Third Person POV Matapos ang mainit na sandali nila Dominic at Isla, nagpaalam na itong umuwi. Nagmamadali siya dahil baka magtampo na ang kanyang ina at spoiled na kapatid. Matagal na rin silang hindi nagkakasama ng buo, kaya sinigurado niyang makarating agad sa mansyon ng mga Dawson. Pagdating niya, sumalubong agad sa kanya ang mabangong amoy ng scented candles na alam niyang kagagawan ng kanyang ina. Mahilig si Divine Dawson sa mga ganitong bagay, yung tipong nagpapakalma sa utak at nagbibigay ng maaliwalas na pakiramdam sa bahay. Ang mala-hotel na ambiance ng mansyon ay parang simbolo ng kanyang ina—elegante, maarte, pero laging organisado. “Dominic! Finally, you’re here!” masayang b****o ang kanyang inang si Divine Dawson habang abala sa pag-aayos ng mga bulaklak sa centerpiece ng dining table. “Hey, Mom,” bati niya, sabay iling sa kaunting pawis na tumulo sa kanyang noo. “Kumusta ang trip?” “Sulit, syempre! Alam mo naman kami ng kapatid mo, walang patid na shopping at ga
Third Person POV Matapos makapili ng mga modelo para sa fashion show. Naging abala naman sa venue sina Isla, Cecille, at Therese. Malapit na ang araw ng event, at ang pressure ay mas nag-uumapaw, lalo na’t nakataya ang pangalan ni Isla sa proyekto. Kailangan nilang masiguro na ang bawat detalye ay perpekto. Pero tulad ng inaasahan, hindi lahat ng bagay ay papabor at aayon sa kanilang plano. "Isla, may problema tayo," sabi ni Cecille, hawak ang clipboard habang tinitingnan ang financial breakdown ng event. “Ano na naman?” tanong ni Isla, sabay taas ng kilay. Nagsisimula na siyang ma-stress dahil sa sobrang daming kailangan asikasuhin. “Yung LED panels na gusto mong gamitin para sa backdrop… nagmahal. Hindi na kasya sa budget natin.” Tinutok ni Cecille ang mga mata sa listahan. “Yung presyo, halos triple pa ngayon. Kung aalisin natin ‘yan, magiging flat yung stage design natin.” “Gosh,” sabi ni Isla, sumandal sa silya. “Kung walang LED panels, magmumukhang plain at boring. Ano
Third Person POVAng araw ng fashion show na pinakahihintay ni Isla ay dumating na. Puno ng excitement ang venue, at halos lahat ng mata ay nakatutok sa kaganapan. Ang mga models ay abala sa paghahanda, ang crew ay mabilis na nagtatrabaho, at ang bawat sulok ng lugar ay puno ng mga kilalang personalidad—mga influencers, mga designers, at mga tagahanga ng fashion industry. Lahat ay naghihintay na makita kung paano magsasagawa ng debut ang koleksyon ni Isla.Si Isla, bagamat abala sa mga huling detalye ng event, hindi maiwasang mag-alala. Lahat ng aspeto ng show ay nasa kanyang mga kamay. Hindi lang ito basta fashion show, ito ay isang pagkakataon para maipakita sa lahat kung gaano kalaki ang potensyal niya bilang designer.Ang mga modelo ay nagsimula nang maglakad sa runway, at bawat isa sa kanila ay ipinapakita ang mga masterpiece ni Isla. Ang mga dresses ay puno ng detalye at kulay, bawat isa ay may kwento, may personalidad. Maging ang mga bisita ay namangha sa bawat piraso na lumala
Isla’s POV“Hinahard fvck na ako ng kapaguran, sana ay tité naman,” singhal ni Therese sabay hagis ng ilang papel sa maliit na mesa. Halos matumba ako sa tawa. Napaka-balahura talaga ng babaeng ‘to. Kung dati ay papagalitan ko pa siya sa mga ganyang salita, ngayon ay hindi na puwede. Tiyak, masasabihan pa akong pavirgin ng gaga. Sa dami ba naman ng trabaho namin ngayong linggo, pati ako parang gusto ko na lang humilata buong araw sa kama. O di kaya ay kumandong kay Dominic! Huy! Simula kasi noong matagumpay na runway show, hindi na namin halos magawang magsalita sa dami ng orders na dumating. Parang naging 24/7 na ang trabaho namin—lahat ng oras at atensyon ay iniaalay para sa mga kliyente, suppliers, at inquiries na hindi na natatapos. Napainat si Cecille at napahalumbaba sa gilid ng mesa. “Ako rin. Buti pa si Isla, laging may dilig. Ako? Tagtuyot na! Anong klaseng kapalaran ‘to? El Niño? Stress ka na nga, wala pang gwapong magpapanginig sa puso’t katawan mo.” “Heh!” sabat ko.
Isla’s POVWala na akong nagawa nang pilitin ako nila Therese at Cecille na uminom. “For the successful runway of yours!” sabi ni Therese habang iniaabot ang isang cocktail glass sa kamay ko. Si Cecille naman, hindi na makapagpigil, at nasa pangalawang bote na. Sinumpa ko na ang alak, pero heto ako ngayon, nagpapasulsol.Nandito kami ngayon sa sinasabi nilang bagong bukas na bar malapit sa kumpanya. Dahil bago, talaga naman dinadagsa ng mga tao. The surroundings were noisy, and the three of us could hardly hear each other.Hindi ko namalayan na nakakarami na pala ako. Unti-unti kong naramdaman ang init sa aking mukha at ang lakas ng loob na parang hindi ko na alam kung saan nanggagaling. Para akong may sapi. I didn’t realize that we were already on the dance floor in the next moment, moving along with the loud beat from the speakers.“We only live once,” sambit ni Therese habang umiindak na kasabay ang musika.Medyo nahihiya pa akong gumiling noong una. Ngunit nang makita ko kung gaan
Third Person POVDominic hands roam around Isla’s body. Bawat parte ay masuyong nilapatan ng kanyang mga kamay. Hindi lang ang mga palad niya ang gumala sa katawan ng babae, maging ang kanyang labi na unti-unting ginagalugod ang bandang batok at leeg ni Isla. “Dom… it’s too risky,” nakapikit na bulong ni Isla, ninanamnam ang makasalanang mga hawak ni Dominic. “Paano ko ititigil kung ganito ka kasarap?” Sagot ni Dominic, bahagya pa niyang kinagat ang itaas na bahagi ng tainga ni Isla. Dahilan nang paghalinghing ng babae.“Kandong ka sa akin. Kanina pa ako nagtitimping pasukin ka.”Kahit alam ni Isla na nasa public place sila ay walang alinlangan siyang kumandong kay Dominic. Pagpatong pa lang ng kanyang puwet sa lalaki ay naramdaman niya agad ang nagwawalang pagkalalaki nito. Tila gustong kumawala ng malaking dragon ni Dominic sa kanyang pantalon. Lalo na noong sumakto sa pagitan ng pwet ni Isla ang kanyang kargada. “Good evening! We have a special offer tonight—our new Thunderstrik
Third Person POVLalong sumampay sa ere ang kanyang dalawang binti. Kung kanina ay kinakalabit lamang ni Dominic ang kanyang tinggíl, ngayon ay sinalpakan na niya ng daliri ang masagana sa dilig na p*ekpek ni Isla.“See? You love it! Ano pa ang gusto mong gawin ko?”Napakagat labi si Isla. Ang kanyang mga kamay ay nasa dalawang s*so niya. Hindi niya mawari kung dahil ba sa alak, kung kaya’t bigay na bigay siyang makipagsabayan sa mga pantasya ni Dominic sa kanya. Ang alam niya lang sa ngayon ay gusto niyang marating ang rurok! Gusto niyang labasan! Gusto niyang maligo sa tam*d! Daig pa niya ang s*x addict kung makatulo ang laway niya sa sarap. Habang nilalabas pasok ni Dominic ang kanyang daliri sa butas ni Isla, ginigiling pa lalo ng babae ang kanyang balakang. Animo’y sinasalubong ang bawat pagpasok ng daliri ni Dominic sa kanya. “More! I want more!” Bulalas ni Isla, tila wala na siyang pakialam kahit may tao man na makarinig sa kanya. Para siyang isang teenager na naadik sa isang
Third Person POVTahimik ang gabi sa mansyon ng mga Ledesma, ngunit ang lamesang dapat sana’y puno ng tawanan habang kumakain ay napalitan ng mabibigat na diskusyon. Si Don Pedro ay nasa kabisera, hawak ang baso ng alak habang tila nagmumuni-muni. Sa kanyang kaliwa ay si Olivia, ang kanyang asawa, at sa kanan naman si Iris, ang kanilang anak na babae. “Ano na ang plano natin ngayon?” basag ni Olivia sa katahimikan, ang boses ay malamig ngunit puno ng pagkabahala. “Bumabagsak ang kumpanya, Pedro. Hindi natin puwedeng hayaan na tuluyang magkalasog-lasog ang lahat ng itinayo mo.” Tumikhim si Don Pedro, nilapag ang baso sa lamesa. “Alam ko ang kalagayan ng kumpanya, Olivia. Hindi mo na kailangang ulit-ulitin.” “Hindi ko inuulit,” mabilis na sagot ni Olivia, inirapan ang asawa. “Pero kailangan mong magdesisyon! Ang mga creditors ay nagiging agresibo, at kung hindi tayo kikilos, baka bukas makalawa, wala na tayong matitirang negosyo.” “Sana ay naisip mo ‘yan bago ka nalulong sa sugal
Isla’s POV“What the fvck are you doing here?” Dominic’s voice was sharp—low and dangerous. The kind that sent chills down my spine. “Oo nga,” Iris added, crossing her arms. “Bakit ka nandito, ha? Hindi ba sabi ko sa’yo noon pa, wag kang makikiepal sa buhay ko?” I never thought I’d live to see this day—Joseph and Iris having a lovers’ quarrel right in front of me. What a fucking delight.I casually sliced my steak, pretending I wasn’t absolutely thriving at the scene unfolding before me. Dominic, on the other hand, was gripping his wine glass so tight, para bang gusto niyang durugin."Sa dating mo kanina, mas mukha ka pang epal sa akin." Joseph scoffed, sliding into the chair across from me, pero ang tingin niya, nakapako pa rin kay Iris. “Saka don’t flatter yourself, Iris. Hindi ikaw ang pinunta ko rito.” Napataas ang kilay ko. Tumawa naman ng sarkastiko si Iris. “Oh? Then what? Naligaw ka?” Finally, he looked at me. A slow smirk played on his lips. "No. Actually, I came to
Isla’s POVRight, ang saya! Lalabasan na sana ako. Saktong dumating na rin ang steak ko, kaso dumating naman ang pinakaepal na babae sa buhay ko. “What are you doing here?” Sinamaan ko ng tingin ang walang hiyang nakaupo ngayon sa harap namin ni Dominic. Walang paalam, walang respeto, walang modo, as always. That’s Iris Ledesma for you. “Ay, bawal? Binili mo ‘to?” Tukoy niya sa buong restaurant. Napapikit ako ng mariin. Putanginá naman, Lord. Bigyan mo ‘ko ng tiyaga.Magsasalita na sana si Dominic pero tinapik ko siya, sinenyasan ko siya na kaya ko na ‘to. Pinagkrus ko ang dalawang kamay sa dibdib. Wala na rin ang kamay ni Dominic sa gitna ng mga hita ko, kaya naman nakasandal na ako at nakaupong maayos. Napataas ang kilay ko. "Bakit ka nga nandito?"Umirap siya. "Do I need a reason to dine at a high-end restaurant?"I laughed dryly, sinimulan ko ng halukayin ang plato ko. "No. But you definitely need a reason to sit at our table."Hindi niya ako pinansin. Sa halip, binalingan n
Isla’s POV“Finally, I can treat you wherever and whenever I want,” sambit ni Dominic nang ipaghila niya ako ng upuan. I chuckled. “Yeah…I remember the first time na nilibre mo ako. Nagdahilan ka pa talaga na may raket ka.”Ngumisi siya at umupo sa tabi ko. Ako naman ay nagtaka. Hindi ba dapat magkaharap kami?“Lumipat ka nga ron,” bahagya ko siyang tinulak para palipatin. “No,” hinaplos niya ang binti ko, dahilan para mapatigil ako. “D-Domimic!” Humalakhak siya, nagdulot ito ng kakaibang kilig sa kaibuturan ko. “Why? I want to sit beside you, Ms. Ledesma,” kumindat ito sa akin bago muling hinala ang kanyang upuan upang magdikit kami.Bahagya akong napaurong ng muntik pang maglapat ang aming mukha sa sabay naming pagkilos. Binasa niya ang mapula-pulang labi. “Hindi mo ba itatanong kung bakit gusto kong katabi ka?” Malambing at mapang-akit na ang kanyang tinig. Napalingon ako sa paligid nang maramdaman ko ang mainit niyang kamay na muling humaplos sa aking mga hita. Tataas hangg
Isla’s POVI stared at the thick envelope sitting on my desk, still trying to process everything. Kagabi lang, I was at the Royal Crest, shocked out of my mind when Dominic—my so-called assistant/driver—bid 500 million pesos for my mother’s painting. And won. Parang nangyari lahat in slow motion. I could still hear the gasps of the crowd, the auctioneer’s counting, and Dominic’s calm, smug expression as if he didn’t just throw away half a billion pesos. Dapat nga magsaya nalang ako dahil nabawi ko ang painting ni mama. Ngunit hindi ko mapigilan mag-isip. Nakakahiya. Ginawa ko siyang driver kahit na mas mayaman pa siya sa akin. Kahit na ilang libong beses ay kaya niya akong bilhin. The door to my office suddenly opened, startling me. Agad akong bumalik sa katinuan. It was Cecille, handing over the morning’s reports. Mabilis naman akong nag-thank you, bago ko pinasadahan ng tingin ang inabot niyang mga papel.Hindi pumasok ngayon si Therese dahil masama raw ang pakiramdam. Tingi
Third Person POVHalos lumipad lahat ng kagamitan sa mansyon ng mga Ledesma. Galit na galit si Don Pedro, sa gilid niya ay ang mag-inang napapatalon sa gulat sa bawat tumba, bato, at basag niya ng mga gamit. “Oppp— wag ‘yan, Pedro, mahal ‘yan!” Awat ni Olivia sa asawa. Nahimasmasan naman si Pedro at naupo sa malambot na sofa. Sumenyas naman si Olivia sa isang katulong para i-kuha ng isang basong tubig ang Don. Taas baba kasi ang dibdib nito sa galit at kulang na lamang ay atakihin ito. “Papa, calm down! We have the money naman. Pero grabe ha, hindi ko akalain na gano’n kayaman pala ang boylet ni Isla,” hinipan nito ang nakatabing na ilang pirasong buhok sa kanyang mukha. Iris scrolled through her phone. Kanina pa siya nangangalap ng ilan pang impormasyon tungkol kay Dominic, ngunit wala siyang mapiga. Tanging ang bagong post lang na isa pala siyang Dawson ang nakita niya, malamang ay galing pa sa tsismosa na naroon din sa event nang araw na ‘yon. “Oo nga, anak! Kahit si Joseph ay
Third Person POV “Talaga ba? Dahil kilala mo si Dominic, then I’ll probably assume na alam mong anak ko siya.”Nanlaki ang mata ni Iris. “A-anak po ninyo?”Maging ang sabay-sabay na pagsinghap ng mga tao sa buong hall ay dinig. Isla, Therese, and Cecille are shocked too. Ilan beses nilang tinapik-tapik ang isa’t-isa upang malaman kung gising pa ba sila o laman na ng dream land.Tumango si David at itinaas ang isang kamay, itinuro si Dominic na kasalukuyang bumababa ng stage matapos pirmahan ang mga papeles. “Yes. Dominic Dawson is my son. At bago mo siya tawaging isang hamak na alalay at driver lang, siguro dapat kaya mong pantayan ang kayamanan namin. Can you?”Hindi makapagsalita si Iris. Hindi niya ma-proseso sa utak ang narinig niya. Ang lalaking madalas niyang hinahamak ay hindi pala basta-basta. Isa pala itong Dawson—isang pangalan na respetado sa mundo ng negosyo at lipunan.“You should know better than to judge people based on what they told you,” David continued, his tone ca
Third Person POVKahit pa 500 million ang offer ay gusto niyang malaman kung totoo bang big time ang lalaki. Pakiramdam niya, naungasan na naman siya ni Isla sa parteng ‘yon, kapag nagkataon. “Sandali lang!” sigaw niya, her tone dripping with accusation.Everyone turned to look at her. Si Dominic ay tumigil sa paglalakad at tumingin kay Iris nang diretso. There was no fear in his eyes, only a calmness that made Iris feel small.“Hindi totoo ang bid niya!” dagdag ni Iris, na ngayon ay parang hinahamon ang auctioneer maging si Dominic. “Wala naman siyang kakayahang magbayad ng ganoong kalaking pera!” Nagkaroon muli ng bulungan sa buong hall. Ang ilan ay mas naguluhan, habang ang iba naman ay mukhang naaaliw sa ginagawang eksena ni Iris. Of course, kahit mayayaman ay mas marami pa rin ang may dugong marites.“Ma’am, lahat ng bidders ay dumaan sa tamang proseso at nagbigay ng deposit,” paliwanag ng auctioneer, na halatang naiilang na rin sa nangyayari. “Hindi siya makakabid kung wala s
Third Person POV Sa loob ng eleganteng Royal Crest Auction Hall, bumalot ang malakas na tawa ni Iris habang iniikot ang ilang hibla ng buhok sa kanyang hintuturo. Wala na siyang pakialam kung naririnig siya ng mga tao, masyado siyang natutuwa sa nangyayari.“Three hundred million pesos. Going once,” sabi ng auctioneer, na parang hinahamon ang iba pang bidders. Iris tilted her head smugly and gave a triumphant glance to her stepmother, Olivia. “Told you mom, malaki ang makukuha natin sa painting na ‘yan,” ani Iris, na parang ang tagumpay ay sureball na umiikot sa kanyang palad. Ngumisi naman nang pino si Olivia, na halatang kampante na rin. “Sino ba ang makakapantay sa ganyang bid? Isangla muna ni Isla ang kumpanya niya, hahaha!”Tumikhim si Don Facundo mula sa kanyang pwesto, nananatiling kalmado pero halatang masaya rin dahil tiyak mahahatak nilang muli ang nalugi nila.Nasa pinaka likuran naman si Isla, nakatingin lang sa stage. Tahimik siya pero bakas sa mukha ang pagkatalo. A
Isla’s POVIt’s July 31, the day kung kailan magaganap ang Auction sa Royal Crest Auction Hall. Halos 15 minutes na kaming nandito nina Cecille at Therese. Hindi ko maiwasan mapamangha sa ganda ng lugar. Ang marmol na sahig ng hall ay kumikintab sa ilalim ng malamlam na ilaw ng mga chandelier, at ang bawat upuan ay maayos na nakahanay, pataas tulad ng isang amphitheater. Ang bawat detalye ng lugar—mula sa malalaking gintong pader hanggang sa mga makinis na dingding—ay sumisigaw ng karangyaan.First time kong makapasok at makapunta sa isang auction, at feeling ko last na rin ‘to. Hindi ako bagay sa mga ganitong, tila nagsusunog ng pera sa isang item na gusto nilang makuha. “Grabe! Ganito pala kapag bigating tao talaga ang dadalo, ramdam ko ang pressure!” sabi ni Therese, sabay sandal sa upuan.Tumango ako, pilit na pinapatahan ang puso kong tila may daga na gustong tumakbo palabas sa dibdib ko. “Nakaka-intimidate nga,” sagot ko. Ang totoo, hindi lang ang lugar ang nagpapakaba sa akin