Nagising si Carmela sa kanyang pag kakahiga nang bigla syang may marinig na sigawan na nang gagaling sa unang palapag ng Mansion. Kaagad syang bumangon upang tignan ang nangyayaring kaguluhan. Halos takbuhin nya na pababa ang hagdan nang makitang sinampal ni Aegin si Axcel. Patakbo nyang nilapitan ang dating Asawa at hinarap ang Ina nito. Hinawakan nya ang kamay ni Axcel at pumwesto sa harapan ng lalaki, pino protektahan ito. Sarkastikong tumawa si Aegin, "What? Isa ka rin eh! Dapat talaga hindi na ako pumayag na noon palang na pabalikin ka rito sa Mansion! Wala kana talagang ibang dinala dito sa pamilyang ito kundi kamalasan!" Napalunok sya sa sinabi nito. Hindi nya alam kung ano ang nangyayari ngayon. Nararamdaman nya ang mahinang pag hila ni Axcel sa kanyang kamay, senyales na h'wag nya nang harapin ang nanay nito. Ang kaso lang ay hindi sya papayag na muling masaktan si Axcel. Napatingin si Carmela kina Pearlyn na kapapasok lang sa Mansion dala ang mga luggage nila matapos ang
Nasa malalim na pag iisip si Axcel nang biglang mag bukas ang pintuan nang kwarto. Iniluwal non si Tress, nasa malayo palang ang lalaki ay naamoy nya na ang alak. Naka ngisi itong lumapit sa kanya at inilapag ang kulay brown na envelope sa kanyang lamesahan, "this is the only informations that I got." Kaagad nang binuksan ni Axcel ang envelope. Makikita duon ang ibang mga picture ni Jaren at Carmela na sabay pumapasok sa bahay na kanilang tinutuluyan sa ibang bansa. "Nag sama lang silang dalawa and base to the informations that I have gathered, wala silang naging relasyon through out the years na mag kasama silang dalawa..."Sinuri ni Axcel ang mga nasa papel, malinis 'yon at walang mga ka suspetsya-suspetsyang pangyayari. Paano ba namang hindi magiging malinis ang mga records na nandoon eh si Bruce na mismo ang may gawa. Pinag tatakpan nila ang lahat na patungkol kay Arkin. "... but base on my other resources may pinangako pa pala si Carmela kay Jaren, huh?" Nag salubong ang ki
Tumingin si Carmela sa kanyang repleksyon sa harap ng salamin. Kanina nya pa kinakausap ang kanyang sarili. Hindi nya na nakayanan ang kanyang emosyon at nasabunutan nya na ang kanyang sarili. Paano ba naman kasi ay sasabihin nya na sana ang totoo kanina kay Axcel pero nong nakita nya ang lalaki ay bigla nalang syang napa takbo papalayo. "Come on Carmela!" Pang babawi nya sa kanyang tunay na huwisyo, "Come to think of it!" Tumaas ang tono ng kanyang boses, "If you accept the position of the company... hindi na nila pag iinitan si Axcel..." gaya nalang ng naabutan nya kaninang umaga na kinakawawa nila ang walang kalaban-laban na si Axcel at nang mas lalo nya pa itong ma pro-protektahan. "Hindi nga nila pag iinitan si Axcel, pero pano naman ako?" Tinuro nya ang sarili, "Siguro ay mas maganda na rin 'yon dahil kaya kong mang laban kahit papaano at nasa tamang pag iisip ako..." Napalunok sya nang maalala ang mga pag babago ni Axcel at ang akusa sa kanya nang kanyang mga magulang na na
Aalis na sana ang mga Investors at ang mga mahahalagang tao nang biglang mag salita si Axcel na ikina tigil nilang lahat. "Since you're already the CEO of this company... Can I ask you personally?"Nagulat din sya sa biglang tanong ni Axcel. "Go on..." sumimsim sya sa wine na kanyang iniinom, pilit tinatago ang nararamdamang kaba. Paano ba naman ay seryoso kung makatingin sa kanya ang lalaki sa kanya ngayon. "I want to work here..." Nahulog ang panga nilang lahat sa kanyang sinabi. Maging si Carmela ay hindi nakapag salita ng ilang segundo. Tumayo ito mula sa pagkaka upo at humakbang papalapit sa kanya. Nakatayo na ang lalaki ngayon sa kanyang harapan, mata sa mata, lahat ng atensyon ay nasa kanilang dalawa. Ilang pulgada lang ang layo ng kanilang mukha sa isa't isa at nang susukat ang kanilang mga tingin "with a greater position in this company..." Nagsimula nang mag bulung bulungan ang mga tao sa kanilang narinig. Naiilang syang napa ngiti ng pilit, "What do you mean?" Grab
"I really can't believe what's happening right now!" Si Tita Regina na kanina pa pabalik balik sa kanyang nilalakadan. Matapos ang mga pangyayari kanina sa opisina ay kaagad silang umuwi. Lahat sila ay wala sa katinuan at kapwa lumilipad ang mga utak—kung paano patalsikin si Carmela sa pwesto. "Hindi naman natin sya basta bastang matatanggal kung sya ang napiling taga pag mana ni Papang..." Muling humithit sa sigarilyo si Ortiz, "Besides, mukhang pinag isipan pa ito ng mabuti ng matanda bago sya pumanaw... Sa lahat pa talaga nang tao na pwede nyang pamanahan, bakit pa ang Babaeng p0kp0k na 'yon?" Niyupos nya ang sigarilyo sa isang Ashtray. Napa ngisi si Pearlyn nang may pumasok na ideya sa kanyang utak. Hindi nya na kasi kayang pigilan pa ang gigil nya kay Carmela. Nakaka asiwa lang isipin na pinapaburan nanaman si Carmela nang mga mahahalagang bagay ng Tadhana. Paniguradong magugustuhan ng pamilya ang kanyang plano. "Why don't we came out a plan?" Lahat sila ay napa baling sa kany
Naalimpungatan si Carmela ng makaramdam sya ng pagka lamig. Nanlaki ang kanyang mga mata nang maramdaman nyang naka sandal sya sa balikat ni Axcel. Kaagad syang umayos nang upo at tinanggal ang jacket na naka patong sa kanya. Alam nyang kagaya nya ay nilalamig na ngayon si Axcel. Inilagay nya rin ito sa lalaki. Napa buntong hininga sya. Anong oras na pero mukhang wala pa atang balak rumesponde ang mga empleyado. Pinakatitigan nya si Axcel na mahimbing na natutulog. Malumanay at puno ng rahan nyang inayos ang buhok nito para hindi sya magising. "Ano ba Carmela!" Wika nya sa kanyang sa loobin. Bumaba kasi ang kanyang tingin sa mapulang labi ng lalaki. Hindi nya maipaliwag ang kanyang nararamdaman na para bang gusto nya itong halikan na hindi. Ilang dangkal nalang ang lapit nang kanilang mukha at mukhang nananalo na ang sigaw ng kanyang puso. Unti-unti na syang napapalapit sa lalaki nang biglang mabilis na nag bukas ang pintuan ng elevator. Napa tingin sya duon, "Shit!" Utas nya nang
Matapos ang usapan at mamatay ang tawag ni Jenny sa kanya ay bigla syang may natanggap na text na nang gagaling kay Manong Gab. Hindi nya na sana 'yon babasahin dahil pabalik na sya sa kanilang pinag parking-an nang mahagip nang kanyang mata ang salitang 'patawad' sa screen. Pinindot nya nalang ang text dahil sa pag tataka kung bakit ito humihingi ng tawad sa kanya kung pwede namang mamaya nalang sa loob ng sasakyan, hindi ba? "Carmela, sana mapatawad mo ako sa aking nagawa... lalo na sa pagka sira nang pamilyang binuo n'yo ni Axcel. Kasalanan ko kung bakit ito nasira... At sana mapatawad mo rin ako kung bakit hindi ko kayang harapin ang mga kabayaran sa aking nagawa." Nag sisimula nang bumilis ang tibok nang kanyang puso sa kanyang binabasa, "Ako ang naka patay kay Cody... ako ang salarin, ako ang truck driver..." parang nahulog ang kanyang puso. Si Manong Gab? Paano nya ito nagawa? At bakit?....Para syang pinag taksilan... Hindi... literal na pinag taksilan talaga sya. Namuo a
"Cheers?" Itinaas ni Murphy ang kanyang wine glass sa ere. Anong oras na ng gabi at natanggap na nila ang report na sumabog na ang bombang inilagay nila sa sasakyan, pero hanggang ngayon ay hindi pa rin nakakauwi si Manong Gab at Axcel. Iniisip nila na paniguradong nag luluksa na ang dalawa sa pagkawala ni Carmela. Ngayon, panahon naman na upang mag saya sila dahil sa wakas ay nagawa na nilang pabagsakin si Carmela dahil alam naman nilang makakapasok na sila kapag si Axcel na ang naupo sa pinakamataas na posisyon. Ipinag lapit nila ang kanilang mga baso dahilan nang malakas na tunog nito na umalingawngaw sa buong Mansion. Lahat sila ay may ngiting tagumpay sa kanilang mga labi. Ang karamihan ay dahil sa pera, kapangyarihan, at kumpanya. Habang si Pearlyn naman ay masosolo nya na si Axcel at hindi na kailan man malalaman ng kanyang magulang ang katotohanan. Ininom na nila ang kani-kanilang baso ng wine, "What a wonderful night..." Bulong ni Pearlyn. KINUHA ni Axcel ang kumot sa lo
"MAY BALAK KA BANG PATAYIN AKO SA KABA!?" lumuluhang si Carmela. Ilang minuto na ang lumipas simula nang mangyari 'yon, pero heto, nanginginig pa rin ang kanyang kamay. Nag halo ang takot, pangamba, at pag aalala. "I'm sorry..." paos na paumanhin ni Axcel. Napa upo na si Carmela sa sahig dahil sa nang hihina nyang tuhod. Kanina pa ito nangangatog at salamat sa dyos makaka upo na sya! Umupo rin si Axcel upang mayakap sya. "Ang immature mo!" Pinag susuntok nya ang magkabilaang balikat ng dating asawa, "Pinapatay mo ako sa pagiging isip Bata mo!"Hinayaan nya lang na suntukin sya ni Carmela. Hindi naman 'yon masakit, sa katunayan pa nga nyan ay kinikilig sya sa pag mamaktol ni Carmela. "Ano bang pumasok jan sa utak mo at naisipin mong mag prank ng ganito?!"Kumawala si Axcel sa pagkakayakap nya kay Carmela upang punasan ang mga luha nito. Namumula ang mga mata ng Babae at hanggang ngayon ay bakas pa rin duon ang takot."Sorry na..." Namamaos nyang pag papasensya, pinipigilan ang sar
"Anong gusto mo? Tea? Coffee? Milk? Water? Soda? Or—" Aligaga nyang tanong. Tatayo na sana si Carmela mula sa pag kaka upo sa coach nang biglang hawakan ni Jaren ang kanyang kamay. Napatingin sya sa pag kakahawak duon ni Jaren at napa lunok. Mahigpit yon, pero mararamdaman mo ang pag iingat nang Binata na hindi sya masaktan. "I'm here to check on you... Hindi ako pumunta rito para mag pa asikaso sayo Carmela. I just want a minute today..." Tumango sya at umupo sa tabi nang lalaki. Malawak itong ngumiti sa kanya at tinignan sya mula ulo hanggang paa. Namawis tuloy ang kanyang kamay. Katulad nya, paniguradong hindi sanay si Jaren na makita syang ganito ang ayos. "It's been a month since we're a part... And wow! Look at you, you look like a grown woman..." Hindi makapaniwala nitong papuri sa kanya, "Mas lalo kang gumanda..." namula sya sa sinabi nito.Mahina nyang hinampas ang lalaki, "Ano ka ba! Nag bibiro ka nanaman eh!" Tumawa sya, "Hanggang ngayon ba iniisip mong nag bibiro ako?
Hindi malunok ni Carmela ang kinakain nyang kanin. Ang sarap ng kanilang gabihan pero parang wala itong lasa dahil lumilipad ang kanyang utak sa sinabi ni Jen kanina. Kahit kaharap nya si Axcel na malalim na nakatingin sa kanya na kanina pa sya pinapanood ay para lang itong hangin.Hindi nakikita, pero nararamdaman, o siguro multo? Hindi na nga pinapansin dahil hindi nakikita pero panay ang paramdam.Padabog nyang ibinaba ang kanyang kutsara na gumawa ng tunog, "Kilala mo ba kung sino ang nag pa kalat ng mga pictures na 'yon?" Nang gigigil nyang wika, "I'm pretty sure isa 'yon sa dumalo nang kasal natin!"Normal ba ang nararamdaman ni Axcel nang marinig galing kay Carmela ang salitang, 'kasal natin?' kasi kung hindi... Ibig bang sabihin nasisira na ang mga emosyon sa kanyang katawan? Umiling sya at sabay subo nang kanyang kinakain. Sinubukan nya namang tawagan si Tristan para mag tanong pero imbes na maka kuha ng sagot—responsibilidad ang kanyang nakuha dahil sa isang batang napag k
Napahinga nang maluwag si Axcel nang ibagsak nya ang kanyang katawan sa malambot na kama. Wala na silang naging choice kundi mag sabay ni Carmela sa loob nang taxi na kanyang pinara dahil pinag tulakan na ni Jen si Carmela papasok duon. Everyone assumes that they're together officially na tinatago lang nila ang kanilang relasyon due to work related and dahil na rin sa mga nangyari sa kanilang dalawa. How he wish na ganoon nga. Hinihiling nya na sana kagaya ng kanilang iniisip ang sitwasyon nila ngayon. He groans, "Who in the world spread those pictures!?" Iniisip nya kung sino ang magkakaroon nang mga larawan noong ikinasal silang dalawa ni Carmela but everytime he thinks of it. Una talagang pumapasok sa kanyang utak ang kanyang mga kaibigan. Imposible namang si Gramps ang gagawa no'n e wala na ang matanda sa mundong ibabaw.Kung ang kanyang pamilya naman ay ano pa't ikakalat nila ang mga litratong 'yon? ***Napa sulyap si Arkin sa cellphone ni Tristan na kanyang iniwan sa coffee
MATAPOS ang kanilang Photoshoot ay nag palit na sya nang kanyang damit. Habang nag huhubad sya sa fitting room ay hindi pa rin mag kamayaw ang pag tibok nang kanyang puso. Paano ba naman at nararamdaman nya pa rin ang haplos ni Axcel sa kanyang baywang, ibaba ng dibdib at sa kanyang braso at hanggang ngayon ay para pa rin syang kinu kuryente. "Nababaliw kana, Carmela!" Singhal nya sa kanyang sarili. Mas lalo nya pang ipinilig ang kanyang ulo nang maramdamang muli ang hininga ni Axcel na tumatama sa kanyang leeg. Bahaw syang natawa, "Parang awa mo na Axcel!" Inis nyang wika na para bang kaharap ngayon ang lalaki. Hindi pa ito patay, pero heto, mukhang minumulto na sya nang presensya nang lalaki gawa ng kanina, "Pwede bang lubayan ako ng letche mong kaluluwa! Nakaka bastos na! Kaunting respeto naman ohhh... Nag papalit ako!" Ngayon ay na kumpirma nya na talagang hibang na sya! She totally lost her mind because of Axcel!"AHHHHHH!" sigaw nya at nang gigigil na kinuha ang kanyang isusuo
Kasalukuyan silang nasa loob ng sasakyan. May sarili namang sasakyan si Axcel pero nagawa pa talaga nitong maki sabay sa kanya sa pag uwi. Naiinis sya ngayon at mabibigat ang kanyang pag hinga! Napapansin 'yon ni Axcel at alam nya ang dahilan at dahil 'yon sa Babaeng kasama nya kaninang pumasok sa hall. "I told you, she's one of our investors. Sinundo ko sya sa airport dahil hindi nya alam papunta sa venue. She doesn't know everyone... but me" humina ang boses ni Axcel sa kanyang pang huling sinabi. Mas lalo tuloy syang nilukob nang inis! Pwede namang mag tanong ang Babae na 'yon ah! Pipe ba yon? Hindi makapag salita? At kailangan pa talagang si Axcel?!Kunot ang nuo nyang binalingan ang lalaki, "Why? Is it your job to—" Hindi nya natuloy ang kanyang sasabihin nang sagutin na ni Axcel ang kanyang magiging katanungan. "It's part of my job... I'm the vice president after all..." She looked so pissed right now, "It's also part of my job na makipag kwentuhan kay Zaech. If you're allow
"WHAT?! THIS IS RIDICULOUS! ASAWA AKO NG BIKTIMA! ANONG IBIG MONG SABIHIN NA BAWAL AKO PUMASOK?! I NEED TO CHECK MY HUSBAND—HE NEEDS ME!!" Hindi makapaniwalang pag hihisterikal ni Aegin sa mga pulis na naka bantay sa pintuan nang hospital kung saan sinugod si Murphy. Mahigpit ang pag babantay ngayon sa hospital. Mahigit ding ipinag babawal na bawal bumisita ang kung sino mang myembro ng pamilya. Ang papasok lang sa loob ay ang may pinaka mataas na posisyon na pulis at ang mga Doctor at Nurses upang i-check ang kalagayan ng matandang lalaki. Nang malaman ni Aegin ang nangyari kay Murphy. She immediately run to the hospital, kulang na nga lang ay paliparin nya na ang kanyang sinasakyan kanina sa labis na pag aalala. "Ma'am with all due respect, hindi po talaga pwede—""GINAGAGO N'YO BA AKO?! GANYAN BA KAYO KA WALANG PUSO!? I NEED TO KNOW HIS CONDITION WITH MY OWN EYES! I WANT TO SEE HOW BAD IS IT AND HOW HE IS RIGHT NOW!!!" Mukha na syang lata na walang laman ngayon sa sobrang ingay
Padabog na itinapon Carmela ang kanyang shoulder bag sa kanyang lamesahan. Kasalukuyan syang nasa kompanya ngayon. Dumeretsyo na sya rito dahil wala naman syang ibang pupuntahan. Saan nga ba sya pupunta ngayon? Kung panay ang buntot sa kanya nang mga reporters sa nag iinit na Balita. Sabagay at pag kaka kitaan nila dahil duon naman naka sasalay ang kanilang trabaho kaya ganoon nalang kung sugurin sya nang mga ito na mukhang may zombie apocalypse. "Bwisit!" Mabigat nyang singhal at mabigat ang loob na umupo sa kanyang swivel chair. Hindi sya makakapunta ng presinto — pinag bawalan ang presensya nilang dalawa ni Axcel! Ang rason ay baka kung ano 'raw ang magawa nila kay Murphy! "Letcheng justice system ito! Pati ba naman ang mga lintik na kriminal ay protektado ng lintik na batas!" Naiintindihan nya naman na bawal silang pumasok, e, dahil literal na makakapatay talaga sila ngayon — lalo na si Axcel! Naiintindihan nya rin naman na bawat tao ay may mga karapatan, pati ang mga kriminal!
Pansamantalang itinigil ang pag ku-kwestyon kay Murphy dahil kahit anong pilit nilang sumagot ito ay mukhang wala itong balak mag salita, nawalan na ata nang boses ang G4ga! Hindi naman pwedeng mag tutuloy-tuloy ang lahat, buti nalang talaga at naibigay na nila ang ebidensya sa mga awtoridad. Laking tulong din talaga ang boses nang nga mamamayan nang mapanood ang balita. Hindi lang sya ang humihingi ng hustisya — marami sila. Si Axcel ay nasa loob ng investigation room para mag bigay nang kanyang panayam tungkol sa sitwasyon na kanilang kinakaharap ngayon. Pinapanood nya ang nang hihinang mukha ni Axcel sa one way mirror. Dinudurog sya habang pinapakinggan ang mga sagot nang lalaki. "Sigurado ka bang wala kang planong pagaanin ang kaso nang iyong Ama?"Umiling ito, "He deserves it..." Hindi nya na narinig ang mga sumusunod nitong sasabihin dahil...Nawala ang atensyon nya sa pinapanood nang tumunog ang kanyang cellphone. Number ito nang isa sa mga tauhan ni Bruce. Matapos nya kasin