Dominic’s POV“Bro!” Naramdaman ko ang malakas na pag-alog ng kung sinong tao sa aking balikat. “Tara na! Akala ko bang mamimili tayo.” Sinubukan kong imulat ang mga mata kong ilang beses pilit bumabagsak ang talukap. “What time is it?” “Gago! Ala-una na. Hindi porket bilyonaryo ka ay hihilata ka na magdamag. Sulitin mo naman ang pagiging ultra-rich,” napabangon ako sa sinabi niya. “Seryoso? Ala-una na? Bakit hindi mo ako ginising?!” “Anong hindi? Ilang beses kitang inalog! Kulang na lang ay buhusan kita ng tubig. Kung hindi lang amoy bagong palit ang bedsheet mo, baka kanina ka pa naliligo diyan. Mukhang hanggang sa panaginip ay pinagnanasaan mo si Isla. Kanina mo pa inuungol ang pangalan niya.” Binato ko siya ng pinakamalapit na bagay na nahugot ko. Winagayway ko sa ere ang aking middle finger, na siya namang kinahalakhak niya. “I’m not kidding,” ngumuso ito. “Ganito ang itsura mo kanina habang nakapikit. Nakikipaglaplapan ka ba kay Isla sa panaginip? Iba na ’yan, bro.”
Dominic’s POV“Selena…” wala sa wisyong lumabas sa bibig ko. “N-Nick?” Aniya, bahagyang nakaawang ang labi. Nick? She’s still calling me that? I couldn't help but let out a dry laugh, trying to mask the frustration bubbling inside. “Still calling me that, huh?” My voice was sharp, parang nanhahamak. Her eyes flickered, tila hindi alam kung paano ako sasagutin. But I didn’t need an answer. “It’s been years, Selena,” dagdag ko, mahihimigan ang lamig sa aking boses. “I guess some things never change.” From the last time we met until now, her appearance hasn’t changed at all. Her jet-black hair still falls just below her shoulders, perfectly framing her face. Even her signature sweet scent. Hindi rin nag-mature ang itsura niya, ang mukha niya’y parang noong mga panahong papunta pa lang siya sa 20’s. Nakakainis kung paanong hindi pa rin siya nagbago. Her eyes still had that same innocence, or maybe it’s the same damn look she’s always had, yung tipong kung hindi ko siya kilala
Isla’s POV Pagod na pagod ako buong araw, at ang iniisip ko lang pagpasok ng kwarto ay mahiga, magpahinga, at magpanggap na wala akong problema sa mundo. Pero habang nakalapat ang likod ko sa malambot na kama at nakapikit na ang mga mata, naramdaman ko ang biglang pagbukas ng pinto ng kwarto ko. Napabalikwas ako ng bangon. "Dominic?!" There he was, leaning casually against the doorframe, his signature smirk plastered on his annoyingly handsome face. May dala pa siyang brown paper bag na mukhang may laman na hindi ko alam kung ano.Shuta! Akala ko pinasok na ng magnanakaw ang bahay ko. “Miss me?” tanong niya habang naglakad papasok, his voice deep and teasing. “Miss you? Ang kapal!” sagot ko, kahit na ramdam kong ang bilis ng tibok ng puso ko. “What are you doing here? It’s late!” He shrugged, casually closing the door behind him. “Can’t a guy check on his girl?” Girl?! Napataas ang kilay ko, and I crossed my arms to cover how flustered I felt. “Since when did I become you
Isla’s POVNapatingin ako sa kanya, naghihintay kung ano pang susunod niyang gagawin. He always had this way of pulling me into his orbit, making me forget why I was even mad in the first place. Pero hindi ako bibigay ngayon. Kailangan niyang maramdaman na annoyed ako sa buong araw na pag-ignore niya sa akin. This time, umupo na siya sa kama, his legs slightly spread, at para bang inaanyayahan akong lumapit. "So, baby, spill it. Ba't parang nakagawa ako ng matinding kasalanan sa’yo?" I crossed my arms and glared at him. "Ikaw na nga itong hindi nagparamdam buong araw, tapos may gana ka pang magtanong kung bakit?" Tumawa siya nang mahina, his grin infuriatingly sexy. "Oh, so you missed me talaga?" "Stop assuming!" sagot ko, pero naramdaman ko agad na parang kamatis na ang mukha ko sa sobrang init.He tilted his head, his eyes never leaving mine. "You’re cute when you’re flustered, you know that?" “Dominic!” protesta ko, kahit na hindi maitago ang kilig sa boses ko. I hated h
Isla’s POV Malamig ang hangin sa loob ng bar, ngunit tila hindi ko ito iniinda kahit na nakasuot ako ng isang pulang backless dress na mahigpit na kumakapit sa aking balingkinitang katawan. Simple lang ang makeup ko, ngunit alam kong makakapukaw pa rin ito ng mga tingin lalo na sa kalalakihan. Nakaupo ako sa sulok, nag-iisa, habang ang makukulay na ilaw ay sumasayaw sa paligid. Isang baso ng pinakamatapang na tequila ang nasa harap ko, na nilagok ko hanggang sa walang natira. “Isa pa,” bulong ko sa bartender, hindi na iniisip ang magiging epekto at kung saan man ako dalhin. Ang amoy ng alkohol ay tila nag-aanyaya sa akin na muling subukan ang bawat lagok. Sa bawat pag-inom, napapatanong ako. Saan nga ba ako nagkulang? Ngayon lang ako makaka-relate sa iba, at tama nga sila, kapag nasaktan ka, alak ang una mong masasandalan. Habang hinihintay ang bagong shot, naiisip ko pa rin ang mga nangyari sa akin. Ang mga ngiti na naglaho, mga pangarap ko para sa aming dalawa na tila nawala
Third Person POV “Nasaan ang sasakyan mo?” tanong ni Dominic habang nakayakap sa bewang ni Isla, na halos hindi na makalakad ng tuwid. “Pakialam mo ba?” inis na sagot ni Isla, bahagyang sinisinok habang tinuturo-turo siya. “Pare-pareho lang kayong mga lalaki, kunwari may malasakit sa una... pero kapag hindi nakuha ang gusto, iiwan din sa ere.” Natawa si Dominic at marahang pinitik ang noo niya. “Eh, hindi ko naman kasalanan na mahilig ka sa pangit.” Mapayat lang si Isla, pero sa sobrang kalasingan, halos buong bigat ng katawan niya ay nakapatong na kay Dominic. Ang hirap niya pang alalayan dahil sobrang kulit at likot pa, ayaw magpahawak kahit matutumba na siya. “Alam mo, babae, ibigay mo na lang sa akin ang address mo, ihahatid kita,” sabi niya, pero hindi na siya nasagot ni Isla, dahil tuluyan na itong bumagsak at nakatulog. Napamura si Dominic, pakiramdam niya ay nagkaroon siya bigla ng responsibilidad. Hindi naman kaya ng konsensya niya na iwan ito sa iba dahil baka pagsamant
Isla’s POV Napahawak ako sa ulo nang makaramdam ng sobrang sakit—parang binabasag. Eto na ba ang sinasabi nilang hangover? Kung gano’n, ayoko na po, Papa G! Nakapikit pa rin ako, pero gising na ang buong diwa ko. Anong oras na ba? Bakit parang hindi pa tumatawag si Therese? At ano ba itong mabigat na nakapatong sa may puson ko? Agad akong napamulat nang maramdaman ang isang mainit na hininga sa leeg ko. Pagmulat ko ay halos masilaw pa ako sa sinag ng araw na lumulusot sa bintana. “What the flying fuck?” Parang hihimatayin ako! What the hell? What did I do? Nakasuot ako ng isang malaking t-shirt, pero wala na akong kahit anong underwear. At may guwapong nilalang pa na nakahiga sa tabi ko. Pumikit ako at pilit na inalala ang mga nangyari. Kung paano naging lugar ng bakbakan ang kama at kung paanong halos tumagos sa pader ang mga ungol ko. Nakakahiya! Hindi naman ako lugi kasi guwapo siya, pero kasi… huhu, first time ko! Wala na ang iniingatan kong puri, dahil sa kapabayaan, nabiga
Isla's POV Bumaba ako sa kotse at humarap sa malawak at magarang mansyon ng ama kong si Don Pedro—ang bahay na kinalakihan ko ngunit kailanman ay hindi naging tunay na tahanan. Ang bawat sulok ng pamilyar na lugar na ito ay tila may taglay na mapait na alaala, lalo na ang pangungutya at pag-aalipusta ng aking madrasta at ng anak niya. Namatay ang aking ina dahil sa panganganak. Dalawang taon lang ang lumipas bago muling nag-asawa ang aking ama, at biniyayaan sila ng isang supling, si Iris. Pagbukas ng malalaking pintuan, agad na tumambad sa akin ang ubod ng sama kong madrasta, si Tiya Olivia, at ang m*****a niyang anak na si Iris, parehong may mga tingin na puno ng pagkutya. Ay, iba! Hilig maglaro ng ganda-gandahan, ha? “Look who finally decided to come back,” sabi ni Tiya Olivia, ang labi ay bahagyang nakangiwi habang sinusuri ako mula ulo hanggang paa. Oh, c'mon! Mas mukha kang isda kaysa sa akin, makangiwi ka riyan, akala mo ba ay pinagpala ka sa mukha? Hindi ko nga maisip kung
Isla’s POVNapatingin ako sa kanya, naghihintay kung ano pang susunod niyang gagawin. He always had this way of pulling me into his orbit, making me forget why I was even mad in the first place. Pero hindi ako bibigay ngayon. Kailangan niyang maramdaman na annoyed ako sa buong araw na pag-ignore niya sa akin. This time, umupo na siya sa kama, his legs slightly spread, at para bang inaanyayahan akong lumapit. "So, baby, spill it. Ba't parang nakagawa ako ng matinding kasalanan sa’yo?" I crossed my arms and glared at him. "Ikaw na nga itong hindi nagparamdam buong araw, tapos may gana ka pang magtanong kung bakit?" Tumawa siya nang mahina, his grin infuriatingly sexy. "Oh, so you missed me talaga?" "Stop assuming!" sagot ko, pero naramdaman ko agad na parang kamatis na ang mukha ko sa sobrang init.He tilted his head, his eyes never leaving mine. "You’re cute when you’re flustered, you know that?" “Dominic!” protesta ko, kahit na hindi maitago ang kilig sa boses ko. I hated h
Isla’s POV Pagod na pagod ako buong araw, at ang iniisip ko lang pagpasok ng kwarto ay mahiga, magpahinga, at magpanggap na wala akong problema sa mundo. Pero habang nakalapat ang likod ko sa malambot na kama at nakapikit na ang mga mata, naramdaman ko ang biglang pagbukas ng pinto ng kwarto ko. Napabalikwas ako ng bangon. "Dominic?!" There he was, leaning casually against the doorframe, his signature smirk plastered on his annoyingly handsome face. May dala pa siyang brown paper bag na mukhang may laman na hindi ko alam kung ano.Shuta! Akala ko pinasok na ng magnanakaw ang bahay ko. “Miss me?” tanong niya habang naglakad papasok, his voice deep and teasing. “Miss you? Ang kapal!” sagot ko, kahit na ramdam kong ang bilis ng tibok ng puso ko. “What are you doing here? It’s late!” He shrugged, casually closing the door behind him. “Can’t a guy check on his girl?” Girl?! Napataas ang kilay ko, and I crossed my arms to cover how flustered I felt. “Since when did I become you
Dominic’s POV“Selena…” wala sa wisyong lumabas sa bibig ko. “N-Nick?” Aniya, bahagyang nakaawang ang labi. Nick? She’s still calling me that? I couldn't help but let out a dry laugh, trying to mask the frustration bubbling inside. “Still calling me that, huh?” My voice was sharp, parang nanhahamak. Her eyes flickered, tila hindi alam kung paano ako sasagutin. But I didn’t need an answer. “It’s been years, Selena,” dagdag ko, mahihimigan ang lamig sa aking boses. “I guess some things never change.” From the last time we met until now, her appearance hasn’t changed at all. Her jet-black hair still falls just below her shoulders, perfectly framing her face. Even her signature sweet scent. Hindi rin nag-mature ang itsura niya, ang mukha niya’y parang noong mga panahong papunta pa lang siya sa 20’s. Nakakainis kung paanong hindi pa rin siya nagbago. Her eyes still had that same innocence, or maybe it’s the same damn look she’s always had, yung tipong kung hindi ko siya kilala
Dominic’s POV“Bro!” Naramdaman ko ang malakas na pag-alog ng kung sinong tao sa aking balikat. “Tara na! Akala ko bang mamimili tayo.” Sinubukan kong imulat ang mga mata kong ilang beses pilit bumabagsak ang talukap. “What time is it?” “Gago! Ala-una na. Hindi porket bilyonaryo ka ay hihilata ka na magdamag. Sulitin mo naman ang pagiging ultra-rich,” napabangon ako sa sinabi niya. “Seryoso? Ala-una na? Bakit hindi mo ako ginising?!” “Anong hindi? Ilang beses kitang inalog! Kulang na lang ay buhusan kita ng tubig. Kung hindi lang amoy bagong palit ang bedsheet mo, baka kanina ka pa naliligo diyan. Mukhang hanggang sa panaginip ay pinagnanasaan mo si Isla. Kanina mo pa inuungol ang pangalan niya.” Binato ko siya ng pinakamalapit na bagay na nahugot ko. Winagayway ko sa ere ang aking middle finger, na siya namang kinahalakhak niya. “I’m not kidding,” ngumuso ito. “Ganito ang itsura mo kanina habang nakapikit. Nakikipaglaplapan ka ba kay Isla sa panaginip? Iba na ’yan, bro.”
Isla’s POVNakakagat ko ang ibabang labi at humigpit ang hawak ko sa nakatapis na tuwalya sa katawan ko. Halos kakatapos ko lang maligo at pumapatak pa ang ilang butil ng tubig mula sa basa kong buhok. From: Dominic“Baby… Can we do a phone s*x? I miss your body.”Wala sa sariling napahawak ako sa pang ibabang parte ng katawan ko. Ugh! I feel so hot. Kakaligo ko lang pero namuo na agad ang init sa aking katawan. Dominic Camero is calling…Nanginginig ang kamay kong sinagot ang tawag. Bumungad ang kanyang gwapong mukha at mapupungay na mata. “Naligo ka?” Binasa niya ang labi. His lips was a mixture of pink and red. Lalo pang nangulay ‘yon nang bahagya niya itong kagatin. Damn, so freaking hot! “Y-yeah. Halos kakatapos lang,” I placed one of my hands below my chin and I gave him a seductive smile. “Am I pretty?” “Ang ganda,” he paused. “Tangina, sobrang ganda.”Napakurap ako, I tried to divert my gaze to hide my damn kilig. “Why did you call?” Tanong ko, kahit alam ko naman na
Dominic’s POVPapasok na ako sa mansyon nang may mamataan akong dalawang ulupong. Anaktokwa! Ba’t nandito ang mga ‘to? “Yow! Pare,” bati sa akin ni Jermaine sabay lahad ng kamao, para sa fist bump.Asher followed and greeted me, while holding a bottle of alcohol. Sa kaliwa niyang kamay ay isang glass shot. Sinalinan niya ‘yon at agad na inabot sa akin. “Ginagawa niyo dito?” Binatukan naman ako ni Jermaine saka inakbayan. Habang naka-akbay siya, hinigit niya ako papunta sa malaking sala ng mansyon. Feel at home talaga ang dalawang shokoy na ‘to. Mula kasi noong highschool kami ay ginagawa na nilang tambayan ang mansyon. Minsan nga ay hindi na sila umuuwi. Nung senior high kami, napalayas ang dalawa sa mga kalokohan pinaggagawa nila. Ang ending? Tumira sila rito ng isang buwan. Luckily, it was fine with Dad, but it was Mom who talked to their parents. That's why they also went back to their respective homes.Ewan ko ba, sa dami ng guguluhin ay ang bahay pa namin ang naiisip nilan
Third Person POVNagmamadaling umuwi si Dominic matapos samahan si Isla kumain sa labas. Kailangan niyang abutan ang kanyang ama bago ang flight nito papunta sa ibang bansa upang makipag-usap sa ilang mga kasosyo sa negosyo. After his conversation with his friend Kelvin, he learned all the information about Isla's life. Mula pagkabata, kung saan nag-aral ang babae, kung ano ang mga paborito nito. Mga naging kaibigan, at higit sa lahat, kung paano ang naging trato sa kanya sa mansyon ni Don Pedro. Lahat din ng tao sa paligid ni Isla ay pina-imbestiga niya. Including the second wife of Isla’s father, pati ang stepsister nitong si Iris. He can’t believe na may mga tatay pala talagang hahayaan maging miserable ang nararamdaman ng anak. Hindi niya kasi naranasan ‘yon, dahil na rin sa labis na pagmamahal ng tatay niyang si David Dawson sa kanila. Mas lalo pang nalukot ang mukha niya nang maalala ang huling impormasyong napakinggan niya. Now it makes sense why the woman he admires has sa
Isla’s POV"How much is your service fee again? 1 million? Alright, just wait for it in your bank account."Parang nabingi ako sa narinig. Isang milyon? Kaya niyang magbayad ng isang milyon para sa service fee? Kanino? At saan niya galing ang pera para doon? Going back, wala naman siya talagang sinabi sa akin na naghihirap siya. Ako lang ang nag conclude dahil isa lang siyang front desk sa Dawson. Pero kung mayaman siya, bakit siya magkukunwaring mahirap? Bakit niya papagurin ang sarili na magtrabaho sa Dawson at sa akin? Hindi kaya miyembro siya ng sindikato? O baka naman ay lider siya ng mga ito? What the hell? Parang sasabog na ang utak ko sa mga iniisip. “Okay. Thank you. Tatawagan nalang kita ulit kapag may kailangan ako. Bye.” Mabilis akong tumalikod at maingat na naglakad palayo. Ang hirap pa dahil naka heels ako. Bahala na! Kapag naabutan niya ako ay tatawagin ko na lamang ang lahat ng santo para umisip nang idadahilan.“Isla?” Nakagat ko ang ibabang labi nang marinig an
Isla’s POV“Amanda Chavez-Ledesma…” halos pabulong sa hangin na sambit ni Therese habang nakatutok sa kanyang iPad.The sudden mention of my mother’s name caught my attention. Tama ba ang narinig ko? Amanda? Ang babaeng nagsilang at nagpakita ng liwanag sa akin dito sa mundong ibabaw?“What’s with her?” kuryosong tanong ko.Matagal ko nang hindi naririnig ang kanyang pangalan mula noong umalis ako sa mansyon ng aking ama. Tanging si Tiya Olivia lang naman ang banggit nang banggit noon sa kanya tuwing pinagsasabihan niya ako o kukutyain sa mansyon. Madalas niya kasi akong kawawain, at kada papalag ako ay idadamay niya ang pangalan ni mama. Kesyo wala raw akong ina kaya palasagot ako.“Laman siya ng social media ngayon, Isla. Kahit sa Twitter ay numero uno siya. Even on newspaper, nakatampok na rin ang mga dating obra niya. Including her last piece na inaasahang ipapa-auction by the end of the month,” mahabang sagot sa akin ni Therese, ang mga mata’y puno ng pag-aalala.“What?!”Tumikhi