GIANNA POINT OF VIEWNasa kitchen ako ngayon at napakaraming guest ngayon na dumating. More on mga local tourist ang dumating."Anna," tawag sa akin ni mama at ibinigay ang tray na naglalaman ng foods.Naglalakad na ako palabas pero halos manginig ang kamay ko nang makita ko si Vincent. Siya yong anak ng governor sa probinsya namin. Ang kapal ng mukha nya na magpakita dito. Tumingin siya sa akin at ngumisi. Hindi ko namalayan na nabitiwan ko pala ang hawak kong tray."Anna, okay ka lang?" si Bryce yong lumapit sa akin at tinulungan nya ako mag dampot ng mga pagkain na nahulog at mga na basag na plato.Parang nawala ako sa sarili ko na kahit si Bryce 'di naging sapat para maging okay ako. Agad akong bumalik sa kitchen at nakakunot na noo ni mama ang bumungad sa akin."Ma," nag teary eye na ako dahil gusto kong sabihin sa kanya yong nararamdaman ko. Pero isang sapak lang naman ang na tanggap ko mula sa kanya."Ano bang ginagawa mo? Alam mong ibabawas yang mga na basag mo sa sahod natin!
GIANNA POINT OF VIEWNagising akong nakahiga sa puting kama. Anong nangyare sa akin? Bakit parang wala ako sa bahay, teka naalala ko yumanig ang lupa at harap-harapan kong nakita si Bryce and Janice. Sumakit tuloy ulo ko ng maalala ko ang scene na yon. Grabe naman si Bryce pinapagsabay nya talaga kaming lahat hayys."Gising ka na pala?" nagulat ako ng makita si mama na nasa may pinto at may bit-bit na pagkain. "Kumain kana muna baka gutom kana." talagang gutom na ako at 'di ko rin alam bat ako gutom? Anong oras na ba?"Nasaan po ako?" kasi 'di ko naman talaga alam na gising na lang akong nandito ako."Nandito tayo sa center. Nahimatay ka kasi kahapon dahil na bagsakan ka ng poste."Marahan ko naman hinawakan ang noo ko at may bandage nga na nakalagay dito. Pagkakatanda ko yumanig nga pala ulit ang lupa at natumba yong maliit na poste sa may tabi ko. Mabuti na nga lang kahoy lang yong poste paano na lang kong bakal yon baka na tigok na ako ngayon."Kumain kana muna, yan lang ang nadala
Nagising ako dahil sa ingay na nasa labas. Agad akong bumangon at nagulat ako dahil may mga police na nandito sa labas ng bahay. Si mama naman ay 'di mapakali at parang naiiyak na. Lumapit ako sa kanya para mag tanong."Ma, anong nangyayare?""Ang tiyo mo kasi kasabwat sa mga nagbebenta ng drugs sa kabilang isla. Pinaghahanap siya ngayon kagabi pa rin siya 'di umuuwi."Gulat na gulat ako dahil 'di ko akalain na gagawin yon ni tiyo. Matino si tiyo at sa ilang years na kasama ko siya 'di ko man lang napag isipan na gagawin nya yon. Kaya ba palagi siyang may pera nitong mga nagdaang linggo. Alam kong ginawa nya lang yon dahil walang wala na kami at wala siyang ibang mapagkakitaan. Pero mali pa rin talaga ang ginawa nya.Nagtaka pa ako pa ako kasi nandito si Bryce nasa may gilid siya. Hindi ko talaga alam kong ano ba si Bryce at kong sino siya. Napag isip-isip ko kasi matapos kong makita ang baril sa drawer nya. Yong mga time na sinasama nya ako dati parang spying ang ginagawa namin nun.
Nasa bahay ako ngayon dahil linggo at si Ronel naman kanina pa hindi nagsasalita. Si mama naman wala rito ngayon dahil kailangan nya pa rin mag trabaho. Ako lang yong na iwan dahil marami na rin kasi kaming lilinisin. Nahuli na nga si tiyo kagabi kaya ito si Ronel di nagsasalita. Kalat na kasi sa buong barangay kaya siguro nalaman nya rin kahit 'di namin sinabi sa kanya."Anna," nagulat naman ako sa biglaang pagdating ni mama."Bakit po?""Don ka nga pala kila sir Dale maglinis. Pupunta daw kasi sila sa sunod na araw at nagplaplano na daw silang papatayuan ang lupa."Hindi ko nga pala nasasabi na may dati kaming lupa malapit din yon sa may beach pero 'di doon matao tapat. Kaso pinabenta namin iyon at si Sir Dale nga ang nakabili. Pinabenta daw yon ng bata pa ako dahil nga sa sakit ko. Kami din ang ginawang caretaker ng lupa na yon. Kaso isang buwan na 'ata namin yon 'di napupuntahan lalo na si papa talaga yong mahilig maglinis doon at sumasama lang ako."Sige po," hindi na ako nag aba
Hingal na hingal ako ng makarating ako sa bahay dahil tinakbo ko na lang talaga. Pasado alas syete na ng gabi ng makauwi ako."Anna, ang tagal mo naman umuwi kanina ka pa namin hinihintay." Nangunot ang noo ko ng makita silang nag i-impake at naka bihis din."Ma, anong nangyayare? Saan tayo pupunta?""Kailangan na natin umalis dito sa lugar. Nanganganib tayo may pagsabog na naganap kanina sa kabundukan at may nag-ikot kanina na kailangan nating lumikas. Dalian mo magbihis hanggang alas otso lamang tayo hihintayin ng sasakyan ng rescuer sa Barangay."Ilang buhos lang ng tubig ang nagawa ko sa lakas ng kabog ng dibdib ko. Hindi din ako mapakali lalo na di ko talaga alam ang nangyayare sa lugar namin. Plus iniisip ko pa si Bryce kong ano na bang nangyare sa kanya don? Hindi ako pwedeng umalis kailangan ko pang balikan si Bryce. Baka tuluyan na siyang mamatay kapag 'di ako naka balik."Anna, tara na." hinila na ako ni mama pero di ako nagpadala. "Anna, ano ba?""Ma, 'di ako sasama." "Ano
GIANNA POINT OF VIEW"Bryce!" agad akong napatakbo palapit kay Bryce ng matumba siya bigla. Hinawakan ko siya at sobrang init ng katawan nya.Inalalayan ko siya bumangon mabuti na lamang ay 'di rin ako nahirapan dahil gising pa rin naman siya at natumba lang. Mukhang nanghihina talaga siya at nilalagnat na rin. Itinuro nya sa akin ang ginawa nyang higaan nong umalis siya sa pinag-iwanan ko sa kanya na kubo. Mga tuyong dahon ang nakalapag dito sa lupa na pwedeng higaan at ang tanging naging bobong naman ay may kinabit siyang trapal. Hindi ko alam kong saan nya nakuha tong trapal basta medyo luma na rin at ang naging dingding naman na ginawa nya mga tuyong paklang ng nyog at dahon.Kaya siguro talaga nanghina siya ng bongga ay paano nag pagod gumawa nito. Nasa may gilid din pa rin yong isang tinapay na galing sa bag ko. Ang ginawa nya namang unan ay yong damit ko. Oo damit ko galing pa yon don sa kubo na pinag-iwanan ko sa kanya. Mabuti naman at nagdala siya.Paano kaya 'to? Wala din di
GIANNA POINT OF VIEWNakatingin lang ako sa maliwanag na buwan sa kalangitan. Habang mahimbing na natutulog sa tabi ko si Bryce. Maraming pumapasok sa isipan ko na kong paano mag bunga yong nangyare sa amin? Kong natatandaan nya ba? Kong anong mangyayare sa kinabukasan? Kong matatapos pa ba ang gulo dito? Kong makakabalik pa ba ako kila mama ng ligtas? Pero desisyon ko namang lahat 'to kaya kailangan kong panindigan ang lahat.Tumingin ako sa napaka among mukha ni Bryce. May gasgas pa yong banda sa ilong nya pero 'di ito naka bawas sa kagwapuhan nya. Marahan kong hinaplos ang kanyang pisnge. Napa buntong hininga ako sa isipin na kong anong mangyayare bukas. Sana maging maayos ang lahat.Unti-unti akong napapikit hanggang sa namalayan ko na lamang na naka tulog na pala ako.*****Nagising ako sa isang malakas na pag sabog sa 'di kalayuan. Naramdaman ko ding wala na akong katabi kaya naman agad akong bumangon at hinanap si Bryce. Naabutan ko siyang nag-iihaw ng isda."Gising ka na pala?
GIANNA POINT OF VIEWHalos marinig ko na ang kabog ng dibdib ko lalo na ng papalapit na sa pwesto namin ang isang lalake. Halos pigilan ko na rin ang pag hinga ko 'wag nya lamang ako marinig."Magpahinga na muna tayo dito," ani ng isa kanila at umupo sa isang tabi.Paano na kami ni Bryce makakaalis dito? Oras na lumabas kami sa likod ng punong pinagtataguan namin ay malamang na mapapansin kami. Tatlo lang naman sila pero mas lamang sila dahil mga armado sila.Naramdaman ko ang pagpisil ni Bryce ng kamay ko. Ngayon ko lang din na pansin na magkahawak kamay pala kami. Tumingin ako sa kanya at parang may pinapahiwatig ang tingin nya. Agad akong umiling. Kahit 'di ko maintindihan yong pinapahiwatig nya."Lalabas ako at mauna ka ng tumakbo at wag ka ng babalik pa," bulong nya sa akin. Agad akong umiling sa sinabi nya. Hindi pwede na 'di siya kasama."Sa di kalayuan may kayak don," napatingin naman ako sa dagat. Meron ngang kayak na palutang lutang pero kailangan ko pa yong languyin. Hindi k
A MONTHS LATERHabang pinagmamasdan ni Bryce si Gianna and Althea habang naglalaro ang dalawa sa dalampasigan. Hindi nya maiwasan na mapangiti, hindi nya kasi akalaing darating ang araw na magiging buo sila.Noong una palang nyang nakita si Anna ay naging interesado na siya dito. Hindi nya lang akalaing mamahalin nya ito. Akala nya ay wala ng pag-asa para sa kanilang dalawa. Lalo na nong panahong umamin ito sa kanya kaso nga lang ay naging duwag siya ng mga panahong yon.Natakot siya sa mga pwedeng mangyare pero ngayon ay handa na siyang harapin ang lahat. Lalo na ay may anak na silang dalawa."Papa Arturo!" sigaw ni Althea kay Bryce.Natawa naman ng sobra si Gianna ng marinig nya na naman ang tawag kay Bryce ni Althea."Papa let's play please." agad namang umiling si Bryce."Baby we need to visit your cousin." umupo siya para maging kapantay nya si Althea."Talaga po? Makikita ko si Yael and Olivia?" tumango naman si Bryce.Excited naman si Althea at nag madali itong tumakbo papunta k
ANYA POINT OF VIEWKanina pa ako humupa sa pag-iyak pero di pa din ako nagsasalita. Hindi naman ako tinanong ni Bryce kong anong nangyare sa halip ay inalo nya lang ako habang umiiyak kanina.Kumakalam pa din ang sikmura ko dahil kanina pa ako walang kain. Pero isa lang ang gusto kong malaman sa ngayon kong na saan ang anak ko. Sobrang saya ang nararamdaman ko ngayong nalaman kong buhay ang anak ko. Pero at the same time masakit kasi mismong ama ko pa ang gumawa para maging misebrable ang buhay ko.Akala ko si Bryce ang tataguan ko ng anak pero kami pa lang dalawa ang tinaguan ng anak."Gusto kong makita sila mama, Bryce."Simula kasi ng umuwi ako ay di ko pa sila nadadalaw. Kamusta na kaya sila? Naging busy din kasi ako kaya nakalimutan ko silang tawagan man lang. For sure binata na si Ronel, sobrang tagal na din talaga ng huli ko siyang makausap at makita."Let's go," bago ay inalalayan nya akong tumayo.Pagdating namin sa parking area ay nagulat pa kami ng nandoon si Althea at kapa
Nagising ako sa sinag ng araw na nagmumula sa bintana. Naririnig ko din ang ingay sa paligid at mahihinang tawa ng isang bata.Lumabas ako at bumungad sa akin si Bryce and Althea na naglalaro. Hindi ko maiwasang mapangiti sa kanilang dalawa. Siguro kong si Brianna buhay din for sure magiging ganito din sila ni Bryce.Nang mapansin nila akong dalawa na naka tingin sa kanila ay agad na lumapit si Bryce sa akin habang karga nya si Althea"Good morning po," malawak ang ngiti nito habang binabati ako."Good morning din." bati ko sa kanya pabalik.Lumabas kaming dalawa sa bahay at naglalaba pala ang kanyang tiya sa may balon na nasa gilid ng kanilang bahay."Saan ang mama nya?" tanong ko kay Bryce."Maagang umalis, nagt-trabaho kasi yon sa bayan kaya palaging wala."Napansin ko naman sa di kalayuan na yong bangkang sinakyan ko ay nandito.Sinamahan ako ni Bryce na lumapit sa isang bangkero."Mang Erning, kayo po pala yong naghatid kay Anna dito. Papahatid na po kasi siya pauwi.""Sabi ko na
ANNA POINT OF VIEWNaramdaman ko ang pagdampi ng labi nya, sumabay ako sa unti-unti nitong paggalaw. Naramdaman ko ang maiinit na haplos nya na kahit ang lamig ng simoy ng hangin ay di ko maramdaman.Naging malalim ang paghalik nya, gumapang ito hanggang sa panga papunta sa may leeg ko. Napaliyad ako ng dumampi ang kanyang labi sa aking earlobe hanggang leeg, para akong mababaliw sa sarap na nararamdaman ko.Parang bumalik ang unang gabing may nangyare sa amin. Yon nga lang ay di nya iyon natatandaan.Bumalik ang kanyang mga halik sa labi ko para akong napapaso sa init nun. Halos maghabol ako ng hininga ng tumigil siya sa paghalik.Hinawakan nya ako sa pisnge ko bago ay niyakap ako."Natatakot ako na baka kapag natapos to, mawala ka na lang sa akin ulit." bago ay kumalas sa pagkakayakap sa akin.Agad akong umiling sa kanya. "No, hindi na ako papayag na magkalayo pa tayo."This time ako na ang sumiil ng halik sa kanya. Halik na hindi ko na kayang pigilan pa. Kusang sumabay ang mga hali
ANNA POINT OF VIEWHalos tulog na ang lahat ng bumangon ako para lumabas. Hindi kasi ako makatulog ng maayos. Hindi ko alam kong anong oras na basta feeling ko madaling araw na.Paglabas ko ay bumungad sa akin ang napakalamig na simoy na hangin.Pumunta ako sa may dalampasigan at naglalakad lakad. Tanging ingay ng mga maliliit na kulisap ang naririnig ko at ang hampas ng alon.Maliwanag din ang buwan na tanging nagiging silbi kong ilaw habang naglalakad. Napatigil ako sa paglalakad ng sa di kalayuan ay nandoon si Bryce.Aalis na sana ako pero na pansin nya ako."Anna?"Kahit ayaw ko siyang ma kausap ay ngumiti ako sa kanya hanggang makalapit na siya sa akin."Anong ginagawa mo dito? Baka lamigin ka.""Sanay naman na ako, ikaw anong ginagawa mo dito?""Hindi ako makatulog, eh."Ilang minutong katahimikan ang namutawi sa aming dalawa. Nakatingin lang kami sa dagat, nagrereflect dito ang liwanag na nagmumula sa buwan. Kaya naman napaka ganda nitong tignan.Napag desisyunan kong mag salit
Kinailangan ni Anna na umalis sa eksena at nag paalam na lang siya sa mga ito na maglakad lakad. Para matignan nya ang buong isla at para na din maibsan ang nararamdaman nya.Iikang umalis si Gianna habang kumakain pa ang iba. Kinagat nya ang ibabang labi upang pigilan ang pag buhos ng luha nya.Nasasaktan siya sa mga narinig kanina.Mas nagpabigat pa ng dibdib nya ng maalala ang anak. Kong nabubuhay lang ito ay marahil kasing edad din ng anak nya. Napagtanto nya din na 'di nga talaga siya na gustuhan ni Bryce dati pa lalo na ay mag kasing age lang ang bata na anak nya at ang bata dito.Akala nya ay single ito noon kaya siguro ay ganun na lamang ang reaction nito ng mag confess siya.Nagkaroon ng complication ang anak nya ng pinanganak nya ito. Ilang buwan nya din itong naalagaan hanggang sa di na kinaya ng katawan ng anak nya. Napaupo siya sa isang tabi habang inaalala ang huling karga nya sa anak nya."Anna."Hindi nya pinansin ang tawag ng binata sa kanya."Kamusta ka na?"Blangko
FIVE YEARS LATERBumaba ng limousine car si Gianna suot ang kanyang mamahalin na relo, damit, bag at iba pang accessories. "Good morning, Madam." bati sa kanya ng isa sa mga katulong.Hindi nya ito pinansin at nag patuloy sa pagpasok sa loob ng malaking bahay."Welcome back, madam." bati na naman sa kanya ng isa sa maid."This way, madam." turo sa kanya ng staff ng daddy nya papunta sa office nito.Isa lang ang masasabi nya na sa limang taon na 'di siya umuwi ng Pinas ay malaki ang nag bago sa mansion."Hi, Dad" bati nya sa kanyang ama ng pumasok siya sa office nito."Welcome back, anak." Wala ang kuya nya dalawang taon na din ito simula ng magkaroon ng sariling pamilya at umalis. Mas gusto daw kasi nito mamuhay sa isang simpleng lugar na tahimik lang.Hindi nya alam ang mga nangyare sa loob ng ilang taon na wala siya. Nag focus kasi siya sa pag-aaral nya at inabala ang sarili sa mga bagay-bagay. Masyadong masakit ang mga nangyare kaya gusto nyang makalimot."I miss you, daddy." niy
GIANNA POINT OF VIEWNaglalakad ako papunta sa office ni daddy, kadadating nya lang pero agad gusto nya na akong makausap.Nag-uunahan sa kabog ang dibdib ko habang binubuksan ko ang pintuan.Dahan-dahan akong lumapit kay daddy at matamang nakatitig sa akin."May sasabihin daw po kayo?" mahinang tanong ko dito.Napalunok ako ng seryosong nakatitig pa din sa akin si daddy. Alam kong may ginawa akong mali sa tipo pa lang ng titig nya."What's the meaning of this?!" nagulat ako sa biglaang pag sigaw ni daddy.Kumalabog ang lamesa sa lakas ng pag bagsak ng mga papel na ibinagsak nya dito. Isa-isa kong tinignan ang mga naka sulat sa papel.Halos manghina ako ng makita kong ito yong mga results sa check-up ko.Sabi ko na nga ba ay 'di ko talaga matatakasan ang pamilya ko pag dating sa bagay na ganito."Who's the father?" malamig ang boses ni daddy.Alam kong kapag nalaman nyang si Bryce ang ama ng dinadala ko mas magiging malala ang situation."Answer me!" Halos di ko magawang igalaw ang m
"Kalimutan mo na lang siya Gianna!" may pagbabanta sa boses ni kuya.Parang may nangyayare sa Pinas na 'di ko alam kaya ganito na lang ako pag bawalan ni kuya."Paano ko kakalimutan? Nang dahil sa'yo kaya ako nagkaroon ng reason kong bakit 'di ko siya kakalimutan! Kong hindi mo binigay sa akin ang box na pag-aari ni Bryce hindi ako magkakaroon ng reason!" frustrated na sagot ko sa kanya.Kinulit ko kasi siya na mag video call kami para makita ko lang man kong okay na ba si Bryce. At ang sinagot sa akin kalimutan ko na lang daw si Bryce! Nababaliw na ba ang kuya ko? Ibang-iba na talaga siya hindi na siya yong kuya na kilala ko nong bata pa ako.Sabagay ilang taon na din ang lumipas at mga bata pa nun kami. Alam kong madami ng nag bago, 'di ko din naman alam kong anong mga naranasan ni kuya ng nagkahiwalay kami."Gusto ko lang naman malaman kong anong kalagayan nya?" halos magpamakaawa na ang bose ko."Mag focus ka na lang sa pag-aaral mo." cold na sagot nya sa akin.Halos mapasabunot ak