OIAL 7

"Her, Mr. Smith. I want to compete with her." I smiled wickedly as I pointed my finger onto Amanda's direction.

I heard Andie's exagerated gasp. Tinignan ko siya ng masama at itinikom niya ang bibig niya.

"Ms. Amanda, go to the whiteboard with her and answer the problem that I'll give to the both of you." Nilahad ni Mr. Smith ang marker kay Amanda.

Amanda stood up in a lady like. Marahan ang kanyang mga galaw na nakapag-pairita sa akin. Hindi ko namalayan na malakas akong napa-buntong hininga at napansin iyon ng mga kamag-aral ko.

They laugh because they thought that I was afraid of Amanda because they know that she's smart. I rolled my eyes at binuksan ang takip ng marker.

Mr. Smith flashed the problem on the screen of the projector.

I carefully read the problem. Isinulat ko ang given data at isinulat ang formula.

I devided the numbers in my head, and wrote the answer. Ini-illustrate ko nalamang ang shape ng sagot na nakuha ko.

I saw Amanda in my right side, mukhang nahihirapan siya sa pag didivide, at mali ang formula na nagamit niya.

I heard my classmates whispering to each other.

"I thought she's smart?"

"Ooh, Devyn the bitch is smarter than her!"

"Cosmo and Amanda are the aces of STEM, right? Seems like a hoax."

"Guys, shut up. Your opinions are not needed here." Pag saway ni Mr. Smith habang pinapanuod ang ginagawang himala ni Amanda sa white board.

Narinig ko na medyo dumiin ang pagsulat niya sa whiteboard. I looked at her angelic face. She looks like she's about to cry.

I smiled wickedly, maybe it's August fault why she's dstracted. Then our deal was beyond successfull.

Nasaktan si Amanda, at nawala siya sa focus, at ngayon ay madaming dismayado sa kaniya.

Her downfall is my greatest achievement.

I shaded the left side of the bell shaped illustration of mine and put the marker on Mr. Smith's table.

"I'm done, Mr. Smith." Ngumiti ako ng matamis, he just nodded and told me to go back to my chair.

Andie and Lu Yi gave me a thumbs up, while Cosmo is just snob. Hindi ko na siya inintindi at umupo.

Naka-upo na ako sa upuan, at hindi pa tapos si Amanda.

"Hanggang anong oras ba siya mag mumukhang engot dyan? She's wasting our time." Bagot na saad ko at inilabas ang phone ko mula sa bulsa, samantalang si Andie ay nanonood na ng music video ni Ariana Grande sa youtube at naka-airpods.

Ang mga kaklase namin ay nag sscroll sa f* and twitter. Literally not interested on Amanda's stupidity in front.

"Shut up, you don't know what she's going through." Seryosong saad ni Cosmo. Magka-salubong ang kilay at seryoso ang tingin sa likod ni Amanda.

Napa-tingin sa kaniya si Cosmo at ang mga nasa unahan namin.

"May gusto ka ba kay Amanda?" Bulgar na tanong ni Andie, habang ang kamay ay nasa bibig niya at hindi maka-paniwalang naka-tingin kay Cosmo.

I curiously looked at him, why is he defending her? Dahil ba kaklase niya ito and he's ashamed on behalf of her?

"Just let her concentrate. We still have 40 minutes left." Saad ni Mr. Smith.

Malakas na napa-buntong hininga si Leila. Our American-Filipino classmate.

"Sir, can we just give her a calculator or something? She's definitely wasting our time here." Maarte nitong suhestiyon.

In our room, she's the bitch and I'm the bitchest. Kikay din siya at nababalitaan na tirador ng mga basketball players dito sa school.

Everyone agreed, even Amanda and Cosmo's classmate.

"Dapat kasi ay nagpahinga nalang sa malacañang kung may pinag dadaanan. Hindi yung dito nag kakalat!" Inis na reklamo ko, hindi namalayan na napa-lakas ito at napa-tingin sa akin ang lahat.

All students here knows that her father is running in a presidential postion, at ang inaasahan na manalo dahik madaming sumusuporta dito, they don't know that Amanda's father and my mother has a relationship.

Ang alam lang nila ay kabit ng sendor ang nanay ko, but they don't know whose senator is that.

"Wow, this bag looks nic--" I didn't mind them and scrolled to the aesthetic pictures of vinatge bags.

Nahinto ako sa aking pag bubulong-bulong sa sarili nang malakas na ihampas ni Cosmo ang kanyang kamay sa table namin.

Nagulat ang lahat at tumahimik, at tumingin sa kaniya. Even Amanda stopped what she's writing at humarap sa direksyon namin, only to found out that she's crying.

"How could you say that? She's struggling already at hindi nakaka-tulong iyang mga pinagsasasabi mo!" Galit na sigaw ni Cosmo sa akin, igting ang kanyang panga at madiin ang bawat bigkas ng mga salita.

W-Wait, me? Anong ginawa ko? I'm just scrolling on my i*******m feed....

"Girl, napa-lakas ang pagkasabi mo about Amanda kanina." Bulong ni Andie sa aking tenga nang makita na nag tataka ako kung bakit siya nagalit.

So this is about what I've said?

I laughed sarcastically, tumayo sa harap ni Cosmo, at nakipag titigan sa kaniya.

"Why? Did I say something wrong?" Taas kilay na tanong ko sa kaniya ngunit sa mga kaklase ko ako naka-tingin.

I don't mind taking my words back if what I've said was wrong, pero kapag ganito na alam ko na tama ang sinabi ko ay mag matigasan kami.

Suddenly, our classmates knew the word unity at sabay-sabay at lahat sila ay umiling.

"T-Tama na, Devyn, Cosmo!" Sigaw ni Amanda, binitawan niya ang marker at umiiyak na tumatakbo palabas sa room.

I snorted, "Tch," Walang nag tangkang mag salita.

Kinuha ni Cosmo ang kanyang bag at ang bag ni Amanda at nag mamadaling lumabas sa room upang sundan siya.

"Siya na nga ang nag sayang ng oras natin, sya pa ang nag drama." Pag iling ni Leila, at maarteng sinuklay ang buhok gamit ang kanyang kamay.

Mr. Smith awkwardly cleared his throat at sinimulan nang mag turo.

"Ginalit mo si Cosmo, lagot ka." Pananakot sa akin ni Andie.

I rolled my eyes, "Tsk, as if I care."

Lunch came at usap-usapan ang nangyari kanina. Seriuosly? Bakit ba lagi nalang ako ang laman ng chismis?!

"Teh, talk of the town ka na naman, ha! Daig pa celebrity." Pang aasar ni Andie. Tumawa nalang ako at kinuha ang tonkatsu sa tray nya.

"Akin na lang." Pang babalewala ko sa sinabi niya. Umirap lamang ito pero pumayag din naman.

Nguya lang ako nang nguya at sya naman ay daldal nang daldal. August is not with us dahil magkaiba ang oras ng lunch nila sa lunch namin.

My phone beeped, it is a notification from i*******m.

terrenceT. just posted a new photo.

Nakalimutan kong tanggalin ang notofication sa account ni Terrence. My mood suddenly turned bitter.

I clicked the notification only to see that it is a photo of Terrence and Thalia. They are kissing in the second picture. Nasa beach sila at ang intimate ng mga kuha ng litrato.

Pabagsak kong ibinaba ang cellphone sa lamesa at nagsimula nang kumain. Maraming students pa rin ang naka-pila sa buffet at ang ingay nila.

I saw Eulaliah trying to fall in line in the buffet pero tinutulak-tulak siya ng grupo nila Leila.

Tumayo ako at nilapitan sila. "Eulaliah!" I greeted her like we're friends. Nanlaki ang mga mata niya at para syang naka-kita ng anghel na mag liligtas sa kanya.

Nilapitan ko si Eulaliah at tinanggal ang mahigpit na pagkaka-akbay ni Leila.

"What is this about, Devyn? Bakit ka ba nangingialam?" Maldita nitong saad.

She's bitching on me. I stared at her coldly. Tila natauhan naman siya at tumahimik.

I smiled sweetly on Eulaliah and hooked my arms on her.

"Tara, let's eat." Hinatak ko sya patungo sa buffet at hinintay siyang kumuha ng pagkain.

Tinignan ko ang pagkain na nasa plato niya.

Marami iyon at kulang nalang ay mag halo-halo.

She smiled sheepishly, "Nagugutom na kasi ako, mabuti nalang at sinagip mo ako sa grupo nila Leila. Salamat talaga, Devyn." Sinsero na pagkakasabi niya. I think she will be pretty kung marunong lang siya mag ayos at manamit.

"Whatever, let's go to our table."

Dumating kami sa table namin ni Andie at tinaasan niya ng kilay si Eulaliah. Natakot naman ang siya at nag tago sa likod ko.

I chuckled, "Chill, Andie. She's a friend!" Inalis ko si Eulaliah sa aking likod at pinaupo ko siya sa harap ko.

"Girl, sino naman iyan? Bagong recruit mo?" Bulong niya sa akin habang naka-tingin kami kay Eulaliah habang siya ay kumakain.

Tila may sariling mundo si Eulaliah kapag kumakain, mabilis ang kanyang pagsubo at halos di na ata nginunguya.

Nagka-tinginan kami ni Andie at napa-iling. Napansin naman iyon ni Eulaliah, nag punas siya ng bibig at uminom ng tubig.

Nahihiya siyang tumungo, "Pasensya na kayo ha, hindi kasi ako nakapag-breakfast. Wala din akong baon kanina. I'm just a scholar here in RIS." Malungkot niyang sabi at tila nahihiya.

Nataranta naman si Andie at hinawakan ang kamay ni Eulaliah sa ibabaw ng table.

"Oh no, huwag ka na mahiya sa amin. Just eat. Kahit ako na ang sagot sa baon mo bukas!" Pagsagot ni Andie.

Sabay kaming napa-lingon ni Eulaliah sa kanya.

Tila nagulat din naman si Andie sa sinabi niya at kinakabahang tumingin sa akin.

"Well, I'm rich. I can even treat you everyday since you're our friend now!" Pumalakpak pa siya sa tuwa.

Nag ningning naman ang mata ni Eulaliah sa narinig at hinawakan ang kamay ni Andie na may hawak ng kaniyang kaliwang kamay.

"Talaga?" Paninigurado pa ni Eulaliah.

Natutuwa ako na ganito kabait si Andie sa bagong kaibigan. We still don't know Eulaliah very well. Like me, he's hard to approach if I don't know you.

Nagulat ako na ganito agad ang turing niya kay Eulaliah at natutuwa akong maging kaibigan niya.

I smiled sincerely, "How about your parents?" Tanong ko at kinain ang strawberry na nasa tray ko.

Tinuloy naman ni Eulaliah ang kanyang pagkain, Andie was eagerly listening to our conversation. He seems curious about Eulaliah's life too.

"I don't know, inampon lang ako nila tita noong limang taong gulang pa lang ako." Pag kibit balikat ni Eulaliah like it's just nothing.

Ako na inabandona at pinabayaan ng ina ay galit na galit. Samantalang siya ay parang wala lang?

Hindi ako umimik at pinagpatuloy lamang ang pagkain.

Andie asked her, "Aren't you mad at your parents?" Maingat na tanong ni Andie, he obviosuly don't want to offend Eulaliah.

Naka-ngiting umiling-iling si Eulaliah. "Hindi. Pero ang impokrita ko naman kung sasabihin kong hindi ako nagalit sa kanya. Dati galit at napaka-dami kong tanong, . But as years goes b--" Hindi ko na pinatapos ang sasabihin ni Eulaliah at nag paalam na may pupuntahan lang.

"Excuse me, comfort room lang." Matipid kong ngiti, tumango lang si Andie at naka-tingin pa rin kay Eulaliah.

Tumayo ako at nag punta sa girls comfort room.

Back then, I always crave for my parents love. Lagi kong inaantay na umuwi si Hera at Caliber, but it never happened. They never visited us, the love that I had for them before turned into hatred.

Nag hilamos ako gamit ang sink ng comfort room. Medyo lumamig ang ulo ko at pinunasan ang mukha gamit ang hanky na nasa bulsa ko.

Lumabas na ako sa comfort room, maglalakad na sana ako pabalik sa cafeteria nang may humatak sa aling braso at malakas na isinandal ako sa pader.

My back hurt, so as my arm. Mahigpit ang kapit ng walanghiya. Tinignan ko kung sino siya, and it is Cosmo.

His jaw clenched at matalim ang kanyang tingin sa akin.

"Were you always a piece of trash?" His cold voice welcomed me.