha ko. Nanlalabo pa rin ang aking paningin. "You're awake," I heard a familiar voice. Nanlaki ang aking mga mata nang naaninag ko ang mukha ni Ken Salazar. "Good morning, Baby." Napabalikwas ako saka mabilis na bumangon. Niyakap ko ang aking sarili. "Nasaan ako? Saan mo ako dinala?" Kinakabahang tanong ko sa kaniya. Tiningnan ko ang aking sarili. Nakasuot na ako ng ibang damit. "Dinala kita sa bahay ko, Caroline." Malamig na sagot niya. Sinubokan niya akong hawakan pero mabilis akong tumayo at bumaba ng kama. "Huwag mo akong lalapitan! Lumayo ka sa akin!" Sigaw ko sa kaniya. Ngumisi siya saka tumayo. Inayos niya ang aking higaan. "What's wrong, Caroline? Nilalayo lang kita sa boyfriend mo. Alam naman natin na masama siyang tao." "Gusto mo bang pasalamatan pa kita sa ginawa mo? Mali 'tong ginagawa mo, Ken. Ibalik mo ako sa pamilya ko!" "No! Hindi kita pwedeng ibalik doon.
(Author's Note: Hi, everyone! I've made my return. Naging busy ako sa pag-aaral bilang isang college student at nagkasakit din. It was important for me to rest adequately for a quick recovery. I appreciate everyone who reads my second story. And for those of you who gave gems, thank you from the bottom of my heart. Sending out purple hearts to all of you.💜)Isang malakas na sampal ang ibinigay ko kay Ken nang subokan niya akong halikan. "I'll never be your bride!" Galit na sigaw ko at sasampalin ko sana ulit siya ngunit nahuli niya ang aking kamay. "You're my bride, Caroline! Tatlong araw na lang ang hihintayin ko at makakasal na tayo!" Sabi ni Ken at mas lalong hinigpitan ang kaniyang paghawak sa kamay ko. "Let me go!" Reklamo ko habang pilit na binabawi ang aking kamay sa kaniya. "Hindi kita mahal! Hindi tayo pwedeng ikasal! Ang kasal ay para sa dalawang taong nagmamahalan, Ken! Hindi ikaw ang mahal ko!" "Hindi pwede 'yan! Ako lang dapat ang mamahalin mo..." Hinaplos-haplos niy
Kinakabahan akong lumabas ng banyo nang nakita ko ang may-ari ng cellphone. Tinatanggal niya ang mga maruming kurtina sa loob ng kwarto. Napahawak ako sa aking dibdib. "Are you okay?" Ken asked me. Inalalayan niya ako sa paglalakad patungo sa malambot na kama. "I'm worried nang nalaman kong sumama ang pakiramdam mo. May nakain ka ba na hindi mo nagustohan?" Tiningnan ko siya. Puno ng pag-aalala ang kaniyang mga mata. Kung hindi lang sana ako nagkaroon ng trauma sa kaniya iisipin ko na totoo ang mga sinasabi niya. Inalis ko ang kaniyang kamay na nakahawak sa aking baywang. "A-Ayos lang ako, Ken. Medyo maayos na ang pakiramdam ko." "May masakit ba sa 'yo? Gusto mo bang ipatawag ko ang family doctor namin para -" Inilagay ko ang aking dalawang daliri sa kaniyang bibig para tumahimik. "Hindi na kailangan. Ayos lang ako. Huwag kang mag-over react." Muli kong tiningnan ang matandang kasambahay. Nanlaki ang aking mga mata nang nakita ko siyang kinakapa niya ang bulsa kung saan niya ini
Nagising ako nang may narinig akong nahulog at nabasag na bagay. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako. "Maawa ka sa akin, Ken. Nahihirapan na ako - Ah!" Sumilip ako sa maliit na butas nang narinig ko ang pagdaing ng babaeng tumulong sa akin kanina. Nanlaki ang aking mga mata nang nakita ko si Ken. Nakakadena ang mga kamay at paa ng babae. Hinuhubaran niya ito habang umiiyak. Tatayo na sana ako ngunit biglang tumingin ang babae sa akin. Napapailing siya. "Tama na, Ken. Pagod na pagod na ako. Pakawalan mo na ako rito," pagmamakaawa ng babae. "Hindi, Clarissa. Hindi kita papakawalan dito hanggat hindi ko nakikita si Caroline," sabi ni Ken. Hinalikan niya si Clarissa sa leeg. Nagpumiglas ito pero tinawanan lang siya ni Ken. "Papakawalan lang kita kapag kinasal na kami. Gagawin ko rin sa kaniya ang ginagawa ko sa 'yo." "Napakademonyo mo talaga! Akala ko isa kang anghel na nahulog sa langit. Anak ka pala ng demonyo!" galit na sigaw ni Clarissa. "Dahan-dahan lang sa pananalita,
Mabilis kong isinarado ang pinto paglabas namin. Naka-double lock ang pinto kaya mahihirapan siyang buksan ito dahil nasa amin ang susi. "Iwan mo na lang ako, Caroline. Tumakas ka na. Iligtas mo ang sarili mo," sabi ni Clarissa habang inalalayan ko siya pababa ng hagdan. "Hindi kita iiwan dito. Sabay tayong makakaalis dito, Clarissa!" Inayos ko ang kumot na nakabalot sa kaniyang katawan. "Magtiwala ka lang sa akin," bulong ko. "Ma'am Clarissa!" Napahinto kami sa paglalakad at tiningnan kung sino ang tumatawag sa kaniya nang nakababa na kami. Napapikit ako nang nakita ang mga tauhan ni Ken patungo sa amin. "Tumakas ka na, Caroline. Iwan mo na lang ako rito!" sigaw ni Clarissa. Itinulak niya ako papalayo sa kaniya. Hinila ko siya imbes na iwan siya at maabotan ng mga tauhan ni Ken. "Hinding-hindi kita iiwan dito!" Pinagtulongan naming buksan ang pintuan ni Clarissa. Napadapa kaming dalawa nang biglang nagpaputok ng baril ang mga tauhan ni Ken. Tumayo ako at sinubokang buksan ang
Napakapit ako sa baywang ni Miguel. Parang may kuryenteng dumadaloy sa aking buong katawan nang hawakan niya ang aking kamay. Sinilip ko si Ken. Napalunok ako nang nakita ang kaniyang mga tauhan na nakapalibot sa amin. "We're cornered," bulong ni Alexander. "Ibibigay niyo sila sa akin o papatayin ko kayo rito mismo sa teritoryo ko?" pagbabanta ni Ken. Naramdaman ko ang mahigpit na paghawak ni Miguel sa aking kamay. "Tingnan natin kung sino sa atin ang unang mamamatay," paghahamon ni Miguel. Nanlaki ang aking mga mata nang may narinig akong malakas na pagsabog sa mansiyon ni Ken. Napalingon ang lahat sa bahay ni Ken na nasusunog. "What the - Ah!" sigaw ni Ken paglingon niya dahil binaril ni Miguel ang kaliwa niyang paa. Agad na umalalay ang kaniyang mga tauhan. Gustong lumapit ni Clarissa pero mabilis siyang pinigilan ni Alexander. Sabay-sabay nilang pinagbabaril ang ibang mga tauhan ni Ken. Tinakpan ko ang aking dalawang tenga at ipinikit ang aking mga mata. Halos matumba ako n
Napakapit si Alexander sa upoan habang tinatalian ko ng tela ang kaniyang balikat. Napasigaw siya sa sakit nang patapos na ako. "Damn it! I'll kill them all!" sambit niya. Ipinilig niya ang ulo sa upoan. Hinahabol niya ang kaniyang paghinga. "Kumapit kayo ng mabuti!" sigaw ni Miguel. Napamura ako nang bigla siyang lumiko. Parang lalabas ang kaluluwa ko sa bilis ng pagmamaneho niya. Halos hindi ako makagalaw dahil natatakot akong mahulog. Nakahinga ako ng maluwang nang may nakita na akong kalsada. Maraming dumadaang sasakyan. Nang lingonin ko ang sasakyan ng kalaban ay bigla silang huminto. "Didiretso na tayo sa pinakamalapit na bahay pagamutan upang makuha ang balang tumama sa balikat mo, Sir Alexander." Mas lalong binilisan ni Miguel ang pagmamaneho. Hindi umimik si Alexander kaya ako na lang ang sumagot. "Sige, Miguel. Namumutla na rin si Alexander," saad ko. "Ayos lang ako. Huwag kang huminto baka masundan pa tayo ng mga kalaban. Dumiretso ka na lang sa bahay. May sarili akon