OIAL 5.1

"Hmm." I heard Cosmo's groan, at nahinto ako sa mahinang pag tawa.

I think he's awake.

Mabilis akong lumapit sa kanya, I sat on his bed. Naka-dapa ito matulog at nasa direksyon ko naka-baling ang kanyang mukha.

Umupo ako sa kaniyang kama at hinawi ang buhok na naka-harang sa talukap ng kaniyang mata. 

He opened his eyes slowly and his brown eyes met mine.

"Am I in heaven now?" He asked in his manly voice. I almost shiver with the tone of his voice.

I chuckled softly, "Why? Are you seeing an angel, hmm?" Biro ko. 

I fet my cheeks reddened because of what he said. 

"No, akala ko ay manok ni San Pedro ang kaharap ko." 

Nanlaki ang mata ko at hinampas sa kanya ang unang bagay na nahawakan ng kamay ko.

"Walang manok na ganito kaganda, no!" Inis na bulyaw ko. I rolled my eyes when he started to laugh.

Umahon siya sa kama, at nakita ko ang kabuuan niya. Hindi natigil ang panumula ng aking pisngi at parang uminit ang paligid.

He's just wearing a boxer shorts and naked on top. We're barely 18 but the complexion of his body is a bit older than it should be. 

"Eyes up, Miss Corazon." 

Umirap ako. How could he say not to look at him while his voice are seducing me?!

I just smirked and look away, "Akala mo naman ay napaka-ganda ng katawan." I whispered.

Tumayo ako sa kanyang kama at lumapit sa book shelves niya. I was about to get one from his book when he grabbed my hand and put it on his abs.

Imbis na magulat sa ginawa niya ay kinurot ko ang kanyang bewang. 

"Tsk, I should really work hard to make this body affect you." Tinalikuran niya ako at nagtungo sa kanyang closet upang kumuha ng itim na t-shirt.

I don't know why, but my heart beats faster knowing that he wanted to work hard just for me to be satisfied with his body. 

I wonder if he means it. It's not that his body is not good, but I've seen lots of it kaya wala nang apekto ang mga ganoon sa akin.

"So, you really want to be a doctor?" Tanong ko at dinampot ang makapal na libro tungkol sa pag do-doktor.

Tumango siya at umupo sa kama niya, "I can easily love things, especially when I'm focused to it."

So it this wasn't the track that he really like.

"Yeah? Paano ang bagay na gusto mong gawin? Ang ambisyon mo para sa sarili mo?"

Muli akong nag lakad patungo sa cabinet kung saan naka-display ang mga achivements niya. Jhcg

Best in Arts

Best in Science

Best in Math

First place of debate competition

Valedictorian

Matabang akong ngumiti. Parents should ask their children on what they want to be, not to dictate the things that they should do. 

Gabay ang kailangan ng isang anak, hindi ang hadlang sa mga ambisyon nila.

Hinaplos ko ang mga gold medal na naka-sabit sa tabi ng mga certificate ng achievements niya.

"So, you'll abandon your own ambition because you learned to love you parent's ambition for you?" 

Huminga muna siya ng malalim bago sumagot sa akin, "You're not really dropping this topic, aren't you?" 

Tumayo siya mula sa pagkaka-upo sa kama at lumapit sa kung nasaan ako naka-tayo.

"Y-You can just ignore my question," pag kibit balikat ko at umiwas sa kaniya.

He held my shoulder to keep me still from where I was standing.

"I still have my ambition with me. Hindi iyon mawawala. Pero sa ngayon--" 

Pinutol ko ang kaniyang akmang sasabihin nang hawakan ko ang kamay niya na nasa balikat ko.

Malungkot ang pag tingin ko sa kaniya, "I just hate to see the fire in people's ambition die.... Nakita ko kung gaano mo ka-gusto na mag-abugado." Mahinang paliwanag ko at marahang ngumiti.

Nag lilibot ako noon sa mall nang makita ang isang komusyon, isang matandang ginang ito at isang babaeng modelo.

Hindi sinasadyang matapunan ng ginang ng ice cream ang damit ng modelo at halos mag wala ito dahil sa galit.

Shouting how much her dress cost and she even said hurtful words to the old woman. Halos maki-gulo na rin ako sa awa.

Cosmo butted in and save the old woman from getting hurt from the model.

He told the girl that he can sue her for assault because the woman almost slap the old woman out of anger.

Doon, nasabi ko sa sarili ko na panigurado ay magiging mabuting abugado siya pag dating ng panahon.

I felt disappointed knowing that he will take medicine instead of law. Kahit na ang parehong propesyon ay nakaka-tulong sa tao, mas maganda na ginagawa mo ang gusto mong propesyon habang tumutulong sa ibang tao.

Samantalang ako ay kahit walang pumipilit o nag didikta sa dapat kong gawin, but I know my responsibilities as a heir and a sister to kuya Azarius. Sa kaniya naiwan ang maraming business at marami na siyang nai-sakripisyo para sa akin.

"My other self in parallel universe will make my dream come true. Don't worry." Malungkot man ang mga mata ay nagawa pa niyang mag biro.

Tinalikuran na niya ako at dumiretso sa kaniyang banyo.

Sinundan ko siya and I saw him brushing his teeth. Napansin ko ang nag-kukulay violet sa kanyang panga tanda na naging pasa na ang suntok ni kuya sa kanya kagabi.

"I'm here to treat your wound, so let me." Kinuha ko ang ointment na nasa shoulder bag ko. 

Matapos niyang punasan ng towel ang kanyang mukha ay tinulak ko siya pasandal sa sink.

I put a small amount of an ointment in my finger. Marahan kong hinawakan ang kanyang mukha. I tiptoed just to reach his face because he's so goddamn tall.

"Dahan-dahan." Reklamo niya ng medyo dumiin ang pag lalagay ko ng oinment.

Hindi ko namalayan na halos naka-sandal na ako sa kanyang dibdib. Natauhan ako at lumayo ng kaonti.

"A friend of mine says that if you put this ointment on a bruise, it will lessen the pain and it will be gone after three days." Paliwanag ko matapos lagyan ng ointment ang kanyang panga. 

Tumalikod siya sa akin at kinilatis ang kanyang panga. I saw him nodded his head. 

"Thanks, nurse Devyn." A playful smile was etched into his face.

"Baliw." Pag tapik ko sa kaniyang pisngi.

Napagpasyahan namin na lumabas na ng kwarto niya. We're walking down their staircase nang salubungin kami ni Tita Delilah.

I smiled at her, "I'll be going now, tita Delilah." We kissed each other's cheeks.

"Hindi ka ba dito maglu-lunch? Nako masarap si manang Nena mag kare-kare!" Pag yaya niya sa akin at hinahatak-hatak pa ang braso ko.

Magalang akong tumanggi, "Kuya Azarius cooked for our lunch, and I'm sure na mag tatampo iyon kapag hindi ako sa bahay nag tanghalian." I laughed. Tita Delilah laughed at tumango. 

"Sige, hija. Azarius is such a good brother. He's always spoiling you." 

Natapos na ang bolahan namin ni tita Delilah at hinatid ako ni Cosmo hanggang sa kanilang gate kung saan naka-park ang sasakyan ko.

"Bye, see you when I see you." I gave him a flying kiss as Mang Isko opened the car's door to leave.